Onze webcam

Cul-de-sac Cam

zaterdag, oktober 31, 2015

Halloween in New England

Het werd gisteravond wat laat met de feestjes dus pas om een uur of half negen voel ik me wakker genoeg om op te staan.  Mijn zus is al met haar jongste naar diens voetbalwedstrijd en mijn zwager is aan het werk.  Duidelijk is de familie een stuk vroeger dan wij op het weekend.

Er is lekker sterke koffie en een van mijn zusje's bekende groene smoothies.  Als mijn zusje terugkomt gaan we naar de volgende voetbalwedstrijd van mijn oudste nichtje. Het is zonnig weer en we willen daarna een strandwandeling gaan maken.


De voorband van mijn zusje's GMC gooit echter roet in het eten.  Hij is bijna plat en er zit overduidelijk een schroef in.  Gelukkig kan het bij een benzinestation gedicht worden en hoeft er geen nieuwe band op.

Daardoor hebben we geen tijd meer voor de wandeling.  Dan maar naar CVS om nog wat laatste Halloween snoep e.d. te kopen.  Bij het Purple Onion cafe halen we ook gelijk lunch.  Inmiddels zijn de anderen ook thuis.  De tomatensoep met tortellini is heerlijk.

Dan is het alweer tijd voor de volgende voetbalwedstrijd.  Dit keer van S en we blijven ditmaal allemaal kijken.  Het is een uitwedstrijd in Topsfield, een half uurtje rijden.  S speelt erg goed en scoort een doelpunt.  Mijn zus coacht en D, de meisjes en ik moedigen aan. In het zonnetje is het goed uit te houden en een leuke wedstrijd.  Uiteindelijk wint Ss team met 4-0.

Mijn zus en ik willen onze uitgestelde strandwandeling maken en halen de hond Layla thuis op.  De kinderen gaan een "haunted house" voorbereiden en hun kostuums aantrekken. D blijft achter om daarop toe te zien.

Het is heerlijk op het strand, lekker even doorstappen. Layla begroet andere honden en speelt af en toen in het water.  Mijn zus en ik hebben voor het eerst vandaag even tijd om te kletsen. Op de terugweg stoppen we nog even bij de supermarkt en de slijterij voor een aantal dingen. Grappig is dat heel veel mensen al verkleed zijn, het is vol heksen, clowns en zombies.

Thuis treffen we een enge ingang tot het huis, door S en een vriendje aangebracht.  De meisjes zijn in kostuum, Pocahontas en Catwoman.  S doet een heel erg eng masker aan en dan zijn we klaar om te gaan trick or treaten.

Een groepje vriendinnen van de meisjes komt met hun moeders en we gaan op weg. We komen langs een heel eng haunted house waar een man met een kettingzaag op de kinderen afkomt.  Dat is teveel van het goede voor de kleintjes, maar de tieners vinden het fantastisch.

We lopen langs een straat met allemaal versierde huizen en heel veel trick or treaters.  Mensen hebben de prachtigste pompoenen uitgesneden.  We lopen zo'n anderhalf uur en dan zijn de kleintjes moe en hebben het koud. Mijn zus en ik vinden het ook wel mooi geweest.



Thuis gaan de kinderen snoepjes ruilen en de volwassenen bestellen Indiaas eten.  Twee stellen blijven eten en het wordt erg gezellig. Tegen tienen neemt iedereen afscheid en keert de rust terug, want acht kinderen met heel veel suiker in zich zijn flink druk.  Mijn zus en ik ruimen op, terwijl D de kinderen in bed legt.  Het was een heel erg leuke Halloween weer!

vrijdag, oktober 30, 2015

Reis naar Boston en Halloween feestjes

 Rick is wat vroeger op dan ik en komt me Starbucks ontbijt in bed brengen. Dan legt hij de laatste hand aan zijn bagage en breng ik hem naar de metro.  Daar staan altijd taxi’s te wachten en een daarvan neemt Rick naar National Airport.  We nemen afscheid tot volgende week zaterdag.

Mijn vlucht vertrekt een uur later dan die van Rick en ik heb een Washington Flyer taxi besteld, die er al een kwartier eerder dan gevraagd is.  Dat vind ik wel prettig, ik doe het graag rustig aan als ik reis.  De chauffeur is erg vriendelijk en zonder oponthoud zet hij me een half uurtje later op Dulles Airport af.
Rick sms-t dat hij in zijn vliegtuig zit.  Hij vliegt eerst naar Newark, New Jersey, en moet dan een taxi naar New York John F. Kennedy airport nemen.  Daar zal hij zijn vader ontmoeten en vanavond vliegen ze dan verder met Royal Air Maroc naar Casablanca.  Voor Rick zal het de eerste keer zijn dat hij in Afrika is.  Ik hoop dat ze een superreis gaan beleven!
Voor mij gaat het inchecken en de veiligheidscontrole met TSA Pre (geen schoenen, vloeistoffen of laptops uitpakken) heel vlot.  Ik heb dan ook nog bijna twee uur voor mijn vliegtuig zal vertrekken.  Ik loop zoveel mogelijk rond in de terminal en zoek wat ik mee wil nemen als lunch.
De keuze valt op Potbelly waar ik een kikkererwten met blauwe kaas en ei salade bestel.  Als ik weer terug ben bij de gate is het boarden net begonnen.  Ik heb een Economy Plus stoel met extra beenruimte in deze gloednieuwe 737.  Nu is de vlucht naar Boston maar anderhalf uur, maar het is toch altijd fijn niet zo hutje mutje te hoeven zitten.
Mijn boek is spannend, zo spannend dat ik vergeet uit het raam te kijken en daardoor New York City vanuit de lucht mis.  Iets voor op schema landen we in Boston. Ook hier is het mooi zonnig weer.  We moeten een tijd op onze gate wachten waardoor we eigenlijk toch iets te laat aankomen, maar mij kan het niet schelen.
Mijn zus moet eerst de kinderen van school halen voor ze me op kan halen dus ik moet een paar uur op haar wachten.  Nadat ik mijn tas van de band heb gehaald ga ik dus op zoek naar ergens om neer te strijken.  Ik vind de Legal Seafood bar en onder het genot van een biertje schrijf ik dit blog vast een stuk.
Een kleine snack terwijl ik wacht

Om een uur of half vijf zijn mijn zus en de meisjes er.  Het duurt nog een uur voor we bij hen thuis zij.  Dan verkleden we ons snel, want zij zijn uitgenodigd voor twee Halloweenfeestjes.  Ik heb een toepasselijk kostuum mee, namelijk een Salem heks.  Salem is hier vlakbij en in 1692 vond daar een heksenjacht plaats.

 Mijn zus en zwager zijn twee "greenheads", een nare vlieg, die hier in de zomers strandgangers lastig valt.  Bij het eerste feestje is het erg gezellig en lekkere hapjes.  Mijn kostuum wordt hier in New England zeer geapprecieerd en de kostuums van A en D zeker. Niemand in ons gebied zou begrijpen wat zij zijn, want die vlieg komt bij ons niet voor.

De andere aanwezigen hebben ook erg leuke kostuums.  Popeye en Olive zijn er en een zombie Mozart, iemand heeft Pan Am stewardess kostuum aan en heel veel mensen hebben goede make up.  We blijven een uurtje en gaan dan naar de volgende party.

Daar kennen mijn zus en zwager meer mensen en wordt het nog gezelliger.  Ik heb ook een leuk gesprek met een vriendin van mijn zus. Net na elven zijn we allemaal moe en ik zeker en nemen afscheid.  Een leuke eerste avond hier en ik zie uit naar het Trick or Treaten morgenavond.  

donderdag, oktober 29, 2015

Schitterende warme dag

Het is maar liefst zeventien graden als ik opsta!  Ik eet mijn ontbijt buiten in het zonnetje, ongekend voor 29 oktober!  De storm van gisteren heeft de lucht helemaal schoon gewaaid en die is prachtig blauw. 


Het is dan ook weer genieten als ik naar de sportschool rijd van de steeds dieper wordende kleuren aan de bomen.  Ik neem me voor na mijn sporten een lange wandeling met Cosmo te gaan maken.
Sharon wacht me al op en we doen een half uur intervaltraining met gewichten.  Na nog een half uur op de elliptical is het weer genoeg voor vandaag.  Ik ga veel liever van het mooie weer genieten.

Cosmo gaat natuurlijk maar al te graag mee en mijn fototoestel ook.  Vienna is heel boomrijk en de straten zijn een feest van felrood, feloranje en felgeel!  Ik varieer mijn route weer eens zodat ik ook wat andere Halloweenversieringen te zien krijg.  Ik vind het wel jammer er dit jaar voor het eerst ooit niet voor thuis te zijn.  Het is altijd zo leuk de kleintjes in de buurt in kostuum te zien.

Vreemde bewoners!

Minion pompoenen

Na iets meer dan een uur zijn we weer thuis en rammelt mijn maag.  Ik heb een $5 kortingsbon voor Panera als ik voor 3 november online bestel.  Helemaal goed, ik neem dit keer een edamame soba noodle bowl.  Buiten op het deck smul ik ervan.

Een paar uur lang blijf ik genieten van het mooie weer in het zonnetje voor het huis. Cosmo vermaakt zich met eekhoorns en poezen onze tuin uitjagen.

Als het bewolkt wordt zie ik dat als mijn teken dat mijn luie uren voorbij zijn.  Boven pak ik in voor mijn reis en daarna breng ik Cosmo naar Town and Country kennel.  Daar zijn ze zo dol op hem, hij wordt meteen door alle aanwezigen geknuffeld.  Ik vind het nooit makkelijk hem achter te laten, maar weet dat hij het hier niet beter zou kunnen hebben.

In Vienna haal ik bij Just $1 wat vrolijke zakjes om de cadeautjes voor mijn neefje en nichtjes in te doen.  Dan rijd ik door naar de Whole Foods voor een doosje Virginiaanse pinda's voor mijn zus en zwager.  Die worden altijd op prijs gesteld.

Inmiddels gaat de zon alweer onder, al hebben wij hier nog zomertijd.  Dit weekend gaat bij ons de klok een uur achteruit.  Onvoorstelbaar dat het dan alweer november is!

Rick en ik gaan vanavond eten met een vroegere buurvrouw van ons.  Voor de trouwe bloglezers het is Janet, de moeder van Leah, Katja's vriendin.  Zij zijn alweer meer dan een jaar gepensioneerd en naar North Carolina verhuisd. We gaan onder het genot van sushi bij Sushi Yoshi bijkletsen.

Het eten is weer heerlijk en het gezelschap gezellig.  We hebben heel wat te bepraten dus het loopt al tegen negenen als we Janet afzetten bij haar vriendin bij ons in de buurt. 

Nu is het Ricks beurt in te pakken.  Ik ben heel benieuwd naar de ervaringen in Marokko van hem en zijn vader.  Ikzelf hoef enkel nog een paar dingetjes in mijn tas te doen en ben dan klaar.  Morgen vertrekken we rond dezelfde tijd, maar van twee verschillende vliegvelden, jammer genoeg.

Meer zeer kleurige herfstfoto's staan hier

woensdag, oktober 28, 2015

Een dagje tandarts

Het regent zoals beloofd als Rick en ik opstaan.  Rick maakt koffie terwijl ik me klaarmaak.  Gewoonlijk kleed ik mezelf meteen in sportkleding, maar aangezien mijn tandartsafspraak al om negen uur is maak ik me vandaag meteen presentabel.

Rick vertrekt naar zijn werk en ik bibberend naar de tandarts.  Ik spreek mezelf streng toe, maar erg overtuigend is dat kennelijk niet.  Gelukkig mag ik al gauw mee naar achteren, als er maar eenmaal begonnen is kan het aftellen tenminste beginnen.

Dr. Bobbio is een ontzettend lieve tandarts, die er werkelijk alles aan doet om me zo comfortabel mogelijk te maken.  Het is koud in "de stoel" en ik krijg een opgewarmde deken over me heen.  Dan begint het verdoven, maar ik laat me niet makkelijk verdoven.

Drie kwartier en drie spuiten later spring ik nog bijna uit de stoel als ze met mijn kies begint. Volgens haar heb ik door de fibromyalgie overactieve zenuwen.  Zou zomaar kunnen.  Gelukkig helpt nog een vierde spuit direct onder de kies eindelijk en is die nare zenuwpijn weg.

Gisteravond heeft Trudie mij het luisterboek van Angels and Demons (Het Bernini Mysterie) van Dan Brown laten lenen van haar bibliotheek.  Onvoorstelbaar wat er tegenwoordig kan met de techniek.  Ik doe mijn oortjes in en probeer me zoveel mogelijk op het boek te concentreren.  Ik heb het al een paar keer gelezen, maar het is spannend en houd mijn aandacht.

Iets meer dan een uur later is de oude kroon eruit en weg geschraapt, scans gemaakt en mag ik een drietal uren terug naar huis.  Inmiddels plenst het werkelijk dus mijn plan lekker lang met Cosmo te gaan wandelen vervliegt.

Eigenlijk heb ik nergens zin in.  Mijn kaak doet pijn en de verdoving geeft me een flinke hoofdpijn.  Ik besluit toch te gaan bewegen, maar heb ook geen zin om me te verkleden.  Op de loopband loop ik al lezend een uur op een gewoon tempo.  Zo krijg toch mijn stappen bijeen.

Natuurlijk heeft Cosmo wel een wandeling nodig en er is even een pauze tussen de plensbuien.  Gelukkig zitten er nog meer dan genoeg bladeren aan de bomen.  Mijn "angst" dat ze er vandaag allemaal af zouden worden geblazen is zo te zien niet bewaarheid geworden.


Zodra ik de garage weer binnenloop openen de hemelsluizen zich weer.  Ik voel me niet lekker, ook ietwat duizelig en bedenk dat dat kan komen doordat het lunchtijd is.  Iets wat ik moet kauwen wil ik niet eten met de pijn in mijn kaak en verdoving dus ik besluit mezelf te trakteren op een cheddar en broccoli soep van Panera.

Die bestel ik online en haal ik op en zie dat de tandarts ook hier besteld heeft, haar zak staat naast de mijne.  Later blijkt dat ze dezelfde soep had als lunch.  Thuis smul ik ervan en gelukkig zit de verdoving achterin mijn mond zodat alles er niet meteen weer uitloopt.

De tijd gaat tergend langzaam, maar dan is het eindelijk weer tijd om terug te gaan om de nieuwe kroon te laten zetten.  De verdoving is intussen bijna uitgewerkt.  Het wordt dan ook een pijnlijke aangelegenheid, want kennelijk is meer verdoving geen optie. 

Na allerlei bijgeslijp en gehap wordt de kroon eindelijk vastgezet.  Iemand schreef op Facebook dat ze in een kwartiertje weer buiten stond, bij mij duurt het weer meer dan een uur.

Dan heb je net een aantal uren geleden en "mag" je daarvoor betalen.  Tandheelkunde in de VS is ontzettend duur, geen wonder dat veel mensen met slechte gebitten rondlopen, vooral in de minder rijke gebieden.  Ik heb geluk dat we verzekering hebben, die ongeveer de helft zal betalen, want ik mag $1800 ophoesten!  Kuch!

Mijn energie is op.  De rest van de middag besteed ik op de bank in gezelschap van de katten en Cosmo.  Ik kijk het nieuwe seizoen van Tussen Kunst en Kitsch en buiten plenst het nog steeds.  Best gezellig zo voor een keer.
Snickers

Chris sms-t of ik nog zin heb in onze wekelijkse wandeling.  Als ze schrijft is het vrijwel droog dus ik schrijf terug van wel.  Zij kan echter pas om vijf uur gaan en een paar minuten daarvoor, je raadt het al, begint het weer te plenzen.  We stellen de wandeling dus maar uit.

Cosmo moet echter wel naar buiten.  Gelukkig hebben we een gigantische paraplu, maar Cosmo wil ook niet langer lopen dan nodig is.  Al met al is het miserabel weer en misschien ook maar goed dat ik nu juist naar de tandarts moest, want morgen is het weer mooi.
"Cadeautje" op de garagetrap.  Denkelijk van een buurkat, want Snickers en Meike waren binnen, arm vogeltje

Rick verrast me met lekkere sushi als avondeten.  Ik heb nog steeds flinke pijn in mijn kaak en sushi is zacht.  Het smaakt zeer goed. 

Vanavond is het derde Republikeinse presidentskandidaten debat.  Het is tegelijkertijd vermakelijk en beangstigend wat er uit de monden van sommigen van deze zeer conservatieve mensen komt. 

Donald Trump denkt nog steeds een muur langs de grens van Mexico te bouwen en elf miljoen illegalen te deporteren en hij is de minst conservatieve van allen.  Ik sta best rechts van het midden in mijn denken, maar ik kan me niet voorstellen op een van deze mensen te stemmen!

dinsdag, oktober 27, 2015

Naar de film met mij, mijzelf en ik

Langzaamaan komen de overblijfselen van orkaan Patricia, de zwaarste orkaan ooit, onze kant op.  Gelukkig zullen wij enkel zware regen krijgen morgen, maar het is vandaag al bewolkt.  Ook zaak om nog van de herfstkleuren te genieten, want ik vrees dat veel bladeren morgen van de bomen zullen komen.


Rick vertrekt naar zijn werk en ik geniet van een paar koppen koffie en weer een flatbread met ei, kaas en spinazie.  Ik voel me lui vandaag en kom maar moeilijk op gang.  Ik sms met Saskia en gelukkig lijkt Pig aan de beterende hand, hopelijk blijft dat nu zo! Ze zegt in ieder geval de dierenartsafspraak af.

Tegen tienen heb ik geen excuses meer en neem mezelf en Cosmo mee naar boven voor cardio op de elliptical.  Eerst een half uur interval en dan nog een half uur afwisselende hoogtes.  Twee verschillende programma's maken dat het uur minder lang duurt.

Na afloop lijn ik Cosmo aan en loop een stuk door de buurt.  De kleuren zijn bijna niet normaal zo mooi, ondanks dat de zon niet schijnt.  Ik voel me wel een beetje melancholisch dat het einde alweer in zicht is.  Afijn, misschien valt het morgen allemaal mee.

Er liggen er al heel wat op de grond

Zo rood als de auto!

In maart hebben we een paar heel leuke tekeningen van Utrecht gekocht van kunstenaar Jurjen Bertens gekocht. Al die maanden stonden die heel goed ingepakt in onze slaapkamer, maar eindelijk heb ik ze bij Michaels laten inlijsten.  Ik ga ze ophalen en ben heel blij met het resultaat.  Ik weet ook al dat ik ze hier in de family room boven mijn tafeltje wil hebben hangen.


Nu ik toch in dit winkelcentrum ben strijk ik neer bij Pho Thang Long.  Op zo'n grijze kille dag is pho mijn favoriete lunch.  Ik geniet van de hete soep en krijg het heel warm van de hitte, zowel temperatuur als pittigheid.

Al weken wil ik heel graag de film "The Intern" met Robert de Niro en Anne Hathaway zien.  Om half twee speelt die in het Angelika Theater.  Met nog drie andere mensen zit ik in de bioscoop, toch fijn dat ze films spelen voor een handje vol mensen overdag.  Ik kan me niet voorstellen dat de zalen midden op de dag ooit vol zitten.

De film is alles wat ik ervan gehoopt had en meer.  Wat een leuk verhaal en wat passen die tweee acteurs goed samen.  Ik vind het echt jammer als de film af is gelopen.  Een grote aanrader is het.

Buiten miezert het inmiddels.  Ik loop nog even rond om mijn zwartwit foto voor vandaag te vinden en duik dan mijn auto in.  Vandaag draag ik winterkleding, maar morgen en overmorgen wordt het weer twintig graden of warmen.  Herfst in Virginia is nooit saai!
Zwartwit foto voor het maandthema

Thuis computer ik erop los, lekker een paar uur gewoon niksen.  Ik laat het mezelf niet vaak toe, realiseer ik me.  De blogs zouden anders ook zo saai zijn.  Kun je je voorstellen: "ik heb de hele dag tv shows gekeken".  Jarenlang was dat mijn leven en nog steeds voelt tv overdag deprimerend daardoor.

Er is een vrij nieuw restaurant hier in Vienna dat overal hoog aangeschreven staat.  We hebben er al een paar keer gegeten, maar op het moment moet je twee weken van tevoren reserveren!  Vanavond lukte het een reservering te krijgen bij Clarity.

We krijgen een tafeltje in het gezellige restaurant, maar de airconditioning staat recht op ons.  Ik ben blij mijn winterjas aangedaan te hebben!  We vragen de serveerder of het iets minder kan en niet veel later kan mijn jas tenminste uit. 
Het voorgerecht is erg lekker! Geen idee wat fluke is in het Nederlands (vis) 
De gestreepte baars uit Maryland

Rick had graag soep gehad, maar die staat niet op het menu.  Ik bestel een voorgerecht met rauwe vis dat erg lekker is.  Als hoofdgerecht heeft Rick de varkenskarbonade en ik een zeebaars met groentes, beiden erg smakelijk.  Toch vinden we beiden dat we zaterdagavond in het veel goedkopere Eritreaanse restaurant een meer uitzonderlijk maal hadden, zowel qua ervaring als qua smaak.
Meestal vind ik de opblaasfiguren niet zo bijzonder, maar deze wel
 
Morgen heb ik een dag waar ik tegenop zie.  Niet alleen wordt het slecht weer en voel ik dat nu al in mijn spieren, maar ik moet een kroon laten vervangen.  De tandarts vindt niemand leuk, maar voor mij met mijn fibromyalgie is zoveel uren in "de stoel" liggen ronduit marteling.  Ze doen er alles aan om het zo makkelijk mogelijk te maken, maar het blijft een kwelling.

maandag, oktober 26, 2015

Herfst in Great Falls Park

Als ik om kwart voor negen gewekt word door mijn telefoon zie ik dat Rick al naar zijn werk is vertrokken.  Alweer heb ik hem helemaal niet gehoord.  Onvoorstelbaar dat hij zich zo stilletjes kan klaarmaken.

Beneden maak ik een flatbread sandwich met kaas, ei en spinazie.  Die had ik nog niet eerder geprobeerd en ik vind het erg lekker.  Natuurlijk drink ik er een paar sterke koppen koffie uit een van mijn Blond mokken bij. 

Dan rijd ik door de vlammend rood en gele buurt naar Anytime Fitness.  Op de radio hoor ik dat we woensdag de overblijfselen van orkaan Patricia over ons heen gaan krijgen en dan zullen veel bladeren wel van de bomen afwaaien.  Ik geniet er vandaag dus nog maar even extra van.


Na een kwartiertje opwarmen komt Sharon me halen voor een half uur personal training.  We doen weer tabata, twintig seconden oefening, tien seconden rust.  Het voelt als hard werken en zo krijgen we in een half uur bijna net zoveel gedaan als in een uur.
Op de elliptical doe ik nog een half uur cardio en dan is de sportschool weer gedaan voor vandaag.  Onderweg naar huis schiet ik uit de auto nog een paar plaatjes van de herfstkleuren, want de zon is net tevoorschijn gekomen.


Thuis ben ik net van plan onder de douche te gaan als Rick belt.  Hij is vanochtend zijn portemonnaie vergeten en wil weten of ik met hem wil lunchen en dan ook de portemonnaie meebrengen.  Gezellig, daar zeg ik geen nee tegen.


Rick had een presentatie in Tysons Corner en we spreken af in Vienna bij Zoe's Kitchen.  Dit is een "fast food" Mediterranees restaurant in dat je je eten aan de counter bestelt en het bijna meteen klaar is.  Ze hebben er lekker gezond eten en ik bestel de quinoa salade met feta, heerlijk!  Rick heeft een gevulde pita.

Na het eten gaat Rick naar zijn kantoor in Reston en ik haal Cosmo op van huis.  Het is weer lekker herfstweer met een graad of 16 en ik heb zin om naar Great Falls te gaan.  Ik weet, het klinkt als een gebroken plaat, maar onderweg zijn de herfstkleuren ook weer zo spectaculair dat ik constant "wauw" denk.


Bij de ingang van het park kan ik zo doorrijden, want er is geen ranger aanwezig.  Fijn voor de vele mensen, die geen pas hebben, voor mij maakt het niet uit.  Het is vrij druk met veel wandelaars en ook honden dus Cosmo heeft heel wat bekijks en vriendjes te besnuffelen.
Ondertussen maak ik foto's, want de lucht weerspiegelt mooi in de rivier en bij de uitkijkpunten is het water in de watervallen een mooie kleuren tegen de oranje, gele en bruine herfsttinten. Het is weer genieten hier  zoals altijd. 
 
Na een paar uur rijd ik terug naar Vienna.  Daar krijg ik een sms van Saskia dat ze een baantje heeft bij Urban Outfitters.  Helemaal goed, want ze is dol op hun kleding en krijgt dan korting.  Ook hoopt ze nog steeds bij Whole Foods te gaan werken. Ik denk dat het goed is voor haar om iets om handen te krijgen, want om allerlei redenen heeft ze niet veel klassen dit semester.

Minder goed nieuws is dat Pig zich duidelijk weer slecht voelt.  Hij eet en drinkt niet.  De dierenarts heeft niets voorgeschreven.  Saskia is erg bezorgd en het zit mij ook niet lekker, want het is een kitten.  Saskia gaat dus weer terug naar de dierenarts met Pig en met dit schrijven wacht ik op nieuws. 

Tot de zon achter de huizen verdwijnt ga ik voor het huis op de stoep lezen.  Snickers en onze Halloween griezels houden me gezelschap.  Ook een heel nieuwsgierig eekhoorntje komt langs.  Ze laat haar nootje vallen als ze Snickers ziet en na vier pogingen hem terug te pakken heeft ze eindelijk door dat Snickers niets doet en graait haar nootje terug.  Zo schattig!
"Mammie, Cosmo ziet er niet goed uit", Saskia's reactie op deze foto ;)

Is het veilig mijn nootje terug te pakken?

Rick komt thuis met onze favoriete Thaise gerechten.  Voor mij de wild pork met verse groene peperkorrels, lekker pittig.  Het moet druk zijn bij de dierenarts want nog geen nieuws van Saskia.  Denk allemaal als jullie blieft helende gedachtes voor dat lieve katje!

Foto's van Great Falls staan hier