Over Ricks verjaardag

Voordat we naar beneden gaan zing ik met mijn slaperige stem "Happy birthday to you" voor Rick. Het is een belangrijke, vijfenzestig. Ik heb voorgesteld een feestje te geven, maar daar had Rick geen oren naar.

Om zijn verjaardag te beginnen drinkt Rick een lekkere cappuccino en gebruikt daarvoor eens zijn espresso machine. Ik zet een kop koffie en maak mijn gewoonlijke ontbijt. Dan gaan we op pad en is McDonald's als eerste aan de beurt.

Dat wordt Ricks verjaardagsontbijt, een muffin met ontbijtworst, ei en kaas en daarbij een Cola Zero. Bij Starbucks halen we de gewoonlijke koffies, die van Rick gratis voor zijn verjaardag. Inmiddels heb ik onderstaande collage gemaakt van de avonturen, die we dit jaar samen hebben beleefd.

Thuis gaat Rick aan het werk en ik doe mijn cardio. Dan begin ik aan onze bestekla. We verzuchten iedere keer tegen elkaar dat we niets bij elkaar passends hebben. Nu hebben we een nieuw bestek voor twaalf personen besteld. 

Natuurlijk vergeet ik weer een "voor" foto te maken, want mijn hemel wat een troep verzamel je toch met de jaren! Het oude niet complete bestek gaat weg en de houder ervan ook, want daar klagen we al jaren over dat hij niet genoeg ruimte heeft. 

De vervangende houder is van bamboe en heeft genoeg ruimte waardoor alles zijn plaats kan krijgen. Het nieuwe bestek wassen we eerst en dan gaat het in de la. Het is eenvoudig, maar voelt goed in de hand en eindelijk hebben we van alles twaalf stuks. 

Het lijkt wel of ik aan het nesten ben, want ik heb opeens helemaal genoeg van de rommelige kasten en lades. De komende weken ga ik er meer onder handen nemen.

Na mijn douche vertrek ik naar Whole Foods. Daar haal ik mijn lunch en een verrassing voor Rick bij de lunch. De bomen aan ons plein zijn nu op hun hoogtepunt en ik ben bang dat na de weersomslag van vannacht de meeste bladeren eraf zullen zijn. Ik maak dus nog gauw even wat foto's.

Mijn "ander perspectief" themafoto

Het is intussen twaalf uur geweest en we gaan op weg voor Ricks verjaardagslunch. Ik vind het altijd zo grappig hoe anders onze smaken zijn. We gaan naar Yalla Pita waar Rick een kipshawarma wrap koopt. Ik vind dat ook lekker, maar zal vanavond al van mijn dieet afwijken dus eet mijn gewoonlijke lunch maar.

Na het eten haal ik de 6 en 5 kaarsjes, die ik een paar dagen geleden kocht, tevoorschijn. Ik heb bij Whole Foods vier mini desserts gekocht. Allemaal met chocolade, Ricks favoriet, het zijn een chocolade mousse taartje, een chocolade lava taartje, frambozen met chocola taartje en een chocolade taartje zonder bloem.

Rick is helemaal verrast. Hij blaast de kaarsjes uit en eet het chocolade lava taartje. Het leuke van die kleine desserts is dat ze niet zo heel zwaar zijn. Wij hebben ze vaak als toetje met Kerst.

Rick gaat de bladeren uit de tuin opruimen en voor het huis neerleggen. Heel toevallig komt Vienna net langs om ze met hun apparaat op te zuigen. Rick ziet dat als een extra verjaarscadeautje, want nu worden ze niet de tuin weer ingeblazen. 

De schoonmaakploeg is gearriveerd en ik ga erop uit. Ik heb besloten vandaag mijn jaarlijkse Toys for Tots inkopen te doen. Daarvoor ga ik naar Bard's Alley, het boekenwinkeltje in het centrum van Vienna. De Toys for Tots kinderen krijgen meestal twee cadeautjes, maar als het boeken zijn drie. 

Dat lijkt me dus leuk en ik kies elf boeken uit voor kinderen van babies tot drie, de leeftijd van Fiona en Nico dus. Dat is precies mijn budget. Natuurlijk kan ik het niet laten ook een paar heel leuke boeken voor Fiona te kopen. Voor Nico zie ik niets echt bijzonders.

Ook de Toys for Tots inzamelplaats is vlakbij. Het is Foster's Grille en ik doe de boeken in de enorme doos, die al flink vol zit. Omdat Thanksgiving dit jaar zo laat is, is het fijn dit soort dingen al gedaan te hebben. 

Als ik het plein oprijd is de belichting zo dat de bomen werkelijk knaloranje zijn! Ik kan het niet laten er nog een paar foto's van te maken. De herfstkleuren houden dit jaar lang aan. Vroeger waren deze bomen half november al kaal.

De schoonmakers zijn net klaar als ik thuiskom. Rick werkt nog een half uur en dan gaan we met een Uber naar de Tysons Galleria mall. Daar gaan we eerst naar Yard House, waar Rick een gratis verjaarsbiertje drinkt. Hij krijgt er ook een van de chef en een van de manager. Het is maar goed dat we ook poke nachos delen en een Uber hebben genomen.

Voor het avondeten lopen we naar The Cheesecake Factory. Die verhuist eind volgende week naar de andere mall en dit is zo'n mooi restaurant dat Rick er nog een laatste keer wil eten. Ik zal maar eerlijk zijn, The Cheesecake Factory is wat mij betreft alleen maar goed in het eten waar het naar genoemd is.

Rick neemt de biefstuk Diane en ik de knoflook en kruiden garnalen. Dat gerecht kost $23 en heeft vijf garnalen, vier asperges, wat tomaat en een hele berg capellini. Gelukkig wilde ik toch al niet veel eten, want we hebben besloten een stuk cheesecake mee naar huis te nemen.

Ricks keuze valt op een chocolade cheesecake en voor mij wordt het natuurlijk de salted caramel. Thuis smullen we ervan, terwijl ik Rick zijn cadeautjes geef. Eentje wist hij al, een schijnwerper voor de achtertuin. Verder geef ik hem een flesje Mexicaanse tequila, die hij nog niet kent, en een boekje over Disney feiten.

Intussen gaat het buiten flink tekeer. Voor het eerst in eeuwen klatert de regen naar beneden en het bliksemt en dondert flink. Dit is een groot koufront en onze temperatuur zal van 18 graden vandaag naar 8 graden morgen kelderen. Daar ben ik niet blij mee, maar het warme weer kon niet eeuwig duren.

Over een nijvere dag

Om zes uur ben ik werkelijk klaar wakker! Zo'n vreemde gewaarwording, want meestal heb ik nog wel zin om te doezelen. Dat probeer ik dan ook, maar om half zeven is het echt afgelopen. Kennelijk voor Rick ook, want hij staat op.

Het bevalt me wel zo vroeg op te zijn. Na mijn ontbijt geeft me dat de kans het meeste van mijn cardio te doen voor Rick gereed is op pad te gaan. Ik ben er zelfs bijna klaar mee vandaag. 

We halen onze koffies van Starbucks en steken dan over naar de Giant. We hebben opeens nog een paar dingen nodig in het midden van de week. Die zijn gauw gevonden en dan rijden we huiswaarts.

Daar maak ik me klaar om naar Sharon te gaan. Ondanks dat mijn pols en duim nog wat pijn doen waar ik de splint voor heb is de rest genezen. Ik vertel Sharon dus dat ik langzamerhand weer met gewichten wil beginnen. We gaan het opbouwen van 3lb af, dus nog even te gaan, maar ik denk dat het snel weer 10-12lbs zal zijn.

Het halve uur is voor ik het weet voorbij. Op weg naar huis maak ik wat foto's van een mooie boom met oranje-rode bladeren. Ook is de tuin hier vlakbij weer versierd. Het lijkt net of ze alles door elkaar hebben gezet, maar als je beter kijkt is er van alles te zien, van het Loch Ness monster tot Moeder Natuur.

Voor de rest van de ochtend heb ik allemaal plannen. Ten eerste zet ik mijn feeentuintje terug nadat Rick alle bladeren eruit heeft geblazen. Dan zet ik de kerstspulletjes erin en leg de mini gekleurde lichtjes langs de voorkant. 

Verder doe ik strikken op de kransen, die ik gisteren heb gekocht en hang ze aan de lampen naast de garage en aan weerszijden van de voordeuren. Opeens loopt het dan tegen twaalven. 

Voordat Judith belt voor onze virtuele lunch maak ik mijn echte lunch. Dit keer heb ik gerookte zalm bij de gewoonlijke groente en fruit. Het is weer gezellig, dat uur met Judith, en al gauw moet Judith afscheid nemen om naar een vergadering te gaan. 

Het is weer zover, ik moet aan mijn halfjaarlijkse tandartsbezoek geloven. Sharon is altijd zeer grondig en terwijl ze mijn gebit flost springt er zomaar een kroon los. Ben ik even blij dat dat hier gebeurt! Ik moet dus langer blijven zodat de tandarts de kroon er weer in kan zetten. Gelukkig heb ik hem niet ingeslikt!

Thuis zoek ik iets in de badkamer in de basement en dat eindigt met het helemaal opruimen van het kastje onder de wastafel. Mijn hemel, wat een oude troep zat daarin. Er gaat een hele vuilniszak weg. Waar ik naar zocht heb ik niet gevonden, maar opruimen geeft altijd een goed gevoel.

Als laatste buig ik me over de tweede badkamer boven. De matjes en het douchegordijn daar zijn 25 jaar oud en dat is goed te zien. Ik heb nieuwe matjes in blauwgroen en een douchegordijn met schildpadden erop. Het lijkt wel een nieuwe badkamer zo!

En nu is mijn energie helemaal op. Maar mijn lijstje voor vandaag is afgewerkt en dat geeft een goed gevoel. Ik schenk mijn groentesap in en steek de kaarsen en lichten aan. Niet veel later komt Rick thuis. 

We eten vanavond wat ik voor gisteravond had gekocht. Het is een Marokkaans maal met lamskabob en Marokkaanse tagine saus, bloemkool rijst en asperges. Het smaakt goed en niets is hard, want ik mag niet kauwen met de kant waar de kroon net vast is gezet. 

Het was een drukke dag en nu tijd om met de voeten omhoog kerstkookshows te gaan kijken. Morgen is Ricks verjaardag en ook daar ben ik klaar voor. Ik denk dat hij het leuk gaat vinden.

Over een lenteachtige herfstdag

Om kwart voor zeven zijn we beiden wakker. Rick staat op, maar ik blijf nog even liggen en doe mijn woordpuzzels. Gelukkig is de hoofdpijn van de afgelopen dagen minder en daardoor heb ik meteen meer energie.

Als mijn lekkere ontbijt met veel paddenstoelen opheb is Rick al klaar voor de dag. Na een korte wandeling met Orion gaan we naar Starbucks. Onderweg valt op dat de Japanse kersenbomen nu knalrood zijn. Ik neem me voor dat te fotograferen.

Met onze koffies gaan we huiswaarts en daar trap ik eerst drie kwartier op mijn elliptische machine en daarna nog een minuut of tien op de Scoop. Vervolgens doe ik mijn Duolingo lessen en dan gaat de sportkleding uit en de gewone kleding aan. 

Voor ik iets anders ga doen ga ik een van de Japanse kersen fotograferen. Hun bladeren zijn werkelijk knalrood.  Na de foto's rijd ik naar Oakton. 

Eens kijken of de kraaien en eekhoorns de doos met rust zullen laten

Daar ga ik naar de Hallmark winkel om een verjaardagskaart voor Rick uit te zoeken. Ik vind bovendien onze kerstkaarten en nog wat andere leuke hebbedingetjes. Ik vind het altijd zo'n leuke zaak! Al die kerstboomversieringen alleen al, ieder jaar zijn er weer nieuwe.

Na de Hallmark winkel loop ik de ABC slijter ernaast binnen. Hier koop ik een flesje tequila voor Rick, dat valt altijd in de smaak. Mijn maag begint te rommelen en ik ga als laatste naar Whole Foods voor mijn lunch en ons avondeten. 

Als ik thuiskom heeft Rick duidelijk al gegeten en de deur naar het kantoortje is dicht, een teken dat hij in een vergadering zit. Ik snijd mijn paprikaatjes, heb er grote garnalen bij en toe frambozen en bramen. Ik eet het voor het huis in de zon op, want het is maar liefst 21 graden!

Omdat ik nieuwe kransen en andere dingen nodig heb ga ik naar Michaels. Toevallig heb ik ook net een bon van $5 korting in mijn email gevonden. Ik koop de kransen en een paar verlichte "dennen" slingers. Verder hebben ze allerlei leuks voor mijn feeentuintje en ik neem een paar nieuwe feestelijke takken mee voor in de Santa laarzen voor het huis. 

Intussen zijn onze tapijten gereinigd en dat was hard nodig. Rick heeft Ayoub daarvoor ingehuurd, aangezien zij het tapijt ook gelegd hebben. Het ziet er allemaal weer keurig uit en lekker schoon als de kleintjes er straks op spelen. 

Tot het te koel wordt ga ik in de garage zitten, daar is nog zon. De boom voor het huis wordt steeds meer oranje en de anderen rond het plein ook. Dat geeft alles een oranje gloed.

Na een hele tijd niets van Maria te hebben gehoord sms-t zij opeens of ik tijd heb vanavond met haar te gaan eten. Dat heb ik wel, dan verschuiven we het eten dat ik voor vanavond kocht wel naar morgenavond. 

Maria haalt me om half zes op en we gaan naar Seray. Het wordt een heel gezellige maaltijd en we bedenken waar we volgend jaar heen kunnen gaan. De mogelijkheden zijn onder anderen Nederland, noord Italie of Praag. Ik ben benieuwd wat het gaat worden. 

En zo is deze maandag ook weer voorbij gevlogen. Het lijkt wel alsof de dagen tegen het einde van het jaar steeds sneller gaan. 

Over een begin maken aan de kerstversieringen

Zaterdag

Gisteravond ging ik met een forse hoofdpijn naar bed en helaas is die er nog steeds als ik om half zeven wakker word. Ik besluit te wachten tot Rick ook wakker wordt. 

Zoals iedere ochtend doe ik de Connections puzzel en maak daar drie fouten in, heel ongewoon voor mij. Met die hoofdpijn kan ik kennelijk niet goed denken.

We staan net na zevenen op en terwijl Rick Orion uitlaat maak ik even een kop koffie. Misschien helpt de caffeine wat (niet dus). 

Dan gaan we op weg naar Panera voor mijn broodje en Starbucks voor de koffies en Ricks ontbijt. Ik ben blij te zien dat er nog wat herfstkleuren over zijn. 

Rick heeft met Ray afgesproken het irrigatiesysteem in de tuin winterklaar te maken. Meestal doen ze dat eerder, maar het gras had het nog nodig met deze droogte. Voor hij dat doet maait Rick het gras voor het laatst dit seizoen. 

Na mijn drie kwartier op de elliptische machine ga ik naar boven om uit te pakken. Verder ruim ik een heel stel dingen op. Nu we nog maar iets meer dan een maand voor Kerst en alle gasten hebben wil ik het een en ander netjes hebben. Beter iedere keer iets dan alles in een keer denk ik maar. 

Zo is het al gauw na twaalven en ik voel mijn maag flink knorren. Kennelijk leeft mijn lichaam nog een uur vooruit. Voor mijn lunch ga ik naar Poki DC voor een heerlijke poke bowl. Rick haalt zijn gewoonlijke Cava salade op.

Het waait venijnig, maar ik ga toch even wat foto's maken in de tuin. De vlinderstruik bloeit nog en esdoorns voor het huis zitten nog ruim in het blad. Voor mijn andere perspectief maak ik een tegenlicht foto.

Die vervelende hoofdpijn gaat maar niet weg en ik besluit lekker op mijn luie stoel te gaan liggen. Ik shop vanuit mijn fauteuil. 

Ricks verjaardag is woensdag en ik vind eindelijk wat leuks voor hem. Gymboree heeft de kinderkleding flink afgeprijsd en ik koop een paar leuke dingen voor Fione en Nico. Verder zet ik wat dingen op mijn wenslijstje. 

Tegen vieren willen we erop uit. We gaan naar Target en zien dat alles in het Mosaic District nu voor Kerst versierd is. Dat is altijd zo gezellig. 

Bij Target is het superdruk en we zijn net op tijd voor de blauwe lichtjes. We nemen vijf dozen mee. Die kleur is populair voor Hanukkah. 

Verder vinden we leuk kerstpapier en labels. De rij voor de kassa is lang, maar gaat snel. Ik kom hier spoedig terug om naar de andere leuke kerstspullen te kijken. 

Het is een koude, gure dag en we hebben zin in "comfort food". De keuze valt op Royal Nepal Bistro en we worden begroet door de eigenaar. We smullen van momo's, pakoda's en Rick heeft een lamshoofdgerecht en ik een kerrie met paddenstoelen, bloemkool en paneer kaas. Het is allemaal even lekker. 

De volle bevermaan was gisteravond, maar hij is vanavond ook nog mooi. Ik neem een foto met takken op de voorgrond en zing in gedachten "Zie de maan schijnt door de bomen...", want ik zag dat Sinterklaas vandaag is aangekomen in Nederland.

Op Netflix vind ik de film Hot Frosty en die is een erg leuke eerste kerstfilm van dit jaar. Langzamerhand begin ik in de stemming te komen. 

Zondag

Weer ben ik voor Rick wakker net voor zevenen. Ik ga naar beneden en zet een kop koffie. Helaas vrees ik dat de fibromyalgie in volle sterkte terug is. Ik ben eraan gewend, maar na me vorige week zo goed te hebben gevoeld is het altijd weer even slikken.

Als Rick ook klaar is om op pad te gaan vertrekken we eerst naar Panera voor mijn heerlijke verse broodje. Dat is het verschil met de Starbucks ontbijten, de egg bites zijn wel lekker, maar zeker niet vers. Ricks kalkoenspek broodje is dat ook niet, ik houd het bij mijn nitro brew.

We zijn nog te vroeg voor de markt en gaan bij Giant onze wekelijkse inkopen doen. Helaas lijkt er wel een nationaal tekort aan suikervrije tonic te zijn. Giant heeft het niet en Amazon ook niet. Gelukkig kan ik nog even vooruit, want ik vind mijn alcoholvrije gin en tonic voor het naar bed gaan erg lekker.

H Mart is de volgende stop voor mijn ontbijtpaddenstoelen. Nu is de markt open en het is altijd weer leuk langs de stalletjes te lopen. Ik verbaas me altijd over de hoeveelheid appelsoorten, die er zijn. Bij een kraampje tel ik er meer dan tien. Vroeger had je rode en groene appels in mijn herinnering.

Mijn enige marktaankoop zijn paddenstoelen van King Mushroom. Natuurlijk koop ik mijn favoriete maitake, maar ook een zakje gedroogde zwarte zwammen. Ik ga eens kijken hoe die in mijn ontbijt passen. 

Mijn andere perspectief themafoto maak ik met de regenboog trap. Rick merkt op dat het niet makkelijk te zien is of ik naar boven of naar beneden ga. Ik vind het zelf wel aan een paar dingen te zien, maar zonder zou het inderdaad beiden kunnen zijn. 

Thuis ga ik aan mijn halve uur cardio en Rick gaat verder aan de tuin. Daarna beginnen we met kerstversieringen voor de tuin naar beneden te halen. Ooit moeten we die ergens anders dan op zolder bergen. Dat trapje zal ons te moeilijk worden.

Rick heeft dit jaar echter een nieuw idee: hij doet een karabijnhaak aan een touw en laat zo de spullen naar beneden komen. Dat gaat goed en met de lichte spullen help ik ook mee. Als het meeste naar beneden is gehaald nemen we even pauze.

Het touw zit om de nek van de sneeuwpop, werkt goed

We gaan naar Whole Foods voor nog wat boodschappen en ingredienten voor mijn lunch. Rick heeft nog wat pizza stukken over van vrijdagavond. Ik vind mijn gewoonlijke mini paprika's, garnalensalade, bramen en frambozen weer heerlijk.

Het is inmiddels 18 graden buiten en heerlijk weer om de lichtjes op te hangen en de sneeuwpoppen buiten te zetten. We zijn zeker niet de eersten, die de tuin versieren! Binnen laat ik nog even wachten. Als ik puf heb doe ik dat gedurende de week, anders volgend weekend.

Voor ons avondeten gaan we naar de pub, Hawk & Griffin. We delen de mini sausage rolls, die erg op saucijzebroodjes lijken. Dan bestel ik vijf kippenvleugeltjes met zout en azijn smaak en een salade en Rick de viskroketten. Daarvan neemt hij er een van mee naar huis zo groot is de portie.

Als we ons plein oprijden is het zo'n gezellig gezicht al die lichtjes. En nu we zo vroeg zijn kunnen we er fijn lang van genieten. Allemaal een heel fijne week gewenst!

Over de terugreis

Als ik om zes uur opsta zie ik dat het een beetje regent. Toch heb ik goede hoop een wat betere zonsopgang te zien vandaag. Rick heeft zijn wekker gezet en samen lopen we naar het strand. 

Daar vinden we Amanda en kleine Anna al gauw. Die 3-jarige moet niets van vreemdelingen hebben en dat zijn wij na een week kennelijk nog steeds. Grappig hoe alle kleintjes anders zijn. 

Tot de zon opkomt is het saai en grijs, maar daarna krijgen we gelukkig wat kleur te zien. Niet zo spectaculair als de andere dagen, maar toch de moeite van het vroege opstaan waard. 

Amanda maakt mooie foto's van Anna, die in de golven speelt. Ik heb onderstaande foto's met HDR filter gemaakt. 

We lopen terug naar onze kamers en Amanda bericht dat ze toch niet met ons gaan ontbijten, want Zack slaapt nog. Dan gaan Rick en ik maar alleen. 

Voor het laatst worden we begroet door Mario en Sofi. Die zijn de hele week fantastisch geweest, vooral met de verjaardagsviering. We krijgen van Mario Dominicaanse koffie om mee naar huis te nemen, zo aardig! 

Voor het laatst smul ik van de gemarineerde vis en vooral de papaya. Dit ontbijt had ik wel langer kunnen eten, maar de lunch en diner keuzes waren te beperkt. 

Na het eten besluiten we nog een laatste duik in het zwembad voor de kamer te nemen. Rick bedoelt dat letterlijk en gaat er meteen weer uit. Voor mij is het een goede gelegenheid om twintig minuten mijn water aerobics te doen. Daarna maak ik nog een aantal foto's van onze kamer en villa van de buitenkant. 

Tegen negenen zijn we klaar om een golfkar te roepen voor onze bagage. In het hoofdgebouw staat een heel afscheidscommittee. Lisa, Luke en Amanda zijn er en Tammy en Brent ook. Het was erg leuk elkaar weer te zien en het heeft onze vriendschap versterkt. Zoals altijd bij afscheid krijg ik natte ogen. 

DAT, het taxibedrijf dat ons naar het hotel bracht, komt ons ook ophalen om naar het vliegveld te gaan. Dat is iets meer dan een half uur rijden.

Ik probeerde het kleurrijke Bavaro bord te fotograferen, maar de bomen stonden in de weg. 

We komen precies drie uur voor vertrek op het vliegveld aan. Het inchecken is zo gebeurd en dan kopen we een VIP kaart om zonder gedoe door de veiligheids- en paspoortcontrole te komen. We hadden online gelezen dat we hier door de Amerikaanse immigratie en douane zouden gaan. Dat blijkt niet het geval te zijn dus ik weet niet waar dat verhaal vandaan komt. 

Het hele vliegveld is in kerstsfeer 

Eenmaal bij de gate zien we dat we drie kwartier vertraagd zijn en dit is niet bepaald een vliegveld met vertier. Gelukkig vinden we een tafel en stoelen met een stopcontact om onze telefoons op te laden. 

Eindelijk heb ik wat tijd om me uit te schrijven van de vele emaillijsten. Het is eigenlijk onbegonnen werk. Iedere keer dat je online iets koopt kom je op de emaillijst van dat bedrijf terecht. Enfin, een heel aantal zal ik nu hopelijk niet meer krijgen. 

De restaurants hier zijn Taco Bell, Pizza Hut en Wendy's. Verschrikkelijke keuzes wat mij betreft. Ik bestel een Supreme pizza van Pizza Hut, denkend dat daar verse groente op zal zitten. Dat is niet het geval en achteraf had ik liever Ricks burger van Wendy's gehad. 

Eindelijk is ons vliegtuig er en binnen een mum van tijd is het schoon genoeg om aan boord te gaan. Rick en ik hebben beiden een plaats aan het gangpad en bij mij blijft de middenstoel leeg. 

Het wordt een gerieflijke vlucht. Ik bestel een Take Off snacks doos, want van die pizza had ik alleen de bovenkant gegeten. Uniteds chocolade en quinoa koekje is ook lekker. 

Tot het vasteland van de Verenigde Staten is er geen internet. Ik vermaak me met het inkleuren van Happy Color plaatjes. Een heel aardige flight attendant laat me weten wanneer de WiFi weer werkt. Meer dan een uur vertraagd landen we op Dulles Airport.

Dan moeten we nog een tijd wachten op het busje dat ons naar de paspoortcontrole en douane brengt. Van daaruit gaat het snel. We hebben Global Entry en de beambte wenst ons welkom thuis. De bagage staat er al en ook de taxi komt vrij snel.

Thuis treffen we natuurlijk heel blije dieren. Rick bestelt een pizza en ik mijn geliefde yakitori van Genki. We kijken wat shows en ik weet nu al dat ik vroeg naar bed zal gaan. Het is hier een uur vroeger dan in de Dominicaanse Republiek.