Moeder-dochter verwenmiddagje

Rick en buurman Ross hebben gisteravond tot midden in de nacht geboomd. De cognacjes daarbij gingen er ook goed in, vertelt hij vanochtend. Ik heb slecht geslapen en zoals wel vaker val ik juist in de vroege ochtend weer in slaap.

Als Saskia naar school is, komt Rick terug in bed en we slapen tot onze schande tot tien uur uit! Dat voelt vreemd zo middenin de week, maar is wel lekker. In ieder geval zijn we nu beiden goed uitgerust.

De herinnering aan de diepblauwe luchten van gisteren zal ons door de komende dagen moeten helpen. Het is koud, bewolkt en er wordt allerlei neerslag voorspeld, waaronder sneeuwbuien. Dit weerbeeld zal tot het weekeinde duren.

Mijn nek en schouders zitten weer flink vast, wellicht door het slechte weer, dat eraan komt. Op de crosstrainer gebruik ik mijn armen vooral flink en dat helpt goed. Mijn hoofdpijn is bijna weg en ik voel me weer een beetje mens, als ik klaar ben. Daar doe ik het toch voor.

Met dit weer heb ik de energie gewoon niet om lang met Cosmo te gaan wandelen. Daarom neem ik hem mee, als ik boodschappen ga doen. Hij kijkt onderweg zo leuk naar buiten en blaft, als hij een andere hond ziet.

Bij Whole Foods haal ik avondeten voor Rick en mij. Ze hebben een nieuwe zalm gemarineerd met teriyaki en sesamzaad. Daarbij hun lekkere meergranenstokbrood en geroosterde asperges en we hebben een maal.

Er zit nog maar voor vijf mijl benzine in de van, dus het is hard nodig te tanken. Ik zie, dat de Sunoco maar liefst twaalf cent per gallon goedkoper is, dan de Shell, waar ik meestal heen ga. Ik hoop met onze Giant punten een goede korting te krijgen, dus kies toch de Shell.

Helaas is het dit keer maar 10 cent per gallon korting, maar ach, 2 cent meer is te verwaarlozen. Toch vraag ik me af, waarom die Shell opeens zoveel duurder is. Meestal waren ze ongeveer dezelfde prijs. Het zet aan het denken, misschien is die Giant korting toch niet zo goed voor ze.

Met Saskia heb ik een verwenmiddagje gepland op deze druilerige dag. Eerst gaan we bij Lofty Salon ons haar laten doen. Terwijl Carmen mij in de kleur zet, knipt Mona Saskia's haar.

Mijn kleur wordt mooi, een beetje minder rood, dan de vorige keer. Ik heb een beetje genoeg van het Cleopatra-achtige rechttoe, rechtaan kapsel. Mona knipt er wat laagjes in, zodat het een beetje voller lijkt en mijn gezicht een beetje omlijst. Het is geen groot verschil, maar ik ben er heel tevreden mee.

Inmiddels "sleet" het, een mix van regen, sneeuw en hagel. We rennen naar de auto, zodat onze mooie kapsels niet nat worden. Volgende stop is de nagelsalon.

We kiezen een kleurtje uit, Saskia een lekker felle kleur blauw en ik zalmkleurig. Thu doet mijn nagels, die verschrikkelijk lang zijn, waar ik een hekel aan heb. Nu zijn ze weer lekker kort en typ ik niet meer met mijn nagels. Het is gezellig zo'n middagje samen met Sas. Zij is meestal zo druk met vrienden en vriendinnen, dit geeft ons even tijd om helemaal bij te kletsen.

Thuis werk ik aan de geboekte excursies voor volgende maand. Dan wil ik mijn zus terugbellen en kan mijn tas, waar mijn telefoon in zit, niet vinden. Paniek! Die heb ik bij de nagelsalon laten liggen. Gauw bel ik op en krijg Thu aan de lijn. Gelukkig ligt hij er nog en ik haal hem gauw op. Pffff!!!

Thuis gaat de open haard aan, ik krijg het maar niet warm! Zo koud is het eind maart al heel lang niet meer geweest. De natuur lijkt ook een beetje stil te staan. Hier in Virginia zijn de kersenbloesems nog niet uit, althans niet in onze achtertuin.

Deze video van een "kletsende" tweeling vind ik zo schattig, dat ik hem gewoon moest delen: