Onze webcam

Cul-de-sac Cam

zondag, november 02, 2014

Een emotioneel weekend

Zaterdag

Rick is al vrij vroeg uit de veren, want vandaag gaan zij met een U-haul karretje achter de van Katja's kamer in Roanoke leeghalen.  Katja  en Kevin kwamen echter pas diep in de nacht thuis van een Halloween feestje en hebben wat meer moeite op tijd klaar te zijn.

Een uur later dan gepland vertrekken ze dan eindelijk om half tien.  Kai heeft werk en ik heb van alles thuis te doen.  Eerlijk gezegd heb ik het helemaal gehad met dozen dragen.  Ik krijg er last van mijn schouders van en ik ben ook niet nodig hebben de anderen mij verzekerd.

In de lente en herfst kunnen we hier enorme temperatuurverschillen hebben.  Liep ik op dinsdag nog te puffen in 27 graden, vandaag is het ronduit winters koud met maar een graad of 8.  Ik besluit mezelf op een warme sandwich en Americano te trakteren bij Starbucks.  Al lezend eet ik het in het gezellige restaurant op.

Thuis doe ik mijn uur op de elliptical.  Al zitten er nog heel wat bladeren aan de bomen, ik zie uit het raam van de sportkamer toch al een paar kale bomen in onze achtertuin en die van de buren.  Ik vraag me soms af waar het aan ligt dat de ene boom van dezelfde soort zoveel vroeger kaal wordt dan de ander.  Onze esdoorns in de cul de sac zijn bijvoorbeeld nog maar net begonnen te verkleuren.

Een nieuwe maand, een nieuw fotothema, alfabet.  Cosmo is mijn A - Australische herder

Na het sporten douche ik en kleed me warm aan.  Dan ruim ik de Halloweenversieringen buiten op.  Ook gooi ik de uitgesneden pompoenen weg, k die in de felle zon voor allemaal helemaal verschrompeld en verrot zijn.  Alleen de hele pompoen laat ik staan.  Eigenlijk wil ik ook chrysanten in de bakken voor doen, maar onze geraniums bloeien nog zo mooi.

Kai kan wel even een pauze gebruiken en we gaan lunchen bij Panera.  Zij hebben allerlei lekkere soepen en daar is het precies de dag voor.  Ik kies de kippesoep en Kai de squash soep, daarbij hebben we allebei een sandwich.  Het is druk, kennelijk vinden meer mensen hun menu lekker voor een koude dag.

Na de lunch lijn ik de honden aan voor een herfstwandeling.  Dit keer niet zo lang, want het is mij te koud.  De herfstkleuren zijn wel weer genieten.  Iedere dag worden ze dieper, helaas ook dichterbij het kaal worden van de bomen, maar daar probeer ik maar niet aan te denken.


Dan ga ik de zolder op om de dozen daar op onderwerp te zetten.  Op het gros staat "X-mas" en die moeten we voor Thanksgiving doorkijken om te weten waar wat inzit.  Ik zie wel wat op tegen dat klusje, maar denk dat ik iedere dag een uur ga uittrekken om een aantal dozen te doen.  Hopelijk kan Rick er ook een aantal doen en als dat gedaan is zijn er alleen Katja's dozen nog en die doet zij natuurlijk.

Volgende karweitje in het organiseren is door een flinke stapel oude documenten en rekeningen te gaan.  Ik ga er maar voor naast de papierversnipperaar zitten, want ik heb zo'n gevoel dat die overtijd gaat werken. 

En inderdaad, een uur en twee volle papieren zakken vol snippers later is er nog maar een klein stapeltje over.  De oudste documenten stamden uit 1999, het eerste jaar dat we hier woonden!  Wat een mens al niet verzamelt met de jaren!  Sommige grappige dingen en foto's van de kinderen heb ik natuurlijk wel bewaard.

Nu heb ik echt het gevoel ook mijn deel gedaan te hebben aan klusjes, zodat ik niet hier de hele dag heb zitten lezen.  Niet dat iemand daar moeite mee gehad zou hebben, maar het voelt goed actief te zijn geweest.

De rest van de middag lees ik het online boek over de Nederlandse schilders van de Gouden Eeuw uit.  Erg interessant allemaal, ik vind het ook fascinerend hoe ze de verschillende verfkleuren maakten en dingen als glas en satijn er fotografisch uit deden zien.

Rick belt om vijf uur dat ze klaar zijn met Katja's kamer.  Ze hebben nog drieeneenhalf uur terug te rijden, dus Kai en ik gaan niet op ze wachten met het avondeten.  We bestellen lekker warm en pittig eten van Tara Thai.  Vooral de Tom Yum soep vind ik heerlijk, ik zou er potten van opkunnen.

Tegen half negen zijn de verhuizers ook weer terug.  Waar we al Katja's spullen voor de ongeveer twee jaar dat ze hier blijft wonen gaan zetten moeten we wel even bedenken.  Al met al zijn het toch weer heel wat dozen.

Saskia heeft vanavond op Facebook haar verhaal over haar relatie met de abusieve L. geschreven.  Eindelijk heeft ze een maand geleden echt de relatie beeindigd en vandaag stuurde hij haar verschrikkelijk pijnlijke sms berichten omdat ze met een andere jongen is uit geweest.  Echt onvoorstelbaar wat die kerel schreef!  Gelukkig krijgt Saskia veel steun van vrienden en vriendinnen.  De hoop is alleen dat L. verder niet escaleert, maar hij zit twee uur weg van haar zonder auto.

Dit was het stuk dat Saskia op Facebook schreef (en een keer werd het al weggehaald door een vriend van hem waarschijnlijk):
Few of you know this, but for the past 2 years I’ve been in an emotionally abusive relationship. I became aware that I was in an abusive relationship around July 2013; however, because of the manipulative nature of the relationship, I couldn’t get myself to leave. I put so much energy into the relationship, trying to change him, always putting him first, trying to make him happy even when it would cause me to be miserable. Because of this it had a huge negative impact my academics, friendships, mental stability and almost every other aspect of my life, bringing me to the lowest point in my life. I recently ended the relationship a month ago, and was working on moving past it when last night he struck up a conversation with me. I then mentioned that I was interested in someone else (keep in mind we’ve been broken up for a month and that I have the right to be interested in someone whenever I want) and I received this influx of messages from him. This is the type of aggressive criticism I was put under by my partner for nearly 2 years, not only from him but from ‘good friends” of mine who would call me crazy, an idiot, over-dramatic, and psychotic for not just being able to leave him, yet nobody was calling him out for being abusive and cruel.
The reason I’m posting this is because for the longest time when he would say things like to me I’d accept them and let them make me miserable and let them tear into me. This time after I received these messages, I didn’t become upset, I didn’t yell back, I simply didn’t respond, I just blocked him and left it at that. Some people might read that and be confused as to why I didn’t block him in the first place? That is because the nature of an emotionally abusive relationship causes you to feel like you don’t deserve better, and because of that you stay with a toxic and abusive person because they always try and justify their words and actions by telling you that they “love you”.
My point here is that a partner that is controlling is not cute, it isn’t a sign of affection if they’re being possessive, and it is never ok to blame or attack a victim of any type of abuse.

Gelukkig heeft Saskia het in Richmond echt leuk.  Zij en haar kamergenote waren Bambi en Flower uit de Disney film voor Halloween gisteren

Zondag

Vannacht zijn ook hier de klokken achteruit gegaan, fall back.  Maar goed ook, want met alle emoties werd het gisteravond vrij laat.  Rick en ik staan om acht uur op en gaan bij Panera en Starbucks ontbijt halen voor ons en Kai.  Katja en Kevin liggen nog in diepe rust.
Panera's vele keuzes aan brood

Buiten is het koud en guur.  Het heeft in veel plaatsen van het oosten van het land zelfs gesneeuwd.  Columbia, South Carolina, had zelfs de vroegste sneeuwval ooit.  Bij ons schijnt tenminste wel de zon en voor volgende week zag ik alweer temperaturen van 19 graden voorbij komen.

Saskia sms-t dat ze naar huis komt.  Haar laptop is kapot en die moet vervangen worden.  Wij vinden het ook wel erg fijn haar in persoon te zien natuurlijk.  Een paar vriendinnen komen ook meteen om hun steun te betuigen. 
Onze sterke meid

Kai en ik helpen Rick in de tuin met de bladeren uit de vijver halen en dan eten we lunch.  Met dit weer vind ik soep heerlijk en ik vind nog een veganistische hot and sour soep in de kast.  Heerlijke "comfort food" is het.

Kevin en Katja zijn intussen ook op en gaan brunchen.  Daarna gaan ze toerist spelen en naar het Air and Space Museum bij Dulles.  Kevin heeft nog niet veel van Washington en omgeving gezien en Katja leidt hem maar al te graag rond.

Voor ons is het tijd om naar de mall te gaan met Saskia's computer.   Terwijl Rick daar bij de Microsoft Store voor zorgt gaan Saskia en ik even wat winkelen.  Een van mijn Pandora armbanden brak vorige week doormidden, dus als eerste kopen ik een nieuwe bij de Pandora winkel.

Dan gaan we wat kleding kijken voor Saskia.  Gezellig zo even met mijn jongste en ze praat me helemaal bij over de gebeurtenissen van gisteravond en de afgelopen maanden.  Ook laat ze me de lieve reacties van veel van haar vrienden zien en ook priveberichtjes van L.'s vrienden, die haar heel moedig noemen en geschokt zijn over het gedrag van hun vriend.

Bij PacSun slaagt Saskia niet, maar zoals zo vaak wel bij Urban Outfitters.  Met een blije dochter verlaat ik de winkel weer.  Ze is duidelijk heel erg opgelucht en voelt zich verlicht nu ze eindelijk de moed heeft gehad een einde aan de relatie met L. te maken. 

Het is ons ook duidelijk dat het delen van haar verhaal op Facebook heel positief wordt opgevat.  Een aantal mensen hebben haar status verder gedeeld en een nicht van Rick, die lerares is, vroeg of ze het verhaal met haar klas mocht delen.  Saskia hoopt dat ze er andere mensen in zulk soort relaties mee kan helpen of kan voorkomen dat ze in abusieve relaties terechtkomen.

Eenmaal weer terug in de Microsoft Store zie ik dat mijn Band niet meer synchroniseert met mijn telefoon app.  Dit is precies de goede plek daarvoor en een medewerker maakt het weer en laat zien dat ik ook Facebook en email op de Band kan zetten.  Ik vind het een super ding!  Ook de hartslagmeter gebruikte ik al bij mijn afgelopen sportroutines.

Als Katja en Kevin terug zijn gaan we met zijn zessen naar Tara Thai voor het avondeten.  Kai en ik hebben gisteravond ook al van hier gegeten, maar Thais gaat er altijd goed in.  Katja, Kevin en ik nemen de lekker pittige en warme op deze koude avond.

Rick en ik nemen hetzelfde hoofdgerecht, pad ped gang dang.  Dit is varkensvlees met paprika, bamboe en andere groentes in een chili saus met verse peperkorrels.  Het smaakt heerlijk!  Het is gezellig en Kevin wordt bijgepraat over onze Sinterklaas traditie, die hij dit jaar ook bij gaat wonen.

Saskia vertrekt wat vroeger, want zij heeft beloofd buurjongen Cameron onderweg af te zetten bij zijn universiteit.  Ik ben zo blij haar weer even bij ons te hebben gehad.  Wat zou ik haar graag dichterbij willen houden voor nu.  Wat ze zeggen over kleine kinderen kleine zorgen, grote kinderen grote zorgen gaat inderdaad wel op (hoewel ik ook weet dat er genoeg mensen grote zorgen om hun kleine kinderen hebben).

Katja's auto staat nog bij een vriendin in Arlington.  Kevin rijdt haar daarheen om hem op te halen en vertrekt van daaruit naar New Jersey.  Het is werkelijk een leuke jongeman (bijna had ik jongen geschreven, maar dat is hij al lang niet meer) en hij past goed in ons gezin.  Hij is gelukkig heel goed voor Katja en ik zie die twee nog wel trouwen.

Het was een emotioneel weekend en we liggen allemaal een beetje op apengapen.  Saskia vraagt Rick ook L.'s telefoonnummer te blokkeren, iets wat ze eerder vandaag niet nodig vond.  Kennelijk blijft hij toch proberen haar te bereiken. 

Wij kunnen alleen maar hopen dat ze sterk genoeg blijft om zijn pogingen haar weer terug te krijgen te weerstaan.  Ik denk wel dat Saskia nu echt inziet hoe slecht hij voor haar is, maar zowel mijn zus als ik hebben relaties gehad met mannen, die ons als vuil behandelden, en we weten ook hoe moeilijk het is je daaruit te onttrekken. 
Snoepjes!

21 reacties:

Tineke zei

Wat een heftig weekend en een heftige periode hebben jullie gehad met Saskia. Fijn dat ze het zo naar haar zin heeft in Richmond en voor haarzelf opkomt en zoveel steunbetuigingen krijgt.
Goed dat ze dit weekend naar huis kwam en je met haar kon praten en gezellig winkelen.
Na ons warmte record dit weekend , voorspellen ze herfst met regen en wind.

Anoniem zei

In moeilijke tijden besef je nog meer hoe belangrijk het is om familie en/of vrienden te hebben, die je steunen.

Gabrielle (otje) zei

Ik had op FB al gereageerd, maar wat een ontzettend verdrietig verhaal voor Saskia. Maar ook voor jullie. Wat een zorgen zullen er zijn gemaakt over dit lieve en mooie meiske.

Ik vraag mij wel oprecht af of deze jongen ook hulp krijgt. Mocht ik moeder zijn van een zoon met deze acties, dan zou ik mij ook ernstig zorgen maken over zijn handelen en omgang met meisjes en zeker hulp zoeken voor hem.

Ik duim met jullie allemaal mee, dat Saskia deze hele nare periode nu achter zich kan laten en kan genieten van het college leven zonder zich zorgen te hoeven maken over een naar ex-vriendje.

Groetjes.
Gabrielle

Anoniem zei

Wat erg voor Saskia! En voor jullie ook, wisten jullie dat dit zo ging of heeft ze het nooit verteld? Had ze daardoor altijd hoofdpijn? Ongelooflijk wat ze heeft moeten meemaken. En wat erg dat zowel jij als je zus het ook hebben meegemaakt, wat een akelig toeval. Verschrikkelijk als je dochter zo iets meemaakt en je als ouder maar tot op zekere hoogte iets kunt doen. Sterkte!! Moniek.

Ann zei

Chapeau voor Saskia, het zal zeker niet makkelijk geweest zijn de voorbije periode!
Ik hoop dat L. haar niet verder lastigvalt... en mss komt haar hoofdpijn etc dan ook stilaan goed, ik duim zeker mee!

Anja zei

Wat een heftig verhaal, hopelijk kan Saskia deze periode nu achter zich laten.

Sil zei

Jee Petra, wat een heftig verhaal! Wat knap van Saskia dat ze zich heeft los weten te maken, en mooi hoe ze het heeft verwoord!

Anoniem zei

Wat goed en moedig dat Saskia haar verhaal heeft durven te plaatsen, wat helaas voor mij ook erg herkenbaar is. Ik heb ook in(diverse) relaties gezeten waarin ik emotioneel - en helaas ook lichamelijk - mishandeld ben (iets wat een aantal mensen moeilijk vinden te geloven omdat ik altijd "zo'n sterke vrouw met een grote mond ben", maar helaas staat dat er helemaal los van). Ben helaas ook enige tijd gestalkt en zelfs een jaar in het buitenland gaan wonen om aan het stalken een eind te maken.

Er is een heel goed boek in Nederland wat mij de ogen heeft doen openen dat heet "Als hij maar gelukkig is" van Robin Norwood. Mocht dit in het Engels verkrijgbaar zijn (gezien de naam van de schrijfster lijkt me dat niet onwaarschijnlijk) dan zou het zeker goed zijn voor Saskia om het te lezen (ook voor toekomstige relaties), je wordt er veel sterker van. Veel sterkte voor Saskia (en voor jullie) en ik wens je een fijne week.
Groetjes,
Evelyn

Marion van de Sande zei

Je had er de afgelopen maanden natuurlijk al regelmatig iets over verteld maar ik nam aan dat het klaar was eigenlijk.

Wat moedig van Saskia, maar ook inderdaad hopen dat ze dit vol kan blijven houden. Hebben jullie daarover gepraat, weet ze dat er een groot risico is van fall back, hoe moeilijk het is?

Ik heb het je al eerder gezegd maar ik zeg het nog eens: het lijkt me zó moeilijk om dit als ouders mee te maken, om te zien hoe iemand je kind dit aan doet. Dat moet echt heel zwaar geweest zijn ook voor jullie Ik hoop heel erg dat het nu klaar is, gelukkig studeert ze een paar uurtjes verderop en is daardoor de afstand tussen die twee groter. Fijn ook voor haar dat Katja er was dit weekend en dat ze de komende tijd ook met eigen ogen kan zien hoe een relatie óók kan zijn.

Blij maar goed de vinger aan de polsn houden, het contact met Saskia warm houden. Maar dat hoef ik je niet te vertellen.

Waarom trouwens weet je nu al dat Katja 2 jaar bij jullie blijft wonen? Is geneeskunde nu definitief van de baan?

Veel liefs
Marion

Marie zei

Oh, wat erg allemaal Petra, die situation met je jongste. Daar zul je inderdaad slapeloze nachten om hebben (gehad). Ik wens jullie allen veel sterkte, kracht en liefde. Alles komt goed.

Theo zei

Oef, wat een verhaal. Heel veel sterkte voor jullie allemaal, en vooral voor Saskia. Ze ziet er inderdaad sterk uit op die foto!

marianne zei

Erg moedig van Saskia, en trouwens ook prachtig verwoord. Maar wat vreselijk om mee te maken! Voor jullie zal het ook niet makkelijk geweest zijn. Hopelijk kan ze het nu allemaal achter zich laten.

Hester zei

Met een knoop in mijn maag heb ik het verhaal van Saskia gelezen. Het is te herkenbaar. Ik hoop dat ze het snel een plek kan geven en weer echt gelukkig wordt.
Hoe gaat het met Kai? Het lijkt me heftig om al je spullen kwijt te raken.
Hester

Anoniem zei

Ik neem m'n petje af voor Saskia dat ze haar verhaal op facebook heeft geplaatst.Hoop voor haar dat er een gelukkiger tijd voor haar aanbreekt, gezien haar vrienden zal dat vast en zeker lukken.Haar karakter zal er sterker door worden, zo komt ze voor mij nu ook over.
Fijn dat jullie een geweldige familieband hebben en ze haar verhaal ook thuis kan vertellen.
Groetjes Wil

Bente zei

Goed van Saskia dat ze haar verhaal heeft gedeeld op FB.
Hoop dat ze sterk genoeg is om hem nu compleet te negeren.
Heel zielig om te lezen dat ze zoveel schade heeft opgelopen door die relatie.

Sandrah zei

Vreselijk wat Saskia door heeft moeten maken de afgelopen jaren. Hopelijk vindt zij inderdaad de kracht om hem links te laten liggen.

Ik heb het al op FB geschreven, maar respect voor Saskia dat ze voor zichzelf heeft gekozen en haar verhaal durft te delen.

Sandra

Petra zei

@Tineke - Hopelijk is dit het nu met die jongen. Mijn vrees is dat hij haar niet loslaat

@Ruud - Dat is zeker!

@Gabrielle - Saskia heeft zijn moeder herhaalde malen verteld wat hij deed en Rick heeft haar maanden geleden gebeld. Die ouders doen niets.

@Moniek - Ja, wij wisten er wel het een en ander van, maar konden alleen min of meer hulpeloos toezien en haar steunen als ze bij hem weg probeerde te gaan.

@Ann - Moniek noemde de hoofdpijn ook al en inderdaad heeft ze daar de laatste tijd vrijwel geen last meer van

@Anja - Dat is onze hoop ook

@Sil - Ja, en nu maar hopen dat hij haar ook loslaat

@Evelyn - Bedankt voor de boeksuggestie. Ik heb hem aan Saskia doorgegeven

@Marion - Saskia is al minstens drie keer weer naar hem teruggegaan dus ze weet zeker dat dat een risico is. Geen enkele keer eerder had ze echter zo'n inzicht als ze nu toonde. Ze zei ook dat de afstand daarbij hielp.
Katja hoopt in 2016 physician assistant school te gaan doen. Medical school is idd van de baan.

@Marie - Dank je. Hopelijk komt het inderdaad allemaal goed.

@Theo - Dank je

@Marianne - Ja, dat hopen wij ook. Hopelijk is hij slim genoeg om nu bij haar weg te blijven, anders zal de politie er toch bij te pas moeten komen

@Hester - Met Kai gaat het goed. Hij heeft veel dingen weer terug en zijn kamer is weer helemaal gezellig

@Wil - Dat is zo. Maar wat zou ik die jongen graag wat aandoen!

@Bente - Ja en dat door zo'n jochie

@Sandra - Hopelijk helpt dat delen haar ook helen

naomi zei

Wat een weekend heel heftig maar ook dapper van Saskia. Ik hoop dat ze sterk genoeg is om J. Tegen te houden en te negeren. En uiteindelijk weer vertrouwen te krijgen in een nieuwe relatie en zich kan overgeven aan een nieuwe vriend. Ik vraag me ook heel erg af wat moet er van zo'n jongen worden als hij zo jong al zich zo gedraagt.

Ik heb privé wel iets gehoord hierover maar dacht dat hij haar met rust liet sinds ze naar school weer ging. Ik hoop dat jullie als ouders ook rust krijgen. Verder klinkt de relatie van Katja en Kevin super en leuk dat hij mee Sinterklaas gaat vieren.

Liefs

jolanda zei

Wat een eikel (zal de rest van de benamingen maar voor me houden...). Maar Saskia is zoveel verder door het nu out in the open te gooien. Laat haar wel sms/mails/berichtjes etc. bewaren. Misschien heeft ze ze nodig om straat- en contactverboden te regelen en stalking te bewijzen.

Mooi dat het zo goed gaat met Katja en Kevin!

Petra zei

@Naomi - Sinds de zomer waren ze helaas weer bij elkaar, ondanks onze protesten

@Jolanda - Nou, wat ik die jongen wel niet aan zou willen doen, maar ja, dat zet geen zoden aan de dijk

Wentje zei

Lieve Petra, Saskia en de rest van de familie,

Reageren op je Posts doe ik niet vaak, maar op deze wil ik ECHT even reageren. Wat een verschrikkelijk moeilijke tijd heeft Saskia (en daarmee jullie allemaal) achter de rug! Ik kan alleen maar zeggen dat het super moedig is wat Saskia heeft gedaan, ze komt me over als een hele sterke jonge vrouw die daar misschien zelf nog meer in mag gaan geloven! Verder wordt ze met zoveel liefde om ringt van haar familie en vrienden dat ik zeker weet dat ook dat laatste stukje: geloven in je eigen kracht, helemaal goed komt!
Lieve groetjes Wendy