Strand en avondje uit

Na een lekkere nacht in mijn riante king bed op zolder eten we met zijn allen ontbijt. D heeft lekker pecan-bananenbrood gehaald en maakt verse lattes (met een melkhartje erop) voor mijn zus en mij. Het gaat er goed in.

D brengt de kinderen naar school en daarna gaan hij en mijn zus aan het werk. Beiden werken van huis. Ik ga naar boven en doe twee Max Capacity Trainingen achter elkaar. Dat voelen mijn spieren wel, mijn armen trillen aan het einde.

Daarna kleed ik me dik aan, want er staat een straffe wind, die de gevoelstemperatuur ver onder nul maakt. Ik lijn Layla, mijn viervoetige schaduw hier, aan, neem mijn fototoestel mee en ga door het historische stadje wandelen.

Newburyport is zo pittoresk. Alle houten gekleurde huisjes met leuke deuren zijn zo vrolijk. Sommigen hebben plakkaten van hun leeftijd, daterend van zo ver terug als 1680. Grappig is dat deze bouw niet zoveel verschilt van de coloniale bouw in oude stadjes in onze buurt, zoals Alexandria.

Layla loopt vrolijk mee. We lopen naar het gezellige centrum en dan terug, eerst langs het water, maar dat is me al gauw te koud. Het is er wel prachtig met allemaal watervogels en ijsafzetting. Tussen de huizen is de wind echter een stuk minder.

Na een uurtje en heel wat stappen op mijn Fitbit en verrassend veel heuvels, te zien aan het aantal "trappen" dat ik heb gelopen, zijn we weer terug. Mijn zus is ook net klaar met werken.

Tijd om kleine S van haar schooltje te halen. Het is een lekker bijdehand meiske met een flinke woordenschat voor een bijna vierjarige. Ze heeft allerlei vragen voor mij, want zij is de enige van de drie, die zich mij niet herinnert.

We nemen lunch mee van de Purple Onion. Voor mij een superlekkere "hot and sour" tomatensoep en een halve sandwich met ham en kaas op meergranenbrood. We eten het thuis op en voeren S haar lunch.

Een goede vriendin van mijn zus heeft aangeboden vanmiddag op S te passen, zodat wij samen op pad kunnen. Wij besluiten dan Layla mee te nemen en een lange strandwandeling te gaan maken op Plum Island. We lopen een kwartiertje met de wind mee, wat nog te doen valt. Dan bereiken we de rand van het reservaat, waar geen honden mogen en keren om.

Dat valt vies tegen, de wind gaat door merg en been en we krijgen beiden oorpijn. We laten ons plan een paar uur te lopen maar gauw varen. In plaats daarvan gaan we naar Deer Island, waar de Audubon mensen ons gisteren vertelden dat er adelaars (bald eagles) te zien waren.

We parkeren de auto en lopen het eiland op tot we goed zicht over de Merrimack rivier hebben. Echter, er is geen adelaar te bekennen. Later lees ik online dat er dit jaar, waarschijnlijk door de mildere winter, veel minder zijn gezien, dan vorig jaar. Ik heb dit keer geen geluk met de vogels, geen sneeuwuilen of adelaars, helaas.

Het is inmiddels alweer tijd om de kinderen op te halen. Mijn zus heeft een Groupon voor een tubing park in Amesbury, dus we kleden iedereen in sneeuwkleding. Dat heeft nogal wat voeten in de aarde met drie moeie kleintjes, maar na een half uurtje zitten we dan allemaal in de auto.

Nog een half uurtje later zijn we bij het sportpark met de glijbanen. Alleen zien we er geen mens. Ik weet ook niet hoe lang we het gaan uithouden, want de wind waait nog steeds hard en het is ijs- en ijskoud. Binnen zien we aanvankelijk niemand en dan komt een medewerker aanlopen. Die verkondigt dat er vandaag een prive groep was en ze verder gesloten zijn.

Dat is natuurlijk een enorme teleurstelling voor de kinderen (ik moet stiekem toegeven opgelucht te zijn). We beloven ze morgenmiddag direct na school terug te gaan. Hopelijk is het dan minder winderig en vroeger in de middag, zodat we het langer uit gaan houden. We leggen alle sneeuwspullen alvast in de auto en hopen dat er morgen dan niets tussen zal komen.

Mijn zus maakt avondeten voor D en de kinderen. Zij en ik vertrekken, als D klaar is met zijn werk, voor een avondje uit. We beginnen met eten bij hun favoriete sushi restaurant, Hana Japan. Het wordt weer heerlijk en zo gezellig om nu weer eens in persoon eindeloos bij te kletsen.

Na het eten neemt mijn zus me mee naar 10 Center Street, waar we een tafeltje naast de open haard krijgen. We bestellen beiden een warm drankje. Voor mij koffie met kahlua en mijn zus neemt warme chocolademelk.

Voor we het weten is het tien uur en vallen onze ogen bijna toe na de lange dag. Na nog een snel telefoontje aan Rick duik ik mijn bed in. De tijd vliegt hier ook weer!

Foto's van vandaag staan hier.