Ongewoon voor mij slaap ik zo diep, dat ik pas wakker word, als Saskia opstaat om kwart voor zes. Ook Rick vertelt goed geslapen te hebben en niet zo te hebben hoeven woelen. Misschien wekken we elkaar wel andere nachten, dan.
Tijdens mijn ontbijt zie ik Katja op Skype inloggen. Zij werkte tot half twee vannacht en had om acht uur alweer les. Hoe ze het volhoudt is me een raadsel. Ik vraag, hoe ze zich voelt na gisteravond en dat is gelukkig goed. Ze vindt het alleen zo vreselijk voor de moeder van die vrouw.
Wel vertelt ze, dat ze ook aan haar medewerkers kon merken, dat het ze flink aangreep. Van een meisje zag ze het been trillen. Het is ook niet niks voor die jonge mensen om mee te maken. Ze zijn vrijwel allemaal van Katja's leeftijd. Je weet natuurlijk, als je EMT wordt, dat er nare dingen kunnen komen, maar dit is al Katja's tweede zelfmoord, terwijl anderen jaren meerijden op de ambulance en nog nooit een sterfgeval hebben meegemaakt.
Vandaag begin ik aan een nieuwe ronde Max Capacity. Ik vind het toch wel een heel goed programma, althans de eerste paar weken, om sterker te worden. Kai heeft de hele twaalf weken afgewerkt en is nu opnieuw begonnen.
Na de zestien minuten rijd ik naar de sportschool en doe een half uur interval op de stairmaster. Inmiddels is het, voor het eerst in weken, helemaal opgeklaard en schijnt de zon uitbundig. Het weerbericht voor de komende week laat steeds warmere temperaturen zien, jippie!
Thuis spring ik gauw onder de douche, want ik heb met Rick afgesproken te lunchen. Hij heeft zijn bagage mee naar zijn werk, wat dichtbij het vliegveld is. Ik rijd naar Reston en parkeer naast Ricks gebouw. Hij komt al gauw naar beneden en samen lopen we het Reston Town Center binnen.
Nu is het nog even een restaurant kiezen, want daarvan zijn hier een heel aantal goede. Na even wikken en wegen wordt het Mon Ami Gabi. Dit is een gezellige Franse bistro.
We delen een bakje met verschillende soorten olijven en bestellen beiden een quiche, Rick de Lorraine en ik met spinazie, prei en champignons. Erg lekker allemaal, al kan ik de quiche bij lange niet op. Het is me eigenlijk een beetje te machtig en dat had ik vooraf kunnen weten.
Al te snel is het weer tijd om afscheid te nemen. Rick gaat richting Dulles Airport en ik de andere kant op naar huis. Hij zal pas laat zaterdagmiddag weer thuiskomen. Saskia en ik gaan het samen gezellig maken deze week.
Voor het eerst zie ik een paar monarch vlinders in de vlinderstruiken. Misschien door het regenachtige weer, maar er lijken dit jaar veel minder vlinders te zijn, dan voorheen. Ze blijven zo prachtig, ik moet er foto's van maken. Helaas zitten ze niet zo dichtbij, dus maar een paar lukken.
Als Saskia uit school komt heeft zij zin om de tuin in Halloweensfeer te brengen. We halen gezamenlijk de spullen van zolder. Dat zijn er met de jaren heel wat geworden. Grafzerken, schedels, spinnen, griezelige vogels en een aantal heksen zijn deel van de verzameling.
Als al die spullen een strategische plek hebben gekregen, hangen we de lichtjes. Behalve paarse en oranje lampjes hebben we ook verlichte spookjes en spinnen. Als het allemaal staat en hangt ziet het er weer lekker spooky uit. Een buurvrouw, die met haar hond langsloopt, zegt, dat ze onze tuin altijd een van de beste in de buurt vindt. Leuk compliment!
Saskia gaat met Laura een stuk wandelen en ik ga met Cosmo in de voortuin in het zonnetje lezen. Achter in de schaduw is het vandaag te koel, maar de zon is nog lekker warm voor. De Suske en Wiskes zijn helaas alweer allemaal uit, maar ik hoorde vandaag, dat er meer onderweg zijn (dank je, Naomi!).
Rick houdt niet van Chinees, dus dat bestellen we voor ons avondeten. Bij East Chateau kun je vrijwel alle gerechten ook gestoomd krijgen. Vanavond bestel ik echter de Kung Pao garnalen. Kung Pao is met rode pepers en pinda's en het smaakt prima.
Bij iedere Chinese maaltijd hier krijg je een "Fortune cookie". Dit is een smakeloos stukje deeg, waarin een papiertje met je "fortune" is gebakken. Ik eet het koekje nooit, maar vind de fortune altijd wel grappig. Vanavond helemaal, want die van mij is: You have a quiet and unobtrusive nature. Ha!
Foto's van de vlinders en tuin staan hier.
9 reacties:
Hai Petra, ik vind het verschijnsel Halloween zo fascinerend, ook in NL is het steeds meer in opkomst. Vraag me af of kleine kindjes dit niet heel eng vinden. Ik mag mijn zoontje van 5 bijvoorbeeld niet alle sprookjes voorlezen, omdat hij bang is voor heksen. Of is Hallo ween zo gewoon in de US dat kinderen daar vanzelf in meegroeien? Vind je tuin echt prachtig versierd, erg leuk hoe je zo de aandacht op de seizoenen vestigt! Have a great day! Groetjes, Sandra
Wat fantastisch dat Katja dat allemaal doet. Echt hoor, je mag trots zijn op haar. Aan haar soort mensen heeft de wereld iets. Ik raak al in paniek als ik een ambulance zie, laat staan dat ik er zou werken.
Dat ziet er weer leuk spooky uit! Denk dat ik vandaag ook maar eens de spullen weer tevoorschijn haal.
Mag ik vragen waar je die hekjes vandaan hebt, die zijn echt leuk!!!
Geniet van de warmere temperaturen, hier in MI is het ook heerlijk en wordt het vrijdag/zaterdag zelf 80.
ojee, ging wat fout, anoniem van hierboven ben ik dus.
Jullie tuin ziet er weer erg leuk uit!
Gelukkig lijkt Katja het talent te hebben om die dingen van zich af te zetten. En dat is natuurlijk wel belangrijk als je in het medische veld verder wilt werken.
Leuk dat je nog zo'n afspraakje had met Rick, om samen te eten vlak voor zijn vertrek!
En die monarh vlinders zien we hier de afgelopen weken ook vaak. Mooi!
Goed van Katja dat ze het van zich af kan zetten. Moet je in het begin echt leren. Anders neem je het mee naar huis en vroeger droomde ik er ook over. maar nu is de deur uit en alles vergeten.
Gezellig nog even met Rick lunchen voor hij op reis gaat. Wel een flink aantal dagen. Altijd moeilijk en balen.
Fijn dat je leuke dingen met sas kan doen. De tuin is goed gelukt. Ziet er gezellig uit. Ik heb wel wat met Halloween. Vindt het echt en leuk feest. Maar de tuin zo versieren is hier raar of het wordt gejat. Dus houdt op. Maar je ziet in de winkels wel steeds meer spul.
Groetjes naomi
Jullie tuin ziet er spooky uit!! Dat mis ik hier al die spooky tuinen.
@Sandra - Er zijn wel kinderen, die er bang van zijn, maar dat zijn meestal de heel kleintjes (2, 3) en die komen op de arm van hun ouders langs dan. Het is inderdaad heel gewoon hier, dus tenzij het echt doodeng is, kan het gros van de vijfjarigen er prima tegen.
@Suus - Ja, ik ken dat gevoel, vind het ook bijzonder, dat mijn dochter dit kan.
@Soraya - Bedoel je die drie heksen? Die komen volgens mij van Grandinroad.com
@Petra - Dank je.
@Naomi - Gisteren schoot het door mijn hoofd, dat er zo weinig gestolen wordt hier (afkloppen, anders zijn morgen onze heksjes weg). Het gebeurt weleens, hoor, daar niet van.
@Anja - Ja, dat is weer heel anders in Nederland, natuurlijk.
Een reactie posten