Dag 3 Spanje: Kerken en nog een prachtig gebouw

Als we om half acht opstaan (ik was om zeven uur al wakker) heb ik heerlijk geslapen, maar Rick helemaal niet. Behalve dat hij bleef malen over zijn portemonnee heeft hij ook onverklaarbare jeuk in zijn nek, de binnenkant van zijn ellebogen en binnenkant van zijn knie. 

Er lijkt geen uitslag te zijn, hoewel ik de binnenkant van zijn gewrichten wel rood vind zien. Rick wil niets van een dokter horen dus dat laat ik maar gaan. Ik eis echter wel dat we aangifte gaan doen bij de politie. Je weet toch maar nooit en een nieuwe portemonnee en de kosten voor een nieuw rijbewijs kunnen we dan op de reisverzekering verhalen. 

We eten eerst weer een heerlijk ontbijt beneden. Ik vind de yoghurt hier lekker, want niet zo dik als Griekse yoghurt. Ik eet het met een mengsel van zaden en noten. Het smaakt me zeer goed met een sterke kop koffie. 

Na het eten nemen we een taxi naar het dichtstbijzijnde Mossos d'Esquadra station. Dat is de lokale politie. Rick moet een formulier invullen en daarna een heel aantal vragen beantwoorden. We krijgen een rapport mee en zeggen gedag. Althans dat dachten we...

Hier bevinden we ons niet zo ver van zee en besluiten daar als eerste heen te lopen. Ook hier hebben ze groene papegaaien zoals op de foto te zien is. We komen langs een of twee musea, maar niet waar wij in geinteresseerd zijn.

Het eerste wat we aan de kust zien is een enorm monument voor Columbus. Die was natuurlijk belangrijk voor Spanje, maar ik vind het nog steeds idioot dat wij in de VS een Columbus feestdag hebben, terwijl de man nooit voet op Amerikaanse bodem heeft gezet. 

Even verderop staan twee andere interessante beelden. De ene is La Gamba, een enorme garnaal, en de andere stelt ook een garnaal voor, maar dat haal ik er niet uit. 

Even verderop is er markt langs de boulevard. Er zijn etenswaren, vooral groentes en vruchten, en verder is het meer het verkopen van spullen zoals zonnebrillen en sjaals. Dan komen we bij het strand van Barceloneta aan en nemen plaats bij een cafeetje aan de rand van de boulevard.

Het is leuk zo even een beetje strand en er is veel te zien. We drinken beiden een cola zero en dat gaat er goed in. Je krijgt wel dorst van het wandelen en het is flink warm. Na een half uurtje zijn we weer opgeladen en gaan verder. 

Door het politie bezoek is het later dan ik zou willen. We besluiten voor de lunch nog even de Santa Maria del Mar te bezoeken. Toegang bedraagt 5 euro en dat is echt de moeite waard. Wat een bijzondere Gotische kerk is dit. 

Het is toch onvoorstelbaar dat men dit in de Middeleeuwen kon bouwen! De kerk is hoog en zelfs helemaal bovenin zijn er versieringen over Jezus en anderen. De glas in lood ramen zijn prachtig, zulke felle kleuren! Het is een fotogenieke kerk dus we blijven een tijdje binnen. 

Van buiten is hij minder mooi

Het is inmiddels na twaalven en tijd om een lunch restaurant te gaan zoeken. We strijken uiteindelijk neer bij de Taverna del Bisbe. Het terras zit vol, maar eigenlijk is binnen in de airconditioning ook wel even lekker. 

Rick bestelt de Catalaanse hamburger. Ik zie gazpacho op het menu en dat is mijn lievelingssoep. Voor de proteine neem ik de gerookte mosselen. Het eten is heerlijk en niet duur, een goede keuze dus. 

We zijn nu dichtbij de kathedraal van Barcelona. De entree bedraagt 16 euro en Rick vindt een kerk wel voldoende voor vandaag. Ik ga dus alleen naar binnen en Rick blijft buiten wachten. Ook deze kerk had ik niet willen missen. 

Hij is iets "nieuwer" dan Santa Maria del Mar, maar een eeuw maakt niet zoveel verschil. Alweer hangt mijn mond open van de pracht en praal. Hier moet ik even gaan zitten om het allemaal in me op te nemen. Ik ben niet religieus, maar in een kerk voel ik toch altijd wel wat. 

Nadat ik binnen alles bekeken heb loop ik de kloostertuin in. Daar zie ik twaalf ganzen. Het zouden er dertien moeten zijn, maar ik zie de dertiende nergens. Misschien is die in het hok. Deze ganzen zijn er vanwege St. Eulalia, de patroonheilige van Barcelona. 

Eulalia was een dertienjarig christelijk meisje dat door de Romeinen gemarteld werd. Er zijn dertien ganzen, een voor elk jaar van haar leven. Er wordt gezegd dat ze een beschermende rol hebben. Ik vind het een mooi verhaal, maar hoe die ganzen kunnen beschermen is me een raadsel. 

De uitgang is hier en dat is niet waar Rick zit. Ik loop om de kerk heen om hem te zoeken. Dan gaat mijn telefoon met een Barcelona nummer. Het is de politie. Even heb ik hoop dat Ricks spullen gevonden zijn, maar het blijkt dat Rick zijn paspoort op het bureau is vergeten (later denken we dat het uit zijn heuptasje is gevallen toen hij opstond).

Wat zijn wij blij dat ze nu bellen, want morgen verlaten we de stad. Rick moet dus terug naar het politiebureau, maar ik wil heel graag het Palau de la Musica Catalana bezoeken. 

We lopen daarheen en het is al een heel mooi gebouw van buiten. Rick ziet de foyer, maar een toegangskaartje kost 18 euro. Ik wil dat wel heel graag betalen, maar Rick gaat liever nu zijn paspoort ophalen. Dat doen we dus. 

Achteraf ben ik heel blij dat het zo gegaan is. Rick kon namelijk geen taxi vinden en het duurt daardoor lang voor hij bij de politie is. Ik heb in de tussentijd op mijn gemak dit prachtige gebouw in me opgenomen. 

Ook hier kan ik bijna niet ophouden met fotograferen. Er zijn zoveel details. Wat dat betreft doet het me wat aan de Library of Congress denken, hoewel ook weer heel anders. Het theater is helemaal schitterend. 

Op het balkon staat een hele rij kolommen met mozaiek decoraties. Ik heb geluk dat het heel rustig is en ik kan foto's zonder mensen erop nemen. Dan meldt Rick dat hij eindelijk zijn paspoort terug heeft en we spreken af elkaar bij Mercat de La Boqueria te ontmoeten. 

Deze overdekte markt bestaat al eeuwen en is sinds 1914 zoals hij er tegenwoordig uitziet. We kijken onze ogen uit. Er zijn zoveel verschillende producten van snoep tot schapenkoppen en alles daar tussenin. Ik proef een geconfijt plakje kiwifruit en dat is lekker, maar wel erg zoet. Verder kopen we niets. 

Het loopt tegen vijven en onze energie is op. We besluiten naar Ciutat Condal te lopen en daar te gaan eten. Dat restaurant werd aangeraden door Copilot en het is een heel goede suggestie. We eten montadito's en tapa's. Montadito's, hapjes op een snee brood, zijn typisch Baskisch.

 

Na het eten lopen we terug naar het hotel waar we beiden een douche nemen om de stad van ons af te wassen. Het was een prachtige dag en we vinden dat we in een paar dagen heel wat van Barcelona hebben gezien, Op naar Valencia morgen!