Autoshow, Rick op reis en ijzige watervallen

Zaterdag

Als ik met moeite opsta komt Rick net weer thuis.  Hij heeft ontbijt voor Kai en mij gehaald bij Starbucks en Panera.  We trommelen Kai uit bed (Saskia lukt niet) en we eten gezellig met zijn drieen ontbijt.

Daarna ga ik gauw naar boven om een half uur interval op de elliptical te doen. Rick gaat met Kai mee naar de bank om zijn tijdelijke rekening daar te sluiten.  Die had hij alleen geopend om een obligatie te verzilveren en moet nu gesloten om boetes voor een te laag saldo te voorkomen.

Rick moet vanmiddag op reis, maar we hebben besloten de uren daarvoor nog wat leuke dingen te doen.  Als iedereen gedoucht en aangekleed is vertrekken we naar Washington.  Saskia wil weer niet mee, ik ben benieuwd of dat anders gaat worden als zij ook eenmaal uit huis is.  Ik kan me herinneren dat de andere twee vroeger ook niet altijd zo happig waren met ons mee te gaan.

Het is nog steeds ijzig koud, maar niet meer zo ver onder nul als het geweest is.  Denkend dat het allemaal wel meevalt kleed ik me een stuk minder dik aan.  Dom!!  Er staat een nare wind, die door merg en been gaat, brrrr!!!

Na de auto in een nieuwe parkeergarage gezet te hebben, bedenken we waar we willen lunchen.  Zaytinya is een van mijn favoriete restaurants hier en de heren vinden dat goed, al zie ik dat Rick liever naar het nieuwe City Tap House zou gaan.  Wetend dat ik om hem plezier te doen mee naar Auto Show ga geeft hij mij toch maar liever mijn zin.

Er is een wachttijd (heel ongewoon voor lunch en laat wel zien wat een goed en populair restaurant dit is), maar we kunnen zo in het bar gedeelte aan een tafel plaatsnemen.  Waarom mensen op een  gewone tafel blijven wachten snappen we niet, want dit is precies hetzelfde.

We krijgen de heerlijke "opgeblazen" pita's en een bakje van de bijzondere knoflooksaus waar dit restaurant bekend om is.  Ik bestel de avgolemono, citroen-kippensoep, die heerlijk is.  Ook de knapperige spruitjes met knoflook yoghurt zijn om je vingers bij af te likken. De mannen genieten ook van hun gerechten.

Na het eten lopen we door de ijskou naar het Convention Center waar de jaarlijkse Auto Show wordt gehouden.  Gelukkig hebben we online al de kaartjes besteld, want het is een drukte van jewelste!  Ik heb een tas en moet daarom door de veiligheidscontrole.  De mannen wachten me op, want natuurlijk hebben die dat probleem niet.

Onze kaartjes worden op Ricks telefoon gescand en we krijgen een stempel op onze handen.  Dan lopen we de eerste verdieping van de show binnen.  Hier zijn voornamelijk de "gewone" merken te zien: Buick (hoe spreken jullie dat in het Nederlands uit, trouwens, vroeg ik me opeens vanmiddag af), Cadillac, Ford, Toyota, Chevrolet.  Toyota heeft wel een paar heel futuristische autootjes staan, maar we zijn hier al gauw uitgekeken.

Deze Corvette lijkt mij wel wat

We hebben maar beperkt tijd, omdat Rick naar het vliegveld moet, en hij wil graag naar auto's, die zijn interesse hebben.  Rick heeft deze maand alweer een paar duizend in zijn "citroen" BMW moeten steken en het is echt tijd voor hem om die auto vaarwel te zeggen.

Op de tweede verdieping zijn de meer luxueuze merken te bewonderen.  Ricks interesse gaat uit naar de Audi A6, maar ook de hybrides van Lexus en Infiniti.  Vooral die laatste vindt Rick erg  mooi en Kai en ik ook.  Eigenlijk wil Rick een Tesla, maar die gaan hem nog niet ver genoeg op een "tank".

Deze Infiniti vinden we allemaal heel mooi

Rick neemt uitgebreid video en foto's.  Hij stelt nog voor dat ik ook kijk naar een nieuwe auto, maar ik vind mijn van nog prima.  Als het maar rijdt en comfortabel is, met deze kou zou ik alleen wel het verwarmde stuur dat veel van de nieuwe modellen hebben willen, maar om daar een nieuwe auto voor te kopen...

Het is warm hier binnen en we hebben dorst gekregen dus kopen een diet Pepsi.  Rick heeft gezien wat hij wilde en de tijd begint te dringen, dus we lopen terug naar de auto.  Thuis pakt Rick gauw in en dan gaan Kai en ik hem afzetten bij Dulles.  Rick gaat naar Seattle en komt pas laat vrijdagavond weer terug, een van zijn langere reizen ieder jaar.

Kai en ik rijden terug en bespreken onze Portugese lessen, onder anderen.  We leren Braziliaans Portugees, vertelt Kai, hopelijk verschilt dat niet heel veel van oorspronkelijk Portugees.  Ook hebben we het over zijn kansen om naar Rusland of de Oekraine te gaan.  Vooral dat laatste vind ik op het moment wat angstig.  Kai heeft echter nog niets van beiden gehoord.

Thuis doen we dus nog een aantal Portugese lessen.  Kai is mij wel vooruit, maar gelukkig niet zoveel.  Ik moet zeggen dat ik het toch wel erg leuk vind weer een taal te leren.  Ik neem me voor na dit ook weer verder te gaan met Spaans.  Ik heb om de een of andere reden een blokkage tegen die taal, maar heb er met de jaren kennelijk toch wat van opgepikt, want begrijp meer dan ik zou verwachten.

Voor ons avondeten kiest Kai Pho N More een Vietnamees/Thais restaurant vlakbij.  We krijgen een tafeltje bij het raam en het is me toch koud!  Ik houd mijn jas aan!  Het eten is wel heel erg lekker, ik heb Pad Thai met biefstuk en smul daar echt van.  Het sneeuwt weer een beetje terwijl we hier zitten.  Dit winterse weer gaat nog niet weg, helaas!  Enfin, saai is het in ieder geval nooit.

Flapjack aanbidt de haard

En Snickers heeft honger, net kinderen zijn het!

Zondag

Om een uur of half tien begin ik er eens aan te denken om op te staan.  Maar dan komt Flapjack lekker warm op mijn buik liggen en dat is te schattig om hem weg te jagen.  Om tien uur moet dat helaas toch echt en een luid spinnende Flapjack volgt me naar beneden.  Hij heeft vaak 's ochtends grote liefdesaanvallen, zo erg dat ik moet uitkijken niet over hem te struikelen.

Een half uurtje later maak ik Kai wakker, want we hebben afgesproken crepes als brunch te gaan eten bij Crepe Amour.  Saskia gaat naar Lawrence voor de dag.  Crepe Amour is een heel klein, maar populair restaurant en ook vanochtend weer vrij druk.

Gelukkig voor Kai en mij nemen de meeste mensen hun crepes mee naar huis.  We kunnen dus twee van de tien stoelen bezetten.  Kai bestelt dit keer een hartige crepe met ham en kaas.  Ik neem de "Madagascar" met verse mango, bosbessen en aardbeien.  Ook bestel ik er een Americano bij.  Het smaakt allemaal heerlijk!

Thuis ga ik vijftig minuten op de elliptical.  Eigenlijk wilde ik maar een half uurtje doen, maar mijn boek is zo spannend, dus ik blijf lezen.  Daarna spring ik gauw onder de douche, want Kai en ik willen de natuur in.

Het is vandaag wel weer onder het vriespunt, maar er staat voor de verandering geen wind.  Het is hoog tijd dat Cosmo ook weer eens een goede wandeling krijgt en we nemen hem mee naar zijn favoriete plek: Great Falls.  Het sneeuwt licht als we er aankomen, maar veel stelt dat niet voor.

We zijn niet de enigen, die de watervallen met sneeuw en ijs willen zien.  Het is niet druk, maar er zijn meer wandelaars dan ik had verwacht.  Wij beginnen bij het eerste uitkijkpunt en wauw, zo zien we de watervallen niet vaak.

Het heeft natuurlijk al meer dan een week flink gevroren, dus er is heel wat ijsafzetting.  Verder is het niveau van de rivier precies goed om prachtige watervallen te creeren en de sneeuw geeft er nog een extra dimensie aan.

Na de andere twee uitkijkpunten besluiten we de wandeling langs het canaal en de rivier te gaan maken.  Dat wordt een mooie tippel!  Kai en Cosmo wagen zich op het ijs van het kanaal, mij te glad, maar ik neem wel foto's.  Kai glijdt een steen over het ijs en Cosmo gaat erachter aan.

Verderop maakt een wandelaar mij attent op een reiger in het water.  Hij staat wat verborgen en ziet er koud uit.  Anderen hebben hem ook ontdekt en iemand komt te dichtbij om een foto te nemen.  Volgens mij heeft de vogel het echt koud, want hij vliegt enkel een stukje verder weg en gaat gauw weer op een poot en ingedoken staan.

Het adelaarsnest is ook weer goed zichtbaar, maar het is nog te vroeg om er al vogels op te zien.  We genieten volop en Cosmo ook.  Ik ben blij met de oplaadbare handverwarmers, die Rick me voor Kerst gaf, die heb ik dit seizoen al heel wat nodig gehad.

Nu beginnen mijn tenen echter ook koud te worden en ik stel voor terug naar de van te lopen.  Kai vindt dat prima en Cosmo kennelijk ook, want die valt meteen in slaap.  Ik ben echt blij dat we dit gedaan hebben!  Cosmo wordt echt zeurderig als hij dagenlang achtereen geen afleiding buiten krijgt.

Het is weer zondag, dus na mijn Lumosity en Duolingo oefeningen kijk ik Boer Zoekt Vrouw.  Ik moet zeggen dat ik het leuk vind toch een paar "matches" te zien.  Van het begin af aan zag ik het in Canada al niet zitten met die harkerige boer.  Eerlijk gezegd heb ik wel met hem te doen. Wat de overgebleven twee gaan kiezen zal me benieuwen (hoewel dat in Tanzania wel duidelijk leek).

Voor het avondeten houden we het makkelijk en bestellen, zoals zo'n beetje zondagavond traditie is geworden, van Zpizza.  Dat we regelmatige klanten zijn blijkt wel als de bezorger vraagt of Rick niet thuis is. Hun pizza is dan ook heerlijk vers met gezonde ingredienten.

Kai gaat morgenochtend terug naar Richmond en ik ben hem echt dankbaar dat hij dit weekend thuiskwam. Natuurlijk had ik me alleen ook prima vermaakt vandaag, maar met Kai was het een heel stuk gezelliger!