Halloween

De wekker gaat vroeg want al om kwart over zeven staan de eerste werkmannen al voor de deur.  Zij komen de intercom verder maken.  Niet veel later arriveren ook de schilders om de laatste dingen aan de ramen en waar de verhuizers de verf hebben aangetast bij te schilderen.  Hierna is dan echt alle nasleep van de brand voorbij.

Mij komt het vroege opstaan goed uit, want ik heb een Halloween rondleiding.  Even heb ik overwogen verkleed te gaan, maar dat is te onhandig voor zo'n lange wandeling.  Ik doe dus mijn skelet oorbellen en Halloween sjaal aan.

Rick brengt me na het ontbijt naar de metro en ik loop met mijn Smartrip kaart door een van de poortjes.  Krak, zegt die kaart en er zit een scheurtje in.  Ik vrees dat hij niet meer gaat werken en er staat nog best wat geld op. 

Inderdaad leest het poortje in het Smithsonian metrostation de kaart niet meer en omdat ik hem niet geregistreerd heb krijg ik mijn geld niet terug zegt de vriendelijke stationsmanager.  Ze laat me gelukkig wel door het poortje naar buiten.  Lesje geleerd, nieuwe Smartrip zal geregistreerd worden.

Bovenaan zie ik niemand wachten en het is al na half tien door de Smartrip perikelen.  Ik besluit B. een sms-je te sturen en inderdaad staan ze bij de andere uitgang.  Niet veel later vinden we elkaar en maar ik kennis met B. en A.

Het is vrij koud buiten, ik schat een graad of tien, maar het waait gelukkig niet en later moet het zonnig worden en opwarmen.  Als eerste lopen we naar het Washington Monument waar we kaartjes vragen om om twaalf uur naar boven te kunnen.  Die zijn er nog, gelukkig, want ik vind dit altijd wel iets speciaals om aan de rondleiding toe te voegen.

Dan beginnen we aan de ronde langs de monumenten.  Het is overal heel erg rustig.  Het Tweede Wereldoorlog monument en de Vietnam muur zijn bijna verlaten.  Bij de eerste zien we wel ons eerste Halloween kostuum, een gingerbread koekje.  Bij het Lincoln Memorial is het zoals altijd het drukst, maar nog steeds haalt het niet bij hoe het zijn kan.

Met mijn Cinemagraph app

 

Vietnam Veterans Memorial

Na het Koreaanse oorlogsmonument hebben de mannen zin in koffie en ik moet zeggen een warme bak gaat er bij mij ook wel in.  We kopen drie bakjes koffie bij het versnaperingstentje en lopen al drinkend verder.  Het is ook fijn een warm drankje in mijn handen te hebben, want die zijn kouder dan ik had gedacht.

Rond het Tidal Basin zien we al mooie herfstkleuren van de verkleurende kersenboompjes.  We lopen de drie monumenten daar af en gaan dan terug richting Washington Monument.  Keurig op tijd komen we daar aan en niet veel later mogen we naar binnen.

Een ranger vertelt ons dat we vandaag twee dingen voor het eerst en laatst gaan zien.  Het grote gezicht "E Pluribus Unum" (uit velen een, het gezicht is een compilatie van 30 foto's) naast het Lincoln Memorial is er vandaag voor het laatst en de vloedmuur over 17th Street wordt vandaag voor het eerst getest.  Die zal niet meer opgaan, tenzij er een overstroming dreigt.

Inderdaad is het uitzicht boven weer prachtig.  We kunnen enorm ver Virginia en Maryland inkijken.  Ook zien we dat het Witte Huis voor Halloween is versierd.  Later lees ik dat de president en zijn vrouw vanavond kinderen van militairen langs krijgen om te Trick or Treaten.

Eenmaal weer beneden lopen we naar de Old Ebbitt Grill.  De magen rommelen inmiddels flink.  Mark is er vandaag niet en ik maak kennis met Anthony, die wel is geinstrueerd dat ik een belangrijke klant ben.  Daar moet ik altijd een beetje om lachen, want lijkt me dat ze wel belangrijkere klanten hebben, maar leuk is het wel.

Er is geen plaats meer in het gedeelte waar ik gewoonlijk een tafeltje krijg en we worden naar een andere, net zo gezellige, tafel geleid.  Tony komt langs, maakt kennis met A. en B. en vindt het naar dat we niet aan mijn stamtafel zitten.  Ik vertel hem dat deze tafel ook prima is, maar hij staat erop ons onze drankjes gratis te geven.

De lunch wordt ook weer heel lekker.  De heren hebben een warm gerecht, fish and chips en kip met grits en collard greens, heel Brits en heel zuidelijk Amerikaans.  Ik houd het bij mijn favoriet, de zalmburger met zeewiersalade op een broodje.

Na het eten zetten we onze tocht voort.  Eerst langs de voorkant van het Witte Huis waar een Iraaks protest gaande is met gillende onderdrukte vrouwen.  Helemaal wat ermee wordt bedoeld krijgen we niet mee, maar het zal wel zijn dat Obama meer moet doen in Irak.

Wij lopen verder naar de achterkant van het Witte Huis.  Daar zien we de grote pompoenversieringen van dichterbij.  Online heb ik gelezen dat de president vanmiddag terugkomt uit Rhode Island, maar pas later, dus dat zien wij niet gebeuren.

Via Pennsylvania Avenue slaan we bij het lelijke FBI gebouw af op 10th Street.  Deze straat leidt  ons langs o.a. Ford's Theatre waar president Lincoln werd vermoord.  Even later zie ik iemand in een spook kostuum uit de film "Ghostbusters" aan komen lopen.  Zijn begeleidster biedt aan een foto met hem te maken en tja, het is onaardig om nee te zeggen dus laat ik dat maar doen.  Het is wel een goed kostuum!

We lopen Chinatown in en zien de mooie boog.  Dit is ook altijd weer een goed voorbeeld van een gewone winkel- en restaurants buurt, heel anders dan de wat dat betreft rustige Mall.

We komen terug op Pennsylvania Avenue en lopen naar het Capitool en vervolgens naar de Library of Congress.  De tijd begint te dringen, want zij willen ook nog de rondleiding in het Capitool doen.  Ik haast me dus een beetje binnen, maar ze zien alles en dan nemen we afscheid, zodat zij op tijd voor de Capitool rondleiding zijn.

In het Capitol South station koop ik een nieuwe Smartrip, vast van plan die thuis te registreren.  Van B. krijg ik een sms dat ze de rondleiding in het Capitool nog hebben kunnen halen en ze willen weten hoe ver we vandaag hebben gelopen.  Volgens mijn nieuwe Band is dat 9,4 mijl en Fitbit is het daarmee eens, zo'n vijftien kilometer dus.

Rick wacht me al op bij het Vienna metrostation.  Thuis doe ik gauw mijn kostuum voor vanavond aan, want ik wil zeker zijn dat het nog past.  Rick heeft besloten zijn Duitse Oktoberfest lederhosen kostuum aan te doen en ik vind mijn Volendamse kostuum daar wel bij passen.  Online heb ik ook wel naar dirndl jurken gekeken, maar die waren of gigantisch duur of ontzettend ordinair.

Gelukkig past het Volendamse kostuum nog.  Ik heb dat in 2000 in Volendam gekocht en het is authentiek, dus ik ben blij dat ik het nog kan dragen.  Mijn klompen passen, natuurlijk, ook, maar jee, wat een ondingen zijn dat!  Dat mensen daar hele dagen op liepen/lopen!

Na de bak met snoepgoed neergezet te hebben is het wachten op de Trick or Treaters.  De eersten komen al om kwart over zes als het nog niet eens helemaal donker is.  Vorig jaar waren er zoveel dat we het snoep moesten rationeren.  Dit jaar is het een stuk minder.  Ik denk dat het met vrijdagavond te maken heeft.  De oudere kinderen kunnen dan  feestjes geven, terwijl ze op door de weekse dagen nog liever langs de deuren gaan.

In ieder geval hebben we heel wat snoepgoed over, maar met de twee oudsten weer thuis zal dat vast niet lang zo zijn en ik zal mezelf af en toe op een heerlijke mini Butterfinger trakteren.  Voor het avondeten bestellen we pizza's van Pizza Hut. Opeens voel ik me heel moe en laat Rick de rest van de Trick or Treaters doen. 

Het was een lange, maar leuke Halloween dag en avond.  Kevin komt en Katja en hij gaan nog uit.  Dat wordt hopelijk niet te laat, want ze moeten morgen naar Roanoke om Katja's kamer daar leeg te halen.  Rick gaat ook mee met een U-Haul trailer achter de van.  Kai en ik blijven thuis.

Foto's van vandaag staan hier.