Over nog een dag ziekenhuis

Na weer een heerlijke nacht heb ik wat moeite uit bed te komen. Rick brengt me een kop koffie en dan lukt me dat toch. We maken ons snel klaar en bestellen van Starbucks en Joe's Bagel & Grille. 

Met het opgehaalde proviand gaan we naar het ziekenhuis. Katja's grote wens was een bagel met cream cheese en gerookte zalm, dus daar is ze helemaal blij mee. Ik heb een eiwit omelet met veel groente en de mannen broodjes. Het is allemaal heel lekker.

Er is veel goed nieuws. Het beademingsbuisje is uit de mond van de baby, hij krijgt alleen nog wat ondersteuning door zijn neus. Verder heeft hij via een voedingssonde al wat van Katja's melk gegeten. 

Katja zelf doet het ook erg goed. Wel hebben Kevin en zij geen oog dichtgedaan, omdat Katja nog telkens gemonitord werd door medisch personeel. Maar nu is ze van alle draden en slangen af en blij met haar bewegingsvrijheid. 

Wij blijven tot Katja wil gaan douchen en daarna de NICU bezoeken. We vertrekken met een lijstje boodschappen, die we bij Wegmans gaan halen. Hier hebben ze ook een gigantische wijn, bier en ander alcohol sectie. Tot mijn vreugde vind ik er een paar alcoholvrije drankjes, die ik lekker vind. 

Als we salades van Mr. Greek hebben opgehaald voor de lunch gaan we terug naar het ziekenhuis. Daar eten we gezellig met Katja, maar die is doodmoe, dus we laten haar alleen om wat te slapen. Wij gaan terug naar het hotel zodat Rick wat werk kan verrichten. 

Voor we het weten is het bij vieren en weer tijd om richting ziekenhuis te gaan. Deze dagen vliegen voorbij, want we gaan constant op en neer. 

Op de gang bij Katja's kamer hoor ik een bekend stemmetje en daar is Fiona. Ze is blij ons te zien en trekt ons Katja's kamer binnen. Kevins moeder, Sue, is er, want Fiona logeert bij hen. Zij en Kevin gaan naar de NICU en wij helpen Katja met Fiona. 

Het is duidelijk dat het meiske er helemaal klaar mee is haar moeder in het ziekenhuis te hebben. Ze wil niets en huilt alleen maar, zo zielig. Maar dan vindt Katja Fiona's favoriete programma op YouTube en gaat Fiona lief bij Mommy op schoot kijken. 

Fiona mag niet naar de NICU dus het zal nog even duren voor zij haar kleine broertje in persoon zal ontmoeten. Ze weet wel dat hij er is, want Fiona ging vandaag naar de peuterschool en heeft daar iedereen verteld dat ze een "baby brother" had. Ook is ze zeer geinteresseerd in foto's. 

Tegen zessen neemt Sue Fiona weer onder protest mee. Katja kan niet wachten naar de NICU te gaan om haar kleintje vast te houden. Dat mag nu hij niet meer aan de beademing ligt. Wij gaan eten halen en dat brengt Rick naar Katja's kamer zodat ze kunnen eten als ze terug zijn. 

Wij gaan naar ons hotel en eten ons avondeten daar. Katja wilde weer graag sushi en dat kan ik ook iedere dag eten. Rick heeft genoeg van Aziatisch eten en hij en Kevin eten vanavond Mexicaans. We zullen straks weer goed slapen. Maar eerst nog even een paar shows kijken. 

*Nog steeds liever geen felicitaties via Facebook, hieronder of prive vind ik leuk en geef ik door aan Katja*

Over de grote dag

Rick is al op als ik om zeven uur de kamer uitkom. Hij heeft koffie en thee gezet, althans het water ervoor opgewarmd in de magnetron. 

We hebben gratis ontbijt bij dit hotel en Rick gaat daar gebruik van maken. Ik maak mijn ei, kaas, spinazie en paddenstoelen ontbijt in de kamer. 

Daarna halen we onze gewoonlijke Starbucks koffies. Rick zet me vervolgens bij het ziekenhuis af. Hij heeft om tien uur een belangrijke presentatie die hij niet kan missen. Ik ga in de wachtkamer zitten hopend op goed nieuws. 

De keizersnede was om half tien gepland en om kwart voor tien zie ik een baby'tje dat naar de NICU wordt gebracht. Ik denk dat dat ons kleinzoontje is. Als ik het vraag krijg ik het antwoord dat ze dat niet mogen zeggen. 

Een uurtje later sms-t Katja dat ze uit de operatiekamer is. De baby had wat ademhalingsproblemen en daardoor heeft hij een beademingsbuisje. Hij ademt nu zelf en die buis mag er hopelijk snel uit.

 Zodra Rick klaar is met zijn werk haast hij zich naar het ziekenhuis en komt precies aan als we Katja in haar kamer mogen bezoeken. We geven Katja en Kevin een flinke knuffel. Katja laat foto's van de geboorte zien en het is zo bijzonder nu een kleinzoontje te hebben!

Kevin mag naar de NICU en videobelt zodat wij het kleine mannetje ook kunnen zien. De officiele "sociale media" aankondiging van zijn geboorte (en zijn naam) doet Katja als hij wat meer van de draden af is. Liefst nog geen openbare felicitaties op Facebook dus. Prive mag het natuurlijk altijd en onder dit blog ook. 

Rick gaat lunch halen en Katja is dolblij weer een broodje met vleeswaren te kunnen eten. Na het eten mag Katja ook naar haar zoontje. Wij laten de trotse ouders even alleen en gaan op een van de binnenplaatsen van de zon genieten. Die schijnt de komende dagen weer weg te gaan. 

Als we weer terug op Katja's kamer zijn blijkt dat wij ook even in de NICU op bezoek mogen. Het is zo'n mooi ventje! Ik kan niet wachten zijn persoonlijkheidje te leren kennen. Hij weegt 2156 gram, dus hij ziet er niet uit als een premature baby. 

De middag gaat snel en het is alweer tijd om avondeten te halen. Dat wordt sushi, want Katja mag nu weer rauwe vis eten. Gelukkig blijft het goed gaan met haar al ligt ze nog aan een infuus. Wij nemen afscheid en beloven morgen Katja's favoriete ontbijt te brengen. 

Het was een bijzondere dag en zeer speciaal dat we ons kleinzoontje op zijn eerste levensdag al konden zien. Met Fiona was dat een paar weken later. Ik ben nu al verliefd op het kleintje!
 

Over deze maandag

Midden in de nacht werd ik wakker en Rick lag niet naast me. Hij klaagde bij het naar bed gaan al dat deze matras juist weer te zacht is. Arme Rick, hij lijkt Goudlokje wel. In de tweede slaapkamer is de matras precies goed en daar is Rick gaan slapen. 

Voor mij is de matras prima en ik slaap heerlijk. Ik word pas om half acht wakker en als ik opsta zit Rick al aan het bureau. Hij moet een belangrijke presentatie voor morgen voorbereiden. 

We maken ons ontbijt en ik kook het mijne voor het eerst in jaren op een electrisch fornuis. Dat gaat prima en het smaakt me weer opperbest. Ook de Starbucks oploskoffie is lekker. 

Katja is al een tijdje wakker en heeft nog geen ontbijt gekregen. Wij gaan na onze dagelijkse Starbucks koffies gehaald te hebben naar DD (Dunkin Donuts). Als ik hun ontbijt menu zie wil ik hier ook weleens een ei broodje halen. Katja heeft een muffin met ei en kaas gekozen. 

In het ziekenhuis blijven we even met Katja praten en dan gaat Rick terug naar het hotel om te werken. Kevin komt met Fiona en laat haar achter bij Katja en mij. Het is vandaag belastingenbetaaldag en daar moet Kevin nog aan werken. 

Fiona vindt het eerst erg leuk bij Mommy, die ze een paar dagen niet heeft gezien. Maar een ziekenhuiskamer is niets voor een peuter en na een uurtje wordt Fiona baldadig. Het is heerlijk weer en ik neem haar mee naar buiten om even rond te rennen. 

Kevin komt terug met de lunch en we hopen dat Fiona wat zal eten. Dat is niet het geval en ze is duidelijk heel moe. Kevin neemt het eten mee en gaat Fiona naar zijn ouders brengen voor haar middagslaapje. In hun huis wordt er weer getimmerd wat goed is, want de verbouwing moet zo snel mogelijk af zijn. 

Na gezellig met Katja geluncht te hebben gaan Rick en ik terug naar het hotel. Rick heeft wat vergaderingen en daarna besluiten we wat frisse lucht te gaan happen op de boardwalk van Asbury Park. Zo dicht bij zee is het wat koeler, maar nog steeds korte mouwen weer. 

Katja wil graag sushi als avondeten en daar zeg ik ook nooit nee tegen. Zelfs Rick vindt het eten van Rice lekker. We halen het op en brengen het naar het ziekenhuis. Onderweg zien we een regenboog, een goed voorteken voor morgen. 

Kevin en Fiona zijn bij Katja, dus wij laten het eten achter zodat ze nog een laatste avond als gezinnetje van drie kunnen hebben. Morgen is de grote dag. Het blijft spannend dus we zullen allemaal een zucht van verlichting slaken als alles goed is gegaan. Voordeel is wel dat hij nog wat extra dagen in de buik heeft kunnen groeien. 

Rick gaat verder aan zijn presentatie en ik ga Project Rembrandt eens kijken. Dat vind ik altijd een heel erg leuk programma. 

Over het weekend

Zaterdag

We slapen zowaar uit tot kwart over acht. We drinken koffie en thee en gaan dan op weg voor het ontbijt. Rick haalt het zijne van Starbucks en daar is een Panera vlakbij en daar bestel ik mijn gewoonlijke broodje.

Dan steken we over naar de Shop Rite. Dit blijkt een enorme supermarkt te zijn. Katja heeft gevraagd of we wat toiletspullen voor haar kunnen kopen. We nemen ook meteen wat snacks mee, want die krijgt zij niet in het ziekenhuis. 

Het is al bijna half elf als we Fiona op gaan halen. Ik heb gisteren kaartjes gekocht voor "Just Play", een binnenspeeltuintje voor kinderen onder de tien. Ik ben hier vorige keer dat ik op Fiona paste ook geweest. 

Het is heel leuk opgezet met allerlei klim- en klauterapparaten en een "dorpje" met een school, dierenarts, pizzeria en winkel. Vooral in die laatste vermaakt Fiona zich uitstekend. Het is grappig haar denkbeeldig geld aan te zien nemen en ze legt het keurig in de geldla. Die kleintjes slaan zoveel gade!

We zijn er een goede anderhalf uur en dan is onze tijd op. Precies goed, want Fiona is nog niet te moe, zoals gisteren. Ze wil graag macaroni met kaas en die verkopen ze bij de Chik Fil A aan de overkant. Daarbij koop ik een bakje fruit dat er ook goed ingaat bij Fiona. 

Fiona mist haar moeder erg en we kunnen merken dat ze zich aan Kevin vastklampt. Ze wil heel graag terug om Daddy te zien en dat doen we dan ook. Fiona kan vandaag in haar eigen bedje haar middagslaapje doen wat fijn is. 

Rick en ik gaan naar Pier Village voor onze lunch. Daar krijgen we een tafeltje aan het raam bij McLoone's. Het weer blijft maar koud en vooral heel winderig. Dat weerhoudt de surfers en SUPpers er niet van het koude water (zo'n tien graden) in te gaan. Het is leuk om te kijken. 

Voor het eerst dit seizoen bestel ik de shoftshell krab. Daar ben ik dol op en hier wordt die heel lekker bereid. Rick heeft de krabcake en die ziet er ook zeer smakelijk uit. Dit is een vrij nieuw restaurant en we zullen hier zeker terugkeren. 

Op de terugweg rijden we weer langs de enorme huizen, die aan het strand staan. Ze kosten rond de $12 miljoen. Niet verwonderlijk, want behalve dat ze groot zijn is het strand letterlijk hun achtertuin. 

In het ziekenhuis laten we nieuwe identiteitskaartjes maken en dan gaan we Katja even bezoeken. Zij voelt zich vandaag een stuk beter dus dat is goed nieuws. We hebben net het bericht gemist dat Kevin een schone pyjama voor Katja heeft en die gaan we dan maar meteen ophalen. 

Hierna gaan we een stuk langs de kust rijden. Dit keer gaan we in zuidelijke richting. Hier is het minder interessant en mooi als ten noorden van Katja en Kevin. 

Op de terugweg stoppen we nog even bij het ziekenhuis om Katja haar pyjama te brengen. Ze heeft het emotioneel moeilijk en dat is natuurlijk heel begrijpelijk. Hopelijk kan maandag de keizersnede doorgaan en daarna kunnen ze werken aan de thuiskomst van zowel Katja als baby. 

 

Rick en ik gaan naar het gezellige Asbury Park om te eten. Het is zaak vroeg te zijn, want de restaurants hier zijn populair. We hebben geluk dat er net een paar mensen van de bar van Taka vertrekken. Dit is een Aziatisch restaurant met interessante gerechten. 

Zo heeft Rick de op Aziatische manier bereide meatloaf. Ik heb twee enorme sushi rollen. Ik eet veel van de rijst niet en daardoor kan ik ze op. Ze zijn ontzettend lekker en Rick vindt zijn gerecht ook geslaagd.

Als we "thuiskomen" blijkt er aan de overkant een grote tent opgezet te zijn waar een feestje wordt gehouden. De muziek is Latijns Amerikaans en erg vrolijk. Ik luister er graag naar. 

Natuurlijk is het nog in volle gang als we naar bed gaan, maar we zetten op onze beide telefoons het white noise ventilator geluid aan en dan horen we er niets meer van. 

Zondag

Voor het eerst sinds een aantal dagen wekt de zon mij. Ik por Rick ook om op te staan, want we moeten vanochtend dit huis uit. Al met al hebben we hier goed vertoefd, ik heb er in ieder geval heerlijk geslapen iedere nacht. 

We kleden ons aan en gaan ontbijt halen van Starbucks. Dit keer neem ik de egg white egg bites weer eens. Daarna keren we terug naar het huis en ruimen alles op. Om tien uur zitten we bepakt en bezakt in de auto. De sleutel van het huis ligt in een buitenkluisje en verder hoeven we niets te doen. 

Het is tijd om Fiona op te halen. We zullen haar voor de dag hebben, want nu is Kevin ook ziek. Omdat hij bij de geboorte moet zijn wordt de keizersnede nu naar dinsdagochtend verzet. Hopelijk is iedereen dan beter want langer uitstellen is niet goed voor moeder en baby.

Wij nemen Fiona mee naar Belmar waar een speeltuin op het strand is. Niet alleen is het daar lekker klimmen en klauteren voor Fiona, maar ze kan ook met zand spelen. Dat doet ze allemaal vol overgave. Het is heerlijk weer buiten te kunnen zijn. 

Aan de overkant is Mamaluke's en daar wil Fiona graag een ijsje eten. Dat herinnert ze zich kennelijk van vorige zomer. Wij zijn de grootouders en af en toe een ijsje als middageten moet kunnen. Rick en ik eten hier ook maar meteen. Rick heeft een stuk pizza en ik een cheesesteak broodje. Geen van beiden verdienen extra vermelding, maar het vult de maag. 

Na het eten wil Fiona nog even terug naar de speeltuin, maar na een half uurtje wordt ze moe. Tijd om naar het hotel te gaan om te proberen een middagslaapje te doen. We hebben een mini appartementje met twee slaapkamers bij de Residence Inn.

Terwijl ik Fiona in slaap probeer te krijgen draagt Rick de bagage naar boven. Het is weer een te ongewone omgeving voor Fiona, dus van slapen komt niets. Dan gaan we maar naar de dierenboerderij en wat denk je, na nog geen vijf minuten in haar autostoel slaapt het meisje. 

Dan blijven we maar rijden en gaan helemaal naar het noorden. We zien zelfs in de verte de skyline van New York. Deze weg wil ik wel vaker volgen en dan af en toe stoppen wat nu natuurlijk niet kan. Als we terug in Neptune zijn maak ik Fiona wakker. Ze heeft meer dan anderhalf uur geslapen!

Met dit mooie weer is het leuk om bij Marina Grille te gaan eten. Daar kun je buiten aan het water zitten. Ze hebben er kinderpizza en een kindermenu om op te kleuren. Rick en ik bestellen ook een pizza en als toetje krijgt Fiona een vanilleijsje dat als sneeuw voor de zon verdwijnt. 

Door het slaapje is Fiona in een prima humeur en is helemaal blij haar Daddy weer te zien. Die voelt zich gelukkig iets beter. Rick en ik gaan terug naar het hotel en zo is het weekend alweer voorbij. 

Helaas heb ik dan nog een mededeling, die niet fijn is voor de mensen, die Anoniem op mijn blog reageren. Doordat ik dat toelaat krijg ik veel seksueel getinte Nederlandse spam en gisteren een heel nare reactie, want Anoniem durft men wel rotberichtjes achter te laten. 

Hierdoor zie ik mij genoodzaakt het blog zo in te stellen dat alleen mensen met een Google account kunnen reageren. Ik wil het (nog) niet strenger maken en een wachtwoord instellen. Gelegenheid tot reageren blijft wel gewoon mogelijk op Facebook. Als er vragen zijn, benader mij dan alsjeblieft direct. Het spijt me dat het zo moet gaan. 

Over een wachtdag

We blijven vanochtend ietsje langer liggen, want nu Katja ziek is gaan we niet naar het ziekenhuis. We maken ons ontbijt en dan ren ik een half uurtje op de plaats. Intussen sms ik Kevin dat Rick en ik Fiona ergens heen kunnen nemen. 

Voor we haar ophalen bestellen we onze koffies van Starbucks en halen die bij de drive thru. Fiona is aangekleed en klaar als we bij hun huis aankomen. Alleen heeft ze een kleine driftbui over een snoepje dat Kevin van haar afnam. Gelukkig is die eenmaal in de auto snel voorbij. 

Het weer werkt alweer niet mee en we hebben besloten Fiona mee te nemen naar Sky Zone. Dat is een ruimte met allemaal trampolines en er zijn ook spelletjes. Fiona springt lekker op de trampolines en speelt dan wat spelletjes met Rick. Een paar keer moet Omi ook meedoen.

Natuurlijk moet er ook een dier uit een van de machines gevist worden. Fiona kiest degene met Marvel figuren. Daarvan kent ze alleen Spiderman. Gelukkig lukt het mij, nadat Rick al een half uur heeft geprobeerd, er precies zo'n Spiderman uit te vissen. 

Hierna gaat Fiona de rest verkennen. Ze rent lekker rond, maar als ze het gedeelte voor volwassenen ingaat komt ze een paar keer vast te zitten. Met wat moeite halen Rick en ik haar op, want op dat verende lopen met een kind van twaalf kilo op de arm is niet eenvoudig. 

Natuurlijk is Fiona nog lang niet uitgespeeld als onze 90 minuten op zijn. Gelukkig bieden M&Ms genoeg afleiding en gaan we zonder huilen terug naar de auto. 

Op weg naar huis halen we lunch van Joe's Bagel. Voor Fiona hebben we een bagel met cream cheese en omdat Kevin geen tijd heeft om boodschappen te doen nemen we nog wat extra bagels en cream cheese mee. We weten dat hij daar dol op is. 

Wij gaan met onze lunch terug naar het huisje. Daar geniet ik weer van een kwart bagel (om het wat koolhydraatarm te houden) met heel veel gerookte zalm en cream cheese, dat is mijn favoriete bagel. Daar heb ik een lekkere salade bij. Rick heeft een wrap, die hij met smaak eet.

Daarna moet Rick aan het werk en ik vind het heerlijk een aantal uren helemaal te ontspannen. Ik voel me niet ziek, maar ik ben wel heel erg moe telkens. Het weer helpt niet mee, al zien we eindelijk af en toe wat opklaringen. 

Katja vraagt of we een schone pyjama en wat kleding kunnen komen brengen. Het lijkt ons leuk wat chocolaatjes voor haar mee te nemen. Daarvoor gaan we naar Spring Lake, een van de gezellige badplaatsjes in de buurt. 

Bij Third Avenue Chocolates laten we een doosje vullen. Van daaruit halen we de kleding op van Kevin. In het ziekenhuis moeten we een identificatiekaartje laten maken en dan kunnen we naar Katja. Het zou handig zijn als dat niet dagelijks zou moeten, maar ja. 

Katja wil terecht niet dat wij blijven om zo min mogelijk kans op besmetting te hebben. We hebben onze mondkapjes op en zeggen vanaf de kamerdeur even hallo. Hopelijk helpen deze dagen waarin ze echt kan rusten haar snel te genezen. 

Voor de verandering willen we vandaag eens wat vroeger eten. We besluiten naar La Dolce Vita in Belmar te gaan. Dat is vlakbij en aan het strand. We lopen eerst een stukje op de boardwalk en vragen dan een tafel aan het raam. 

Het eten is werkelijk heerlijk!  Ik bestel kippenrolletjes gevuld met spinazie, zongedroogde tomaatjes en kaas. Dat wordt geserveerd met heerlijke spinazie ravioli. Rick heeft de gevulde varkenscarbonade waar hij ook zeer tevreden over is. 

Ondanks dat het geen ren- en vliegdag was zijn we toch moe. We gaan onze shows kijken en dan weer op tijd naar bed.

Over een verandering in de planning

We staan weer om zeven uur op en eten ontbijt. Ik heb veel last van mijn fibromyalgie en ik heb tegen Rick gezegd dat ik echt even moet bewegen. 

Terwijl hij zijn douche neemt ren ik op de plaats tot ik 5000 stappen bijeen heb (ongeveer een half uur). Zo kan ik er wat beter tegenaan. 

Als ik me klaar heb gemaakt voor de dag gaan we eerst naar Starbucks. Daar staan onze met de app bestelde koffies en Katja's ontbijt al klaar. 

De volgende stop is Fiona ophalen. Die heeft de hele nacht doorgeslapen. Ze was dan ook doodmoe gisteravond zonder middagslaapje. 

Nu is madammeke in een prima bui en met haar dinosauriër stickers loopt ze parmantig als een kenner door het ziekenhuis. Zo grappig hoe ze de weg weet in dit enorme gebouw. 

Katja hoest een beetje en voelt zich niet optimaal. Waarschijnlijk heeft Fiona haar toch net voor ze ziek werd aangestoken. 

Fiona speelt een tijdje schattig met de dinosauriër magneten en kijkt dan Bluey met Katja. Daarna wordt ze wat baldadig en dan is een ziekenhuiskamer geen succes met een peuter. Overal zijn knopjes en touwtjes waar maar beter niet op gedrukt of aan getrokken wordt.

Voor het ziekenhuis ligt een tulpenveldje en ik ga naar buiten om daar foto's van te maken. Dat is ook een goede afleiding voor Fiona die mij vanuit Katja's kamer kan zien. 

Kevin komt en neemt Fiona onder protest mee. Ze mist haar Mommy zo. Kevin brengt Fiona naar haar andere grootouders om dit keer wel een middagslaapje te doen. 

Katja voelt zich niet goed dus Rick haalt wat broodjes van Joe's Bagel en na het eten laten we Katja en Kevin alleen. 

Wij gaan langs de oceaan naar het noorden rijden. Dat is vrij onbekend gebied voor ons. Het weer is wat regenachtig dus een strandwandeling zit er niet in. Na Asbury rijden we door Deal en daar zien we kasten van huizen.

Er is hier een website Zillow.com waar je kunt opzoeken hoeveel een huis waard is. Huizen die niet veel groter zijn dan het onze zijn hier miljoenen meer waard. Maar ja, deze huizen liggen dan ook vlak aan het strand. 

Een stuk verderop komen we een gezellig stuk met allemaal restaurants en cafe's tegen. Daar zullen we in de zomer een keer heen gaan. Zo even verkennen is leuk en nu is het tijd om naar de supermarkt te gaan voor een paar dingen voor Katja.

Terwijl we door de Stop & Shop lopen bericht Katja dat ze koorts heeft. Dat is natuurlijk helemaal geen goed nieuws. De keizersnede wordt uitgesteld tot maandag en na een test wordt er vastgesteld dat Katja griep heeft. 

Heel erg vervelend, want ze hebben zich mentaal helemaal voorbereid op de geboorte morgen. Katja heeft pijn in haar rug van het ziekenhuisbed en heeft meer dan genoeg van het wachten. Ze krijgt Tamiflu, die de duur van de griep moet verkorten. Nu maar hopen dat wij het, als supportteam, niet krijgen. Hopelijk hebben de mondkapjes daartegen geholpen. 

Op weg naar het ziekenhuis halen we kippensoep van Tony's er tegenover. Die wilde Katja graag hebben. Ook hebben we drankjes en wat snacks mee. Dan wensen we Katja goedenacht en gaan naar Watermark een bar met hapjes met uitzicht op zee.

Helaas zijn die hapjes vrijwel allemaal niet voorradig. We delen wat heel erg lekkere kipnuggets en ze hebben een goede "no margarita" mocktail. Om meer te eten gaan we naar Stella Marina op de hoek. Daar bestellen we een charcuterie board en dat is meer dan genoeg voor ons beiden. 

Het is alweer later dan we zouden willen als we "thuis" komen. We computeren nog wat en ik ga zo nog even Bed & Breakfast kijken. Morgen zal dus anders zijn dan we verwachtten. Het is maar goed dat we er nog een week aan vast hebben geplakt hier.