Die zon laat zich niet veel zien hier in de Sunshine State!

Het is vast, omdat Kai en Saskia de telescoop helemaal hierheen mee hebben genomen.  Voor de derde ochtend achtereen is het bewolkt bij het opstaan en het weerbericht belooft weinig tot geen zonneschijn.  In ieder geval is het (nog) droog. 

Met mijn Via kop koffie en twee in de magnetron gepocheerde eieren met kaas ga ik op het balkon zitten.  Alweer was ik vroeg wakker en sta vroeger op dan meestal thuis.  Rick en de kinderen liggen nog in diepe rust en op een paar vissers na is het strand ook verlaten. 

De zee is iets ruwer dan de afgelopen dagen en ik geniet van het rustgevende geluid van de branding.  Zon of geen zon, dit uitzicht is iets wat ik iedere dag wel zou willen hebben!  Ook vanochtend komen de dolfijnen weer langs om te vissen (neem ik aan).  Grappig is dat ze alleen 's ochtends vroeg langs komen, de rest van de dag zien we ze niet.

Langzaamaan worden de anderen ook wakker.  Eigenlijk zou ik weer een Max Capacity moeten doen, maar ik heb daar helemaal geen zin in.  Veel liever ga ik op het strand lopen en zo mijn tienduizend stappen bij elkaar krijgen.  Rick wijst me erop dat ik toch ook op vakantie ben en het al bijzonder is dat ik ueberhaupt sport deze week.  Dat is ook wel weer zo, dus ik zet er flink de pas in op het strand.

Ongeveer twee kilometer later haalt Rick mij hardlopend in en dan sprint Saskia ook om zich bij ons aan te sluiten.  Gedrieen lopen we verder langs de prachtige huizen, de grootte van paleizen, aan Belleair Beach net ten noorden van ons.  De ene is nog mooier dan de ander, we vergapen ons aan de luxe!  Geen wonder dat de huurprijzen op VRBO.com in Belleair Beach zo veel hoger waren.

Rick en Saskia keren na drie kilometer terug, maar ik heb nog geen 5000 stappen, dus loop nog een stuk door.  Intussen fotografeer ik onder anderen de vele verschillende vogels, die ik tegenkom.  Geen wonder dat dit een vogelreservaat is, ik heb nog nooit zoveel verschillende soorten bij elkaar gezien aan een strand.  Ook de mooie schelpen zijn een dankbaar onderwerp voor mijn camera.

Tegen twaalven ben ik weer terug bij ons huisje.  Inmiddels voel ik de eerste regenspetters helaas.  Als we niet veel later vertrekken op zoek naar een restaurant voor lunch drupt het gestaag.  Toch kunnen we onder een parasol nog lekker droog aan het water zitten bij Jimmy's Fish House and Iguana Bar in het Holiday Inn hotel.

We bestellen weer de lokale specialiteit van gerookte vis dip, die hier zo mogelijk nog lekkerder is dan bij Guppy's gisteravond.  Daarna neem ik het "zalm cups" voorafje als lunch.  Een heel goede keuze!  Het zijn slabladeren gevuld met een mengsel van gestoomde zalm, paprika snippers, advocado en meer.  Daarbij wordt een ontzettend lekker pittig Aziatisch aandoend sausje geserveerd.  Het zijn twee "cups" en ik zou er, hoewel het genoeg is voor mijn lunch, zo nog twee op kunnen alleen voor de smaak! 

Gisteren zagen Rick en ik het Clearwater Marine Aquarium en het lijkt ons wel leuk om dat op deze regenachtige middag te gaan bezoeken.  Daarin zijn we niet de enigen en de parkeerplaatsen staan vol, maar we hebben geluk en vinden een plekje langs de weg. 

We verbaasden ons gisteren al over de populariteit van dit aquarium, maar eenmaal binnen begrijpen we waarom.  Hier zwemt de "ster" van de film "Dolphin Tale" rond.  De dolfijn Winter, die geen staart heeft.  Dit is een hoogst ongewoon aquarium, voornamelijk denk ik omdat het een eigenlijk een zeedierenziekenhuis is.  Winter heeft het zo populair gemaakt, dus alles is eigenlijk buiten, inclusief de wc's.

Binnen zien we de dolfijnen Winter en Panama, twee rivierottertjes, die gered zijn, een grote zeeschildpad en een aantal roggen, die je kunt aaien.  Ook zijn er allerlei zeedieren, die je aan mag raken.  Er zijn kaartjes te koop om met een dolfijn op de foto te gaan of er zelfs mee te zwemmen, maar dat doen we dit keer niet.  We zijn zeer onder de indruk van het goede werk dat dit aquarium doet met zeedieren!

Als we alles bekeken hebben en Winter ruimschoots bewonderd hebben, lopen we door de grote winkel bij de uitgang.  We hebben de film Dolphin Tales nog nooit gezien, dus kopen de dvd.  Ook vindt Saskia een leuk paar oorbellen met schildpadjes eraan.  Dan lopen we door de regen terug naar de van.

Bij de Publix vlakbij het aquarium halen we meer waterflesjes, want daar vliegen we doorheen.  Dan gaan we op zoek naar een postbus om een formulier wat Katja nodig heeft op te sturen.  Dat valt nog niet mee, maar na veel gezwerf vinden we een leeg oud postkantoor waar gelukkig nog wel een postbus staat.  De meeste mensen hier leggen hun te versturen post in hun prive brievenbus waar de postbode het uit ophaalt.

De rest van de middag gaan we buiten op het balkon lezen en computeren.  Er is een voordeel aan dit grijze weer en dat is de temperatuur.  Als de zon had geschenen hadden we in de middag op dit balkon zitten bakken.  Zo heeft ieder nadeel zijn voordeel zullen we maar zeggen.

We hebben een beetje genoeg van de visrestaurants (lees: de anderen hebben er genoeg van, want mij kun je vis voor alle drie de maaltijden voeren) en maken een reservering bij Tapas Garden.  Ik bestel de tonijn ceviche en een salade en dat is ruim voldoende, want hun tapas zijn flinke porties.  Saskia heeft de vegetarische paella, die heerlijk is, maar ook een enorme portie.  We nemen de rest maar mee voor een snack morgen.

Als we thuiskomen zien we een eend in ons zwembadje beneden zwemmen.  Kai gooit haar wat brood toe, waar ze keihard op afracet tot hilariteit van Kai en Saskia.  We hebben hier geen tv nodig, genoeg vertier vlak buiten ons huisje!

Natuurlijk kijken we vanavond de film Dolphin Tales.  Het is wel bijzonder om Winter net vanmiddag ook in persoon te hebben gezien.  Een bijzonder verhaal is het.

Zondag

De wind en regen van tropische storm Debby, die de reden is van het slechte weer dat we deze week hebben, wekken mij al vroeg.  De kalme zee is veranderd in een woeste branding met flinke golven.  Ik vrees dat ik vandaag mijn geliefde dolfijnen niet langs zal zien zwemmen.  Toch is dit ook weer een schitterend uitzicht.

Kai wilde graag een keer buitenshuis ontbijten en vanochtend is daar de perfecte gelegenheid voor.  We kiezen Crabby Bill's hier in Indian Rocks Beach en worden bediend door een ex-Virginiaanse.  Dat levert natuurlijk meteen wat gesprekstof op, vooral dat het bij ons in Virginia al de hele week warmer is dan hier. 

We zitten hier wel overdekt, maar aan twee kanten heeft het restaurant geen muren.  Af en toe komt er dan ook een flinke windvlaag met regen naar binnen.  Daardoor krijg ik het koud en ik heb niets met lange mouwen mee.  Ik ga dus gauw een hoodie met rits kopen in de winkel van het restaurant.

Als ik terugkom staat ons eten op tafel.  Ik heb een "crabby benedict" besteld: English muffin met crab cakes en gepocheerde eieren, alleen de Hollandaise saus laat ik eraf.  Het is erg lekker!  Rick en Kai hebben omeletten, Rick met wat corned beef hash.  Op dat laatste ben ik ook dol en Rick is zo lief een paar happen te delen.

Na het eten haal ik Saskia op en gaan we samen naar de Anytime Fitness hier dichtbij.  Het is heel handig met ons lidmaatschap, want onze "sleutels" werken op de deuren van alle Anytime Fitness sportscholen in het land.  Deze sportschool heeft een stuk oudere apparaten, dan de onze.  Ik doe een half uur op de crosstrainer en Saskia een combinatie van cardio en gewichten.  Zo hebben we onze beweging toch gehad vandaag.

Intussen hebben Rick en Kai zich op het strand gewaagd.  Ze hebben een paar prachtige schelpen gevonden.  Ook zagen ze dat een van de schildpaddennesten in zee dreigde te verdwijnen.  Ze hebben met behulp van wat andere wandelaars de eieren gered en hogerop op het strand herbegraven.  Hun goede daad van vandaag is weer gedaan.

De surfers zijn duidelijk dol op dit weer en het is leuk om ze gade te slaan.  Enorm wat een golven zijn het nu!  Het lijkt Waikiki wel.  Ik heb de Golf van Mexico alleen nog maar heel kalm meegemaakt.  Wat een verschil kan zo'n tropische storm maken!

We hebben geen zin om de hele middag in het huisje te hangen, dus kijken welke films spelen.  We zijn het erover eens dat we Brave 3D graag willen zien en die speelt in Pinellas Park, zo'n zestien kilometer verderop.  Onderweg rijden we door de drive thru van Checkers voor wat van hun lekkere frietjes als lunch.  Na het late ontbijt is dat net genoeg.

Onderweg komt de regen met bakken naar beneden en regelmatig zijn wegen flink ondergelopen.  Het is dus voorzichtig rijden geblazen.  Debby mag dan maar een tropische storm zijn, het is een natte (later horen we op tv dat het een van de natste dagen ooit in dit gebied is, hebben wij weer).

De aanwijzingen op mijn telefoon volgend rijden we naar Pinellas Park.  Het is een beetje een vreemde route vinden we, maar de gps zal het wel weten.  Nou, niet dus, want opeens zegt de zoetgevooisde stem "you have arrived at your destination" midden in een buurt.

Gelukkig krijgt Rick het goede idee om op de link van de bioscoop te klikken, waar een kaartje te zien is.  Wat zouden we toch zonder internet moeten?  We blijken gewoon nog een mijl rechtdoor te moeten rijden en zijn gelukkig nog ruim op tijd voor de film.  Die is net zo leuk als de voorfilmpjes deden voorkomen.  Echt weer een winnaar voor Disney/Pixar!

Na afloop gaan we nog even de Target in.  Daar kopen we een paar kleine paraplu's voor morgen.  Op het moment helpt een paraplu niets, want het waait veel te hard, maar hopelijk is dat morgen minder.  Saskia koopt ook een paar computerspelletjes.  Met deze storm hopen we van harte wel electriciteit te behouden!

Op de terugweg zien we allerlei schade.  Dokken zijn afgebroken en weggewaaid, parkeerplaatsen overstroomd en een buurt lijkt bijna onder water te staan.  Het is vervelend dat deze storm nu net hier moest komen, maar er zit ook iets spannends aan. 

Terug in ons huisje trekken Rick en ik gauw onze zwempakken aan en gaan een strandwandeling maken.  Het is net even vrijwel droog, maar de zee is nog ruiger dan vanochtend.  Het hele strand ligt onder water en de golven zijn meters hoog.  Toch zijn er nog mensen aan het zwemmen.  Dat zou ik nu niet durven en wordt ook hard afgeraden.

We zien nu echt de kracht van Moeder Natuur.  We hopen maar dat de vrijwilligers de schildpaddennesten op tijd in veiligheid hebben kunnen stellen, want die zijn anders nu ook allemaal weggespoeld.  Op tv zien we allerlei foto's van omgevallen bomen en life guard stations.  Ook is er een tornado geweest, die helaas mensenlevens heeft gekost.  Wat een natuurgeweld!

Vanavond gaan we eten bij de Salt Rock Grill in Indian Shores, hier maar een paar kilometer vandaan.  Heel voorzichtig rijden we erheen, want op heel veel plaatsen staat de weg onder water en er liggen allerlei palmtakken over de weg.  De parkeerplaats van het restaurant staat helemaal blank met zeker drie centimeter water.

Het is niet heel druk in het restaurant en wij krijgen een tafeltje aan het water.  Soms regent het zo hard buiten dat we de overkant van de sound niet zien.  Het eten is werkelijk heerlijk en de bediening erg attent.  Ik neem zes oesters, kan het niet laten, en als hoofdgerecht de tonijnsteak.  Die is zo ontzettend mals en lekker en het teriyaki sausje erbij ook.  Ik kreeg dit restaurant aangeraden via FourSquare door Daniel en het was zeker een goede tip!

Rick en Saskia halen de van en ik zie ze zo over de barrieres voor de parkeerplaatsen rijden.  Die liggen namelijk helemaal onder water.  Kai en ik sprinten naar beneden, maar zijn desondanks drijfnat.  Wat een storm!  Saskia rijdt terug en dat is wel tien uur in moeilijke weersomstandigheden waard.  Alles is overstroomd en er liggen allerlei takken over de weg.  Gelukkig is de regen even wat minder.

Het is een avontuur om zo'n tropische storm (we hebben nu officieel tropische storm waarschuwingen hier) mee te maken, maar ook wel een beetje eng.  Heel dichtbij komen tornado's langs en dat vind ik vooral minder.  Tot nu toe hebben we nog stroom, terwijl we dat thuis al niet meer zouden hebben.  De electriciteit is hier vooral ondergronds gelukkig.  Ik hoop dat we stroom houden!

Buiten razen de golven en op tv waarschuwen de weermannen voor een tornado net ten zuiden van ons.  Niet bepaald de strandvakantie, die we voor ogen hadden, maar saai is het zeker niet!  We hebben het nu over meer dan tien centimeter regen in een dag en men vreest voor nog veel meer overstromingen. 

Foto's van vandaag staan hier.