Onze webcam

Cul-de-sac Cam

woensdag, augustus 18, 2010

IKEA

Het is alweer lang geleden, dat we flinke regen hebben gehad. Als midden in de nacht "de natuur roept" (vind ik altijd een prachtige Amerikaanse uitdrukking) hoor ik het plenzen. Het regent zo hard, dat ik het zelfs over het geluid van onze plafondventilator hoor en dat gebeurt niet vaak!

Net als ik weer in slaap ben gevallen, horen we Cosmo hoesten. Rick sluit hem in de badkamer op, want hij denkt, dat hij gaat overgeven. Zo klinkt het voor mij niet en als Cosmo begint te piepen, laat ik hem onze kamer weer in. Daar gaat hij rustig liggen, dus wij proberen weer in slaap te komen.

Ongeveer een uur later gebeurt het toch, Cosmo geeft over en natuurlijk op ons tapijt. Rick mompelt een "I told you so" en draait zich weer om. Ik voel me schuldig, dus ga beneden spullen halen om het op te ruimen. Het is pas half zes, gaap!

Denkend, dat dit het wel moet zijn, want hij ligt er weer erg rustig bij, laat ik Cosmo maar weer voor ons bed slapen. Dom, dom, dom! Net glijd ik Dromenland weer binnen, als ik hem weer hoor "hoesten". Ik sprint mijn bed uit en trek hem de badkamer in. Daar hoor ik hem overgeven en daarna is het stil. Ik laat hem dus daar en probeer nog wat extra slaap te krijgen.

Kennelijk lukt dat, want ik droom me te pletter en word met een schok veel te laat om tien voor negen weer wakker! Saskia heeft personal training om half tien en Kai wil ook mee. Gauw wek ik hen en eten we ontbijt.

Cosmo lijkt inmiddels weer beter, maar heeft de hele badkamer ondergekotst. Gelukkig biedt Rick aan het op te ruimen, omdat ik de nachtelijke taken op mij nam. Op mijn nuchtere maag lukt me dat echt niet!

Op het nieuws zien we vreselijke overstromingen op Beulah Road hier in Vienna. Gelukkig hoeven wij niet zo ver te rijden en is het inmiddels bijna droog. Cosmo wil niet naar binnen, dus ik laat hem in de tuin, als we naar de sportschool vertrekken. De radar ziet er vrij rustig uit.

Sharon neemt Saskia onder haar hoede en ik ga fietsen. Kai doet zijn routine. Ik moet zeggen, dat ik het heel leuk vind om zo met mijn kinderen te gaan sporten. Ik zie, hoe Saskia Sharon van alles vertelt over onze vakantie in Aruba.

Het lukt mij vandaag niet echt mijn hart in het sporten te krijgen. Na tien minuten op de fiets zie ik, dat het buiten weer plenst. Meteen denk ik aan Cosmo en probeer Katja op te bellen, die na herhaalde pogingen haar mobieltje (de huistelefoon beantwoordt ze al bij definitie niet) niet opneemt. Ik troost me met de gedachte, dat Cosmo niet smelt en er in ieder geval geen donder is, waar hij doodsbang voor is (in dat geval was ik naar huis geracet).

Daarna probeer ik de stairmaster, maar ben te moe, dus verplaats ik me naar de cross trainer. Na twintig minuten daarop waag ik me aan een gewichtenroutine, maar ook dat lukt vandaag niet echt. Saskia heeft rugpijn, dus het laatste kwartier kletsen Sharon en ik meer bij, dan dat we sporten. Moet ook eens kunnen.

Kai is intussen serieus bezig met zijn routine en nog niet klaar, als Saskia en ik dat wel zijn. Ik ga terug op de fiets en lees mijn boek. Saskia is erg moe en zit, zonder te peddelen, op de fiets naast mij.

Thuis blijkt Katja wel op te zijn en Cosmo droog en wel binnen. Saskia moet deze week op de poezen van haar vriendin Shannon passen en een van die twee is gisteravond niet binnen gekomen. Saskia zit daar erg mee in en het was een van de redenen, dat ik zo slecht heb geslapen. Ik bleef de hele tijd die arme poes in de kletterende regen buiten zien.

Met Saskia ga ik naar Shannons huis en daar wacht het jongere katje ons al op. De oudere kat is echter nergens te bekennen en zo te zien is het eten, dat Saskia voor haar buiten liet staan, ook niet aangeraakt. We roepen Omi's naam, maar natuurlijk zonder succes.

Natuurlijk vindt Saskia dit heel naar. We hopen dus, dat Omi in de komende paar dagen toch weer op komt dagen. Niets onvoorspelbaarder, dan een kat, vertel ik Saskia, die dat maar half wil geloven.

Met de drie kinderen rijd ik naar IKEA bij Potomac Mills, zo'n half uur verderop. Alle drie zien ze uit naar de lunch daar, dus we lopen meteen naar het restaurant. Duidelijk zijn we niet de enigen, want er staat een flinke rij. Waar anders eet je ook lunch voor minder dan $5?

De kinderen nemen alle drie de gehaktballen met puree en lingonbessenjam. Ik vind het moeilijk kiezen tussen de garnalensandwich en de gravad lax. Het wordt de laatste, vooral met de Zweedse knackebrod is het een grote traktatie. We smullen en zijn dan klaar om te gaan winkelen.

Katja heeft een ladenkastje nodig, dus we lopen dat gedeelte in. Meteen al vindt ze een mooie bruine, die bij de rest van haar kleuren past, voor maar $59,99. Nu kunnen we naar de Marketplace met alle kleine benodigdheden. We slagen goed, Kai vindt zelfs een leuke kleurige poster en Katja een wok (ze maakt veel roerbakgerechten) voor $5. IKEA heeft echt ongelooflijke prijzen, zelfs voor ons Amerikanen.

Het is gelukkig (want geen pretje om met harde regen op de interstates te rijden) nog droog, als we terugrijden. Katja, Saskia en ik hebben flinke hoofdpijn, waarschijnlijk het weer, want de wolken "wegen" zwaar. Saskia wil thuis rusten, maar Katja en ik willen onze nagels laten doen. Kai merkt opgelucht op, dat hij nooit hoofdpijn heeft. Lijkt mij heerlijk!

We stoppen even thuis en daar bemerkt Katja, dat een zak met haar schoenen is verdwenen. Tot mijn schrik realiseer ik me, dat ik die gisteren ook mee naar de Thrift Shop heb genomen. Ze stonden bij Katja's zakken met afgedankte kleding, dus ik nam vanzelfsprekend (althans in mijn brein) aan, dat de schoenen er ook bijhoorden. Dat bleken dus haar gymschoenen, trekschoenen en mooie slippers te zijn, oeps!!

Gauw bel ik de winkel, maar de zak met schoenen is er niet meer. We mogen langskomen om te kijken, of we ze nog in de winkel liggen. Dat doen we dan ook meteen en Katja ziet haar trekschoenen in het rek, maar de rest niet.

We mogen nog achter de schermen zoeken, maar ook daar vinden we de andere drie paar niet. Argh!!! Ik beloof Katja een nieuw paar slippers en gymschoenen. In ieder geval zijn de andere schoenen nu bij minder bedeelden terechtgekomen, zo erg is dat ook weer niet.

Mijn nagels zien er na Aruba niet uit en Katja wil die van haar ook netjes, voor ze terug naar school gaat. Zoals Rick zou zeggen, heb ik een monster gecreeerd, want door mij zijn de meisjes ook geinteresseerd in nagelsalons geraakt. Na een uurtje zijn onze nagels weer perfect.

Vanavond is dus Katja's laatste zomervakantieavond thuis. Aan haar dus de keuze van restaurant en wat kan het ook anders, dan een restaurant met sushi worden. Sweet Ginger heeft nog net een tafeltje voor ons en hun sushi en sashimi is weer heerlijk!!

Katja gaat meteen door met inpakken. Zij hoopt morgenochtend voor tienen te vertrekken, want ze moet om kwart voor vijf morgenmiddag alweer werken. Het wordt een interessant weekend voor mij. Eerst zaterdag Kai verhuizen, terug naar huis en dan zondag naar Blacksburg, want Katja heeft geen plaats in haar kevertje voor alles, wat terug moet.

Vanavond kijken we naar Master Chef met Gordon Ramsay, erg leuk.

Over de arrestatie van een paar dagen geleden vonden we het volgende uit:
Arrest- Warrant Service 10-9017
900 Block Ware Street, SW
August 16 12:50 p.m.
An alert citizen notified police regarding unlicensed solicitors going door to door.

Sergeant Taylor located the individuals and identified them all. After checking for outstanding warrants, Sergeant Taylor learned that one of the subjects had 4 outstanding warrants on file from Montgomery County, Maryland.

Justin Clayton Walker, 21, of Brandy Road in Culpeper, Virginia was arrested based upon the outstanding warrants. He was then transported to the Fairfax County Adult Detention Center. The other involved subjects were given verbal warnings regarding a Solicitor’s License in Vienna.

10 reacties:

Anoniem zei

Ik heb een vrindin die net 2 weken in Virgina heeft doorgebracht.
Ze vond de warmte daar vreselijk!
Een plakkerige benauwde toestand.
Ze kon zich moeilijk voorstellen dat mensen daar willen wonen.
Linda.

Suus zei

Hey,
wat een belevenissen weer deze dag.... het lijkt nooit saai bij jullie ;)
Hahaha.....

Maar des te gezelliger om bij te lezen!!!!

Is de kat inmiddels terecht?
Groetjes!!!
Suus

Petra zei

@Linda - Ach, zo zie je, smaken verschillen. Ik vind dit een heerlijk, zonnig klimaat, en een van de redenen, dat ik niet meer in Nederland woon is het klimaat.

@Suus - Gelukkig is het vrijwel nooit saai, ha ha! Helaas is bij ons weten de kat nog niet terecht :(.

Bibi zei

Wat een dag zeg! Zonde van de schoenen, raar idee moet dat zijn dat nou iemand anders ermee rond loopt terwijl ze er niet voor bedoeld waren. Leuk dat jullie bij Ikea zijn geweest. Wij gaan ook eindelijk volgende week, voor een nieuw fris kantoor interieur voor mij:-).

Petr@ zei

Je hebt bijna de hele dag door gebracht met al je kinderen samen. Wat gezellig!

Wat zal Katja balen van haar schoenen, maar ik moest stiekem wel lachen. Op bijna dezelfde manier is een vriendin van mij vroeger een zak voor dure spijkerbroeken kwijtgeraakt...

Is Cosmo weer de oude?

Hilde zei

Hopelijk is Cosmo al wat beter...

Dat zal Katja niet prettig gevonden hebben... Gelukkig vond ze toch 1 paar terug ;-)

Gelukkig hoeven onze jongens nooit naar een nagelsalon. Hier in Zwitserland kost het trouwens een kapitaal om je nagels te laten doen :-( en ze zijn niet zo goed verwend als in Amerika... Ja, ik mis het wel!

Groetjes,

Martin zei

"Rick mompelt een "I toldyou so" en draait zich weer om."

Hahaha, zou ik ook gedaan hebben in deze situatie! LOL!

Weet je ook wat het geweest zou kunnen zijn met Cosmo?

Petra zei

@Bibi - IKEA blijft toch een soort Europees "eiland" hier, he? Veel plezier met het uitzoeken van je spullen.

@Petra - Oei, dure spijkerbroeken, dan baal je echt! Cosmo lijkt weer helemaal opgeknapt.

@Hilde - Katja wilde haar nagels op Aruba laten doen, maar we schrokken ons lam van de prijs daar! Wat dat betreft zijn we hier inderdaad wel verwend.

@Martin - Ja, jullie mannen, allemaal eender, LOL! Geen idee, wat het met Cosmo was, hij is daarna niet meer ziek geweest, gelukkig.

Anja zei

Hopelijk is Cosmo weer beter en de kat weer terecht!
Wat balen van Katja haar schoenen, ik moest er toch wel om lachen )sorry)

Nina zei

Dat "Justin" echt Justin heet, vind ik dan weer verbazend!

IKEA is altijd weer een belevenis. Was deze week nog in de Haarlemse vestiging. Mijn broer is voor de 7e keer in 6 jaar studeren verhuisd (alles binnen Amsterdam, op een keer een verhuizing naar NYC na) en had nog het een en ander nodig.

Lunchen bij ikea doe ik nooit, het lijkt me smerig, al hoor ik andere verhalen.

Arme Cosmo...gelukkig lijkt alles weer oke.