Onze webcam

Cul-de-sac Cam

donderdag, oktober 09, 2003

Blech, ik ben vandaag heel lui geweest, want ik heb, denk ik, toch een buikvirus of zo uit Mexico meegebracht. Ik werd vanochtend wakker met fikse buikkrampen en de gevolgen van dien. En toch moet de dag verder, op zulke momenten verlang ik toch terug naar mijn kindertijd, lekker vertroeteld worden in bed door moeders.

Maar nu moeten de kinderen hoe dan ook ontbijt, aangekleed en naar school. En vanmiddag Katja van school halen, die na moest blijven voor een project en Saskia naar dansles gebracht en straks weer ophalen. Katja's bijles heb ik lekker afgezegd. Kost ons wel een hap geld, maar het is ook zo'n gedoe, zoals op andere donderdagen al geschreven, zit ik dan 2+ uur in de auto.

Natuurlijk had ik absoluut niets in huis wat ik kon eten met darmproblemen, dus ben ik naar Safeway getogen. Die is lekker dichtbij en ik zag, dat ze de winkel dubbel zo groot gaan maken! Nu is hij ongeveer de grootte van de grote AH's in Nederland en na de verbouwing dus enorm. Hun assortiment is nu al goed, dus ik vraag me dan altijd af, wat voor nieuwe producten er nog bij gaan komen. Tijdens zo'n verbouwing blijft de zaak trouwens gewoon open en staan er overal "please pardon our dust, we're working to improve your shopping experience" bordjes.

Omdat ik wat alledaagse levensmiddelen nodig had, nam ik ook mijn coupon tasje mee. In de zondag editie van de Washington Post zit iedere week een bijlage met 2 boeken vol coupons met kortingen op levensmiddelen. Sommige mensen zijn daar heel serieus in, die kammen er iedere week doorheen en bepalen hun hele boodschappenlijst afhankelijk van de coupons, die ze uitknippen.

Ik heb dat een tijdje ook gedaan en het is eigenlijk best leuk. We konden toen nauwelijks rondkomen en was het iedere week weer een gevogel met geld. Je kunt hier namelijk niet rood staan bij de bank. Natuurlijk kun je wel een credit card gebruiken, maar dat is ook niet handig, als je het geld niet hebt om het terug te betalen. Zo hebben veel Amerikanen ontzettend veel credit card schulden.

Enfin, ik gebruik dus nog wel coupons, maar niet meer zo religieus als vroeger. Ook de supermarkten zelf geven coupons bij de betaling, meestal van een concurrerend product van wat je hebt gekocht. Als je bijvoorbeeld Ragu spaghetti saus hebt gekocht, krijg je een coupon voor Prego saus. En soms zijn ze heel vriendelijk en geven ze je zomaar een dollar korting op je aankopen.

Er zijn eigenlijk voor van alles coupons te vinden, van restaurants (zoals Pizza Hut) tot wasserijen, als je dus echt serieus erover bent, moet je ze wel in categorien verdelen, anders verlies je het overzicht. Daarvoor zijn dan ook handige tasjes te koop, waarvan ik er dus ook een heb.

Ook heeft vrijwel iedere supermarkt of drogist zijn eigen kortingskaart. Ik vind dit heel hinderlijk, want zo heb je behalve je rijbewijs, je credit card(s) en je debit card (pinkaart, die ook als Visa gebruikt kan worden), zo'n 10 andere kaarten in je tas. Van Giant, CVS, Safeway, Petco (dierenwinkel), om er een paar te noemen. Maar goed, die kaart geeft je recht op de aanbiedingen en als je hem niet hebt, betaal je in sommige zaken de volle prijs.

Ik dus allerlei bouillon, bananen, yoghurt en soepstengels (Grissini, die je kennelijk ook in Nederland kunt krijgen, want er staat Nederlands op de doos, naast Spaans en Engels.) gekocht en Gatorade, een drankje waar de kinderen ook dol op zijn, wat je verloren zouten in je lichaam weer aanvult. Dat komt in de lekkerste smaakjes en Aardbeien is mijn favoriet.

Gezellig bij het afrekenen wat met Ed de cassier gekletst, die is altijd bijzonder vriendelijk en herkent iedereen en daarna, omdat ik zo ziek, zwak en misselijk was, voor deze keer gebruik gemaakt van de service waarbij ze je boodschappen voor je in de auto zetten. Meestal draag ik alles gewoon in een keer de parkeerplaats over.

En nu maar hopen, dat dit slechts een eendagsvirusje is en niemand anders ermee besmet wordt!

0 reacties: