Met zes kinderen op pad!

Zoals ik wel vaker doe als we gasten hebben leg ik vanochtend verschillende keuzes aan activiteiten aan de kinderen voor. De keuze is al snel gemaakt: het National Aquarium in Baltimore. Katja vraagt Leah mee en Saskia Laura en zo vertrek ik om kwart voor tien met een volle bak naar Maryland.

Helaas kun je op de dag zelf geen tickets online kopen, dus ik hoop maar, dat het niet al te druk zal zijn! Het verkeer helpt in ieder geval mee, want we stuiten op geen enkel oponthoud, wat nogal ongewoon is voor dat traject.

Baltimore is voor ons de dichtstbijzijnde "echt" Amerikaanse stad met wolkenkrabbers. Ik vind het altijd weer leuk er binnen te rijden en ooit wil ik er langer dan een paar uur rondkijken, want de binnenstad is echt gezellig.


Een deel van de Baltimore Inner Harbor

Hoewel ik al vaker naar het aquarium ben gereden volg ik toch de aanwijzingen van mijn Mio GPS om er te komen. Maar zij blijkt niet erg betrouwbaar en we lijken rondjes te rijden. Uiteindelijk vind ik het maar op eigen richtingsgevoel, een GPS is toch niet altijd perfect!

Vlakbij vinden we in een parkeergarage nog een plekje. Hoewel Katja en ik allebei onze grote fototoestellen hebben meegesleept komen we tot de ontdekking, dat haar CF kaart al vol is en ik vergeten ben de mijne terug te doen in mijn toestel! Nu moet ik het maar met mijn kleine cameraatje doen, waarvan de batterijen bijna op zijn. Jammer, maar ach, we komen hier ook nog wel weer eens terug.

Bij de kaartjesverkoop staat een lange rij en de volgende tijd om het aquarium binnen te gaan is 12:15 (het is net na elven). De kinderen zeiden in de auto al honger te hebben, dus we besluiten de kaartjes te kopen en dan een vroege lunch te gaan eten bij het Hard Rock Cafe op de naast het aquarium gelegen pier.


Baltimore heeft een heel leuke binnenhaven (Inner Harbor), waar je gezellig kunt shoppen, marine musea kunt bezoeken, een fietsbootje kunt huren en nog veel meer. Ik neem me vast voor om hier met Rick eens heen te gaan en iets anders dan het aquarium te doen.

Bij het loket wacht ons nog een teleurstelling. De dolfijnenshow van 14 uur is uitverkocht en de volgende is pas om half vijf, te laat voor ons dus. Maar ja, niets aan te doen en ik koop zeven tickets voor alleen het aquarium (wat al enorm is).

Het blijkt een goede zet te zijn om met zo'n grote groep vroeg te gaan lunchen. We krijgen meteen een tafel en de spinazie-artisjok dip verschijnt ook voorspoedig. Intussen loopt het restaurant flink vol en we moeten lang op onze maaltijd wachten.


Met zijn allen aan tafel

Maar de serveerster heeft energie voor tien en geeft de tieners allerlei Rock trivia vragen. En op een gegeven moment komt ze vragen of de kinderen de YMCA (van de Village People) met haar komen zingen. Het hele serveerdersteam blijkt klaar te staan en met alle kinderen en jongeren wordt vol overgave YMCA gezongen en gedanst! Hartstikke leuk! Zack en Kai doen niet mee, maar de meisjes whoopen en zingen en twisten er naar hartelust op los.


De YMCA wordt gedanst

Als het liedje af is gelopen staat ons eten op tafel. Mijn sandwich met kip gemarineerd in buffalo saus smaakt erg lekker en om een uur of half een stappen we op het aquarium af.


Het nieuwe gedeelte van het aquarium

We beginnen met de nieuwe tentoonstelling over Australie, die Kai, Saskia en ik ook nog niet hebben gezien. We zien er allerlei voor ons nieuwe dieren, zoals schildpadden met lange slangenekken en met varkensneuzen (toepasselijk slangnek- en varkensneusschildpad genaamd). Het is een mooie nieuwe vleugel.

In het hoofdgedeelte bekijken we op de begane grond het gigantische bad met roggen en zeeschildpadden. Met roltrappen zijn de verschillende verdiepingen met elkaar verbonden. We lopen door drie verdiepingen met kleinere aquaria, hoogtepunten zijn de sidderaal en de lichtgevende vissen. Maar het is in dit gedeelte vervelend druk, dus we lopen er vrij snel doorheen.


Tropische visjes



Nemo

Op de bovenste verdieping ga je een tropisch regenwoud binnen. Hier lopen aapjes los en vliegen de mooiste gekleurde vogels rond. Dit is een leuk gedeelte en minder druk.


"Lookdown" vissen

De weg naar beneden vind ik het meest indrukwekkende gedeelte van het aquarium. Je loopt spiraalsgewijs naar beneden, helemaal omringd door eerst een koraalrif van twee verdiepingen (we zien een heel stel vissen, die we net al snorkelend in Aruba bewonderd hebben) en dan een even grote omringende haaientank met allerlei soorten haaien erin, inclusief een stel vervaarlijk uitziende gigantische mensenhaaien!

Al kunnen we de dolfijnenshow niet in, we kunnen de dieren wel onder water bekijken. Het duurt even, voor we doorhebben, dat de show in volle gang is en dat we nu kunnen zien, hoe die onder water in zijn werk gaat. Heel erg leuk, dat zie je meestal niet, natuurlijk.


Helaas de enige dolfijnvideo voor mijn batterij het helemaal opgaf

We zien hoe de trainers onder water met de dieren communiceren en hoe de dieren onderling met elkaar spelen onder water. Ook mogen we van heel dichtbij een poepende dolfijn aanschouwen tot hilariteit van de kinderen. Daar zijn ze de rest van middag niet over uitgepraat!

Saskia en Laura hebben zin in een snack, dus ik tracteer ze op een Dippin Dots ijsje. De anderen en ik gaan de laatste tentoonstelling bekijken, waar allerlei kleurige kikkertjes te zien zijn. Die blijven me verbazen, ze zijn zo kleurig, dat ze niet echt lijken!

We kijken nog even in een van de winkels, maar er staat zo'n lange rij om af te rekenen, dat ik de kinderen terug fluit. Het is alweer kwart voor drie en ik vrees voor het spitsuur! Saskia en Laura hebben om vijf uur een verjaarspartijtje.

Inderdaad komen we op de Beltway in Maryland in heel langzaam rijdend verkeer terecht. Waar we vanochtend minder dan een uur over reden doen we nu meer dan anderhalf uur over!

Saskia heeft nog net een kwartiertje om zich klaar te maken en dan breng ik haar met slaapzak en al weg. Ze neemt afscheid van Katja, want die vertrekt morgen voor een week naar het strand.

Rick is vroeg thuis en omdat dit ook Zacks laatste avond met Katja is, besluiten we er met zijn allen op uit te gaan. We eten bij Chili's en gaan in de ernaast gelegen bioscoop "My Super Ex-Girlfriend" kijken.

Deze bioscoop zal, vrees ik, niet lang overleven. Als we tien minuten voor de film begint plaatsnemen, zijn we de enigen in het theater! Later volgen nog een handvol mensen, maar het blijft vrijwel leeg.

De film is erg onderhoudend. Uma Thurman speelt een neurotische vrouw met Super-held kracht. Ze wordt helemaal gek als haar vriendje met haar breekt en gooit op een gegeven moment zelfs een enorme haai zijn slaapkamer binnen! Het zal de tien beste comedies nooit halen, maar het is heerlijk licht kijkmateriaal.

Thuis stuiten we op de film "Flight Plan" met Jodie Foster op tv. Pfff, dat is geen licht kijkmateriaal en geheel tegen mijn gewoonte in blijf ik op het puntje van mijn stoel zitten kijken! Veel te laat gaan we allemaal naar bed en morgen moeten we vroeg op om afscheid van Katja te nemen!