Over pompoenen en wijngaarden

Zaterdag

Rick en ik slapen schandalig lang uit voor ons doen.  Pas om half tien staan we op.  Ik schrijf voor ons doen, want van Kai en Saskia is nog geen levensteken te bemerken.  We eten een lekkere English muffin met ei en kaas als ontbijt.

Dan gaat Rick met buurman Ray het sproeisysteem in de tuin winterklaar maken.  Ik ga naar boven om op de elliptical te sporten.  Ik mag van mezelf vandaag maar een half uur doen, maar mijn boek is zo spannend dat het toch een uur wordt.

Inmiddels zijn de kinderen ook op.  Saskia is doodmoe, want Laura en Kaylee waren hier tot 2 uur vannacht.  Rick en Kai hebben van alles te doen en Saskia en ik gaan samen bij Panera lunchen.  Het is leuk mijn jongste weer even alleen te hebben en ze vertelt me van alles over haar college leven.  Het lijkt allemaal goed te gaan, gelukkig.

Vanmiddag is de perfekte tijd om pompoenen voor Halloween uit te snijden.  Saskia beloofde me eerst ook een pompoen voor haar rekening te nemen, maar zij is toch te moe en gaat bijslapen.  Ik neem kranten, lepel om zaden uit te scheppen en mijn patroon en mesjes mee naar buiten.

Het uitscheppen van de pompoen vind ik altijd het vervelendste werkje.  Er zitten zoveel slijmerige  draden en zaden in!  Ik houd wel een bakje zaden over om misschien te drogen in de oven als snack. 

Deze bij vond mijn pompoen op een bloem lijken

 

Mijn patroon heeft als naam "web designer".  Het is een spin, die een Jack o' Lantern pompoen vastheeft.  Het is een wat moeilijker patroon, maar ik krijg alle spinnenpoten er goed op en ben trots op het resultaat.

 

Intussen heeft Cosmo ontdekt dat hij van pompoen houdt en steelt iedere keer het stukje dat ik uitsnijd.  Django daarentegen ligt gewoon rustig aan mijn voeten.  Hij is over het algemeen een heel lieve rustige hond. 

Gelukkig heb ik meteen een foto van de uitgesneden pompoen genomen, want Cosmo is kennelijk nog niet verzadigd.  Te laat zie ik dat hij precies twee van de voorpoten van de spin heeft opgegeten.  Wel symmetrisch, dus het ziet er nog goed uit, maar ja, spinnen hebben acht poten en deze heeft er nu zes.  Ik denk niet dat anderen het zullen opmerken.

Rick is intussen bezig met meer verlichting aan te brengen en ik lees op het bankje in de zon onder het genot van wat koele drankjes.  Het is gezellig buiten.  Verscheidene buren zijn bezig in hun tuin en kinderen spelen bal op het plein.

Als de zon achter de huizen zinkt en het te koel wordt om buiten te zitten verplaatsen we ons naar binnen.  Saskia gaat bij haar vriendin Laura eten en Kai, Rick en ik hebben zin in Hard Times Cafe.  Dit is een chili restaurant waar we al lang niet meer zijn geweest.

Eerst bestellen we pepper poppers, rode pepers gevuld met cream cheese (Philadelphia?) en gefrituurd in een lekker korstje.  Heel ongezond, maar oh zo lekker!  Ook vragen we een kwartet met de vier verschillende chili's, die ze hier hebben, om weer even een keuze te maken.

Kai kiest de Texas chili met kaas, ui en spaghetti, Rick de Terlingua met kaas, ui, spaghetti en jalapeno en ik houd het wat lichter.  Mijn hoofdgerecht is de salade met Texas chili en geraspte kaas.  Zelfs die is nog veel te zwaar voor mij om op te krijgen, maar het smaakt prima.

Thuis gaan de voeten omhoog en kijken we, omringd door de dieren, gezellig tv.  Over het algemeen gaat alles goed tussen de honden en katten, hoewel Zorro en Flapjack het Meike vaak niet makkelijk maken en zij nogal vaak vervaarlijk gromt.  Ik heb met haar te doen en probeer de bullies zoveel mogelijk van haar weg te laten.

Zondag

Vandaag staan we wat eerder op, want Saskia wil vroeg terug naar Richmond.  Zij heeft het duidelijk erg naar haar zin daar en denkt er zelfs over om volgend jaar ook weer met Michelle, haar kamergenote, te gaan wonen.  Na een wat moeizaam begin zijn de meisjes nu zelfs vriendinnen geworden.  Gelukkig maar, want met iemand op een kamer wonen, die je niet mag, lijkt me vreselijk.

Als Saskia vertrokken is gaan Kai, Rick en ik crepes halen bij Crepe Amour.  We nemen ze mee naar huis en op de terugweg halen we koffie bij de drive thru van Peet's.  Zij hebben lekkere mokka syroop in de koffie, weer eens wat anders.  Mijn "Madagascar" crepe met verse mango, bosbessen en aardbeien smaakt heerlijk!

Dan is het tijd voor mijn dagelijkse sportroutine.  Als mijn Fitbit 5000 stappen aangeeft vind ik het voor vandaag genoeg.  Rick is nog de laatste dozen aan het uitpakken, maar vanmiddag willen we van het schitterende Indian Summer weer gaan genieten.

We rijden eerst naar Leesburg om te gaan lunchen bij Tuskies.  Onderweg zien we langs de snelweg al prachtige herfstkleuren.  De lucht zou ook niet blauwer kunnen zijn.

In het restaurant is het gezellig druk.  We kunnen kiezen tussen een brunch buffet en het a la carte menu.  Het buffet ziet er goed uit, maar we hebben niet zoveel trek dus het wordt het menu.  Mijn vissalade is precies goed en Rick's biefstuksalade ook.

Intussen heb ik eens opgezocht welke wijngaarden hier dichtbij liggen waar we nog niet geweest zijn.  Daar is dit kaartje heel handig voor.   Ik vind er drie, die ook rose wijn hebben, en we kiezen daar twee van.  Virginia kent ontelbare wijngaarden en Travel and Leisure, een groot reisblad, noemde onze staat een van vijf wijnregio's waard om te bezoeken. 

Onze eerste keuze is Casanel.  Deze wijngaard is prachtig gelegen met uitzicht over de wijngaard en een grote vijver.  Het is het weekend voor Halloween en de medewerkers hebben bedacht dat het weer Prohibition is.  Dat is de tijd dat het verboden was alcohol te stoken en verkopen in de VS in de jaren 20 van de vorige eeuw.

Natuurlijk werd men daardoor zeer creatief en op de menu's van vandaag is dat weergegeven door alle wijnen naar theesoorten te noemen.  De medewerkers zijn ook verkleed in kleding  uit die periode.  Erg leuk, allemaal. 

Zij hebben een rose, die eigenlijk geen rose is, maar een rode wijn, die gekoeld wordt gedronken gemaakt van de Norton druif, die inheems is in Virginia.  Ik vind hem erg lekker en bestel er een glas van.  Rick houdt het bij root beer, een drankje dat ik na al die jaren hier nog steeds verschrikkelijk vind smaken.

Buiten op het enorme terras genieten we van het uitzicht en onze drankjes.  Daarna lopen we wat rond en maak ik foto's van de schitterende omgeving.  De reclame-kreet van Virginia is "Virginia is for Lovers" en vandaag zie ik waarom.  Wat wonen we toch in een mooie staat!

Wij rijden door naar de tweede (en laatste) wijngaard voor vandaag, Willowcroft Farm.  Deze bereiken we via een onverharde weg en vind ik helemaal leuk.  Hij is gevestigd in een typisch voor deze omgeving rode schuur en heeft prachtige uitzichten op het Blue Ridge gebergte. 

Onderweg is het ook erg mooi

 

Dit is ook een van de oudere wijngaarden in de staat.  Dit jaar is hij dertig jaar oud.  De oudste nog werkende wijngaard in Virginia stamt uit 1973, al produceerde Thomas Jefferson al in de 18e eeuw wijn hier. 

Er wordt vandaag ook geoogst

Rick en ik nemen beiden een glas van hun rose en kopen er ook wat kaas en crackers bij.  Aan een van de picknicktafels is het in de zon goed toeven.  Wat een luxe om op 26 oktober zo nog zonder jas buiten te zitten!

Al te snel is het weer tijd om terug te gaan naar het drukkere gedeelte van de staat waar wij wonen.  Het is zo ontspannend in "the country", al zou ik er nooit willen wonen.  Thuis ga ik nog even voor in het zonnetje lezen.  Een libelle komt me daarbij gezelschap houden.  Deze zelfde libelle vond gisteren mijn broek ook al een fijne rustplaats.

Als de zon achter de huizen verdwijnt wordt het al snel te koel voor mij.  Ik ga op de bank in de voorkamer liggen lezen en voel mijn oogleden al gauw zwaarder worden.  Even een hazeslaapje voelt wel heel fijn.  De honden zorgen ervoor dat die niet lang duurt met hun geblaf in de tuin.

We bestellen makkelijk Indiaas voor ons avondeten.  Zo handig om alles weer gewoon bezorgd te kunnen krijgen.  Katja komt pas laat terug uit New Jersey.  De vier dozen van haar, die nog in onze kamer stonden, staan nu in haar kamer.  Onze kamer is dus ook eindelijk dozenvrij. 

Binnenkort kunnen we beginnen aan de dozen op zolder, want er zijn ik weet niet hoeveel kerstspullen dozen en we willen weten waar wat inzit.  Maar dat is van later zorg, voor nu zijn we blij drie weken na het terugverhuizen vrijwel uitgepakt te zijn!