Herfstachtige rondleiding

"Het waait wel hard, zeg", zegt Rick bij het opstaan. Inderdaad raast de wind door de bomen. Maar het is mooi zonnig met een staalblauwe lucht, dus een veel betere dag, dan gisteren voor een rondleiding.

Rick zet me bij de metro af en precies op de afgesproken tijd van half tien stap ik bij McPherson Square weer uit. Het is flink guur weer en een stuk koeler, dan de afgelopen dagen, dus ik ben blij, dat ik een winddichte jas aanheb!

Al meteen herken ik C. en S. bovenaan de roltrap. Van C. heb ik foto's gezien op Facebook. We hebben de afgelopen maanden regelmatig contact gehad, dus het is of we elkaar al kennen.

We lopen naar het Witte Huis, waar het vrij rustig is. Ook aan de achterkant zijn weinig mensen. De president is niet thuis, die voert campagne in North Carolina.

Bij de monumenten is het wel druk. Er zijn veel bussen en grote groepen. Duidelijk zijn de schoolreisjes ook weer begonnen. Een groep bij het Vietnam Veterans Memorial maakt indruk. Het zijn Tweede Wereldoorlog veteranen met hun begeleiders. Een heel aantal ervan loopt nog zelf! Ik teken ervoor om op die hoge leeftijd nog goed ter been te zijn!

Het is iedere keer weer grappig te zien, dat we altijd ongeveer op de gereserveerde tijd bij de Old Ebbitt Grill aankomen. Soms een kwartiertje later, maar meer ook niet. Opvallend vind ik dat, want de ene groep neemt veel foto's, anderen weer niet en het wandeltempo verschilt ook.

Tony, de host bij Old Ebbitt, begroet me als een oude bekende (eindelijk). Hij laat me trots zien, dat hij de spelling van mijn naam heeft verbeterd. Degenen, die de reserveringen hadden opgeschreven, waren daar creatief mee geweest, maar hij weet (wat ik knap vind) de juiste spelling.

Hij stelt me voor aan hun nieuwe manager, een heel jonge man. Die brengt ons ook naar onze tafel. Het duurt, ondanks, dat ik hier al zo vaak heb gegeten, even voor ik mijn keuze heb gemaakt. Het wordt dit keer een French dip sandwich, die S. ook neemt. C. neemt de Senator sandwich met kalkoen en ham. Het smaakt allemaal weer prima.

Na een uurtje zijn we klaar en zetten onze toch voort. Helaas is de zon inmiddels achter de wolken verdwenen, wat het nog kouder maakt. Het valt me op, dat het protest van Occupy DC op Freedom Plaza een stuk kleiner is, dan dinsdag. Ze slapen tenslotte in tenten en tja, dat is nu wel koud, natuurlijk.

C. en S. hebben Chinatown al bezocht, dus we lopen rechtstreeks naar het Capitool. Daar is het aan de Senaatskant weer druk, want de Senaat is in sessie. Maar dit keer zijn er helaas geen beroemdheden op de trappen.

Bij de Library of Congress gaan we naar binnen. Het is ook wel lekker even uit de wind te zijn! Bij de grote leeszaal vertelt een gids over de geschiedenis en wat we langs de muren zien. Ik vind het wel fijn weer eens een opfrisser daarvan te krijgen, want het was alweer even geleden, dat ik met een rondleiding meeging hier.

De dames willen nu naar het Air and Space museum, dus we nemen afscheid. C. heeft een stapeltje Suske en Wiskes en tijdschriften mee voor mij, heel fijn. Ik kan voorlopig goed vooruit daarmee. In de metro lees ik alvast een van de Suske en Wiskes.

Als de trein eenmaal uit de tunnels is, bel ik Kai om te vragen, of hij me op wil halen. Dat vindt hij prima en een kwartiertje later stap ik in zijn Kia. Het blijft handig zo'n rijdende zoon!

Rick heeft vanavond een diner van zijn werk. Kai en ik hebben zin in Japans, wat ik bij Yama ga halen. Ik eet een lichte sushi maaltijd. Ik ga vanavond weer eens naar bunco en daar zijn ook altijd allerlei snacks.

De bunco avond is dit keer bij iemand, die ik niet ken, en er spelen nog een aantal mensen mee, die ik nooit heb ontmoet. Ook is de gemiddelde leeftijd van de speelsters een stuk jonger, dan ik. Daarom doe ik niet iedere maand meer mee, maar ik vind het wel leuk om in te springen, als ze invalsters nodig hebben. Zo leer ik weer nieuwe mensen in de buurt kennen en zij mij (het is al lucratief gebleken voor Saskia, die er een aantal oppasadressen aan over heeft gehouden).

Het thema vanavond is "Autumn Harvest" (herfstoogst) en daarvoor moeten we een kleinigheidje van onder de $3 meenemen. Ik vond gisteren een heel erg lekker ruikend kaarsje in de vorm van een pumpkin pie bij CVS. Al die kleinigheidjes worden gewonnen door degene, die op het laatst de "gecko" heeft, een pluche beest, dat je krijgt, als je drie tweeen gooit en weer kwijtraakt, als de volgende drie tweeen gooit.

Het wordt een gezelllige avond met lekkere hapjes. Ik ben blij, dat ik ben gegaan en neem me voor toch vaker te gaan. Er zijn genoeg moeders van tieners van ongeveer Saskia's leeftijd, dat ik me niet de grootmoeder van de groep voel. Bovendien werd ik zo enthousiast begroet en bij het afscheid ge"hugged", dat ik me zeker erbij voelde horen.

Foto's van vandaag staan hier.