Duitsland dag 2: Naar Germersheim

We hebben vannacht heerlijk geslapen en ik sta om tien voor half negen uitgerust op.  Terwijl ik onder de douche sta komt ons bestelde room service ontbijt.  Kai handelt het af en vraagt hoeveel fooi hij moet geven, de bezorger stond daar op te wachten.  Ik antwoord dat er duidelijk op de kaart stond dat alles inbegrepen is.  De medewerker druipt af en ik heb zo'n donkerbruin vermoeden dat hij dacht dat wij als Amerikanen nog wel extra fooi zouden geven.

Het eten is heerlijk, lekker verse broodjes en ik maak koffie op de kamer, want die ben ik vergeten te bestellen.  Ik heb een paar gekookte eieren en een superfris smakende salade van papaya en bosbessen, een ongewone maar zeer goede combinatie.  Kai heeft roerei, bacon en yoghurt.  We laten het ons goed smaken.

Als schoeisel heb ik mijn sportschoenen, sandalen en een paar Dansko klompen mee.  Die laatste wil ik vandaag dragen, want ze zijn netjes en lopen toch lekker.  Alleen, oeps, ik blijk twee rechterschoenen mee te hebben genomen (ik heb twee paar, die er vrijwel identiek uitzien)!  Nu zal ik het dus maar op sportschoenen moeten doen, want voor sandalen vind ik het te koud.  Gelukkig zijn de sportschoenen netjes grijs en geen schreeuwende kleuren!

Kai en ik pakken alles weer in en wachten op de bellman.  Die had beloofd om half tien te komen, maar om half tien is er geen bellman.  Na een telefoontje staat hij al heel snel voor de deur.  Door Kai's verhuizing hebben we meer bagage dan we met zijn tweeen kunnen dragen.

Mijn vraag aan de bellman is dan ook hoe we het beste naar Sixt kunnen komen.  Heel aardig is die man!  Hij wacht tot ik heb uitgecheckt en brengt onze bagage dan helemaal naar de Sixt balie!  Dat is zeker tien minuten lopen.  Dan helpt hij ook nog met een karretje verkrijgen, want ik heb geen euro kleingeld.  De man krijgt een goede fooi van mij!

Van Sixt krijgen we een Citroen S4 mee, gelukkig een automaat.  We slepen met vereende krachten de bagage erheen.  Ik ben blij dat ik geen kleinere auto heb genomen, want het past er allemaal net in zonder mijn uitzicht te belemmeren. 

Als ik weg wil rijden blijkt de handrem op de auto te zitten.  Nu gebruik ik werkelijk nooit de handrem in onze automaten en Kai en ik kunnen hem in deze auto niet vinden.  Kai zoekt het op in de handleiding en het blijkt een kleine knop te zijn, die we nooit zonder handleiding hadden gevonden.

Heel fijn is wel dat de auto voor- en achtersensors heeft.  Hij rijdt ook lekker en ik ben er eigenlijk meteen aan gewend.  Ik heb mijn telefoon als GPS en dat gaat allemaal prima.  De Autobahn ook, maar dat verwachtte ik al, ik vind het wel prettig rijden daar. 

Jammer genoeg is er onderweg weinig te zien, maar we komen niet in files terecht.  Bijna anderhalf uur later rijden we dan ook Germersheim binnen.  Ik heb de GPS ingesteld op Kai's appartement, maar ik zie als eerste het hotel waar ik ga logeren de komende dagen.  Dat blijkt nog geen honderd meter van Kai's appartement te liggen, heel handig!

Mijn angst om te parkeren verdwijnt ook meteen, want er zijn gewoon parkeervakken voorradig.  We lopen het gebouwtje binnen, want Kai heeft appartement 34, maar er staan nergens nummers.  Dan belt Kai de huisbaas maar, die belooft er binnen tien minuten te zijn.

We maken kennis met Arthur en ik ben weer eens blij dat er na meer dan 35 jaar nog zoveel Duits is blijven hangen bij mij!  Kai heeft een kamer in het appartement op de derde verdieping.  Het is zeer efficient ingericht met heel veel bergruimte.  Hij heeft ook zijn eigen douche en wastafel en deelt de keuken en het toilet met vier anderen, waarvan drie Fransen zijn vertelt Arthur.

 

 

Uitzicht van het balkon

Arthur vertrekt en we brengen Kai's bagage boven.  Hij pakt ook gelijk maar uit en kan alles makkelijk kwijt in de vele  kasten en lades.  Intussen bekijk ik de keuken en zie dat daar al potten en pannen en alles zijn.  Veel heeft Kai dus niet nodig.

 

Als alles op zijn plek is en de tassen ook in een kast geborgen lopen we naar de Germersheimer Hof.  Hier zal ik de komende vijf nachten logeren.  Tot mijn verrassing blijk ik twee kamers te hebben en als ik zeg er maar een nodig te hebben is het een hele verwarring aan de balie.

Toen ik bij Expedia boekte heb ik eerst een eenpersoonskamer geboekt, maar bedacht me toen dat het misschien toch handiger zou zijn een tweepersoonskamer te nemen voor het geval er iets mis zou gaan met Kai's appartement.  Ik heb die reservering veranderd, maar het blijkt dat ze bij de receptie dachten dat ik dus twee kamers nodig had.  Het lijkt er nog op dat ze me gaan laten betalen voor twee kamers als een van hen het kleine regeltje ziet dat het om een verandering gaat, pfff!

De kamersleutel hier is een ouderwetse grote sleutelring met twee sleutels eraan.  Kai en ik hebben intussen honger gekregen en besluiten later mijn bagage te gaan brengen.  Eerst gaan we op zoek naar een restaurant voor de lunch.

We lopen het centrum van Germersheim in wat op een steenworp afstand ligt.  Het doet mij als een slaperig plaatsje aan, maar als de studenten over een paar weken terugkomen zal er vast een andere sfeer zijn.

Op een pleintje vinden we Cafe Papaya dat een groot terras heeft.  We nemen plaats in de zon, want er staat een koude wind.  Kai neemt zijn eerste Germersheimer biertje en ik bestel een wijntje.  Beiden nemen we de "flammkuchen" van het menu.  De mijne Elsasser met stukjes spek en ui en creme fraiche, die van Kai heeft allerlei Mediterranese lekkernijen erop.  Dit is wel het ultieme "flatbread"!

We genieten en kletsen ook wat met een paar anderen op het terras.  Veel mensen denken dat we Engels zijn.  Het kunnen mijn sportschoenen niet zijn, want daarmee zie ik heel wat anderen hier ook lopen. Ze zouden zo Amerikanen kunnen zijn!

Kai haalt na het eten zijn paspoort op en we lopen naar de Stadtverwaltung.  Hier moet Kai zich inschrijven als inwoner van Germersheim.  Dit is zo on-Amerikaans!  We trekken een nummertje en moeten even wachten.  Eenmaal in Zimmer 4 gaat het lekker snel en Kai is nu dus burger van Germersheim.

Leuk stadje is het wel

Dan lopen we naar de Postbank waar Kai binnen een paar minuten een rekening opent.  Er is geen geld bij gemoeid!  Als laatste wilde Kai eigenlijk nog naar de universiteit, maar die blijkt dicht te zijn.  Dat laten we dus voor een andere dag.

De auto, die nog steeds voor Kai's appartement geparkeerd staat, halen we op en rijden de korte afstand naar de parkeerplaats van de Germersheimer Hof.  Gelukkig is daar nog net een plaatsje vrij voor mij. 

We dragen mijn bagage naar boven en ontspannen even op de kamer (320 is de kamer, die ik bij latere bezoeken ook weer wil vragen).  Het is een mooi grote kamer, modern ingericht en ook een grote badkamer.  Ik ga zeker een goede recensie schrijven op Tripadvisor.

Volgende stop is de Lidl.  Daar haalt Kai de eerste benodigdheden om te wonen.  Mijn ontbijt zit bij de hotelkamer inbegrepen dus we zullen apart ontbijten.  We zien dat er een watermerk is dat "Saskia" heet en Saskia wil dat ik er een fles van mee naar huis neem.  Ik zie ook mijn favoriete Erdnuss Flips en een zak gaat mee, maar meerdere zullen waarschijnlijk volgen!

Als we de boodschappen hebben afgeleverd besluiten we het stadje nog wat verder te gaan verkennen.  Ik vind het er leuk uitzien, veel gekleurde huisjes.  Kai loopt een fietsenmaker binnen en ziet dat nieuwe fietsen flink duur zijn.  De fietsenmaker heeft slechts een tweedehandsfiets, een damesfiets, en daar heeft Kai niet veel oren naar.

Opeens voelen we ons beider energie wegebben.  We besluiten weer op zoek te gaan naar een terrasje.  Daarvan zijn er niet zoveel als ik had verwacht, maar we vinden Ambtstubl.  Kai bestelt weer een biertje en ik een Radler.  We genieten en kijken mensen, Kai gaat het hier naar zijn zin hebben!

We lopen terug en besluiten even onze eigen wegen te gaan.  Kai wil wat met zijn gezondheidsverzekering regelen en ik heb wel zin om even te rusten op de hotelkamer.  We spreken af dat ik om zeven uur weer bij Kai's appartement zal zijn.

Dat uur vliegt voorbij en ik haast me naar de overkant om zeven uur.  We lopen naar het restaurant op de hoek bij Kai, Tasty Taste.  Dat is een gezellige kelder, al zijn er verder weinig mensen.  De bediening is heel vriendelijk en Kai smult van merguez worstjes en ik van de schnitzel.  De prijs is onder de tien euro voor die gerechten!  Als Kai geen zin heeft om te koken kan hij hier even lekker gaan eten.

Na het eten brengt Kai me terug naar het hotel waar we afscheid nemen voor de nacht.  We zullen wel zien hoe laat we morgen weer paraat zullen zijn.  De komende dagen gaan we buiten Germersheim verkennen en dingen kopen voor Kai's appartement.  Germersheim zelf heeft wat dat betreft niet veel te bieden van wat we vandaag hebben gezien.