Onze webcam

Cul-de-sac Cam

donderdag, augustus 26, 2010

Great Falls en exotisch eten

Gisteravond werd het na middernacht voor de kinderen eindelijk sliepen.  Ik bleef op om mijn zus te steunen, dus hoopte vanochtend wat langer te kunnen blijven liggen.  Saskia en Shannon zijn echter al om kwart voor zeven op, want ze hebben vandaag "flight school", hun introductie bij de high school.  Stil gaat het allemaal niet, dus ik doezel wel, maar slapen, ho maar.

Zodra de meisjes vertrokken zijn, hoor ik kleine stemmetjes.  Al gauw lopen die kleine stemmetjes in onze kamer, want Meike de poes heeft bescherming gezocht onder ons bed.  Zij is duidelijk niet van kleine kinderen gediend, terwijl haar broer Snickers het zich allemaal laat welgevallen. 

Hoe ik ook probeer, van slapen komt absoluut niets meer, dus ik sta maar op.  Mijn arme zus blijkt een nog kortere nacht gehad te hebben, want S van twee werd al om vijf uur hongerig wakker.  "Mammie slaapt nog", vertelt Nvan vijf mij, als ik beneden kom (mijn zus en ik spreken Nederlands met de kinderen, maar haar kinderen spreken overwegend Engels terug).  Alleen reizen met drie kleintjes is heel vermoeiend, dus ik hoop, dat mijn zys nog even wat broodnodige rust krijgt.

Intussen vraag ik de kinderen, wat ze als ontbijt willen.  Dat wordt unaniem wafels.  We hebben alleen meergranen wafels, dus ik hoop, dat ze die lekker vinden.  Gelukkig gaat het er allemaal prima in.  S eet er zelfs bijna drie!  Dan gaat S van acht aan de Wii and de meisjes spelen (schattig!) met Barbies.  Ik geniet van het luisteren naar hun gesprekken.  S praat met haar tweeeneenhalf jaren enorm goed!

Als mijn zus ook wakker is, drinken we samen koffie en dan ga ik even naar de sportschool.  Daar doe ik een snel half uur op de stairmaster.  Tot mijn verbazing ben ik helemaal alleen om kwart voor tien, hoogst ongewoon.  Net als mijn boek uit is, is het halve uur voorbij. 

Helaas is dit het een na laatste boek in de Amelia Peabody serie.  De schrijfster is inmiddels 83, dus ik betwijfel, dat er nog nieuwe boeken komen.  Het is zo'n serie, waarbij je wilt blijven weten, hoe het met iedereen gaat voor de rest van hun leven.  Werd Amelia oud?  En haar man, de archeologische professor, die maar niet leek te verouderen?  Altijd heel knap, als een auteur haar personnages zo menselijk en echt maakt, dat je niet meer doorhebt, dat ze enkel in zijn of haar brein bestaan.

Al had ik gisteren bij de Giant al een heel aantal lekkernijen voor de kinderen gekocht, de wafels zijn alweer bijna op en de yoghurt en melk ook.  N wil graag mee om mij aan te wijzen, wat ze allemaal lekker vinden.  Onderweg krijg ik allerlei verhalen te horen, zo leuk, hoe de kinderen zich meteen weer zo thuis voelen met ons. 

Heerlijk ook, hoe N helemaal gebruik maakt van haar monopolie op de keuzes.  Ik krijg sterk de indruk, dat S en S het straks met haar favorieten moeten doen.  Zo verkiest ze de rozijnenbagels boven de gewone bagels en houdt bij hoog en laag vol, dat S. en S. die ook erg lekker vinden.  Voor de zekerheid neem ik toch ook maar een zak gewone bagels mee (die N uiteindelijk toch ook verkiest, als puntje bij paaltje komt).  Bij de self checkout kassa vindt madammeke het prachtig om de produkten te scannen. 

Mijn zus is net zo dol op Aziatisch eten, als ik, maar in hun buurt is er niet zoveel keuze.  Bij Pho Than Lang haal ik de vissoep voor ons voor de lunch.   Mijn zus vindt het net zo lekker, als ik.  Voor de kinderen zijn er bagels met cream cheese en kipnuggets.

Als iedereen gevoederd en gelaafd is, stappen we in de enorme GMC Yukon van mijn zus.  Cosmo gaat ook mee, want we gaan naar Great Falls.  Het is werkelijk schitterend weer, zonnig en warm, maar niet vochtig.  Het park is dan ook vrij druk, althans bij de uitkijkpunten.  De kinderen hebben nog nooit watervallen gezien en voor mijn zus is dit ook pas de tweede keer ooit in dit park na haar verhuizing naar de VS 27 jaar geleden.

Het water in de rivier staat erg laag en we zijn net op tijd om een drietal kayakkers over de rotsen te zien klimmen.  Een van de toeschouwers vertelt ons, dat we net hebben gemist, dat ze over een van de watervallen naar beneden gingen.  Dat had S helemaal prachtig gevonden.  Sowieso is dit uitje helemaal perfect voor hem. Hij is duidelijk, net als Kai op die leeftijd, gek op de natuur (Kai is het trouwens nog, vanwaar zijn keuze voor Environmental Science als major).

Na de verschillende uitkijkpunten te hebben bezocht, lopen we de makkelijkste "hike", waarbij de kinderen nog wel lekker op rotsen kunnen klimmen.  Onderweg komen we langs de ruines van de sluizen van het Patowmack Canal, een project, dat nog door George Washington werd gestart.  Daar moet ook geklommen worden en S vindt het leuk om van de hoogste stenen te springen.  Dat is ongeveer zijn lichaamslengte.  N wil ook springen, maar dan wel in de armen van haar moeder.  S waagt zich er niet aan. 

De kleintjes kunnen bijzonder goed wandelen, dat was met onze drie wel anders!  Als we bij het bezoekerscentrum terugzijn, trakteert mijn zus op een ijsje.  Dan neemt zij de kinderen het bezoekerscentrum in, wat ook erg interessant is, terwijl ik met Cosmo buiten wacht.  Die laatste krijgt intussen natuurlijk ook weer allerlei aandacht, waaronder van een Park Ranger.

Thuis zijn Shannon en Saskia er weer om de kinderen bezig te houden.  De "flight school" was saai, volgens Saskia, maar ze heeft wel zin in high school.  S en N vinden de twee tieners prachtig!  Saskia ontfermt zich over Stefan en doet Wii spelletjes met hem en Shannon neemt N naar de basement om met Barbies te spelen.  Echt lief, hoe ze met de kinderen omgaan.

Mijn zus en ik installeren ons op het deck in het zonnetje.  S blijft bij ons met haar Barbies (van Saskia of Katja ooit), waarvan een geen hoofd meer heeft.  Tot mijn verrassing krijg ik ook opeens een heel grote knuffel van dit kleintje.  Tenslotte zien we elkaar een of twee keer per jaar en op deze leeftijd verwacht ik niet, dat S mij nog herinnert.  Kennelijk is er iets vertrouwds in ons.  Wat zou ik graag willen, dat we dichter bij elkaar woonden!

Terwijl mijn zus S baadt, die eruit zag als een getatoeeerde zeeman, nadat ze zichzelf in de auto met stiften had "gekleurd", maak ik avondeten voor S en N.  Die vallen aan op de kip nuggets met rijst en worteltjes, buitenlucht maakt zeker hongerig!  Na hun eigen (McDonald's door Rick meegebrachte) eten ontfermen Saskia en Shannon zich weer over de twee oudsten.  Zo fijn voor mijn zus, want nu kan zij S in alle rust naar bed brengen.

Als S slaapt, laten we de anderen oppassen en gaan mijn zus en ik samen eten.  Ik wil haar avontuurlijke smaak weleens echt testen en stel Sushi Yoshi voor.  Dit gezellige restaurant ligt aan het historische straatje van Vienna en we kunnen meteen plaatsnemen aan de sushi bar.  De rest van het restaurant zit vol. Het is niet voor niets erg populair, vooral bij Aziaten zelf.

Dit restaurant "werkt" anders, dan andere sushi bars.  Je kunt hier de sushi of sashimi per stuk bestellen, waar het elders altijd in paren komt.  Verder kun je de meeste rollen of heel of half bestellen of als handrol.  Dat geeft de kans op meer proeven en dat doen wij dan ook.

Mijn zus probeert van alles, dat ze nog nooit heeft gegeten.  Voor mij is de gegrilde roggenvin (van hun Japanse "tapas" menu) nieuw en we vinden die beiden heerlijk!  Ook probeert zij de rauwe garnaal met gefrituurd garnalenkopje en vindt het lekker.  Verder neemt ze een hapje van mijn zeeegel, wat ze ook lekker vindt.  Een zus naar mijn hart is het (niet alleen qua eten natuurlijk).

Als ik mijn bord met sashimi en rolls krijg voorgezet, zou het zo in een tijdschrift kunnen!  We hebben de sushi chef bezig gezien en het worden allemaal kleine kunstwerkjes.  Ik houd niet van koken, maar sushi chef ziet er zo creatief uit, dat zou ik wel willen leren.  Alles ziet er zo mooi uit! 

Naast dat mooie bord krijg ik een gefrituurd skelet van de sashimi makreel voorgeschoteld.  Het smaakt werkelijk heerlijk, maar de kop vind ik wat eng.  Ik vraag aan de dichtstbijzijnde sushi chef, of het de bedoeling is, dat ik die ook eet.  Hij antwoordt bevestigend, maar maant me wel voorzichtig te zijn en kleine hapjes te nemen, want het kan hard zijn.  Tot mijn verbazing vind ik het lekker, tot het een beetje zacht wordt van binnen.   Toch eet ik het allemaal op.


Mijn zus vond het een schitterende ervaring, zo leuk om dit te delen.  Rick gaat ook wel mee, maar meer om mij plezier te doen.  mijn zwager vertelt haar ook meteen over de telefoon, dat hij dol is op sushi, maar niet denkt die dingen te gaan proberen.  Het is gewoon ook heel leuk om zo samen even te kunnen relaxen.  Misschien wel zo speciaal, omdat het maar zo weinig voorkomt.

Het is helemaal rustig thuis.  Sasha slaapt nog en de andere twee vermaken zich prima met Saskia en Shannon.  mijn zus maakt ze gauw klaar voor bed en gaat zelf ook slapen.  Ik ben ook erg moe en zal het niet laat maken.   Morgenvroeg zal ik vast weer snel kleine stemmetjes horen!

Familie foto's van vandaag staan hier.

16 reacties:

Marie zei

wat een heerlijk dagje, lijkt me! wat leuk dat je kunt genieten van de kleintjes, het blijft een leuke leeftijd die kleine ukkies!

Nina zei

Brrr die graat!! Dapper dat je de kop ook hebt aangedurfd. ;-)

En wat gezellig dat je zus en haar kinderen bij jullie op bezoek zijn! Geniet ervan, samen!

Suus zei

Wat fijn dat je je zo kan vermaken met je zus, doordat de meisjes oppassen... Geniet er van hoor...

In personages geloven... Wat jij hebt met de Amelia Peabody serie heb ik met de Sara Linton-serie van Karin Slaughter, ik zie de hoofdpersonages ook altijd voor me... die boeken van haar lees ik dan ook in 1 ruk uit!

Fijn weekend hoor!

Anoniem zei

Wat een heerlijke dag hebben jullie er weer van gemaakt.
Maar meegenieten van je familiekiekjes lukt niet,
moet ik me ergens voor aanmelden soms?

groetjes Wilma

Annemiek zei

Een leuke familie dag!

Nicole zei

Wat een heerlijke familiedag heb je achter de rug. En de foto´s waren weer prachtig. Je zus heeft hele mooie kindjes!
De sushi ziet er ook heerlijk uit, al weet ik niet of ik die kop ook opgegeten zou hebben.

Larissa zei

Wat een leuke, gezellige hebben jullie gehad met elkaar zeg!

Marjon zei

Eindelijk ben ik weer helemaal bijgelezen (het is altijd een heel boekwerk als ik op vakantie geweest ben :) )
Wat een heerlijke tijd hebben jullie op Aruba gehad, ik denk dat ik dat eiland ook maar eens op ons "to do" lijstje ga zetten.

Gezellig dat je zus met de kinderen op bezoek is. Ik kan de de foto's niet zien, ze doen het niet bij mij.

groetjes Marjon

Petra zei

@Wilma en Marjon - Er bleek iets mis met de link, hopelijk werkt het nu wel.

Anoniem zei

Dank je Petra,
nu is het wel gelukt, Wat een leuk stel die kinderen, had die koppie's
niet willen missen,volgens mij vond de jongste het wel leuk voor de camera, wat een heerlijke glimlach.

Groetjes Wilma

Ineke zei

Jakkes, wat kan er nou voor lekkers aan een visgraat zijn :-)

Leuk, die kinderfoto''s en wat is "Annie" groot geworden.

Manon zei

Heerlijk even tijd met je zus en de kleintjes!
Sushi vind ik ook wel lekker, maar zooo avontuurlijk ben ik ook weer niet dat ik die graat zou eten brrrr

Geniet nog lekker van je bezoek!

Petr@ zei

Mooie foto's hoor! Kleine kinderen blijven dankbare onderwerpen voor foto's.

Leuk dat je zus net zo avontuurlijk is met eten.

HennyB. zei

Niets beter dan een paar dagen familie over de vloer, jullie hebben het gezellig gehad. Wat een leuke foto's!
Prettig weekend gewenst!

Petra zei

@Marie - inderdaad, hele leuke leeftijden, dit (maar dat vind ik eigenlijk van elke leeftijd ;)).

@Nina - Het is echt erg lekker, hoor!

@Suus - Ik ga eens kijken of Karin Slaughter mij ook iets zou lijken.

@Wilma - Bedankt voor je oplettendheid!

@Annemiek - Zeker!

@Nicole - Tuurlijk wel ;)!

@Marjon - Zeker doen, Aruba bezoeken!

@Ineke - LOL! En "Annie", grappig, inderdaad heeft Natalya daar wel wat van weg (met blond haar dan).

@Manon - Hoe gaat het met jullie?

@Petra - Inderdaad, die kleintjes zijn heel leuk om te fotograferen. Saskia wil er nu meestal helaas niet meer op :(.

@Henny - Dank je!

Kristel Holsbeek zei

Wat een prachtig kunstwerk;-) Zalig zo een zus hebben die dezelfde smaken heeft als jij, prijs je gelukkig!!