Toch wel moeilijk, kinderen opvoeden in een land waar je zelf niet bent opgegroeid. Ook al is zoveel hetzelfde, je bent toch bang, dat het hier net anders genoeg is om schadelijk te zijn. Reden voor deze bezorgdheid vandaag is dat 13-jarige Katja vandaag vertelde, dat ze sinds gisteren een vriendje heeft.

Op zich niets bijzonders. Zo'n "liefde" gaat niet verder op het moment, dan handen vasthouden en een zoentje (op de wang in haar geval, want dat tong gedoe vindt ze niets). Maar toch houd ik mijn hart vast, want wat niet is, kan nog komen.

Ik ben dus bang te veel vrijheid te snel te geven, maar aan de andere kant wil ik ook voorkomen, dat er achter mijn rug dingen gebeuren, omdat ik te streng ben. Zucht!

Ze willen nu met zijn vieren (twee jongens, twee meisjes) naar de film. Mijn man ziet er het kwaad niet van in en ik zie spoken. Wat nu? Een lang gesprek volgde over hoe ze naar zichzelf moet luisteren etc. Vast niet ongewoon. Ze heeft een mobieltje en moet dat zeker meenemen. Het jochie is kleiner en dunner dan zij en ze vindt dat ze hem eventueel makkelijk aankan. Dat zal ook nu nog wel zo zijn, maar niet altijd zo blijven.

Ik krijg de Margriet uit Nederland en daarin staat een column van een moeder met een 14 jarige dochter. Als ik die lees, bedenk ik me, dat het nog zo anders niet is. Misschien zelfs minder vrij hier. Ik vraag me dus al de hele dag af, of dit nou gewoon is voor een moeder met een tiener, of dat mijn bezorgdheid komt door onbekendheid met deze cultuur in dit geval (vreemd, na bijna 20 jaar hier!).

Gelukkig kon ik haar vanmiddag ook heerlijk kind zien zijn. We gingen namelijk naar een Pumpkin Patch (waar je grote pompoenen voor Halloween kunt kopen) in Leesburg animal park, waar ook een kleine dierentuin is, waar je de dieren kunt voeren en aaien. Katja is dol op dieren en ze was vooral niet bij de llama's weg te slaan. Ze wil nu een llama baby voor onze tuin. Op zich is dat mogelijk, er zijn hier heel wat llama boerderijen, maar ik begin er niet aan!

We hebben allemaal ook een babyleeuwtje mogen aaien en een baby nilgai (Indiaanse antiloop) de fles gegeven.

We kwamen er nog een Nederlands gezin tegen, met een 4 jarig jongetje en een 8 jarig meisje (die bijna 2 hoofden groter was dan Saskia! Mijn kinderen zijn niet zo lang, ze aarden naar Rick's kant van de familie). We hadden nog een leuk gesprek met ze. Zij zijn hier voor 3 jaar.

Er was gratis popcorn en appel cider en een pompoen voor iedereen (allemaal voor $8.50 per persoon entree). De kinderen (en wij ook) genoten. We hebben niet eens gebruik gemaakt van de andere speeldingen, zoals een "moonbounce" (een opgeblazen huisje, waar de kinderen op kunnen springen) en hoge glijbanen. Of van de "hooiritjes" met verklede chauffeurs (voor Halloween, wat hier eigenlijk de hele maand oktober duurt).

Met een grote fles appelcider en 5 pompoentjes (de grotere kopen we later, anders rotten ze voor de 31e) togen we weer richting huis. We stopten om bij Chili's te eten. We zijn allemaal verslingerd aan hun boneless chicken wings, kip met een heerlijk picant sausje.