Over de reis naar de hoofdstad van Texas

Rick staat weer heel vroeg op. Ik ben wel wakker maar met de ramen open is het koud! Ik blijf nog een half uurtje liggen en zie dan tot mijn verrassing een witte wereld.

We halen ons ontbijt van Starbucks en de koffie en egg bites zijn lekker warm. We spelen wat Pokemon Go en dan doe ik een half uur op de plaats hardlopen.

Terwijl ik daarmee bezig ben zie ik een drukte van jewelste op onze vogelvoeders. Ik pak mijn DSLR erbij en klik erop los. Vooral de roodborst specht vind ik heel bijzonder.

Zo heb ik de 5000 stappen snel bijeen, de natuur aan ons raam! Nu is het zaak me klaar te maken om op reis te gaan. Om kwart voor elf vertrekken we naar Dulles Airport.

Onderweg verandert de sneeuw in een ijsregen dus we zijn blij als we dicht bij de terminal kunnen parkeren.

Met mijn Premier status heb ik mijn tas zo afgegeven. Rick neemt afscheid bij de TSA Pre veiligheidscontrole.  Hij gaat zich deze week ook vermaken met skien in West Virginia. 

Nog geen vijf minuten later baan ik me een weg naar de trein die me naar de C gates brengt. Daar vind ik mijn gate al gauw, maar ik heb nog 40 minuten voor het aan boord gaan.

Gisteren heb ik al gekeken wat mijn lunch opties hier zijn. Er blijkt een Subway te zijn en ik loop erheen. 

Daar is ook een bar met een heerlijke sauvignon blanc op het menu. Ik bestel een glas en zo gaat de wachttijd snel voorbij. 

Bij Subway hakt de mevrouw de salade in superkleine stukjes! Ik ben nog bang dat het niet goed zal smaken maar dat valt alles mee.

Als een van de eersten ga ik aan boord en smul van de salade. We hebben wat vertraging doordat er ijsvorming op de vleugels is.

Zodra dat weggesprayed is stijgen we op. De vlucht zal bijna vier uur duren. Er is Directv sus ik kijk wat televisie en gebruik het internet.

Halverwege de vlucht krijg ik trek en bestel een tapas doos. Rick moet er altijd om lachen, maar ik vind de zakjes met olijven en amandelen en de peper smeerkaas erg lekker. 

Het is precies genoeg voor een snack en past in ons dieet. Alleen het chocolaatje niet, maar soms moet dat gewoon kunnen.

De vlucht gaat snel en iets later dan schema landen we in Austin. Christine wacht me op en het is zo leuk elkaar weer te zien. Mijn tas komt al snel en dan rijden we naar Leander net buiten Austin. Hun nieuwe huis is ontzettend leuk en groot. Ik heb mijn eigen kamer en badkamer.

We kletsen wat en gaan dan eten bij The Grove. Daar vinden we twee stoelen aan de bar. We bestellen beiden een "flight" wijn, Christine drie rode wijnen en ik drie Sauvignon Blancs uit Frankrijk. We delen een heerlijk bloemkool en okra voorafje en daarna een charcuterie plankje. 

Het is super gezellig en terug thuis praten we nog verder. Ik ben wel erg moe dus maak het niet laat. Morgen weer een dag!