Dag 4 Disney: Magic Kingdom

We hebben besloten om ondanks dat het park om acht uur open gaat voor hotelgasten om die tijd te vertrekken naar de Magic Kingdom. Eerder klaar zijn lukt toch niet.

Keurig om klokslag achten zit iedereen in de van. We parkeren de van bij het Transportation Ticket Center en nemen dan de monorail. 

Dat gaat allemaal zeer vlot en nog voor half negen zijn we in het park. Bij de Starbucks is het ook niet druk en zo kunnen we nog voor de officiele opening een paar ritjes doen.

We beginnen met Buzz Lightyear,  altijd heel leuk met een schietcompetitie. Ik win van Rick, maar Justin heeft van ons allen de hoogste score.

Eerst had ik geen zin om de Space Mountain achtbaan te doen, maar de anderen willen graag. Hij is wat te veel schudden voor mij, maar toch wel leuk. Ik ben blij hem weer eens gedaan te hebben.

Het Kleine Zeemeermin ritje is altijd een van mijn favorieten. Zo kleurrijk en vrolijk gedaan.

De volgende attractie is It's a Small World. De rijen beginnen nu langer te worden dus goed dat we een paar van de populairste ritjes al gedaan hebben. We zullen "It's a Small World' weer de hele dag in ons hoofd hebben.

Het is nog te vroeg voor onze fast pass en voor het eerst deze week is het warm en zonnig. Dom genoeg heb ik de zonnebrandspray in de van laten liggen.

We gaan dus de winkels in om dat en een cap voor Saskia te kopen. De kids kopen ook een lolly en terwijl zij daaraan likken doen Rick en ik onze kassen in een kluisje.

Door het Assepoester kasteel lopen we vervolgens naar de Haunted Mansion. Dat is onze eerste fast pass vandaag. Lekker even griezelen op de Disney manier, hoewel een jongetje voor ons het zo te horen toch veel te eng vindt.

Voor de lunch kijken we nog even de 3D film met Donald Duck die er met Mickey's toverhoed vandoor gaat. Altijd zeer vermakelijk, maar we verzuchten dat ze eens in nieuwe 3D brillen moeten investeren! 

 Bij Ray's Cosmic Starlight Cafe hebben ze een plantaardig gehakt broodje en dat willen Saskia en Justin graag. Ik kies de bacon burger en laad mijn bakje vol met verse tomaat als groente. Het smaakt redelijk, maar vult de maag.

De Monsters Inc. komedie show die we na het eten bezoeken is erg grappig. We lachen een paar keer hardop. Ik kom zelfs een keer in beeld en weet volgens het Monster niet waar ik ben. Zonder contekst niet grappig, maar met wel en de hele zaal lacht.

Nu is het tijd voor onze tweede fast pass, voor Big Thunder Mountain Railroad. Echt een prina achtbaantje.

Saskia en Justin hebben duidelijk wat genoeg van de ritjes en ik geef ze geen ongelijk. Terwijl Rick en zij een ananas ijsje halen kijk ik naar de altijd weer mooie parade.

 Dan gebruiken we onze laatste fast pass voor Aladdins vliegende tapijtjes. Dit is een kinderritje dus we hebben het nog nooit gedaan maar het is best leuk.

De meeste wachttijden zijn nu ruim een uur en daar hebben we geen zin meer in. Saskia en Justin besluiten terug naar het hotel te gaan om in het gitaarvorm zwembad te gaan zwemmen.

Rick en ik doen nog even de ouderwetse Carousel of Progress, waarin je met een animatronische family door de twintigste eeuw reist. Hij debuteerde tijdens de World Fair van 1965.

Op een gegeven moment heb ik ook meer dan genoeg van de drukte en het staan overal. De Magic Kingdom heeft nauwelijks bankjes en al helemaal niet in de schaduw.

Rick wil in het park blijven dus ik besluit alleen de monorail naar het luxe Grand Floridian hotel te nemen. Daar ben ik nog nooit geweest. Het heeft een heel mooie lobby in ieder geval.

 

 De Enchanted Rose lounge heeft een Belle en het Beest thema. Ik neem plaats aan de bar en bestel een bloody Mary. Zoals het een goede bar betaamt smaakt die opperbest.

Intussen schrijf ik dit gedeelte van het blog. Het is heel fijn hier een tijdje te relaxen. Tegen half zeven neem ik de monorail terug naar het park.

Daar tref ik Rick bij het kasteel en we kijken een van de leuke shows. De kinderen zijn op weg hierheen en wij gaan vast onze tafel vragen bij de Jungle Skipper Canteen. Hier zijn een goed aantal veganistische optisch.

Als Justin en Saskia niet veel later komen delen we een paar voorafjes. Als hoofdgerecht neem ik het meest exotische gerecht dat ik ooit op een Disney menu heb gezien. Dat zegt wat met alle buitenlandse cuisines in Epcot.

Het is een gebakken gele snapper met kimchi. Het is zelden dat vis niet gefileerd is in de VS en eigenlijk bestel ik heel vaak de hele vis als die op het menu staat (behalve in Aziatische restaurants).

Die gele snapper wordt het dus voor mij. Kimchi cind ik ook heerlijk dus het lekkerste maal van deze week. De anderen zijn ook zeer tevreden, een aanrader dus, deze Skipper Canteen (en ze hebben nu eindelijk alcohol).

 Na afloop krijg ik een compliment over hoe schoon ik de vis heb gefileerd. Jong geleerd, oud gedaan.

 Saskia, Justin en ik zijn nu helemaal gaar. Rick wil nog graag blijven voor het vuurwerk. Wij drieen nemen de monorail terug en dan een Uber.

Van verre zien we wat van het vuurwerk. Luis, die bijna geen Engels spreekt, is onze Uber chauffeur.  Mijn gebrekkige Spaans komt van pas zodat hij ons naar het juiste hotelgebouw brengt. Het is namelijk nog een hele wandeling vanaf de lobby hier!

Dit was onze laatste dag in de Disney parken
 We hebben zoals altijd genoten, maar ik vind  vier dagen genoeg.  Vooral met dit rondwaaiende virus is het beter om minder menselijk contact te hebben.

Morgen doen we nog wat leuke dingen en dan beginnen we aan de lange rit terug. Het is weer omgevlogen!

Dag 3 Disney: Animal Kingdom

Rick heeft zijn wekker voor half acht gezet, maar we blijven beiden nog een kwartiertje liggen. Belangrijker is dat de kids wakker zijn en gezien het feit dat er muziek uit die hoek te horen is, is dat het geval.

Zij stonden een uur eerder op dan wij en nog zitten Rick en ik als eersten in de van. De bestemming van vanochtend is Animal Kingdom. Daar komen we een kwartier voor de opening aan en Saskia en Justin rennen naar de ingang om in de Avatar Flight of Passage rij plaats te nemen.

Rick en ik hebben geen haast en nemen het trammetje. Geen goede beslissing want we hadden makkelijk kunnen lopen en de man aan de microfoon hoort zichzelf wel heel graag praten met ergerlijke grapjes. Als we uitstappen verkondigt hij dat hij zijn koffie nog niet gehad heeft. Nou, dat is niet te merken!

Het belooft vandaag eindelijk een warmere dag te worden, maar ik heb mijn jasje toch nog mee. Daar krijg ik geen spijt van want meteen is de air conditioning binnen niet te harden. Duidelijk gaat iedereen meteen naar Flight of Passage in het Avatar gedeelte, waardoor de rijen elders nog maar erg kort zijn. 

Rick en ik halen eerst ontbijt bij Creature Comforts, de Starbucks hier. Het is een stuk rustiger dan bij Hollywood Studios en binnen het kwartier staan we met koffies en ontbijt buiten. We eten snel en lopen dan naar Dinosaur. Dat ritje was in november gesloten en nu is er maar een korte wachttijd voor. Het is leuk gedaan, ik herinnerde me eigenlijk niet hoe dit was. 

Saskia en Justin hebben intussen besloten dat drie uur in de rij voor Flight of Passage hen te lang is. In plaats daarvan zijn zij naar Everest gegaan. Dat is ook onze volgende stop, maar de kinderen zijn er dan al klaar mee en hebben nog geen koffie en ontbijt op.

Tegen de tijd dat Rick en ik bij Everest aankomen is de wachttijd 35 minuten, maar we zitten binnen het halve uur in het treintje. Dit is een van de leukste achtbanen, want je gaat een heel stuk ook achteruit. Ook het decor terwijl je wacht is heel goed gedaan. Dat vind ik sowieso bij Animal Kingdom.

Rick haalt na afloop nog een koffie en dan lopen we naar het Avatar gedeelte. Daar treffen we Saskia en Justin, die laatste is ook nog bezig met zijn koffie. Als de heren hun drankjes op hebben gaan we naar de Na'vi River attractie. Daar is een wachttijd van 85 min, maar wij hebben een fast pass.

Dit boottochtje over de Avatar rivier is zo etherisch mooi! Je waant je echt in een andere wereld. Ik maak er een kort filmpje van. Voor Justin en Saskia is dit nieuw en ze zijn zeer onder de indruk. Wat een geluk dat ik er nog een fast pass voor kon bemachtigen.

Het is intussen kwart over elf en Saskia klaagt dat ze enorme honger heeft. We besluiten naar het Rainforest Cafe te gaan, hopend dat er geen heel lange wachttijd is. We banen ons een weg door het labyrint dat Animal Kingdom heet. We zijn het erover eens dat dit het enige Disney park is waar we de weg kwijtraken. Door Afrika heen komen we uiteindelijk bij onze bestemming.

Rick dacht dat het zo vroeg niet druk zou zijn, maar hij heeft het mis. We moeten een half uur op een tafel wachten. Eigenlijk helemaal goed, want zo eten we op een normaal lunch schema. Rick en ik nemen de cobb salade. Rick zonder blauwe kaas en ei en ik zonder kip (heb ik nu bijna een jaar niet meer gegeten). Justin kiest de vegetarische pasta en Saskia de Beyond burger (veganistisch). Het gaat er allemaal goed in.

Tijdens het eten bespreken we de rest van de dag. Justin heeft Flight of Passage nog nooit gedaan dus Saskia laat het aan hem of hij de twee uur ervoor in de rij wil staan. Dat is niet het geval en eigenlijk zijn beiden heel moe. Zij willen dus terug naar het hotel om even te kunnen rusten. 

Rick en ik zetten ze daar af en dan gaan we door naar Epcot. Dit blijft, ondanks alle verbouwingen, ons favoriete park. We lopen als eerste naar Test Track want dat hebben we deze keer nog niet gedaan. De rij voor solo rijders is maar 15 minuten lang en wij vinden het prima om niet samen te rijden. Uiteindelijk komen we toch in dezelfde "auto" terecht, ik voorin, Rick achterin. 

Eerlijk gezegd vonden we de eerste versie leuker dan deze. Maar het keihard racen blijft leuk, al merkt zelfs Rick op dat het mijn kapsel geen goed deed. Gelukkig heb ik in mijn tas, die wel een beetje op die van Mary Poppins lijkt, ook nog een borsteltje zitten en daarmee zie ik er weer keurig uit. 

Vanwege het Flower and Garden Festival is er een tijdelijke vlindertuin opgezet. Rick en ik besluiten daar even doorheen te lopen en dat is erg leuk. Ik ben dol op vlinders! Ik zet ze ook graag op de foto, maar deze fladderen wel heel erg. Met mijn telefoon is het bovendien moeilijker, maar ik krijg toch een paar prima kiekjes. 

Volgende stop is de boot door "Living with the Land". Hier zien we onder anderen de nieuwe technieken om te verbouwen. Ook is het opmerkelijk hoeveel planten, die wij "gewoon" kennen, eetbaar zijn. Ook de waterlelies hieronder zijn dat.

Vissen en planten helpen elkaar hier groeien 

Het regent wat als we weer buiten komen, maar gelukkig is het tijd voor onze fast pass voor Nemo and Friends. Een schattig "boot" (want je zit in een schelp) ritje waarbij Nemo en zijn vriendjes op het einde "in" het enorme aquarium van dit paviljoen zwemmen.

De rest van de tijd willen we in de World Showcase doorbrengen. Daar gaan we de nieuwe film in het Canada paviljoen kijken. Een heel mooie 360 graden presentatie is het. We zien bekende en onbekende dingen, hoewel toegegeven meer bekende met de toeristische hoogtepunten. Maar met een broer die in de hoofdstad van dat land woont is dat te verwachten.

Tinkerbell staat in Engeland te pronken 

We lopen door de winkeltjes in Engeland en ik bestel een rose in Frankrijk. Anais is er weer en herkent mij nota bene van een paar avonden geleden. We hebben weer een gezellig Frans gesprek. Het stemt me blij dat het als ik met een Franssprekende praat de taal ook meteen terug voel komen. 

Vanwege het Flower and Garden Festival zijn er bij de verschillende landen ook tijdelijke standjes met eten en drinken. In Japan vindt Rick het onderstaande leuke zalm hapje voor mij. Ik zeeg moe neer op een van de bankjes en Rick weet dat zoiets precies mijn ding is. 

Verder kijken we rond in de enorme Japanse winkel en Rick trakteert zichzelf op een limoncello in Italie. We vermaken ons zo goed dat het opeens tijd is om naar Engeland te gaan voor onze reservering bij de Rose and Crown voor het avondeten. 

Saskia en Justin banen zich inmiddels een weg terug vanuit de Magic Kingdom. Daar hadden ze geluk dat ze zomaar een fast pass voor Space Mountain konden bemachtigen. Wij krijgen een tafel op het terras buiten en Alex is een super goede ober!

Je zou het niet denken maar ze hebben hier heel wat veganistische keuzes. Grappig is dat Rick en ik de bangers and mash kiezen (maar boontjes in plaats van aardappelpuree) en Justin en Saskia de veganistische versie ervan. Misschien moeten de Britten het maar veranderen in bangers and beans, want dat is een heel goede combinatie. Het is voor iedereen een lekker maal. 

De anderen willen nog blijven voor het vuurwerk, maar ik ben heel erg moe en ga liever terug naar het hotel. Dit vuurwerk heb ik in november al gezien en toen viel het me tegen. Rick wil me naar de uitgang brengen, maar ze hebben in dit restaurant een perfect plekje om alles te zien. Ik kan prima zelf de weg vinden.

Na afscheid genomen te hebben steven ik naar de uitgang, allerlei obstakels van wandelwagens en zwabberende mensen ontwijkend. Mijn Uber chauffeur William komt al na twee minuten en nog geen tien minuten later word ik voor ons hotelgebouw afgezet. Gauw voor de duizendste keer vandaag handen wassen en dan dit blog schrijven. Het was weer een super leuke dag en morgen alweer de laatste volle Disney dag. Het gaat altijd veel te snel!

Dag 2 Disney: Hollywood Studios

Rick en ik zijn om half zeven wakker en wekken Justin en Saskia. Ondanks dat Justin een grote Star Wars fan is wordt het al gauw duidelijk dat we de opening van Hollywood Studios niet gaan halen.

Rick is vooral teleurgesteld want nu hebben we nihil kans op boarding passen voor de nieuwe attractie, Ride of the Resistance. Sowieso is het als wij om kwart over acht het park binnenlopen al enorm druk. Het stemt Rick wat beter als hij hoort dat iemand al om kwart voor zeven in de rij moest staan om een pas te krijgen.

We hebben nog niet ontbeten en koffie is nodig. Rick en ik gaan in de rij voor de Starbucks. De jongelui doen intussen Star Tours. Tegen de tijd dat we klaar zijn met het ontbijt is het bijna tijd voor onze fast pass voor de Rock 'n' Roller Coaster.

We kijken wat rond in de winkels en melden ons dan bij de attractie. Die snelle rit door Los Angeles blijft super! Jammer dat de rijen zo lang zijn want dit is waarschijnlijk de enige keer dat we gaan daardoor.

Naast de achtbaan ligt een nieuwe Cars show. Die blijkt leuk en geen wachttijd. Toch vliegt de tijd en omdat we vroeg onze naam willen geven bij het lunch restaurant kunnen we niet nog een uur op iets gaan wachten.

De keuze valt dan op de hilarische Muppet Vision 3D film. De effecten hier  zijn zo goed gedaan. We willen heel graag in de Sci Fi Diner lunchen en lopen daarheen.

We zijn expres vroeg want we hebben geen reservering en het is erg populair. Rick komt dan ook terug met de mededeling dat de wachttijd 50 minuten bedraagt.

We besluiten dan maar een een frisdrank te bestellen bij de bar naast het restaurant.  We zitten nog geen vijf minuten als Rick al een sms krijgt dat onze tafel klaar is. Fijn!

Dit restaurant is opgezet als een ouderwets drive-in theater. Er spelen een aantal grappige filmpjes uit de jaren vijftig.

Saskia, Justin en ik delen een veganistische krabcake als voorafje. Ik bestel de burger met blauwe kaas in slabladeren in plaats van brood. Daarbij een komkommer salade in plaats van frietjes.

Wat ik voorgeschoteld krijg lijkt daar in de verstr verte niet op de serveerster brengt het met excuses terug naar de keuken.

De anderen willen wachten met eten, maar gelukkig spoor ik ze aan te beginnen. Ze zijn namelijk allang klaar als mijn burger eindelijk komt.

Dit keer wordt hij bezorgd door de manager. Om het goed te maken haalt zij mijn eten en glas wijn van de rekening. Dat niet alleen, maar we krijgen ook nog een fast pass voor de Tower of Terror. Heel fijn met wachttijden van tot meer dan 3 uur!

Direct na het het eten gaan we echter een paar van die rijen trotseren. Zowel de Millennium Falxon (die de kids nog nooit hebben gedaan) en de nieuwe Mickey en Minnie "trein", nieuw voor Rick en mij hebben een wachttijd van 2 uur.

We splitsen op en gelukkig zijn er smartphones om de tijd door te komen. Ik schrijf bijvoorbeeld dit blog tot dusver. Van mij hoeft dit wachten niet, maar ik vind het zielig voor Rick als hij beide nieuww attracties moet missen.

Uiteindelijk hoeven we maar iets meer dan een uur te wachten wn dat ia het waard. Ze hebben ee een superleuk  ritje met Mickey, Minnie, Goofy en andere bekenden van gemaakt.

 Saskia wn Justin zijn ook klaar en we treffen elkaar bij de Tower of Terror. Daar gebruiken we de fast pass, die we in het restaurant kregen en sparen daarmee 80 minuten van onze tijd. Het is een van onze favorieten hier dus we zijn heel blij dat het toch nog gelukt is hem te doen.

We hebben nu alles gedaan  hier wat we wilden doen. Ik wil nog even de Pandora winkel in want mijn eksterogen hebben een leuke Olaf bedel opgemerkt. Een paar minuten later prijkt aan mijn armband.

De kinderen wilden eigenlijk gaan zwemmen,  maar het wordt opeens donker en begint te regenen. Dat houdt gelukkig wel op als we bij Epcot aankomen, maar het blijft koel met een flinke wind.

We hebben wel zin in een drinkpauze en gaan daarvoor naar de Rose and Crown pub in Engeland. Voor mij wordt het natuurlijk een bloody Mary.

We lopen verder, genietend van alle mooie bloemen en planten. De boom waar echte orchideen op groeien vind ik prachtig.

Rick is gisteravond zijn cap vergeten,  waarschijnlijk in het restaurant in Mexico. Hij gaat even vragen of die gevonden is, maar dat moeten we bij de uitgang van het park vragen. Dat heeft Rick al gedaan dus we proberen het morgen nog eens.

We gaan nog even de presentatie over de vele vernieuwingen in Epcot bijwonen, maar dat is allemaal nogal vaag. We hebben vanavond een reservering voor Tokyo Dining in het Japanse paviljoen. Ik heb een heel lekkere miso groentesoep en we delen de edamame. Dan heb ik de wasabi garnalen op een bed van gegrilde courgette. Het is een lekker maal en iedereen is tevreden. 

Op weg naar de uitgang maken we nog een aantal foto's en nemen de tram terug naar Discovery 24 waar de van staat.

We zijn allemaal moe al is het pas negen uur, voor ons gevoel natuurlijk tien uur. Hopelijk zijn we morgen eerder op, vooral voor Saskia en Justin want Rick en ik hebben Animal Kingdom natuurlijk "net" gedaan. Voor Justin is bijna alles nieuw. Het is ook weleens fijn, zoals nu, dat ik het echt niet erg vind de heel populaire dingen niet te doen.

Maar voor nu gaan de snaveltjes dicht en de oogjes toe want wat zijn die parken toch ongemerkt vermoeiend! Iedereen slaapt al, behalve ik, Saskia en Justin hebben na gisteravond ook uitgevonden dat energie niet eindeloos is. Morgen is er weer een vroege dag.

Tot nu hebben we genoeg ontsmettende middelen mee en we zijn eigenlijk verbaasd hoe weinig daarvan we hier actief bij Disney zien. Gelukkig lijken de meeste mensen net zo bezorgd als wij en worden handen goed gewassen, kuchen gaat in de elleboog en ik zie ook veel mensen met hand sanitizers, zoals wij.

Het is zeker niet zo dat wij ons hier niet bewust zijn van het Covid-19 virus. Tot nu toe lijkt het nog mee te vallen in de VS (maar wie te geloven hier:?), maar dat zal ongetwijfeld snel veranderen. Daarom ben ik blij dat deze vakantie nu is, een paar weken later was hij misschien niet doorgegaan.

Wij genieten dus maar zoveel mogelijk, maar zijn ons ook bewust dat we in een vreemde tijd leven. Zelfs Saskia en Justin gebruiken zeer regelmatig hun hand sanitizer. Ik kan niet ontkennen dat het mij ondanks al het leuks bezighoudt. Ieder kuchje valt me op en Rick ook. Soms zou ik willen dat ik mijn gedachten even stop zou kunnen zetten, maar dat lukt helaas niet.

Maar goed, ik word te gauw negatief in mijn denken. Tegelijkertijd geniet ik van elk moment. Daarom ga ik nu slapen en neem me voor morgen vooral het plezier te laten overheersen. Het lijkt erop dat de rest van mijn gezelschap daar beter in is.