Dag 8: Natural Pool met Madi

Het gebeurt me wel vaker op vakanties, ik word steeds luier, waar het op sporten aankomt. Hier heb ik ook zo weinig pijn, dat ik het daarom niet nodig heb. Vanochtend blijf ik lui liggen in plaats van mijn cardio en gewichtenroutines te gaan doen.

Gelukkig krijg ik Rick wel bereid om een strandwandeling te gaan maken. Dat is tenslotte ook beweging. We lopen langs Palm Beach naar de Fishermen's Huts. Daar is het een drukte van jewelste met windsurfers en kite surfers. Ook kamperen de Arubanen in het weekend in de hutjes langs het strand. Het is altijd een kleurrijk geheel.

Bij het stuk strand, dat ieder jaar weer is afgebakend om de schildpaddennesten te beschermen, keren we om. Turtugaruba is de organisatie, die op dit eiland de schildpadden monitort. Een aantal jaren geleden zagen we een babyschildpad, die ze, na het uitkomen van een nest, nog uit het zand redden. Sindsdien hoop ik nog altijd zo'n nest te zien uitkomen.

Bij het hotel zijn de vogels uit hun kooien en Rick wil graag op de foto met de blauwe papegaai. Tot onze verbazing zijn de kinderen nergens te bekennen. Meestal wil Saskia dit evenement niet missen. Boven blijkt, dat ze alle drie nog in diepe rust liggen. Saskia racet naar beneden en kan nog net haar favoriete vogel knuffelen.

Dan maken we ons klaar voor onze excursie van vandaag. Onderweg vullen we de koelbox met drankjes en ijs van Super Food. Lunch is vandaag bij The Paddock. Ik bestel hun speciale tosti met ham, kaas, tomaat en ananas. Een verrassend lekkere combinatie, die ik thuis ook eens wil maken.

Om twee uur hebben we met Madi afgesproken om naar de Natural Pool te gaan. Dit natuurlijke zwembad bevindt zich aan de ruige oostkant van het eiland. Tot vorig jaar waagden wij ons zelf aan de "weg", die werkelijk die benaming niet verdient.

Feitelijk rijd je over de scherpe rotsen en lekke banden zijn niet ongewoon. Het eerste jaar hadden wij er ook een. Regelmatig vroeg ik me toen af, of het zwembad de moeite van die enerverende enge rit wel waard was.

Vorig jaar dachten we een 4x4 te huren, maar het bleek alleen een all wheel drive te zijn. Daarmee is de rit naar de Natural Pool onmogelijk, dus daar stonden we dan. Gelukkig had Pat mij over Madi verteld, die onze reddende engel werd en ons bekwaam naar "Conchi" loodste.

Dat was zoveel leuker en relaxter, dan zelf rijden, dat we dit jaar weer met Madi willen gaan. Bij het begin van de weg naar de Pool staat haar huis. Na even zoeken, met als aanknopingspunten de "Hooiberg", Casibari steenformaties en de ezelopvang, vinden we de juiste route. Dat is altijd even puzzelen, want een duidelijke kaart van de binnenlanden van Aruba is er niet.

Bij het huis treffen we drie kinderen, die met een enorm kapmes kokosnoten aan het openhakken zijn. De oudste is op zijn hoogst acht! Madi komt al gauw naar buiten rennen en omhelst ons als oude bekenden.

In haar rode safari Jeep gaan we op weg. Een Spaans gezin in een witte Jeep volgt ons, want ze vinden het duidelijk een beetje eng. Net als ik denk, dat het lekker vlot gaat, slaat de Jeep af en wil niet meer starten! Ik voorzie al een lange hete wandeling naar de Pool, maar Madi laat zich niet zomaar kisten.

Met haar mond zuigt ze, tot Ricks, die is uitgestapt om haar te helpen, ontsteltenis, de benzine naar buiten en spuugt die in de carburator! Dat doet ze een paar keer en inderdaad, de Jeep start weer. Rick biedt Madi maar gauw een van onze Pepsi Max blikjes aan!

Met veel gehobbel en de mooiste uitzichten komen we na zo'n twintig minuten bij de Pool aan. Daar is het veel drukker, dan andere keren. Het is zondag en er zijn ook veel Arubanen, die hier een middagje gaan zwemmen en van de rotsen duiken.

We vermaken ons er een uurtje met snorkelen, ik zie een blauw en geel visje, dat ik volgens mij nog niet eerder heb gezien. De kinderen klauteren op de rotsen en duiken ervan af. Als we klaar zijn met zwemmen neemt Madi ons nog naar boven op de rotsen, vanwaar we prachtig uitzicht hebben.

De terugweg verloopt zonder problemen. We nemen afscheid van Madi, die ons nog aanraadt even langs het Andicuri strand te gaan. Daar schijnt het leuk zwemmen te zijn. Vandaag hebben we geen tijd meer om te zwemmen, maar we besluiten te gaan kijken of het wat is.

Op een gegeven moment zien we een bordje met "Andicuri" staan en nemen de afslag. Voor we het weten rijden we tussen de rotsen op een "weggetje", dat maar net iets beter is, dan dat naar de Natural Pool. Avontuurlijke Rick besluit toch door te rijden en ik sta duizend angsten uit, dat we midden in de wildernis panne zullen krijgen.

Gelukkig gebeurt dat niet en het strand ziet er inderdaad mooi uit met flinke golven. We besluiten hier een van de resterende middagen heen te gaan. Zonder kleerscheuren komen we niet veel later weer op de geasfalteerde weg en zien even later, dat er een veel betere weg naar Andicuri loopt.

Voor vandaag hebben we weer genoeg avonturen beleefd! We zwemmen nog even en lopen dan naar Bugaloe om naar de live muziek te luisteren en de zonsondergang te bekijken. Het is weer een mooie vanavond met een catamaran op de voorgrond voor leuke plaatjes.

We eten vanavond laat, want we konden pas om half negen terecht bij Passions. Dit restaurant wilden we deze vakantie eindelijk eens proberen, want het krijgt enorme goede recensies.

Het restaurant ligt tegenover het Amsterdam Manor Resort (waar ik ooit eens hoop te logeren) op het strand. We krijgen een tafeltje aan het water en horen de golfslag mooi. Het is te donker om iets te zien. Als we de menu's aangereikt krijgen, blijken die ieder van binnen verlicht te worden. Wat een uitvinding, dat zouden meer restaurants moeten gebruiken.

De goede recensies zijn allerminst overdreven. De serveerder is er precies, als we hem nodig hebben. Hoe lekker hun brood met een speciale pittige saus is, blijkt wel uit het feit, dat we drie mandjes ervan leegeten! Mijn Caribische garnalen zien er niet alleen prachtig uit, maar smaken ook heerlijk.

De anderen hebben nog plaats voor een toetje, de meisjes passievruchtenmousse en Rick en Kai brownie bites. Natuurlijk "moet" ik daar een hapje van proeven en ook die zijn verrukkelijk. Dit restaurant gaat op ons favorieten lijstje!

Doodmoe en voldaan van een lange en avontuurlijke dag rollen we vrijwel meteen na het eten ons bed in!