Andy Warhol tentoonstellingen

Rick moet later in de ochtend al naar het vliegveld, dus neemt de moeite niet nog naar zijn werk te gaan. We halen samen een lekkere koffie bij Starbucks. Ik neem altijd een misto, dus koffie met melk, maar ik vind, dat ze er nog teveel melk in gooien. Nu vertelde de barrista mij, dat ik een misto extra coffee moet bestellen voortaan. Grappig, want koffie is al het hoofdingredient, dus ik zou denken "less milk", maar ach, we passen ons wel weer aan het Starbucks taaltje aan.

Al meer dan een week ben ik mijn kleine Canon fototoestelletje kwijt. Rick oppert, dat het misschien onder de bank kan liggen. We tillen de bank op en jwjawel, hoor. Het is duidelijk, dat Flapjack hier zijn geheime opslagplaatsje heeft, want er liggen ook andere kattenspeeltjes. Het fototoestel heeft natuurlijk een leuke lus om mee te spelen.

Gauw doe ik driekwart van een Max Capacity training, die me toch al flink doet zweten. Meer tijd heb ik niet, want ik heb met Scarlett afgesproken naar Washington te gaan. Rick zet ons bij de metro af en daar neem ik ook gelijk afscheid van hem voor de komende paar dagen. Hij gaat naar Tampa dit keer.

Scarlett en ik kletsen onderweg naar Washington bij, want we hebben elkaar al een aantal maanden niet gezien. Bij het Federal Center station stappen we uit. Dit is het dichtst bij ons eerste doel van vandaag, het moderne kunst gebouw van de National Gallery of Art.

Hier is een tijdelijke tentoonstelling van minder bekende werken van Andy Warhol. De beroemde werken van deze kunstenaar vinden wij beiden mooi, dus wilden deze ook wel graag zien.

Dit gebouw alleen al is een bezoek waard. Het is ontworpen door de beroemde architect I.M. Pei en staat via een tunnel in verbinding met het gebouw met klassieke kunst. Ook een deel van die tunnel is een gang met allemaal LED lichtjes, een kunstwerk op zich.

In de grote open hal hangt een enorme mobile van Alexander Calder, die de uitvinder van mobiele beelden was. De mobiles, die we boven de wiegen van babies hangen, hebben we aan hem te danken. Verderop zijn er meer werken van deze kunstenaar, die mij erg aanspreken.

Voor we de Warhol tentoonstelling bekijken, lopen we door de zalen met permanente werken. Sommigen vind ik erg mooi, maar over het algemeen heb ik veel minder met moderne kunst, dan met de klassieke. Het zal allemaal heel creatief zijn, maar ik "snap" een heel doek met strepen in pastelkleuren gewoon niet.


Behalve de Headlines tentoonstelling hangen er nog een paar Warhol werken in dit museum, onder anderen een van Marilyn Monroe. Na die bekeken te hebben, lopen we naar de grote tentoonstelling boven. De werken hier zijn allemaal gebaseerd op (roddel)kranten. Erg interessant, hoe gefascineerd Warhol was door het gedrukte nieuws.

We bekijken alles uitgebreid en lopen daarna nog even door de galerijen met kleine Franse schilderijen. Dit zijn voornamelijk impressionisten, waar Scarlett en ik beiden dol op zijn. Er hangt ook een Van Gogh, een van de schilderijen van Roulin's baby. Scarlett en ik noemen het gescherend "de groene baby".

Inmiddels is het half een en we beginnen trek te krijgen. De lunchkeuze valt op Mitsitam, het cafetaria van het American Indian Museum. Zoals altijd zijn er bijzondere gerechten en het duurt even voor we onze keuze hebben gemaakt.


Als ik "snapping turtle" soep zie, moet ik die gewoon proberen. Daarbij neem ik een ceviche van eend met ui, grote mais en een of andere wortel, die ik niet eerder heb gegeten. Het smaakt heerlijk en is precies genoeg voor mij. Scarlett vindt haar keuzes ook erg lekker, maar wel veel, dus neemt de rest mee naar huis.

Toevallig is er ook in het Hirshhorn museum een tentoonstelling van werken van Andy Warhol, Shadows. Om het een hele Warhol dag te maken gaan we daar ook even heen. Omdat de musea gratis zijn is het makkelijk om er een paar te bekijken.

De Shadows zijn 102 geschilderde panelen, die Warhol voor een discofeest schilderde. Het ziet er inderdaad allemaal nogal "psychedelic" uit. We lopen erlangs en gaan dan de rest van de kunst in dit museum bekijken. Er zijn hier een aantal werken, o.a. van Kandinsky, die ik heel graag zie.


We hebben voor vandaag weer genoeg moderne kunst gezien en lopen terug naar de metro. Daar moeten we meer dan een kwartier op de volgende trein wachten, omdat een van de oranje treinen niet verder dan West Falls Church zou gaan. Heel vreemd, ik heb nog nooit eerder meegemaakt, dat ze niet helemaal tot het eindstation reden.

Als we in Vienna terug naar ons huis lopen, sms-t Saskia, dat ze bij de sportschool is. Zij heeft het plan opgevat een aantal keren per week na school daarheen te lopen en te sporten. Ze zal mij bellen, als ze klaar is.

Scarlett en ik spreken af als het even kan iedere maand zo'n museumdagje in te lassen. Het is weer eens iets heel anders. Ik vind het heel fijn om zoveel musea dichtbij te hebben en maak er eigenlijk nog te weinig gebruik van.

Vanavond is het weer tijd voor een gezellig etentje met het Nederlandse clubje. Dit keer neem ik dessert mee, een herfstbessen "pie" van Whole Foods, ik ben benieuwd.

PS: Natuurlijk werd het weer dolgezellig. Voorafjes waren o.a. zalm"wieltjes" met cream cheese en gevulde druivenbladeren. Hoofdgerecht was pasta met een heel lekkere saus van gerookte zalm, tomaten, creme en meer, daarbij een frisse salade. Dessert dus mijn pie, die erg lekker was, maar waar maar weinig plaats meer voor was en MJ's zelfgemaakte speculoosijs, wat super smaakte. Lilian, als je dit leest, heel hartelijk bedankt, dat je mijn chauffeur wilde zijn vanavond!