Over een weekend in Ohio

Zaterdag 

Eigenlijk is het zaterdag en zou ik langer moeten slapen. Maar om half zeven ben ik echt wakker en pak mijn telefoon erbij. 

Een kwartier later is Rick ook van de partij. Ik pak wat laatste dingen in en als ik beneden kom staat er een kop koffie klaar. 

Voor we op pad gaan doe ik alvast een half uur cardio. Dan gaan we ons weekend ontbijt en natuurlijk de koffies halen. 

Vervolgens bezoeken we de Vienna markt waar ik een aantal foto's maak. Verder koop ik een fles Pure Green groentesap om mee op reis te nemen. 

op p

Thuis pakken we alles in en vullen de koelbox. Ik neem mijn gisteren gemaakte lunch mee. Dat bevalt me zeer goed tijdens auto reizen. Je weet maar niet wat je onderweg tegenkomt. 

Tegen half elf zijn we klaar om op pad te gaan. De GPS geeft iets meer dan vijf uur rijtijd naar Akron, Ohio. 

Natuurlijk is er eerst een file om het gebied rond Washington uit te komen. Daarna gaat het vlot door Maryland en al gauw rijden we Pennsylvania binnen. 

 

Ondertussen praat ik gezellig bij met Saskia. Zij heeft drie klassen en twee daarvan zijn kinderen, die nog geen Engels spreken. We hebben het over taal en hoe Saskia's kennis van de Nederlandse taal helpt. Dat is meer dan je zou denken. 

Tegen enen beginnen we trek te krijgen en we stoppen bij de Somerset service plaza. Ik doe me tegoed aan mijn salade, garnalen en perzik. Rick koopt een broodje van Roy Rogers. 

De weg door Pennsylvania leidt door de Poconos, die deel maken van het Appalachen gebergte. Het is mooi, maar ook bochtig en daardoor vermoeiend rijden. 

Om klokslag drie uur rijden we Ohio binnen. Het landschap is veranderd in saai en plat. Ook is de zon verdwenen al is het wel 28 graden. 

We logeren bij de Residence Inn Akron en komen daar om vier uur aan. We rusten een uurtje uit op de kamer en gaan dan Akron in om een restaurant te vinden. 

Dit stadje heeft de bijnaam Rubber City, want drie van de grootste autobanden bedrijven in de VS hebben er hun hoofdkantoor (Goodyear, Firestone en BF Goodrich). 

We strijken neer bij Crave in het centrum en nemen plaats aan de bar. We beginnen met een charcuterie plankje en een biertje (La Trapper, Nederlands) en een glas rode wijn voor mij. Daarna proberen we de pierogi's, de specialiteit van dit gebied. Die zijn niet aan mij besteed, ik vind het een melige hap. 

Als laatste delen we de krabcakejes en die zijn wel heerlijk. Jammer genoeg zijn ze morgen gesloten, want we zouden hier graag nog een keer eten. 

Na het eten lopen we nog even door de stad. Er is een openlucht concert gaande. Verder zijn er een aantal architectureel interessante gebouwen en een standbeeld van een man die een band vastheeft. 

Dan gaan we terug naar het hotel en wachten tot Katja landt. Rick gaat haar ophalen, want ik ben op van de pijn. Morgen is het hopelijk wat beter. 

Zondag

Na een pijnlijke nacht heb ik het om kwart voor zeven gehad met het bed. Ik sta stilletjes op en ga in de zitkamer zitten. Het is fijn dat we twee slaapkamers hebben, het maakt het een klein appartement. Rick volgt een half uurtje later en we maken ons klaar. Er zijn ook twee badkamers dus we storen Katja niet. 

We gaan op weg naar Starbucks en Panera voor koffies en ontbijt. Katja en ik zijn altijd eensgezind en bestellen hetzelfde. Nadat we de koffies opgehaald hebben rijden we naar Panera. Rick gaat de bestelling ophalen, maar komt terug met de mededeling dat ze die niet ontvangen hebben. 

Oh nee, ik bedenk me met schrik dat ik hem naar Vienna heb gestuurd. Zo zonde van het geld, maar er zit niets anders op dan het opnieuw te bestellen. We eten op de kamer waar we Katja al gedoucht en wel aantreffen. Dan gaan we naar het wandelpad dat we gisteravond zagen. 

Dat loopt langs het Erie en Ohio kanaal waarvan vijftien sluizen in Akron zijn. Het is een mooi pad langs heel wat geschiedenis. 

Hier werd Quaker Oats opgericht door een Duitse immigrant

We zien een schattige dikke bosmarmot

Op een gegeven moment komen we bij een winkeltje uit. Dit blijkt een klein museum te zijn en de man, die er werkt, vertelt interessant over dit kanaal en zijn geschiedenis vooral in de Burgeroorlog. Er is zelfs een band met ons gebied, want George Washington was hier en wilde dit kanaal hier net als het Chesapeake en Ohio kanaal in onze omgeving. 

Het winkeltje dat hier al sinds midden 19e eeuw staat

De geschiedenis van het winkeltje dat door meerdere generaties werd gerund

De herfstkleuren zijn hier verder dan bij ons

De tijd gaat snel en terug in het hotel maken we ons klaar om naar de herdenkingsdienst van Ricks vaders vriendin Carol te gaan. Katja en ik halen een kleine salade van Panera om wat in onze magen te hebben. Rick kiest een snack wrap van McDonald's. 

Dan gaan we op weg naar Wooster wat nog zo'n drie kwartier rijden is. Het ziet eruit als een leuk historisch plaatsje, maar we hebben geen tijd om daar meer van te zien. We moeten om een uur bij de Trinity United Church of Christ zijn.

De kerk is precies twee honderd jaar oud

We worden hartelijk begroet door Carols dochters Deb en Trisha. Verder maken we kennis met haar overlevende broer en zussen. De dienst is helemaal Carol. Het koor waar ze in zong zingt een lied, verder wat psalmen, een emotionele toespraak van Deb en na drie kwartier is het afgelopen. 

Na afloop is er een lichte lunch. We maken met nog meer mensen uit Carols leven kennis en zijn blij dat wij er als afgevaardigden van de Engle familie zijn. Er komt nog een dienst in Michigan in december waar Ricks zus naartoe zal gaan.

Dit bord vond ik een mooie uitspraak

Als iedereen vertrokken is gaan we met Deb en haar vrouw Brenda mee naar Carols huis. Daar zijn een aantal dingen, die nog van Ricks vader waren, die Katja en Rick mee willen nemen. 

Beau Beau, Dad en Carols hondje, herkent ons nog

Het is altijd heel wat om zo'n huis leeg te halen en Carols dochters wonen beiden ver weg. Gelukkig hebben familieleden het gekocht en hebben ze veel hulp. Het is vreemd dat dit waarschijnlijk de laatste keer is dat we Deb en Beau Beau zien. Maar je weet nooit. 

Het loopt tegen vieren als we afscheid nemen. Op de terugweg nemen we mooie landelijke weggetjes met veel Amish boerderijen. Ik neem een aantal foto's van de typisch rode "Oma Duck" schuren. 

Het is hier best mooi met eindeloze maisvelden en veel pittoreske boerderijen en kleine plaatsjes.

Eenmaal terug in het hotel verkleden we ons in onze gewone plunjes. Dan gaan we naar de Lock 15 Brewery. Daar hebben ze een flink aanbod aan zelf gebrouwde bieren en Katja en Rick zijn tevreden over hun keuze.

Voor onze maaltijd delen Katja en ik, zoals zo vaak als we samen eten, een aantal voorafjes. We hebben heerlijke slawraps met Aziatische kip en pindasaus, watermeloen en feta salade en verrukkelijke kippenvleugeltjes. Rick kiest de lamsvlees shawarma. Het is goede keuze en leuke bediening. 

En nu is het lekker tot rust komen in de hotelkamer. Katja's vlucht gaat morgenochtend heel vroeg dus de wekker zal ons allen bijtijds naast ons bed hebben. Wij rijden daarna terug naar huis. Allemaal een fijne week gewenst!