Over The People's House

Of ik heb iets niet goed gedaan of ik ben door mijn Fitbit wekker van zeven uur heen geslapen. In ieder geval doe ik pas om vijf over half acht mijn ogen open. Natuurlijk is Rick allang op en gaat al naar boven om zich klaar te maken.

Na mijn ontbijt is hij dan ook gereed om naar Starbucks te gaan. We gaan naar het Vienna cafe en spelen onderweg wat Pokemon Go. Dan zet Rick mij thuis af, want hij gaat vandaag in Reston werken vanwege een doktersafspraak.

Halloween in Fairyville

Voor mij is het tijd voor mijn dagelijkse cardio. Ik stel de elliptische machine zwaarder in. Nu ik geen gewichten kan heffen hoop ik mijn benen zo harder te trainen. Na drie kwartier zit het er weer op.

Na mijn dagelijkse Duolingo lessen, die zich nu op Spaans concentreren, maak ik me klaar erop uit te gaan. Tijdens de rit naar Whole Foods stop ik een paar keer voor herfstfoto's. Er zijn al wel wat kale bomen en op een ervan zitten wel vijftien kraaien, een hele moord. Daar moet iets interessants in de buurt zijn voor ze.

Bij Whole Foods haal ik geraspte kaas en de garnalensalade. Thuis snijd ik mini paprika's in reepjes en realiseer me dan dat ik vergeten ben bramen te kopen. Nou ja, de paprika's en garnalensalade is ook wel genoeg.

Na het eten rijd ik naar de metro, parkeer daar en neem de trein naar het McPherson Square station in Washington. Dat is het dichtst bij het Witte Huis en de nieuwe attractie waar ik heenga. 

Voor het Witte Huis staan hoge hekken en blijkt men al bezig met de constructie van tribunes e.d. voor de inauguratie! Dat is wel heel vroeg en betekent dat ik mijn klanten zondag weinig van het huis zal kunnen laten zien. 

Vlakbij het Witte Huis is het nieuwe The People's House, a White House Experience. Zoals zoveel dingen in Washington is dit museum gratis te bezoeken. Ik heb een kaartje voor twee uur en ben iets te vroeg, maar kan zo naar binnen. 

Dit hele museum gaat over het Witte Huis, zijn geschiedenis en bewoners. Het begint met een film op een nagemaakt Witte Huis. Dan volgt er een hele interactieve ervaring. De geschiedenis wordt belicht en hoe het huis door de oorlogen heen is gekomen (in 1814 is het door de Britten in brand gestoken en er weer bovenop gekomen, bijvoorbeeld)

In een andere zaal worden de openbare kamers in het Witte Huis op de muren geprojecteerd. Hier kun je op portretten en meubels drukken en er meer over leren. In de rode kamer hangt een buste van Martin van Buren. 

Er is een Nederlands gezin in de ruimte en ik kan het niet laten hen te vertellen dat Martin van Buren Nederlands sprak in het Witte Huis. Dat vinden ze een leuk weetje en we praten een tijdje. Ook de verkiezingen komen aan bod en vooral de vader is daar erg in geinteresseerd. Het is echt leuk zo even een babbeltje te maken. 

De volgende zaal is de Oval Office. Die is helemaal nagemaakt inclusief bureau. Alles is interactief dus er worden heel wat foto's achter het bureau gemaakt. 

Deel van de Oval Office

In een van de kamers kun je presidenten meehelpen beslissingen te maken. Daarna zie je welke zij maakten. Daar ben ik ontzettend slecht in! Ik zou geen goede president zijn. Een andere zaal is de officiele eetkamer en wat voor belangrijke staatsbezoeken daar plaatsvonden. 

In de ruimte waar je van alles kunt leren over de presidenten, hun vrouwen en het personeel van het Witte Huis besteed ik de meeste tijd. Terwijl ik over John Adams lees, bekijkt de man naast mij Donald Trump. 

Hij maakt een afkeurend geluid en ik moet erom lachen. Dan zegt hij dat hij er wel rotte eieren naar zou willen gooien. Iedereen in de zaal lacht en is het daarmee eens. Zoiets geeft me dan weer hoop. 

Als je voor een groene muur kunt staan en met verschillende achtergronden een foto kunt laten nemen doe ik dat natuurlijk. Het valt nog niet mee de juiste positie te vinden. 

Er is nog veel meer te doen, maar het is al na drieen en ik besluit nog eens terug te komen. Rick gaat dit ook leuk vinden en ik ga het zeker aan mijn klanten aanraden. Ik loop terug naar de metro waar ik maar een paar minuten hoef te wachten op mijn trein. 

Een minuut of twintig later stap ik in Vienna uit en rijd naar huis. Daar betrap ik de eekhoorn die onze pompoen aan het opeten is. Zodra die me ziet neemt hij nog een groot stuk pompoen mee en rent weg. Hij is ook al aan de tweede begonnen, dus die hebben we maar in de garage gezet. 

Rick is naar zijn pijndokter geweest om de MRI te bespreken. Het goede nieuws is dat er niets verergerd is in vergelijking met de MRI twee jaar geleden. Alleen heeft Rick dus al meer dan een maand ernstige pijn. Nu heeft hij een sterkere pijnstiller mee en 7 november krijgt hij weer een injectie, die hopelijk dan wel helpt.

We eten vanavond palmharten "spaghetti" met pastasaus met paprika en champignons en gehaktballetjes. Daar wat geraspte kaas overheen en het is verrukkelijk. Die "pasta" is onze favoriet van de plantaardige spaghetti's, want hij lijkt qua textuur het meest op pasta. 

Het was een leuke dag en ik heb me voorgenomen weer vaker naar de stad te gaan. Ik ben er tenslotte zo met de metro.

Over Halloween versieringen en meer

Zaterdag

Het is nog stil als ik om kwart voor acht beneden kom. Althans, er is nog geen Rick te bekennen, Orion en Zorro zorgen ervoor dat ik weet dat zij er zijn. Orion krijgt zijn medicijnen en Zorro zijn snoepjes en dan zet ik een mok koffie in de Keurig.

Een half uur later komt Rick boven water. Hij heeft goed geslapen. Misschien stel ik wel aan mijn nichtje voor om op een stoel in de bioscoop te slapen in plaats van op een opblaasmatras. Mijn broer en zij komen met Kerst en we zijn aan het bedenken hoe we dat gaan doen met slaapplaatsen. 

Nadat we Orion uit hebben gelaten gaan we Vienna in. Bij Panera komt er net een ambulance met zwaailichten aan. Ik wacht maar even voor ik mijn broodje haal. Het blijkt om een vrouw te gaan, die er iedere keer als ik er kom zit. Ze kan zelf lopen dus het lijkt gelukkig niet ernstig.

Het broodje smaakt me weer opperbest en de nitro brew erbij ook. Rick eet zijn broodje van Starbucks en dan gaan we de laatste Vienna markt van het jaar bezoeken. Ik snap wel waarom het na deze week gedaan is. Er zijn hier alleen maar boeren met hun kraampjes en er is nog maar weinig vers te koop.

Thuis maken we ons klaar voor de dag en rijden naar Georgetown. Daar parkeren we in de parkeergarage en Rick kan zijn auto daar opladen. Niet gratis, maar voor een heel schappelijke prijs. 

De garage zit vast aan een TJ Maxx en aangezien ik natuurlijk weer moet plassen ga ik daar even naar de "restrooms". Dan lopen we M Street op op zoek naar Halloween versieringen. Georgetown is een gezellige buurt met veel historische huizen dus zelfs zonder versieringen is het leuk door de straatjes te lopen. 

We hebben gelezen dat N, O, P en Q Streets het leukst zijn en 31st Street wordt ook genoemd. Veel huizen hebben pompoenen en chrysanten mooi langs hun trap gearrangeerd. Rick en ik zijn alleen blij dat we niet zo'n trap op hoeven om in huis te komen. Bij sommigen kun je ook naar binnen aan de straatkant waar vroeger het bedienend personeel (slaven?) binnenkwam. 

Grappige trompe l'oeil

Inderdaad vinden we langs de genoemde straten de leukste huizen. We zijn niet de enigen, die hier zijn voor de Halloween versieringen. Sommige bewoners zijn ook buiten en we vertellen ze hoezeer we hun versieringen waarderen. 

Enge poppen!

Een van de bedieningsdeuren

Het is al half twaalf als we weer op Wisconsin Ave, een van de hoofdstraten, uitkomen. We hebben dorst gekregen en zoeken ergens waar we water kunnen kopen. Rick ziet Greco en daar hangen de typische vleesrollen voor gyro's. 

Het ziet er authentiek Grieks uit en Rick koopt een lamsvlees gyro om mee te nemen voor de lunch. Flesjes water hebben ze ook dus we zijn voorzien. 

We lopen terug naar de parkeergarage en daar komen de medewerkers naar ons toe. De auto naast de onze had de oplader uit Ricks auto gehaald en aan zijn auto gedaan. Dat is diefstal, want de machine heeft Ricks kaart nog. 

Wat zijn er toch vreemde mensen op de wereld. Je haalt toch niet zomaar een oplader uit de auto van iemand anders??? De garage medewerkers zijn er ook zeer verontwaardigd over. We hoeven niet voor het parkeren te betalen. Dat is fijn meegenomen, want dat scheelt $22!

Op weg naar huis gaan we langs Poki DC voor mijn poke bowl. Thuis genieten we van onze lunches. Rick zegt dat de gyro net zo smaakt als die hij in Griekenland had. 

De rest van de middag doen we het rustig aan. Ik lees op de bank in de voorkamer mijn boek uit. Rick maait het gras voor het huis en dan gaat hij ook lezen. Zo kabbelt de middag voorbij.

Voor ons avondeten gaan we naar Agora. Daar delen we de borek, bladerdeeg "sigaren" gevuld met spinazie en kaas. Dan heb ik de gegrilde calamari en krijg net als in Griekenland de hele inktvisjes al zijn deze wat kleiner. Het smaakt heel erg lekker! Rick, de vleeseter, neemt een biefstuk kabob. 

En nu ga ik verder met Dwars door de Lage Landen. Wat een leuke serie is dat!

Zondag

Dit keer ben ik degene, die langer in bed blijft. Tegen achten kom ik beneden en er staat koffie klaar voor me. We genieten eerst even van onze warme drankjes en gaan dan op pad.

Mijn broodje ligt weer klaar bij Panera en als we onze koffie en Ricks broodje van Starbucks hebben opgehaald steken we over naar de Giant. We hebben besloten al onze boodschappen vanochtend te doen.

Na het lijstje bij Giant afgewerkt te hebben gaan we naar H Mart waar ik wat paddenstoelen koop. Dan is de Mosaic markt aan de beurt. Die ziet er gezellig herfstachtig uit. Ik koop cantharellen en maitake paddenstoelen van King Mushroom. Dat worden weer lekkere ontbijtjes.

Volgende op het lijstje is Trader Joe's. Hier heb ik mini paprika's nodig, want die zijn stukken goedkoper dan bij Giant of Whole Foods. Verder vinden we nog wat andere lekkere dingen zoals altijd bij deze winkel. 

Twee deuren verderop is Total Wine & More. Vorige week hadden ze geen Ritual "gin" en helaas deze week ook niet. Ik drink graag voor het naar bed gaan een "gin & tonic". Dat ga ik nu dan maar met Seedlip maken, die is ook erg lekker.

Thuis maait Rick de achtertuin en ik trap een half uur op de elliptische machine. Dan gaan we op pad om lunch te halen. Het is koud buiten en ik heb zin in pho. Die bestel ik meestal van Roll Play met koolhydraatarme noedels.

In hun app zie ik echter een low carb rijstbowl met bloemkoolrijst staan. Dat lijkt me ook erg lekker en ik bestel die. Alleen staan er twee keuzes rijst: jasmijn en knoflook. Ik heb nog nooit van bloemkool jasmijnrijst gehoord dus bij het ophalen vraag ik voor de zekerheid of het bloemkoolrijst is. Dat is het dus niet!

Ben ik even blij dat ik het gevraagd heb! De manager maakt honderdduizend excuses en maakt heel snel mijn gewoonlijke pho voor me. Verder krijg ik een bon voor $10 korting voor het ongemak. Dat is keurig opgelost.

Na het eten ga ik naar buiten, want het is in de zon heel erg lekker weer. Ik besluit mijn feeentuintje bladervrij te maken en dat is hard nodig. De eekhoorn, die een van onze pompoenen open geknaagd heeft, komt even kijken, maar durft niet verder te eten met mij erbij. 

Rick wil een Pandora armband aan zijn zus geven voor haar zestigste verjaardag. Die gaan we in de Domicaanse Republiek vieren. We gaan naar Pandora in de Tysons Corner Center mall. Rick zegt naderhand dat hij blij was dat ik mee kwam. 

Aangezien ik zelf ook een Pandora fan ben had ik van tevoren al wat bedels uitgezocht, Alleen zijn de eersten, die we bekijken, niet wat we ervan verwachtten. Maar ik vraag of ze een paar andere leuke hebben en dat is het geval. 

Uiteindelijk wordt het een armbandje met een globe, een "saffieren" bedel voor september, haar geboortemaand, en een bedel met verjaardagsballonnen. We hopen dat het in de smaak zal vallen. 

Vorige week brak Rick mijn favoriete wijnglas dat nu dienst doet als mocktail glas. We rijden naar de Tysons Galleria mall en daar vinden we datzelfde glas bij Crate & Barrel. We kopen er gelijk maar twee. 

Met dit mooie weer willen we een park in Vienna opzoeken waar we nog nooit geweest zijn. De keuze valt op Foxstone Park. Dit park kreeg landelijke bekendheid toen de spion Robert Hanssen hier in 2001 werd betrapt en gearresteerd. 

Natuurlijk is daar heden ten dage niets meer van te zien. Het is een klein park, maar leuk om in te wandelen. We bedenken dat we wel vaker zoiets willen doen. Er zijn heel wat kleine natuurparken in Vienna en vlakbij. 

Voor ons avondeten gaan we naar Genki. Daar bestel ik natuurlijk regelmatig van, maar hun menu is uitgebreid en sommige dingen kun je alleen in het restaurant krijgen. Ik bestel bijvoorbeeld de chawanmushi (gestoomd ei) waar ik dol op ben. De barman herkent ons en dat is altijd leuk.

En zo is dit weekend ook weer voorbij! Allemaal een heel fijne week gewenst!