Even met het hele gezin

Zaterdag

Eigenlijk ben ik heel bijtijds wakker, maar ik weet dat het weer regent en ik heb geen zin om op te staan.  Ik hoor Rick opstaan, maar blijf zelfs dan nog liggen.  Lekker doezelen, want het is donker in de kamer door het slechte weer.  Om negen uur moet ik er van mezelf toch echt uit!

Rick heeft de koffie al klaar staan en ik toast een paar bosbessenwafels als ontbijt.  We kijken intussen een paar afleveringen van Two and a Half Man.  Toen Ashton Kutcher daarmee begon vond ik het eerst niets na Charlie Sheen, maar nu wordt het toch wel steeds grappiger.

Intussen wordt het steeds donkerder in de kamer en buiten komt het met bakken naar beneden.  Opeens horen we een keiharde donder!  Dat is hier heel ongewoon, onweer op een januari ochtend!

Tijd voor mijn uur sporten, een interval op de elliptical vandaag.  Uit het raam zie ik dat de achtertuinen van onze buren en achterburen in meren veranderd zijn!  Gelukkig loopt die van ons naar beneden af en blijft het water daar niet (zo erg) in liggen.

Het blijft dan ook naar beneden komen en zelfs in dat weer ruimt Rick nog wat van de buitenlichtjes op.  Niet veel, maar alle beetjes helpen.  Ik sms met Katja, die vanavond naar huis wil komen.  Dat vinden wij natuurlijk ontzettend leuk!

Kai heeft gisteren te kennen gegeven dat hij nog graag naar het Natuurhistorisch Museum wil gaan voor hij terug naar school gaat.  Op zo'n regenachtige dag is dat natuurlijk een prima bestemming.

We rijden naar de stad en daar zien we dat het wel heel mistig is!  Zo mistig dat meer dan de helft van het Washington Monument niet zichtbaar is.  Dat gebeurt niet vaak dus daar neem ik een foto van uit de auto.

Zo lijkt het wel bijna zoals het er in de 19e eeuw jarenlang bijstond

Rick parkeert zijn auto in het Reagan gebouw waar je in het weekend $13 betaald, ongeacht hoe lang je parkeert.  Dan lopen we door het gebouw naar de Pennsylvania Avenue uitgang en steken over naar Elephant & Castle om daar te gaan lunchen.

Daar binnen is het gezellig en warm.  Het was bijna droog terwijl we erheen liepen, maar tijdens het eten zie ik het weer heel hard plenzen.  Het eten is lekker, ik bestel het flatbread met kip in kerriesaus wat lekker pittig is.

Gelukkig is de ergste regen alweer voorbij als we naar het museum lopen.  Daar is het wel druk, maar het is zo'n groot museum dat het toch nog goed te doen valt.  Kai is vooral geinteresseerd in het geologie, mineralen en edelstenen gedeelte en dat is ook zeer boeiend.  Dit keer lees ik vooral heel veel over meteorieten, die op aarde terecht zijn gekomen.  Onvoorstelbaar wat voor moois de natuur toch voort kan brengen!

Patroon in een buitenaardse steen

Kai en Rick doen er helemaal lang over, maar na een tijdje krijg ik pijn in mijn benen van het slenteren en stil staan en loop wat sneller door de tentoonstelling.  Er is zo ontzettend veel te zien hier!  De juwelen, die hier liggen zijn ook schitterend.  Ik zou wel zo'n "leuke" saffierenketting willen, ha ha.  Of de Hope diamant, hoewel die ongeluk schijnt te brengen.

Mijn geboortestenen, vooral het linker collier vind ik prachtig

De Hope diamant

Daarna ga ik op een uitstulpsel van een kolom buiten de tentoonstelling mensen zitten kijken.  Altijd een zeer vermakelijke bezigheid, vandaag hoor ik ook weer vele talen.  

Als Kai en Rick ook klaar zijn met de tentoonstelling gaan we de winkel, die erbij hoort, bekijken.  Kai koopt er een koperen bal en een stuk bismuth, omdat dat uit Duitsland komt.  Mijn broer en schoonzus zijn geologen en ik moet toegeven dat ik de attractie wel zie.

We willen nog een tentoonstelling zien en besluiten die over genomen te gaan kijken.  Die is hier tijdelijk en enorm interessant over DNA en hoe alles steeds nauwkeuriger in kaart gebracht kan worden.  Het heeft echter ook een ethische kant, want hoeveel zouden bijvoorbeeld werkgevers of verzekeringsmaatschappijen te weten mogen komen over een bepaalde persoon?  Ook weer erg boeiend en met een hoofd vol informatie verlaten we het drukke museum (nummer twee in de wereld dit jaar).

Terwijl we teruglopen naar de auto krijg ik een sms van Saskia dat ze weer heeft overgegeven.  Helaas is het net voor haar bijles en ik bel die maar af voor vandaag.  De meer belangrijke bijles is om zes uur en gelukkig voelt Saskia zich dan beter.  Het zit haar maar niet mee!

Op weg naar huis rijden we langs de Potomac rivier waar warme regen op het ijs in de rivier mist veroorzaakt.  Rick stopt even bij het Theodore Roosevelt eiland en ik maak gauw een stel foto's (zie onderdaan dit blog).  Het doet allemaal mysterieus aan.

Katja zal te laat thuis komen om mee te gaan eten, dus we vertrekken met zijn drieen naar Tequila Grande, Rick heeft Katja's bestelling.  Dit Mexicaanse restaurant ligt minuten van ons huis, maar we gaan er vrijwel nooit heen.  Toch is het eten goed, mijn zalmtaco's in ieder geval wel.

Als we onze oprit naderen zien we eerst Kaylee's auto en dan staat daar ook de bekende blauwe Mazda van Katja.  Het is weer super haar en Django en Zorro te zien.  Helaas weer een kort bezoek, vooral voor mij, maar morgen gaan we er naar hartelust van genieten.  

Zondag

Hoera, de zon is er weer!  Met bestellingen van Katja en Kai op zak gaan Rick en ik Vienna in om ontbijt te halen.  Ik haal de sandwiches bij Panera, terwijl Rick de drankjes haalt bij Starbucks daartegenover.

Met zijn vieren eten we ontbijt, Saskia ligt nog op een oor.  Na het eten gaat Rick aan het opruimen van de kerstlichtjes voor en ik begin aan mijn cardio op de elliptical.  Vandaag doe ik vijftig minuten en vind het dan wel weer genoeg.

Snickers besloot de ladder uit te proberen, maar durfde daarna niet meer naar beneden

Rick, de kattenredder

Het is lekker weer en Katja wil haar nieuwe DSLR camera uitproberen.  We besluiten Cosmo  mee te nemen naar Scotts Run.  Django moet zich nog rustig houden vanwege zijn hartworm medicatie, dus die moet helaas thuisblijven.

Eerst nemen we Katja's auto naar Merchant's Tire.  Gisteren heeft zij haar jaarlijkse inspectie niet gehaald, omdat een van haar banden vernieuwd moet worden.  Aangezien Katja heel veel rijdt vinden wij het belangrijk dat ze een veilige auto heeft en daar horen natuurlijk ook goede banden bij.

We laten Katja's auto achter en rijden in de van verder.  Het is lunchtijd en Katja kiest Noodles & Company  om te gaan eten.  Dat vind ik prima en bestel mijn favoriete Bangkok curry met garnalen en extra spinazie.  Cosmo wacht geduldig in de auto.

Dat geduld wordt beloond met een lekkere wandeling bij Scotts Run.  Het is er druk, maar we vinden gelukkig nog een parkeerplaats.  Na de regens van de afgelopen paar dagen zit er veel water in het riviertje.  Vandaag is het heerlijk weer en warm genoeg voor alleen een zomerjas.

Onderweg ontmoet Cosmo allemaal vriendjes.  Ik heb uitgevonden dat het beter is hem kennis te laten maken met die andere honden.  Als ik hem van die honden weg probeer te houden gaat hij blaffen en zo wordt er vriendelijk wederzijds aan de achterwerken gesnuffeld en kunnen we daarna weer rustig verder.

De waterval is ook mooi vol en Katja experimenteert met verschillende sluitertijden.  Ik heb alleen mijn kleine cameraatje mee en denk eerst dat dat daarmee niet mogelijk is.  Dan zie ik een speciaal knopje voor sluitertijden en voila, ook met dit toestelletje kan ik het water er zijdeachtig doen uitzien.

Intussen praten we met een gezin uit Litouwen dat pas in Vienna is komen wonen en een oudere fotograaf, die Katja ook nog wat tips geeft.  Voor we het weten begint de zon omlaag te gaan en lopen we terug naar de van.

Precies als we wegrijden belt Merchant's dat Katja's auto klaar is.  Perfect, die halen we dus op de terugweg op.  De banden zien er weer prima uit, dus terug in Roanoke kan Katja haar inspectiesticker ophalen.

Voor het avondeten wil Katja natuurlijk sushi eten, helemaal mijn dochter!  Het is ook Kai's laatste avond thuis.  Helaas heeft Saskia enorm veel schoolwerk en kan niet mee.

Het wordt weer een heerlijke maaltijd bij Sushi Yoshi, de sushi en sashimi zijn net een kunstwerk.  In het restaurant zitten heel veel Aziaten wat altijd een goed teken is, bovendien is het zondag en is er een wachtlijst, maar goed dat ik gereserveerd had.

Thuis is Saskia hard aan de studie en Katja en Kai gaan ook werken.  Kai heeft veel vertaalwerk en Katja is aan het studeren voor de MCATs, de belangrijke testen voor medical school.  Het was weer een heerlijk weekend en ik hoop op tijd naar bed te gaan, want moet morgen voor dag en dauw naar het vliegveld.

PS: Groot nieuws is dat we geboekt hebben voor Kai's spring break. Hij en ik hadden het er al maanden over dat we naar Lissabon wilden en de prijzen daarheen zijn heel redelijk.  Ik boekte voor Kai en mij en toen bleek dat Katja ook mee kan.  We gaan dus acht tot en met dertien maart met zijn drieen!

Ideaal zou zijn met zijn allen te gaan, maar Rick heeft helaas niet genoeg vakantiedagen en Saskia school.  Het gaat zeker bijzonder zijn met de twee oudsten, want wie weet waar Kai volgend jaar zal zijn en wanneer Katja weer zomaar vrij zal kunnen nemen.

Mysterieuze foto's van een mistige Potomac rivier staan hier