Onze webcam

Cul-de-sac Cam

zondag, mei 27, 2018

Dagt 1 Outer Banks: Een prachtige stranddag

Om half zes word ik gewekt door country muziek ergens vandaan. Ik kan alleen de bron niet vinden. Het komt niet van de telefoons en niet van de wekker in het hotel. De deur naar het balkon staat open zodat we de branding konden horen en het blijkt dat een of andere idioot de zonsopgang wil vieren door keihard muziek aan te zetten.

Nu ik toch wakker ben kijk ik ook maar naar de prachtige zonsopgang. De man met zijn muziek gaat niet weg dus om toch nog wat door te kunnen slapen doen we de balkondeur maar dicht. Dat helpt nog niet afdoend dus ik zet ook mijn fan app nog aan.



Opeens is het dan half negen en staan we op. Ik maak me eerst klaar en wacht dan op het balkon tot Rick gedoucht heeft. We pakken alles weer in, checken uit en gaan dan op pad voor ons ontbijt. We willen bij het Pier House restaurant ontbijten want ligt op een pier en heeft dus uitzicht over zee.

Rick dacht dat het restaurant op de pier vlakbij ons hotel lag en wilde erheen lopen. Als ik die pier zie weet ik dat dat geen restaurant, maar een museum is. De pier met het restaurant is nog zo'n twaalf kilometer verderop.

Daar nemen we de van dus maar voor. We hebben geluk want we kunnen nog net het laatste tafeltje inpikken. Het Pier House restaurant heeft een lekker ontbijtmenu en we bestellen beiden een gevulde omelet. Die van mij vraag ik met champignons, paprika, tomaat en krab. We zijn het erover eens dat het een van de beste omeletten zijn, die we in een restaurant hebben gegeten.

Na het ontbijt rijden we terug naar het hotel waar we nog de rest van de dag van de faciliteiten gebruik mogen maken. Onderweg stoppen we nog voor een geinsuleerde tas, drankjes en ijs voor op het strand.

We kleden ons in badpak en nemen baddoeken (volgens Rick zijn ze zo groot als een postzegel} mee van het zwembad. Op het strand vinden we een plekje aan het water en zetten onze stoeltjes en parasols neer.

Rick gaat een strandwandeling maken, maar ik wil liever lekker mijn boek lezen. Alleen gaat het ontspannen niet zo makkelijk want er staat nogal wat wind en de parasols dreigen telkens weggeblazen te worden. Alleen als ik ze heel laag zet blijven ze wel staan.


We genieten een paar uur van het strand en dan beginnen onze magen weer te rommelen. Rick wil heel graag bij Fish Heads waar we gisteren iets dronken gaan lunchen. Ik vind het prima en we vinden nog een tafeltje op de pier. Het waait wel keihard dus het is zaak alles vast te leggen met zwaardere dingen.

Rick neemt de gegrilde vis sandwich en ik de gemengde salade met gegrilde tonijnblokjes. Daarbij neem ik ook een van hun overheerlijke sake bloody Mary's, ik kan het niet laten. Het smaakt allemaal prima, maar in een moment van onoplettendheid laat ik mijn kartonnen bakje met sla los en die waait meteen in zee! De meeuwen zijn er blij mee, maar ik was nog niet klaar. Gelukkig heb ik wel genoeg gegeten.
Een beter uitzicht kan bijna niet

In het winkeltje koopt Rick nog een Fish Heads t-shirt en dan rijden we naar het Bodie Island Lighthouse. Deze vuurtoren bezoeken we iedere keer als we hier zijn. Ik heb iets met vuurtorens, ze fascineren me. Bodie Island is ook nog zo mooi zwart-wit geschilderd.
Dit keer gaan we niet naar boven maar maken de wandeling over het houten pad door het moeras. Hier werd een paar weken geleden een ratelslang gezien dus er wordt nog strenger dan voorheen gewaarschuwd op het pad te blijven. Natuurlijk zijn er dan toch weer mensen, die dat niet doen. Alleen al de mogelijkheid van teken doet mij op dat pad blijven!

In het water zien we een aantal grote blauwe krabben zwemmen en witte reigers lopen statig door het moeras. Het is hier zo vredig en we blijven een tijdje kijken. Terug bij de vuurtoren maken we nog een selfie en Rick fotografeert de reflectie van de vuurtoren in mijn zonnebril.



Nu is het tijd om naar onze timeshare te gaan. Onderweg gooien we de van vol, want Rick lette niet op en er waren nog maar een paar mijlen in de tank. Dan rijden we Islander Flags waar we een Dare County vlag hopen te vinden.

Helaas hebben ze die niet, maar wel een leuk vlaggetje voor onze voortuin en een klein houdertje voor kolibrie nectar om de vogeltjes uit de hand te voeren. Ik hoop maar dat de onze er niet te bang voor zijn!

Nu is het nog een stukje rijden naar Duck. Het inchecken bij Barrier Island Station gaat heel snel en dan parkeren we weer voor "ons" gebouw. Er is weinig veranderd sinds vorig jaar, al valt me de nieuwe foehn op.

We slepen de bagage, snacks en drankjes naar boven en zijn dan blij even een uurtje te kunnen zitten. Het is wel fijn zo'n appartementje met ruimte om lekker te chillen. Maar we hebben een reservering voor zeven bij een populair restaurant dus lang duurt de rust niet.

We rijden naar Mulligan's in Nags Head, een half uurtje weg. Daar heb ik gelukkig vanmiddag gereserveerd, want er is een wachttijd van een uur. Niet voor niets want hun bediening en eten is heel erg goed!

Ook hier staan er soft shell krabben op het menu, maar met friet en hushpuppies (gefrituurde maisballetjes) of als sandwich. Daar moet ik niets van hebben en vraag of de krabben ook op een salade geserveerd kunnen worden. Dat is gelukkig het geval.

Rick en ik delen eerst de overheerlijke krabballetjes met mosterdsaus. Dan heeft Rick een Caribisch visbord met verschillende gegrilde vissoorten. Ik smul van mijn Griekse salade met soft shell crabs. Er zit een hele plak feta bij, die ik teveel van het goede vind. Ik vind feta best lekker, maar niet zo'n plakkaat!

Al met al weer een heerlijk maal en goede bediening. We hadden liever buiten gezeten, maar dit weekend is het hier in de Outer Banks zo druk dat je al blij mag zijn als je niet uren hoeft te wachten. We proberen deze reis ook eens wat andere restaurants uit, want het is te makkelijk om telkens op dezelfde terug te vallen, terwijl er zoveel keuze is.

In het appartement computeren we wat, maar na mister Country Music vanochtend  zijn we beiden moe en laat zal het niet worden.

4 reacties:

Petr@ zei

Wat een heerlijke plek om met dat mooie weer te vertoeven. De zee zal nog wel te koud zijn om in te zwemmen?

Anja L. zei

Wat lekker toch dat jullie dit soort tripjes kunnen maken.
Ik ben ook altijd zo blij dat we de mogelijkheid hebben om op stap te kunnen gaan. Nu ook weer, lekker een paar dagen in Frankrijk.

Marion2 zei

Wat hebben jullie het toch goed met zijn tweetjes!
Heerlijk om zo samen een paar dagen weg te zijn.

Ik vraag me nog wat af. Ik heb wel eens gehoord dat
Amerikaanse toetsenborden er anders uitzien dan Europese
en nu zie ik dat je foehn schrijft in plaats van föhn.
Is het misschien zo dat de umlaut ontbreekt op je toetsenbord?

Petra zei

@Petra - De zee is zestien graden, mij niet gezien!

@Anja - Ik benijd jullie wel dat je zomaar even naar een ander land kan, maar eigenlijk voelt dat hier net zo.

@Marion - Inderdaad, ik kan de umlaut wel op mijn telefoon schrijven, maar niet op mijn vaste toetsenbord van mijn laptop. Ik kan wel een ander toetsenbord gebruiken, maar dan moet ik telkens wisselen en daar ben ik bij het schrijven van het blok meestal te moe voor.