Kerstboom halen en Saskia 21

Zaterdag

We staan op ons gemakje om kwart voor negen op en Rick laat de honden even uit in de vrieskou.  Dan maakt hij wentelteefjes voor hemzelf, maar aangezien ik daar niet dol op ben neem ik weer een crumpet. 

Vandaag geen sporten voor mij, want we willen zo snel mogelijk naar Maryland om onze kerstboom te halen.  Ik heb er gemengde gevoelens over.  Aan de ene kant heb ik nooit zin in dat sporten, maar aan de andere kant weet ik dat het op een dag als vandaag juist nodig is.  Hopelijk werken mijn spieren een beetje mee.

Na ons klaargemaakt te hebben en de honden verzorgd te hebben nemen we de zagen en ander gerei mee en gaan op weg.  We hebben besloten dit jaar naar een andere kerstboomboerderij te gaan.  Degene waar we in oktober onze boom hadden uitgekozen zei niet veel keuze meer te hebben en eigenlijk vind ik niet dat we nu nog een boom van hem moeten gaan kopen. 

Sharon vertelde dat ze bij de boerderij waar zij vorige week heengingen een ruime keuze aan mooie bomen hadden.  Die boerderij ligt in Buckeystown, Maryland, een uurtje rijden weg.  Het verkeer werkt goed mee en we schieten snel op.

We komen langs Frederick, een historisch plaatsje in Maryland, waar we ook weten dat er een veganistische donut bakkerij is.  Aangezien Saskia morgen jarig is willen we haar met een doos verrassen. 

Volgens mij ben ik nog nooit in dit plaatsje geweest en het blijkt heel sfeervol en historisch.  Alleen heeft Glory Donuts geen donuts meer, uitverkocht!  We hadden moeten bellen.  Gelukkig zijn er nog wel een paar pompoen muffins, dus nemen we die maar mee.

Ook de kerstboomboerderij ligt bij een leuk plaatsje met allemaal Victoriaanse huizen in verschillende kleurtjes.  Ik bedenk me hoe weinig we eigenlijk in Maryland komen.  Hier zijn ook allerlei (historische) dingen te ontdekken. 

Mayne's Christmas Tree Farm blijkt gigantisch te zijn.  Zo groot dat we in de rij aansluiten om met de tractor naar het veld met grotere bomen gebracht te worden.  We worden afgezet bij de boomsoort, die wij willen, de Douglas fir.  Het is werkelijk ijskoud, maar ik heb me erop gekleed, ik zie mensen die slechts een trui aanhebben, brrr!!

Al meteen zien we een aantal kandidaten, maar Rick wil niet de eerste de beste kiezen.  Sharon had gelijk, er is goede keuze.  Over eentje willen we even nadenken en zetten er even een tak tegenaan om te onthouden welke het was. Even later besluiten we dat we die willen.  Alleen is een ander gezin ons alweer voor.  Gelukkig is er zoveel keuze dat we minuten later onze boom vinden.

De tractor komt ons en de boom ook weer ophalen.  Ik merk aan Rick dat hij loyaal wil blijven aan zijn vroegere computer science leraar, maar ik vind deze boerderij ontzettend veel mooie bomen hebben en ze kosten maar $50, voor ons gebied heel goedkoop. 

De boom wordt uitgeschud en in gaas gewikkeld.  Dan draagt Rick hem naar de van en gewoonlijk volgt er dan een heel gedoe om de boom op het dak te binden.  Ik bedenk echter dat we geen passagiers hebben en we kunnen de boom gewoon in de van schuiven. Perfect, dit is volgens mij het snelst ooit dat we met onze boom wegrijden!

 

 

Bij de uitgang betalen we en stellen de GPS dan in op Leesburg.  Daar gaan we bij Tuscarora Mill lunchen.  Het is altijd zo'n gezellig restaurant in een oude molen.  Rick neemt een corn chowder soep met quiche en ik een krab bisque en een hapje van kreeft en zoete aardappelpolenta.  Werkelijk heerlijk op deze koude dag!

 

Op de terugweg haal ik nog gauw even mijn medicijnen van Rite Aid en dan huiswaarts.  Terwijl Rick de boom uit de van haalt neem ik de honden mee naar buiten.  Ik weet dat het goed is om buiten te zijn, maar ik krijg alleen maar pijn van de kou dus lang houd ik het niet uit.

Intussen zijn Kai en Bea verhuisd naar een appartement met een slaapkamer.  Hij stuurt er foto's van en het is een hele verbetering na hun zolderkamertje!  Rick en ik zeiden toen we in Duitsland waren tegen elkaar dat die relatie wel goed moet zitten als ze het bijna een jaar zo op elkaars lip levend hebben kunnen volhouden.

Rick gaat boodschappen halen bij Giant, want hij wil altijd eggnog bij het optuigen van de boom.  Het grappige is dat ik dol ben op tradities, maar zou ook best eens zonder kunnen.  De rest van het gezin echter absoluut niet.

Bij thuiskomst zet Rick de kerstboom in zijn stand en draagt hem naar binnen.  Al vond hij deze boerderij minder leuk dan die van zijn vroegere leraar, de boom is echt mooi en de makkelijkste ooit volgens Rick.  Hij staat vrijwel meteen recht en ook de ster past netjes recht bovenop.

Vanavond zijn we uitgenodigd voor de jaarlijkse Kerst "open house" (iedereen is welkom) van Tatiana en Edu.  Edu is Nederlands en Tatiana Peruaans en we kennen ze al sinds de jaren dat we met de kinderen naar Sinterklaas op de ambassade gingen. 

Wij gaan vroeg, want ik heb veel pijn en lang staan is dan zo'n beetje hel.  Rick neemt altijd een Belgisch biertje mee voor Edu en ik een fles wijn voor Tatiana.  Hun huis is altijd perfect versierd, want Tatiana werkt voor Pottery Barn waar ze superleuke (voor een gewone mens erg dure, maar voor medewerkers is er een korting) dingen hebben. Hun huis zou zo in een tijdschrift kunnen.

Ze hebben ook twee honden, net als wij, Pisco en Kahlua, Tibetaanse terriers.  Die hebben babies gemaakt en dus zijn er zeven puppies dit keer, zeven weken oud. Wat een schatjes ook dit ras, maar ik ben gewoon verliefd op Australische herders en heb mijn handen vol aan Orion dus ik voel zelfs geen greintje verlangen er een mee te nemen. 

Behalve gezelligheid is er ook heerlijk eten. Allerlei hapjes, zoals spiesjes met tomaat en mozzarella, en allerlei warme lekkernijen.  Mijn favorieten zijn de mini empanada's, heerlijk gevuld met vlees en rozijnen.  Er zijn ook mini quiches en iets van vlees in bladerdeeg. Voor de liefhebbers van zoetigheid een chocolade fontein, maar daar heb ik nooit behoefte aan.

We kletsen wat met een Franse dame en andere mensen.  Er zijn wel plaatsen om te zitten, maar mijn pijnen nemen over dus rond half negen nemen we afscheid.  We zijn de eersten, die vertrekken, en Tatiana vraagt of alles goed is.  Ik antwoord dat mijn fibromyalgie opspeelt en tot mijn verbazing is het nieuws voor haar dat ik dat heb.  Natuurlijk is het niet iets wat ik meteen vertel, maar we kennen elkaar toch al lang.

Het was weer gezellig en op de terugweg rijdt Rick langs verlichte huizen en de ene achtertuin in Vienna, die helemaal op muziek van een radiostation is gebaseerd. Het blijft leuk en we blijven voor drie liedjes.

Thuis doet Rick de lichtjes nog in de boom en genieten we van de eerder gekochte eggnog met rum, het heeft iets weg van advocaat, maar minder dik (en dus lekkerder).  Sinds vorig jaar hebben we LED groen, rood en wit.  Het ziet er goed uit, maar de groene zijn om de een of andere reden overheersender.  Morgen doen we de rest.

Zondag

Orion houdt het vanochtend redelijk lang uit zodat Rick pas om acht uur op hoeft te staan.  Ik blijf nog een uurtje doezelen en dan op mijn telefoon e-mailtjes lezen, terwijl Rick de kou trotseert en ontbijt gaat halen bij Starbucks.

Natuurlijk feliciteren we ook Saskia met haar eenentwintigste verjaardag.  Eindelijk is ze oud genoeg om hier in de VS alcohol te mogen drinken.  Ze gaat dan ook meteen van dat verkregen recht gebruikmaken en bestelt een cranberry mimosa tijdens een brunch met drie vriendinnen.

Kai heeft een heel leuk cadeautje voor Saskia.  Hij heeft een ster in de Boogschutter constellatie naar haar laten noemen.  Op http://Stars.osr.org kan ze er van alles over nalezen en ook zien waar ze de ster in de lucht kan vinden. Een bijzonder cadeau en Saskia is er dan ook heel blij mee.

Vandaag moet ik wel bewegen en dat doe ik door op de plaats hard te lopen.  Mijn Canadese broer en schoonzus bellen en ietwat buiten adem van mijn kant kletsen we bij.  Zo heb ik mijn tienduizend stappen ook snel bij elkaar.

Rick en ik besteden wat tijd aan online kerstcadeautjes voor de kinderen uitzoeken en gaan dan lunch halen.  Ik kies Chop't, want heb zin in heel veel groentes.  Rick houdt niet zo van salades en gaat naar Panera.  We ontmoeten elkaar weer bij de auto.

Na het eten haalt Rick de boomversieringen van zolder en beginnen we met die in de boom te hangen.  Het is altijd weer zo leuk vooral de persoonlijke decoraties te zien.  Onze eerste Kerst samen was in 1987 en we hebben die ornamenten nog steeds.  De eerste Kersten van de kinderen zijn er ook, familieversieringen en meer.  Maar ook de grappige decoraties  zijn leuk.  In deze boom hangen eigenlijk alleen herinneringen, geen ballen of zo.

Voor de gelegenheid heb ik een van mijn "lelijke" kersttruien aangetrokken.  Af en toe moet dat kunnen. 

Een van mijn favoriete familieversieringen

Tegen vieren besluiten we er even op uit te gaan naar Party Mania.  Rick heeft al versierd met slingers voor Saskia's 21ste verjaardag, maar we willen ook ballonnen halen.  En we hebben pakpapier nodig voor haar cadeautjes. 

 

We zullen vanavond een laat dinertje hebben met de jarige.  Zij heeft namelijk vanmiddag een "sleeve" tattoo laten zetten.  Het is een zwarte achtergrond met witte bloemen waaronder tulpen.  Ik ben heel benieuwd!

Rick en ik leggen de laatste hand aan de boom en zijn er zeer tevreden over.  Het is ook weer zo gezellig, die lichtjes in de kamer.  Tot onze verbazing heeft Orion maar weinig interesse in de boom, gelukkig.  Hij is sowieso heel rustig vandaag, Rick denkt omdat we zoveel thuis zijn.

Saskia belt dat ze klaar is en deze kant opkomt, maar dan een uur later weer dat ze haar portemonnaie niet kan vinden.  Ze is dus terug naar de tattoowinkel gereden en gelukkig hadden ze hem daar.  Ze had hem op de toonbank laten liggen.  Ze is zeer opgelucht dat ze hem niet echt verloren is!

Dan begint ze aan de ongeveer anderhalf uur durende rit hierheen.  We zullen dus een laat etentje hebben, maar vinden het al leuk dat het lukt samen haar verjaardag te vieren.  Om kwart voor negen loopt Saskia binnen.

True Food, het restaurant waar ze eerst heen wilde, sluit om negen uur dus dat gaat het hem niet worden.  Saskia wil echter het ramen restaurant in Mosaic District wel uitproberen en bij Jinya krijgen we om negen uur een tafel.

Eindelijk mag het officieel!

Zo laat hebben we in lange tijd niet gegeten en eigenlijk is soep dan wel lekker.  Saskia bestelt ook een cocktail, mousserende wijn met een stukje gesuikerde gember erin.  We smullen allemaal van de soep en dan bestelt Saskia nog een cocktail, die ze helemaal lekker vindt. 

Ze heeft een heerlijke verjaardag en laat ons de tattoo zien.  De bloemen staan en de volgende keer (of paar keren) wordt de rest zwart gemaakt.  Ik kan me niet voorstellen hoeveel pijn dat moet doen, alleen dat al zou me weerhouden, maar Saskia is er dolblij mee (zij heeft ervoor gespaard).

Tussen de bloemen wordt het zwart

Zoiets

Thuis geven wij onze cadeautjes.  Eerst zijn er het varkentje Pua en de kip Heihei, die beiden Moana bijstaan in de gelijknamige film. Saskia heeft de film nog niet gezien maar is dol op varkens dus ze is er erg blij mee.

Haar grote cadeau is een paar op maat gemaakte zwaardoorbellen.  Zij vroeg er maanden geleden om en Rick en ik bestelden ze.  Het is zo grappig hoe Saskia compleet haar eigen stijl heeft.  En het past allemaal bij haar, de oorbellen staan ook heel goed. Katja is een stuk traditioneler en "makkelijker" te begrijpen, maar ik kan Saskia's smaak ook goed waarderen.

Morgenavond gaan we de verjaardag nog eens vieren, want Saskia hoeft pas dinsdag terug.  Voor nu zoeken we ons bed op na alweer een druk, maar eigenlijk ook wel ontspannend weekend.