Dag 5 Londen: Shoppen, wisseling van de wacht en musea

Alweer de laatste volle dag in Londen breekt aan.  Marie-Anne vertrekt naar haar werk en ik maak koffie en ontbijt voor mezelf.  Dan laat ik de hondjes nog even uit en ga op pad.

 

Grappig bordje in de trein

Het weer zit vandaag niet zo mee en het begint net te regenen als ik naar de underground loop.  Mijn eerste doel is Oxford Street.  Daar zijn de winkels net open en ik ga eerst op zoek naar de Pandora winkel.

Daar helpt de heel vriendelijke verkoopster me een bedel voor Londen uitkiezen.  Eigenlijk wist ik al welke ik wilde en ze in het echt bekijkend blijf ik bij mijn keus.  Het wordt de Big Ben bedel.  Ze doet hem meteen aan mijn armband.

Ook vraag ik of ze weet waar de Swatch winkel is hier.  Dat weet ze niet, maar zoekt het adres voor me op en zegt dat het tussen het Bond Street en Marble Arch station in ligt.  Ik loop dus heel Oxford Street af, maar geen Swatch.  Kennelijk is die winkel er niet meer.

Even overweeg ik een horloge bij Marks & Spencer te gaan kopen, want ik merk dat ik het echt mis.  Maar ik heb ook geen zin om 25 of meer pond eraan te besteden.  Dan steek ik over en wat ziet mijn oog, een Hour Passion!

Deze winkel blijkt van de Swatch groep te zijn en jawel, ze vernieuwen batterijen.  Zes pond en ook nog een gepolijst horlogeglaasje (of hoe je dat doorzichtige plaatje ook noemt) later sta ik blij weer buiten.  Ik kan er maar niet aan wennen mijn telefoon als horloge te gebruiken.

Het regent flink inmiddels, maar ik besluit toch te gaan kijken of de wisseling van de wacht bij Buckingham Palace plaats gaat vinden.  Online zag ik dat die in oktober op de even dagen plaatsvindt.  Ik zag echter ook dat het bij erg nat weer afgelast kan worden.

Met de ondergrondse ga ik naar Green Park en loop met de menigte mee naar het paleis.  Vlak aan het hek staat het al rijen vol, maar een bobby adviseert langs de kant van de weg te gaan staan om de marcherende band goed te kunnen zien.  Zo gezegd, zo gedaan en ik heb inderdaad prima zicht.

Als die band voorbij is ga ik toch kijken of ik niet meer van de wisselingsceremonie zelf mee kan krijgen.  Aan een zijhek lukt dat zeer redelijk.  Het helpt dat ik langer ben dan mijn gemiddelde medemens.  Ook zie ik de bereden wacht van vlakbij langskomen.

Nadat de band "One moment in Time" heeft gespeeld  loop ik terug naar mijn oorspronkelijke plekje om de verschillende groepen te zien vertrekken.  Om een uur of twaalf is alles klaar en verspreid de menigte zich weer.

Het is werkelijk miserabel weer.  Het komt met bakken uit de hemel en er staat een koude wind.  Ik besluite de Royal Mews eens te gaan bekijken, al is dat lang niet allemaal binnen.  Het is in ieder geval wel droog.

Met mijn Londen pas kan ik zo naar binnen en krijg een audio tour aangereikt.  Dit is onverwachts heel interessant.  Ik dacht dat het gewoon de koninklijke stallen waren, maar we krijgen ook alle koetsen te zien en een koninklijke auto.

Vooral de koets waarin de bruidsparen vervoerd worden en de gouden koets, die bij de kroningen wordt gebruikt vind ik interessant.  Al met al kijk ik er toch een half uurtje rond.

De diamanten jubileum koets

Dan loop ik door de regen richting het Victoria station.  Intussen is het bij enen en ik heb trek.  Ik besluit in dezelfde Shakespeare pub waar Marie-Anne en ik zaterdagavond wat dronken te gaan eten. Ze hebben precies waar ik naar zocht op het menu: tomaten-paprika soep met bruin brood.  Dat met een glas cider gaat er prima in en ik warm weer wat op.

Na het eten neem ik de ondergrondse naar South Kensington en loop via een ondergrondse (hoera!) tunnel naar het Victoria en Albert museum.  Hier bekijk ik de modetentoonstelling en loop door de zalen met meubelen en servies en dergelijke.  Het kan me allemaal niet zo heel erg bekoren en ik besluit dat ik toch meer heb met schilderijen.

Dale Chihuly

Dit keer loop ik naar het Knightsbridge station wat naast Harrods ligt.  Heb ik die winkel ook nog even gezien.  Ik heb er niets nodig dus ga niet naar binnen.  Bij Leicester Square stap ik weer uit en het is inmiddels droog.  Ik loop naar de National Gallery aan Trafalgar Square.

In de National Gallery is het druk, maar wat een mooi gebouw is dat van binnen!  Ik zoek meteen de Impressionisten op en bekijk beroemde werken van Vincent van Gogh, Monet en Renoirs, onder anderen.  Dan ga ik op zoek naar de Nederlandse en Vlaamse meesters en bekijk een heel aantal schilderijen van Frans Hals, Jan Steen, Rembrandt en vele andere bekenden.

Dan voel ik mijn voeten en besluit dat het mooi is geweest voor vandaag.  Ik neem de ondergrondse terug naar Angel en loop terug naar Marie-Anne's huis.  Daar laat  ik de hondjes weer uit en ga dan eens kijken hoe ik mijn Amerikaanse sim aan de praat kan krijgen.  Dat blijkt een heel simpele oplossing te zijn, mijn telefoon stond op "do not roam".

Marie-Anne komt uit haar werk en we gaan bij het Franse bistrootje, Le Sacre Coeur, eten.  Daar lopen we de hele tijd langs en het ziet er zo gezellig uit.  Marie-Anne heeft er nog niet gegeten en het is een leuke en makkelijke plek voor mijn laatste avond hier.

We smullen werkelijk van een superlekkere uiensoep en dan heb ik reeenbiefstuk met spinazie en gebakken aardappeltjes.  Marie-Anne neemt de Toulouse worstjes, die er ook lekker uitzien.  Het is ook lekker warm en gezellig. 

Na het eten kijken we nog wat tv, maar gaan bijtijds slapen.  Ik moet morgen om zes uur op en wordt om half zeven opgehaald om naar het vliegveld te gaan.  Ik heb genoten van mijn dagen hier en het gevoel heel veel gezien te hebben.

Foto's van vandaag staan hier.