Alpaca's, emu's en meer

De warmte is al voelbaar als ik om negen uur op mijn fiets stap. Met dit weer is hardlopen teveel van het goede, zelfs zo vroeg in de ochtend. Helaas, want daar had ik eigenlijk zin in. Maar de fiets geeft een lekker briesje en natuurlijk geniet ik toch weer van mijn omgeving.

Met fototoestel op mijn rug en riem met waterflesjes (nu onontbeerlijk!) om ga ik op pad. Ik besluit een toch van 20 kilometer te gaan maken, daarvoor moet ik net genoeg tijd hebben, voor ik naar Annemarie vertrek.

Het pad ziet er alweer anders uit, behalve allerlei paarse bloemen bloeien er nu ook fel oranje bloemen overal. Van sommigen weet ik, dat het lelies zijn, maar van de anderen ken ik de naam niet.


Als ik langsfietst vliegt er opeens een enorme roofvogel vlak naast me op. Ik schrik ervan! Ik hoor geritsel in het gras, dus wie weet heb ik net zijn lekkere maal verstoord. Twee kleine baby groundhogs rennen even later naast me in het gras, te snel om te fotograferen, maar ik hoop, dat ik ze uit de klauwen van de adelaar heb gered.

Als er een tegenliggende race fietser passeert, groet ik als gewoonlijk. Het antwoord is een onvervalst Nederlands "Hoe gaat ie?"! Het duurt even voor ik me zelfs realiseer, dat hij Nederlands sprak en dan is hij al uit het zicht verdwenen. Dan valt het kwartje, ik heb mijn oranje voetbal shirt met Nederlandse vlag op de arm aan!

Even later sta ik opeens oog in oog met een hert. Hij (of zij) staat nog geen vijf meter van me af en ik probeer foto's te nemen. Er zit struikgewas tussen ons in en de camera blijft maar focussen op de takken en niet op het hert! Gelukkig is er toch nog een foto redelijk gelukt, voor hij rechtsomkeerts maakte.


Na een uur en 5 minuten ben ik weer thuis. Ik klets nog even met Lorraine, mijn buurvrouw, die een grote soccer fan is. Zij neemt alle wedstrijden op en kijkt ze dan later.

Door dit kletspraatje vertrek ik later dan gepland richting Sterling om Annemarie op te halen. Maar er is weinig verkeer en voor ik het weet sta ik bij haar op de stoep. We gaan naar Leesburg, een leuk oud plaatsje en daar lunchen in het Tuscarora Mill restaurant. Dit restaurant is gesitueerd in een gerenoveerde graanmolen.


Zoals beloofd een foto van Annemarie's "gips"

We krijgen een leuk tafeltje bij het raam en bestellen allebei een "appetizer" voor lunch, Annemarie neemt spring rolls (kleine loempiaatjes) en ik een gerechtje met drie vissoorten en groentes. We genieten en kletsen erop los. Als we een uurtje later vertrekken staat er een rij mensen op tafeltjes te wachten, we waren net op tijd.

Annemarie is nog nooit bij een van de wijngaarden geweest, dus het plan is om naar Lucketts te rijden en daar bij een van de wijngaarden wijn te gaan proeven.

Zodra we van de drukke US 15 af gaan een landweggetje op rijden we de rust binnen. Prachtige vergezichten met glooiende heuvels, grazende koeien en stieren en de typische rode schuren van boerderijen strekken zich voor ons uit.


Na even rijden komen we bij een alpaca boerderij. In de verte staan er drie te grazen, maar na een paar minuten horen we een bel en worden ze naar binnen geroepen. Misschien is het te warm voor ze buiten, want de temperatuur is inmiddels opgelopen tot boven de dertig graden.


Niet veel verderop wordt de weg onverhard. Stapvoets rijd ik verder, niet omdat de weg zo slecht is, maar omdat we langs de weg zoveel moois zien! Jonge haviken rusten op de palen van de hekken, kleurige vogeltjes vliegen af en aan (er zitten vogelhuisjes aan iedere paal).

Bij een volgende boerderij zien we een heel stel emu's in de wei staan. Ik probeer er foto's van te maken, maar ze staan nogal in de schaduw. Een ervan maakt een raar kloppend geluid. Dat is weer eens een ander boerderijdier, dan een koe, varken of kip!


Overal zijn fruitboomgaarden en wijngaarden te zien langs de weg. Hier hebben we vorig jaar ook perziken geplukt.


De Hidden Brook winery is helaas gesloten, maar de ernaast gelegen Lost Creek winery, waar we eerst voorbij rijden, is wel open.


Ze hebben een goede winter gehad en bijna al hun wijnen zijn al uitverkocht! We mogen gratis proeven van de drie overgebleven wijnsoorten. Annemarie en ik vinden allebei de witte wijn en de rose te zoet, maar ik koop een fles Cabernet Sauvignon. Die is licht en fruitig, een lekkere zomerwijn.

We rijden de lange weg terug, weer langs de boerderijen. Bij de emu boerderij komen we een heel gezin wilde kalkoenen tegen. Ook geen alledaags gezicht, mooi zijn ze (nog) niet, maar wel bijzonder.


De alpaca's staan niet meer in de wei en een paar minuten later rijden we het paradijs uit, de bewoonde, drukke wereld weer in. De andere kant op staat er een flinke file, weekend verkeer naar de rivier en bergen.

Bij Annemarie klets ik nog even na en ga dan huiswaarts. Na alweer een lekkere lange avond buiten in de zwoele zomerlucht kijken Rick en ik nog naar de opgenomen voetbalwedstrijd tussen Nederland en Ivoorkust. Maar ik ben te moe, weet de uitslag al en het spel kan me niet boeien, dus na de eerste helft hou ik het voor gezien. Het was weer een fantastische en drukke dag!