Over een klein stukje Nederland

Als ik wakker word hoor ik de wind rond het huis suizen. Het zal vandaag koud blijven, maar het goede nieuws is dat de zon schijnt. Als ik opsta zie ik onderstaande uit ons slaapkamerraam. 

Tijdens de vier dagen dat we weg waren is de natuur opeens helemaal uitgekomen. Zelfs de seringen, die vorige week nog compleet in de knop zaten, bloeien al. Hopelijk gaat de vorst van vannacht dat niet allemaal aantasten. 

Voor mijn ontbijt heb ik de laatste overgebleven paddenstoelen van vorige week. Ik was bang dat die niet goed meer zouden zijn, maar ze smaken nog prima. Na het eten begin ik aan mijn cardio op de mini elliptische machine. 

Omdat de wond op mijn rug nog pijn doet en ik eigenlijk niets mag optillen heb ik personal training vandaag afgezegd. Sharon zei dat ze voor donderdag misschien oefeningen kan vinden waarbij ik mijn rugspieren niet gebruik. Dat is best moeilijk heb ik dit weekend gemerkt. 

Terwijl ik trap zijn er weer de nodige bezoekers op het camera vogelhuisje. Ik vind ze zo leuk dat ik denk dat ik het in de zomer ook blijf vullen. Ik las dat vogels ook dan nog best zaadjes en dergelijke kunnen gebruiken in hun dieet. 

Als Rick gereed is vertrekken we naar Vienna. De buurt bloeit en dit is met de herfst de kleurigste tijd van het jaar. Het prille lentegroen vind ik zo mooi, jammer dat het maar zo kort duurt. 

We rijden door de Starbucks drive thru voor onze koffies. Daarna gooit Rick het lege glas in de glasbak en als laatste koop ik een aantal vruchten- en groentesappen van Greenheart. Ik neem die ook altijd mee voor Katja en dan heb ik ze maar vast. 

Als ik klaar ben met sporten ga ik eerst naar H Mart. Daar koop ik paddenstoelen voor de rest van de week. Ook zie ik er baby bok choy en besluit dat mee te nemen voor het avondeten van morgen. Voor vanavond heb ik al iets in gedachten. 

Na ook een lijstje bij Whole Foods afgewerkt te hebben haast ik me naar huis. Daar maak ik mijn lunch klaar en eet die gezellig op terwijl ik met Judith klets. Ons wekelijkse virtuele uurtje samen is weer erg gezellig.

Dit keer ben ik degene, die vroeg weg wil. De tulpen bij het Netherlands Carillon staan in bloei en ik wil daar graag heen. Ik rijd er in minder dan twintig minuten naar toe en parkeer op de parkeerplaats voor het Iwo Jima Memorial. 

Het Carillon is van daaruit maar even lopen. De stellage met 53 klokken staat er al 65 jaar en is drie jaar geleden weer helemaal opgeknapt, nadat de klokken naar Nederland gingen om gerestaureerd te worden. Ik hoor het een paar keer spelen terwijl ik er rondloop en het geluid is nu heel mooi.

Ieder jaar bloeien er kleine tulpenveldjes voor het Carillon. Vorig jaar is het me niet gelukt te gaan, maar dit jaar ben ik vastbesloten. Het is koud met harde wind, maar daar heb ik me op gekleed. Het is een genot om er rond te lopen met het uitzicht op het Lincoln Memorial, Washington Monument en Capitool. 

Naast het Carillon begint de militaire begraafplaats Arlington. Het is daar prachtig in de lente en ik ga er een stukje wandelen. Om de een of andere reden heb ik iets met begraafplaatsen en kerkhoven. Ik probeer altijd te bedenken hoe het leven voor die mensen was. De mannen, die in dit gedeelte liggen, zijn tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog gesneuveld. 

Na die wandeling word ik bijna teruggeblazen naar het Carillon. Ik praat even met een van de mensen, die de tulpen bewondert. Ze vraagt waarom die juist hier staan. Ik wijs haar op het Carillon en vertel wat over de geschiedenis ervan (gift van het Nederlandse volk als dank voor de hulp tijdens de Tweede Wereldoorlog).

Nu ben ik weer eens blij dat er hier overal (gratis) toiletten zijn. De kou werkt op mijn blaas en dankbaar maak ik gebruik van de keurig schone wc. 

Daarna loop ik nog even naar het imposante beeld van de soldaten, die de Amerikaanse vlag op Iwo Jima planten. De gezichtsuitdrukkingen zijn zo goed gedaan! Dit was het eerste oorlogsmonument in Washington. 

 De terugweg duurt meer dan een half uur vanwege het spitsverkeer, ondanks dat het nog voor drieen is. Ik kan nog net voor de tol om drie uur begint over de snelweg terug. Ondanks de kou ben ik blij dat ik gegaan ben. Het is altijd weer zo mooi!

Voor ons avondeten maak ik een sheet pan dinner (tray bake). Ik heb het al eerder gemaakt, maar we hebben het al lang niet meer gegeten. Het is flounder met pesto erop, spinazie en kerstomaatjes. Het is supermakkelijk en heel erg lekker. 

Nahet eten maken we onze puzzel eindelijk af. En nu is het tijd voor de nieuwste aflevering van Below Deck Down Under. 

Over de saaie terugrit

Mijn wekker gaat om half zeven en ik kleed me aan en pak in. Rick staat op en doet zijn ding en dan is het opeens al kwart over zeven. 

Terwijl Rick de bagage in de auto doet eet ik mijn laatste stuk frittata en een bakje bosbessen. Dan geven we de sleutel terug aan Sadie en kijken terug op een goed verblijf bij deze inn.

Na de koffies en Ricks ontbijt van Starbucks gehaald te hebben rijden we naar mijn zus om even afscheid te nemen. Ik bedank mijn nichtje en zus nogmaals voor de hulp bij en het hosten van de shower. 

Nu beginnen we dan aan de lange terugrit. Helaas is het nog steeds rotweer. Het sneeuwt zelfs! 

Als we de stad uitrijden maak ik nog een paar foto's van Victoriaanse huizen. Ik vind dat zo'n mooie bouwstijl! Het paarse huis is van vrienden van mijn zus en zwager. 

We schieten ondanks het weer goed op totdat we op de Parkway in Connecticut in een file terechtkomen. We verliezen een baan omdat er zonodig bomen gekapt moeten worden. 

Wonder boven wonder is het verkeer rond New York rustig en om een uur stoppen we bij een Plaza in New Jersey. Daar kopen we lunch van Pret a Manger. 

Ze hebben een heel lekkere salade met een moot zalm, avocado, quinoa en gemengde sla. We laten de auto volgooien (want in New Jersey mag je dat niet zelf doen) en rijden dan door. 

Het uitzicht is niet altijd mooi 

Na nog een pit stop en redelijk verkeer komen we om kwart over vijf in Vienna aan. We gaan eerst even langs de Giant om een boeket bloemen, ballon en kaart voor onze buurvrouw te kopen. Zij is vandaag geopereerd. 

Eenmaal thuis brengen we het meteen naar hiernaast voor Zorro aan de bloemen of ballon gaat knagen. Ons buurmeisje is thuis om het aan te nemen. Haar ouders zijn nog in het ziekenhuis, maar ze weet wel te vertellen dat de operatie goed is gegaan. 

Toen we het huis binnen liepen was het ijskoud. De thermostaat was helemaal dood. We hadden vanochtend stroomuitval, maar dat zou de reden niet moeten zijn. Tot onze opluchting blijkt het slechts een lege batterij te zijn en hebben we nog een exemplaar van die batterij. 

We pakken wat uit en bestellen dan avondeten. Voor mij weer mijn favoriete yakitori en Rick gaat voor Grieks. Het was een lange en vermoeiende rit en we zijn altijd weer blij heelhuids thuis te zijn. Het verkeer hier in het oosten is druk en er zijn altijd gekken, die denken langs iedereen te moeten racen. 

Nu een drietal dagen thuis en dan gaan we weer op pad.

Over Saskia's shower

Zaterdag 

Nadat ik werkelijk heerlijk heb geslapen word ik om zeven uur wakker. Veel te vroeg voor Rick, maar bij mijn zus zijn ze allemaal al op schrijft Katja. 

Een half uurtje later zijn wij dat ook. Terwijl Rick doucht ga ik even kijken wat het ontbijt beneden inhoudt. Als ik zie dat er een frittata met spinazie en tomaat en bosbessen en bramen zijn eet ik die. 

Dat is voor mij een prima ontbijt, maar Rick wil liever een broodje van Starbucks. We zitten hier midden in het stadje en het café is drie minuten lopen. Ik laat me de nitro brew goed smaken. 

Eenmaal weer terug bij het hotel maak ik me klaar om met mijn zus in het bos te gaan wandelen. Zij wil de honden moe maken. 

Natuurlijk is het ook heel fijn om zo even een op een tijd te hebben. We lopen iets meer dan vijf kilometer en zijn dan terug bij de auto. 

Op de terugweg stoppen we nog bij wat leuke winkeltjes waar mijn zus een shower cadeautje voor Saskia vindt. Bij een andere winkel kopen we botjes om de honden vanmiddag rustig te houden. 

Daarna zetten we alle zeilen bij om voor de shower te versieren. Mijn nichtje heeft een prachtige schotel met hummus en groente bloemen gemaakt. 

En haar bijtje op de fruitschaal is heel erg goed gelukt. Verder zijn er vegan cupcakes, ook door mijn nichtje gemaakt, vegan koekjes en rondjes met vegan kaas en tomaat. 

In de woonkamer waar we de shower houden hangen Rick en ik de versieringen op. Het ziet er leuk uit al die bijtjes. Bij de voordeur hangen we een groot doek met een bijenthema om foto's voor te maken. 

De eerste gast komt om twee uur en langzaamaan komt de rest binnendruppelen. Riley's moeder en zus zijn er uit Chicago en Saskia's beste vriendin is uit North Carolina hierheen gevlogen. Verder een aantal locale vriendinnen en het is een leuke groep. 

We geven Saskia een sjerp met Bride to Bee erop, die ze moet dragen. Dan poseren we in groepjes voor het doek. Het zijn allemaal erg leuke foto's geworden. 

Iedereen krijgt vervolgens een kraskaart en een van die kaarten heeft de trouwring. Suzanne, Riley's moeder, is de gelukkige en wint een kaarsje in de vorm van een bijenkorf.

Dan deel ik blaadjes uit waarop iedereen haar wensen voor het bruidspaar kan schrijven. Als Riley weer terug is leest het aanstaande bruidspaar ze samen. Duidelijk vinden ze het leuk en dit kunnen ze voor altijd bewaren. 

We nemen pauze om te eten en drinken en al Natalya's werk wordt bewonderd. Ik ben haar zo dankbaar, want ik had er zelf geen tijd voor gehad. Alles is veganistisch en alles wordt heerlijk gevonden. 

De volgende activiteit was Katja's idee en zij legt de regels uit. We worden in vier teams van drie verdeeld en ieder team moet voor een lid een trouwjurk van wc papier ontwerpen. Ayesha en Laura kleden mij aan. 

Na afloop lopen we alle vier op bruidsmuziek de keuken in. Iedereen heeft heel goed zijn best gedaan en Saskia, die de winnaar moet kiezen, vindt dat best moeilijk. Uiteindelijk kiest ze het team van haar vriendinnen, omdat die net wat meer extra's gedaan hebben. Het prijsje voor alle drie is een pluche bijtje. 

Katja gaat Nico naar bed brengen en de rest gaat voor een tweede ronde eten en drinken. Als Nico slaapt spelen we het laatste spelletje, een word scramble van woorden, die met een bruiloft te maken hebben. Mary wint die en krijgt blokjes post-its met een bijenthema. 

Als laatste pakt Saskia haar cadeautjes uit. Ze krijgt erg leuke dingen. Van Katja krijgt ze een hanger met Mrs. R... erop. 

Van mijn zus en nichtjes champagne glazen met Mr. en Mrs. erop en van mij een setje slippers, kimono en toilettasje met Bride erop en een gepersonaliseerd zakdoekje met een gedichtje ondertekend door Rick en mij. 

Rond vijf uur vertrekken de gasten en ze krijgen allemaal een klein honingpotje mee. Die vindt iedereen ontzettend leuk. De mannen komen net weer terug, zij hebben een leuke middag in de kroegen van Newburyport gehad. 

Voor het avondeten maken Ayesha en ik kip, gehakt en vegan gehakt en de bijgerechtjes voor taco's. Het is de perfecte maaltijd, want niemand heeft heel veel honger, maar toch wel trek in iets. 

Na het eten blijven we nog even gezellig napraten en dan willen Saskia en Riley Laura en Matt terug naar Boston nemen. Hun vlucht terug gaat om zes uur morgenochtend. Rick en ik vertrekken tegelijkertijd. 

We kijken terug op een erg geslaagde shower. 

Zondag

Alweer hebben we heerlijk geslapen, zo lekker zelfs dat ik aan de eigenaresse van de inn vraag welk merk de matrassen zijn. Wij hebben nog steeds hard een nieuwe nodig. 

Net als gisteren ontbijt ik in de eetzaal terwijl Rick doucht. Ik smul weer van de frittata en het verse fruit. 

Het regent en is flink koud. We nemen de auto naar Starbucks dit keer. Rick eet zijn ontbijt en dan rijden we naar mijn zus. 

Het is heel jammer dat het zulk slecht weer is, want dit is zo'n leuk stadje om doorheen te lopen. Het huis hieronder stamt uit 1710.

Het wordt een gezellige ochtend met mijn nichtjes, zus en Katja, Kevin en de kleintjes. 

Fiona is dol op de honden en maakt de vlekken van hun modderpoten op de tegels bekwaam schoon. Ze gaat zelfs op Diesel liggen, die dat helemaal prima vindt. 

Hij is zo'n knuffeltje! 

Als Kevin al hun bagage in de auto heeft gedaan gaan we met zijn allen bij Michaels lunchen. Ik kies de poke bowl die geserveerd wordt in een zeewier bakje. Anders en het is erg lekker. 

Na het eten nemen Katja, Kevin en de kids afscheid. Fiona is heel verdrietig, want ze is dol op iedereen. Het is moeilijk, want ze snapt het concept van tijd nog niet. Wij zullen haar vrijdag weerzien. 

Wij gaan naar Boston om nog even wat tijd met Saskia door te brengen. Zij heeft een kattenloopwiel gekregen en Rick helpt haar het in elkaar te zetten. 

Het is een enorm ding, althans zo ziet hij er in hun kleine appartement uit. Hopelijk vinden Flapjack en Pig hem leuk anders is het wel een sta in de weg.

Ze krijgen hem niet helemaal af, want we hebben een reservering voor half zes bij Jin's. Mijn zus, zwager en een van mijn nichtjes zijn er ook.

We krijgen een ronde tafel en dat vind ik altijd gezelliger. Het maakt het makkelijker met iedereen te praten. 

Het eten is heel goed. We hebben hier al vaker gegeten, omdat ze een grote selectie vegan eten hebben. Natalya doet dit keer met Saskia mee daarin. 

Mijn sushi is heerlijk en Rick smult van zijn lamsgerecht. Eigenlijk zitten we zo fijn te praten dat we niet weg willen. Maar iedereen lokaal moet morgen aan het werk en wij de rit terug maken. 

Saskia weet nog een lekkere ijszaak en wil dolgraag dat ik ook een ijsje neem. Ik bestel een kinderbakje bevroren yogurt met matcha en bosbessen. Het is verrassend lekker en niet zoet. 

Dan nemen wij Saskia terug naar haar appartement en de andere rijden terug naar huis. Het was een fantastisch weekend met zijn allen.