Renaissance Festival

Zaterdag

Dit weekend wordt er voortreffelijk weer voorspeld en ik ben vastbesloten daar met volle teugen van te gaan genieten! Eerst slapen Saskia en ik een beetje uit en eten dan samen ontbijt. Rick belt, dat hij op het punt staat in te stappen. Hij heeft een nonstop terug uit Seattle en zal halverwege de middag hier aankomen.

Saskia heeft vanochtend wel zin om met mij mee naar de sportschool te gaan. Door het zonovergoten Vienna met allerlei joggers en fietsers rijden we erheen. We werken ons halve uur cardio af, Saskia op de loopband en ik op de stairmaster.

Op het moment vliegen we door onze appels, dus we besluiten even naar de Vienna Farmers Market te lopen. Daar staan iedere zaterdagochtend tot eind oktober boeren en andere standjes met verse produkten.

Bij het McLeaf standje proeven we de vele verschillende appels. Ze hebben honey crisp, maar die zijn nogal duur. Wij vinden de Nittany soort ook erg lekker, dus kopen daar een zak van.

Daarna kijken we nog even rond en ik zie mijn ex-collega Mimi (van zo'n 20 jaar geleden) bij haar Guata Java standje. We kletsen even en ik krijg een heerlijke ijskoffie gezoet met gecondenseerde melk van haar. Eigenlijk zou ik veel vaker naar dit marktje moeten gaan om plaatselijke produkten te kopen.


Om half een heb ik een haarafspraak met Mona. Eigenlijk zou ik gisteren gaan, maar Mona had een sterfgeval in de familie. Na het snacken bij de markt heb ik nog geen trek voor de lunch, dus besluit die tot na de kapbeurt uit te stellen. Dom!

Natuurlijk is het beredruk, want Mona heeft mij ertussen gepast. Mijn haar wordt mooi, maar ik ben pas om kwart over twee klaar en mijn maag rammelt inmiddels flink. Gauw rijd ik naar Manhattan Bagel, waar ik mijn bagel zo ongeveer inhaleer!

Saskia heeft twee vriendinnen op bezoek en de muziek staat hard. Ik ga lekker voor op de stoep zitten, op een kussen, want door de zon is het zo heet, dat ik eraf word gebrand! Rick belt, dat hij geland is, dus ik ga hem opwachten, onderwijl verder lezend in de Nederlandse tijdschriften. Op dinsdag zal ik de stapel, helemaal gelezen, meenemen om door te geven aan de andere Nederlandse dames.

Aan weerszijden van ons huis hebben we grote vlinderstruiken staan. Zo groot, dat Rick klaagt, dat het wel onkruid lijkt. Maar ik wil ze niet kwijt, want ze trekken inderdaad allerlei vlinders aan. Vandaag is er een prachtige en heel rustige "Buckeye" vlinder, waarvan ik natuurlijk de nodige foto's moet maken. Die staan hier.

Tegen vieren zie ik Ricks auto de cul de sac inrijden. Altijd zo fijn om elkaar weer te zien! We bespreken meteen onze plannen voor vanavond. Oorspronkelijk wilde Rick naar het Oktoberfest feest van een collega, die zo'n uur rijden hiervandaan woont. Stiekem (of eigenlijk niet zo, want Rick wist wel, dat ik voor hem mee zou zijn gegaan) ben ik blij, als hij aankondigt daar geen zin in te hebben.

In plaats daarvan maken we het een "date night". Rick maakt een reservering bij Bonaroti, ons favoriete Italiaanse restaurant. Gelukkig, want het blijkt er erg druk te zijn.

Sergio, de eigenaar, begroet ons als oude vrienden. Dat is de sterkte van dit soort restaurants, het gevoel, dat je welkom bent. We vertellen hem over onze Italiaanse reis en ik wissel een paar Italiaanse zinnen uit met hem. Het is te druk om lang te praten.

We genieten van onze maaltijd. Allebei bestellen we carpaccio, die bij dit resstaurant voortreffelijk is. Rick alleen de biefstuk, voor mij ook zwaardvis en zalm, allemaal erg lekker. Als hoofdgerecht neem ik gegrilde schol met een champignon risotto. Rick is dol op lam, dus kiest de lamsbout met cassissaus. Het is allemaal prima bereid.

Als "toetje" krijgen we nog gratis biscotti en Rick neemt pistache gelato. Dit is een gezellige, ouderwets Europese maaltijd, die meer dan twee uur duurt. Wie zei, dat je hier niet lekker lang kunt tafelen?

Zondag

Om half negen hoor ik Saskia al opstaan. Een paar minuten later gaat de deurbel en is onze Peapod bestelling er. We beginnen deze prachtig zonnige zondag dus lekker vroeg.

Rick gaat ons wekelijkse Starbucks ontbijt halen en dit keer neem ik een kalkoenbacon met ei sandwich. De spinaziewrap begon me te vervelen, dus tijd om eens af te wisselen.

Na het eten maken we ons snel klaar om naar het Maryland Renaissance Festival te gaan. Gisteren hoorde ik op de radio, dat het verkeer daarheen verschrikkelijk was, dus we willen de files voor zijn. Dat lijkt goed te lukken, maar zo'n vijf kilometer voor het festival staat het muurvast.

Op de kaart heb ik gezien, dat we via een kleine omweg het park van de andere kant kunnen benaderen. Niet geschoten is altijd mis en hooguit komen we daar ook in een file te staan, dus we gaan dat proberen. Met ons draaien nog vier auto's hetzelfde weggetje in.

Kennelijk is dit helemaal niet bekend, want er is geen verkeer te bekennen! Vrijwel naast de parkeerplaats van het festival komen we weer op de hoofdweg uit, waar we heel vriendelijk tussen het langzaamrijdende verkeer mogen aansluiten. Nog geen vijf minuten later staan we geparkeerd! Wauw, deze moeten we zeker onthouden, want we hebben onszelf zeker een half uur filetijd bespaard!

Bijna huppelend lopen we het park binnen, dat was nog eens een meevaller! Aan de ingang staat de spreuk "Prepare yourself for merriment" en dat is het ook echt in dit "middeleeuwse" dorpje. Iedereen is vrolijk, het is zo kleurrijk en mijn fototoestel werkt weer overtijd.

We lopen langs de standjes en luisteren naar de grappige shows. Een ervan is een "stand up tragedy" (i.t.t. comedy) en hilarisch! Bij een winkeltje met ingegraveerde stenen vind ik zowaar ook mijn naam, verwonderlijk, aangezien dit een Iers standje is. Saskia vindt dan ook de namen van Aoife en haar broer en zus.

Na een uurtje rondgelopen te hebben beginnen de magen te rommelen. We lopen naar het grote veld, waarlangs een heel aantal eetstandjes staan. Ik ga, zoals bijna ieder jaar, voor de Maryland crab soep in een uitgehold broodje. Rick en Saskia nemen een gyro, Rick met rundvlees en Saskia met kip. Rick en ik delen er nog een portie zalmcakejes bij, die ook erg lekker zijn.

Dan lopen we verder door het bos. We zien kinderen proberen een Jacob's ladder te beklimmen en dat lukt een van hen zelfs. Een tovenaar laat zijn kunsten aan een aandachtig publiek zien en verderop proberen macho mannen een "wench te drenchen" (een vrouw in het water te gooien door een bal tegen een knop te gooien). Er is veel vertier en we vermaken ons prima.

Zoals ieder jaar staan we soms weer versteld van hoe sommige mensen zich uitdossen. De prachtigste kostuums komen voorbij, maar ook dingen, waarvan je je afvraagt, hoe de drager of draagster erin rond durft te lopen. Een oudere vrouw met een metalen bh wint het meest foute kostuum dit jaar (zie foto's).

Bij het Renaissance festival hoort voor mij een glaasje mead (honingwijn). Al sippend lopen Saskia en ik langs een paar juwelierstandjes. Daar ziet zij een leuk paar oorbellen met veertjes, die ze aanschaft.

Als laatste kijken we bij de artiest, die allerlei gekke prenten met draken maakt, en ook daar kiest Saskia een t-shirt uit met een duikende draak. Ook voor de andere twee kinderen vinden we hier een paar leuke cadeautjes.

Intussen is het werkelijk beredruk geworden. Je kunt over de hoofden lopen en er staan overal lange rijen. Tijd voor ons om huiswaarts te gaan, want dan vinden wij het niet leuk meer. Op de terugweg zien we, dat de file nu minstens drie keer zo lang is. Het festival is zo populair en toch is er geen verkeersregeling, wat heel veel klachten oplevert. Hopelijk wordt daarnaar geluisterd en gaat het volgend jaar beter. Wij hebben in ieder geval weer genoten.

Thuis ga ik op het deck zitten computeren. Het is maar liefst 28 graden! Rick doet wat werk in de tuin en Saskia gaat met een vriendin naar Caffe Amouri in Vienna lopen. Die lange wandelingen door de stad zijn opeens populair bij de meiden.

Wat beter als avondeten met dit schitterende weer, dan een barbecue? Rick en ik gaan naar Giant en Whole Foods om daar de ingredienten voor te halen. Het wordt een zomers maaltje van kipspiesjes, paprikasalade en maiskolven. Als voorafje trakteren we onszelf op een grote garnalencocktail.

We vragen ons af, of dit de laatste keer dit jaar zal zijn, dat we buiten kunnen eten. In ieder geval hebben we het hele weekend ruimschoots van het lekkere weer kunnen genieten!

Foto's van het Renaissance Festival staan hier.