Dag 11 Spanje: Naar Madrid via Córdoba

Rick heeft zijn wekker voor zeven uur gezet, maar zoals zo vaak ben ik er ruim voor wakker. Ik doe Connections en sta dan op. 

Gisteravond hebben we alles al ingepakt. Daardoor zijn we nog voor half acht klaar om te gaan ontbijten. 

Na het lekkere buffetje ga ik de trap op naar de twaalfde verdieping. Ik wil nog wat ochtend foto's vanaf het dak maken. 

Zo over Malaga uitkijkend voel ik me voor het eerst deze vakantie wat melancholiek om weg te gaan. Ik ben dol op de Costa del Sol en heb er zoveel goede herinneringen. 

Rick heeft intussen de bagage naar beneden gebracht en gaat de auto halen. Als we na het inladen Málaga uitrijden zien we een mooie zonsopgang boven de Middellandse Zee. We vragen ons af waar en wanneer we die zee weer zullen zien. 

We stellen de GPS in op Córdoba en rijden al gauw tussen eindeloze velden met olijfbomen. Vele kilometers lang zien we niets anders. 

Op een gegeven moment kan Rick de weg af en stoppen we even bij zo'n boomgaard. De vruchten zijn rijp aan het worden. De oogst begint volgende maand. 

We hebben vorig jaar in Griekenland al een "rauwe" olijf geproefd en herinneren ons nog hoe bitter die was. Dat hoeft dus niet nog een keer. 

Wat ook opvalt zijn de prachtige oleander struiken langs de weg. Google vertelt dat die een veiligheidsfunctie hebben. Je kunt de tegenliggende weghelft niet zien en dat helpt met lichten in het donker. 

Eenmaal in Córdoba parkeren we in een garage in het historische centrum. We lopen eerst naar de Mezquita kathedraal, waaraan nog heel goed te zien is dat het oorspronkelijk een moskee was. 

We lopen de binnenplaats binnen en willen kaartjes voor de kerk kopen. Die sluit echter om kwart over elf vanwege de Nationale Dag van Spanje. Het is net na elven dus dat gaat niet meer lukken.

Dan lopen we de Romeinse brug maar over de Guadalquivir rivier. Hier zit zowaar water in. Aan de andere kant zien we de Romeinse bogen van de brug en hebben zicht op de oude stad. 

Copilot raadt ons nu Calleja de las Flores aan. Dat is een lieflijk steegje met bloempotten aan weerszijden. Om er te komen lopen we langs het Moorse gedeelte van de Mezquita. 

Bij Calle de las Flores aangekomen moeten we eerst op een toer groep wachten. Het is gigantisch druk in de stad en we hebben er eigenlijk genoeg van. 

We zagen een restaurantje met broodje. Ik kies er een met tomaat en tonijn en Rick met ham en kaas. Het is niets bijzonders, maar vult de maag. 

Na het eten lopen we zo snel mogelijk terug naar de auto. Wegwezen uit deze menigte! We hebben wat dat betreft behalve in Barcelona veel geluk gehad.

De volgende stop op weg naar Madrid is Consuegra. Hier staan de molens waarvan Don Quichot dacht dat ze reuzen waren in het boek van Miguel de Cervantes. 

Na een paar uur komen we er aan en dit is echt leuk! Twaalf graanmolens, naar voorbeeld van de zestiende eeuwse Nederlandse molens. 

We parkeren dichtbij waar de meeste molens staan. Een paar zijn open en hebben een winkeltje binnen. 

De molens zijn zeer fotogeniek vooral met het kasteel op de achtergrond. Dat bezoeken we niet, want we willen door naar Madrid en daar niet te laat aankomen. 

Ook nog wat moderne molens vlakbij

Voor Madrid tanken we nog even en komen weer door interessant landschap zo'n honderd kilometer voor we aankomen. Het heeft wel iets weg van het Amerikaanse zuidwesten. 

Rond half zes zijn we bij het Mercure hotel vlakbij het Prado museum. Rick moet de auto naar een garage brengen, maar kan die eerst niet vinden. Als dat allemaal gebeurd is gaan we op zoek naar wat te eten. 

Dat wordt Los Rotos. Hun specialiteit is huevos rotos (gebroken eieren). Dat hebben we op bijna elk menu zien staan en willen het weleens proberen. 

Het restaurant is populair dus het eten moet goed zijn. Rick bestelt vlees en champignons en ik zeevruchten. Het is werkelijk heerlijk! Ik heb er een gazpacho bij voor de groenten. 

Deze straat heeft meer restaurants dus misschien gaan we die de andere avonden hier proberen. Voor nu gaan we terug naar het hotel en lekker op bed lezen.