Over Oud en Nieuw

Oudejaarsdag

De laatste dag van 2019 en wat lijkt het weer voorbij gevlogen. Aan de andere kant lijkt mijn reis naar Belize in januari alweer jaren geleden, dat dan weer wel. Rick en ik staan net na achten op en gaan ontbijt halen bij Starbucks. 

Daarna maak ik het oliebollen deeg met in rum geweekte rozijnen er doorheen. Terwijl dat rijst krijg ik mijn tienduizend stappen bijeen. Rick is intussen begonnen met het buffet voor middernacht. We krijgen dit jaar "maar" zo'n twintig gasten dus het is iets kleiner dan het geweest is. 

Als het oliebollendeeg heel goed gerezen is ga ik ze op het deck bakken. Het is een aangename temperatuur buiten dus goed te doen. Voor het eerst in jaren maak ik dit jaar maar een pak Atlanta. Ik had er twee besteld, maar we hebben er altijd veel te veel over dus zonde. Ik bak 30 oliebollen dus meer dan genoeg.

Dit is ook voor het eerst in jaren dat er geen kinderen thuis zijn. Die zijn in New Jersey, Frankrijk en Texas en allemaal bij hun partners. Zo hoort het ook, het is al speciaal dat ze er zo vaak wel waren. Ik moet wel telkens aan Saskia denken, die de droevigste Oud en Nieuw in haar leven doormaakt.

Rick snackt zijn lunch bij elkaar met oliebollen, maar ik neem slechts een hapje van die van hem. Ik vind ze wel lekker, maar ik krijg er altijd brandend maagzuur van. Voor mij halen we een salade van Panera en dan ook meteen hun groentesoep voor ons avondeten.

Na de lunch gaan we verder aan het buffet. Ik maak de hamsalade en de "caprese" prikkertjes met mozzarella, basilicum en tomaatjes. Dan de zalmsalade en Rick maakt o.a. prikkertjes met Edammer kaas met zilveruitjes, salami met augurk en komkommer "sterretjes" met hummus en een zwarte olijf. Verder hebben we gerookte zalm en garnalen en nog wat hapjes. Men zal niet verhongeren.

Zaterdag kwam Saskia erachter dat ze niet genoeg ADHD medicijnen meehad. Haar dokterspraktijk was gesloten en pas vandaag lukte het een recept naar Texas te sturen. Saskia's dokter heeft daar echter geen licentie en dus kan zij geen medicijnen voorschrijven in die staat.

De enige oplossing is dat het recept naar onze apotheek wordt gezonden en dat wij de medicijnen zo snel mogelijk naar Saskia sturen. Alleen is het morgen een feestdag en FedEx, UPS en het postkantoor geven ons allemaal nul op het rekest om vandaag nog te kunnen versturen.

Uiteindelijk zenden we het via FedEx want die kunnen het het snelst bezorgen. Dat zal wel pas vrijdagochtend worden, maar er zit niets anders op. We sturen ook meteen een condoleance kaart mee. Dit alles duurde zo lang dat de zon alweer aan het ondergaan is.

De laatste zonsondergang van 2019

Rick en ik eten Duitse worstjes, nog gekocht bij de Duitse winkel. Ik heb heerlijke knakworstjes, hot dogs halen daar niet bij. Met de groentesoep van Panera is het een lekker maal. 

We versieren het huis met 2020 versieringen en zetten zoutjes en zoetigheden neer. Om negen uur zullen de eerste gasten komen en na een lange wandeling gaat Orion in onze slaapkamer in zijn bench.

Iedereen komt een voor een binnendruppelen. Mijn Nederlandse vriendin Riekje en haar man Bob als eerste. Gelukkig worden mijn oliebollen door die experst goedgekeurd. Chris en Dan volgen niet veel later en verder een aantal buren van onze straat en de buurt.

Vroeger kregen we wel veertig gasten, maar dat werd naarmate de kinderen allemaal ouder werden steeds minder. Wij vinden het net zo gezellig met rond de twintig man. De tijd vliegt voorbij en voor we het weten loopt het tegen middernacht.

De champagne wordt ingeschonken en met de hulp van enkele dames zet ik het buffet neer. Net op tijd heeft iedereen een glas bubbels in handen en zien we de bal in New York omlaag gaan. Op tv lijkt die altijd heel groot, maar na ons bezoek begin december weten Rick en ik wel beter.

Nadat we met iedereen op 2020 hebben geklonken gaan we naar buiten voor mooi siervuurwerk (met een enkele illegale vuurpijl erbij). We zijn niet de enigen, die afsteken, we horen het ook elders in de buurt knallen. Gelukkig krijgen we dit jaar geen politiebezoek. Misschien heeft de klaagbuurman het maar opgegeven.

Weer binnen smullen we van de koude hapjes en pas tegen half twee is iedereen weer vertrokken. We zijn Riekje en Bob dankbaar dat ze nog even helpen met het opruimen van het buffet. Het was weer een heel gezellig inluiden van het nieuwe jaar. Ik vind 2020 ook zo'n mooi getal, hopelijk zal het ook een mooi jaar worden. 

Nieuwjaarsdag

Grr, ik ben niet blij als ik om half acht alweer wakker ben. Rick ook en hij sluit de lamellen zodat het donkerder wordt in de kamer. Dat helpt want opeens is het tegen negenen als ik weer wakker word. Ik lees wat op mijn telefoon, maar om half tien jaagt de pijn me uit bed. 

Rick staat dan ook maar op en met vereende krachten doen we de afwas van gisteravond. Zo samen is die snel gebeurd. Tijd voor de eerste Starbucks van het jaar. We doen eens gek en nemen ieder een kleine koude en een kleine warme koffie. De een voor de dorst, de ander tegen de kou. 

Daarna spelen we een tijdje Pokemon Go in het uitgestorven Vienna. Thuis doe ik gauw mijn op de plaats hardlopen en dan kleden we ons netjes voor onze traditionele Nieuwjaarsbrunch. Dit jaar zijn we voor het eerst in zo lang we ons kunnen heugen met zijn tweeen. 

Deze brunch was al mijn traditie voor ik Rick leerde kennen en we gingen altijd met mijn ouders. Dit omdat we destijds het Nieuwjaarsconcert en skispringen misten en zo een leuke opvulling van Nieuwjaarsdag hadden. 

Toen ik Rick leerde kennen kwam hij uiteraard ook mee en de kinderen vanaf hun babytijd ook. Ik denk dus dat dit voor het eerst ooit is dat er niemand mee is, tenzij ik een jaar vergeet. 

De rit naar Georgetown verloopt voorspoedig zonder enig verkeer. Het Four Seasons hotel is altijd heel mooi versierd voor Kerst en beneden is de grote eetzaal met de brunch. We krijgen een tafeltje voor twee en hebben meteen aanspraak met de stellen aan weerszijden van ons. Beiden gaan iedere maand naar deze brunch, die elke zondag gehouden wordt.

Zoals altijd is het eten weer voortreffelijk. Er zijn bodemloze mimosa's en bloody Mary's (ik houd het bij een glas prosecco zonder jus d'orange) en ik doe me voornamelijk te goed aan de heerlijke visgerechtjes. Rick neemt ook een omelet en verschillende soorten vlees.

Als we ons tegoed hebben gedaan aan dat deel van de brunch gaan we naar de desserts kijken. Bij wijze van hoge uitzondering eet ik hier ook wat van. Hun desserts zijn zo meesterlijk gemaakt en niet overdreven zoet met veel pure chocolade.

We kiezen er allebei drie om dan van elkaar te proeven. Natuurlijk vinden we degenen, die we zelf gekozen hebben het lekkerst. Na een paar hapjes van de lekkerste heb ik genoeg zoetigheid gehad. Rick zorgt ervoor dat de resten niet weggegooid zullen worden. 

Meer dan voldaan rijden we huiswaarts. Daar heeft Rick nog een verrassing voor mij onder de boom. Vroeger deden we aan Nieuwjaarscadeautjes, maar sinds een paar jaar hebben we dat afgeschaft. Ik ben dus verbaasd, maar ook heel erg blij als ik een Fitbit Versa 2 openmaak! 

Mijn Versa vertoonde al een tijdje kuren en deze kan veel meer dus ik ga er gelijk mee aan de gang. We kleden ons daarna in makkelijke kleding en gaan de rest van de middag bankhangen. Lekker rustig na alle drukte van de afgelopen dagen. 

Straks maak ik nog een bordje met de salades van gisteren en dan wordt het een vroeg avondje. Allemaal nogmaals de allerbeste wensen voor 2020!