Onze webcam

Cul-de-sac Cam

dinsdag, augustus 17, 2010

Pffff!!! (zucht van verlichting, omdat ik eindelijk kan zitten!)

Bijtijds sta ik op en maak een afspraak met de dokter voor Katja, die zich al een paar weken niet lekker voelt.  Ze hoest en proest en heeft rare uitslag.

Na het ontbijt haast ik me naar de sportschool om een snel half uur op de stairmaster te doen.  Ik heb alweer een boek van de Amelia Peabody serie uit en ben meteen weer in het volgende boek.  Helaas heb ik nu bijna de hele serie gelezen, nog maar twee boeken te gaan.  Gelukkig heeft deze auteur veel geschreven onder verschillende pseudoniemen, hopelijk zijn haar andere series ook zo leuk.

De dokterspraktijk ligt op de tweede verdieping en we zijn keurig op tijd.  Alleen werken de liften nauwelijks en staan we zo tien minuten te wachten.  Opeens zijn we te laat voor onze afspraak en we besluiten de brandtrap te nemen.  Tenslotte is het maar een verdieping hoger. 

Op de tweede verdieping komt die trap in de kinderartsenpraktijk uit, maar die deur zit op slot en er is niemand te zien.  Wat nu?  Weer naar beneden, wachten op een lift, die niet komt, of wachten tot er hier iemand langsloopt, die ons ziet.  Ik besluit flink hard op de deur te kloppen en er komt net iemand langslopen.  Via deze onorthodoxe manier zijn we dus eindelijk present.

Katja is zeker een van de oudste patienten van deze praktijk en er zijn een aantal heel kleine babietjes aanwezig.  Dan merk ik wel, dat ook Katja wat moederlijke gevoelens begint te krijgen, want we oh-en en ah-en tegelijkertijd.   Een kindje is maar een week oud, wat ongelooflijk klein nog!  Je vergeet toch wel, hoe klein zo'n pasgeborene is.

Vandaag ziet Katja een nieuwe, vrij jonge nurse practitioner, Kathy, die ook een graduate van Virginia Tech blijkt te zijn.  Het is duidelijk vreemd voor haar om met de patient te praten, in plaats van met de ouder, want ze vraagt mij allerlei dingen, die Katja makkelijk zelf kan beantwoorden. 

Omdat Katja al een paar weken hoest en in het buitenland is geweest, moet ze een tuberculose test krijgen.  Verder is het nu wel duidelijk, dat het arme kind allergisch is voor haar poes Sushi.  De poes na meer dan tien jaar opgeven is geen optie.  Katja krijgt dus Nasonex, een neusspray tegen allergie, voorgeschreven en zal Claritin of Zyrtac moeten slikken.  Echt balen voor haar!

Na de tuberculose test voelt Katja zich opeens weer duizelig.  Dat gebeurt bijna iedere keer na een prik of bloed afnemen.  Ze is er niet meer bang voor, maar kennelijk haar lichaam wel.  We blijven even in de wachtkamer wachten, tot de duizeligheid voorbij is.  De vorige keer overviel het haar, terwijl ze autoreed, na een bloedafname.  Ik druk haar op het hart voortaan altijd even een kwartiertje te wachten, voor ze gaat rijden, na zoiets.

Bij het Merrifield postkantoor, wat op onze terugweg ligt, verscheep ik mijn nieuwe Olympus cameraatje.  Omdat het zo nieuw is, koop ik er ook een verzekering bij.  Die kost maar $5 en ik wil toch wel mijn geld terug, als het om de een of andere reden kwijtraakt.

Terwijl Rite Aid Katja's recepten vult, gaan wij samen lunchen.  De keuze valt op Pho n More, ook goed voor Katja's verstopte neus.  Hun "Typhoon" soep, die we allebei bestellen, is werkelijk heerlijk!  Een pittige bouillon met garnalen, inktvis, visballen en een exotische paddestoel.  Van al mijn gezinsleden is Katja de enige, die hier ook van kan genieten.  Ik ga dat weer missen straks!

We halen Kai op en rijden met de lijsten naar Target.  Katja neemt haar eigen wagentje en voor Kai's spullen hebben we er zelfs twee nodig!  Alles lijkt goedkoop (en is het op de keeper beschouwd ook), maar jee, wat telt dat aan!  Ik heb serieuze "sticker shock" bij de kassa!   Om wat geld te besparen neem ik een Target credit card, die ons 10% korting geeft.  Dat is wel nodig.  Maar goed, de lijsten zijn vrijwel afgewerkt, dat scheelt.


Het wordt ons wel makkelijk gemaakt met specifieke collegespullen langs de kanten

De volgende stop is Costco.  Hier haalt Katja keukenrollen en toiletpapier voor hun appartement.  Ook nemen we een enorme doos met Milkbones voor Cosmo mee, want vijftien pond kost $8,99 en dat is echt wel heel erg goedkoop.   Al winkelend proberen we de lekkere hapjes, een van de redenen, waarom ik Costco nog te doen vind. 

Net op tijd voor Sushi's dierenartsenafspraak zijn we terug.  Ik herinnerde me vandaag opeens, dat deze poes een hondsdolheidsinenting moet hebben.  Dat is bij de wet verplicht en die van haar is verlopen.  Aangezien ze met Katja mee terug naar school gaat, moet dat of vandaag of morgen gebeuren.  Gelukkig kunnen we om vijf uur terecht.

We treffen een aardige nieuwe dierenarts, Jeff Jones, die tevreden is over Sushi's gezondheid.  Sushi ondergaat het onderzoek gelaten.  Intussen krijgt Katja een serieuze allergieaanval.   Haar ogen zwellen op en ze niest onophoudelijk.  Als we nog twijfelden, waar ze allergisch voor is, is die twijfel nu helemaal weg.  Het arme kind is na meer dan tien jaar opeens zwaar allergisch voor haar eigen poes!

Met een miserabele Katja en waarschijnlijk, na drie prikken (hondsdolheid, leukemie en distemper), ook miserabele Sushi rijd ik naar huis.  Onderweg breng ik nog wel even de vier zakken uit Katja's kamer naar de Thrift Shop.  Die is eigenlijk dicht, maar de dames doen de deur gelukkig nog wel even voor mij open en bedanken voor onze bijdrage.  Grappig is, dat degene, die hun gastenboek voor mij tekende, onze vroegere buurman is, die ik al vele jaren niet heb gezien.

Eindelijk zijn we thuis en blijven we thuis.  Ik ben doodop, wat een dag!  Meteen geef ik Katja Benadryl en we gaan buiten zitten, weg van de kattenharen.   Echt helpen doet het volgens mij niet, hopelijk gaan de andere medicijnen wel verschil maken, want na tien jaar je poes weg moeten doen is natuurlijk echt verschrikkelijk.


Sushi naast de langste kassabon, die ik ooit heb gehad

Het is lekker warm buiten en niet zo vochtig.  Helaas niet van lange duur, want voor morgen wordt harde regen voorspeld.  Dat ik een wandelende barometer ben, merkte ik vanmiddag weer, toen ik bij Target opeens heel erge pijn in mijn schouders, nek en hoofd kreeg.  De luchtdruk moet veranderd zijn, toen.

Rick heeft zijn eerste dag van werk er ook weer opzitten.  Hij rijdt op de terugweg langs Tequila Grande en wil daarvan avondeten meenemen.  We doen allemaal onze bestelling.  Er staan een aantal nieuwe dingen op het menu, waaronder pittige tilapia fajitas.  Die moet ik proberen en het smaakt werkelijk voortreffelijk!

Leah komt nog even langs met Diego, die ze straks weer mee naar school zal nemen.  Diego kan niet goed met Sushi omgaan, dus Katja vindt dat maar zeer matig.  Katja heeft wel zin om weer naar school te gaan, maar tegen het appartementleven ziet ze volgens mij weer op, al zegt ze dat niet met zoveel woorden.

Saskia is de hele middag bezig geweest met haar kamer opruimen, dus aan het einde van de week zullen de kamers van de kinderen keurig zijn.  Nu die van Rick en mij nog (en het kantoortje en de basement en en en).  In ieder geval ben ik zeer tevreden met hoe de kinderen zich op hun kamers hebben geworpen.

En nu is het voor allemaal tv hangen, want de energie is op!

12 reacties:

Anja zei

Wat vervelend die allergie bij Katja, hopelijk slaan de medicijnen aan!
Heerlijk al die opgeruimde slaapkamers :-))

Wendy zei

Ik heb dus ook onze kat niet weg kunnen doen nadat ik plotseling allergisch ben geworden. Nog jaren met de kat in huis geleefd, met alle nadelen van dien. Maar zoals je zegt, je doet zo'n beest niet zo maar weg als je hem al zo lang hebt. Ik zou graag weer een kat willen, maar helaas kan het gewoon niet meer.
Fabienne gaat op kamers en daar ben ik dus ook voor aan het shoppen geweest. Bed, kasten, stoelen, tafel, bank en een complete keukenuitrusting. Een kapitaal was ik kwijt. Maar ja, het is een hele leuke kamer die ze heeft en dan is het ook leuk als er gave spullen staan. Ikea is blij met ons!

Suus zei

Hoihoi, wat vervelend van Katje, ik hoop dat het niet doorzet en dat de medicijnen helpen! Zeker als je de kat al zo lang hebt!

Jullie hebben gisteren ook wel weer wat meegemaakt met die jongen die werd meegenomen? Hou je ons op de hoogte.

Groetjes uit een zeer regenachtig Nederland!

Nina zei

Bah wat balen voor Katja, allergisch voor Sushi! (met een hoofdletter, dus) Waarom heet haar kat eigenlijk zo, at ze 10 jaar geleden ook al graag sushi? ;-)

Wat een commotie in jullie cul de sac! Ik herken de reactie van meteen willen weten wat er aan de hand is als de politie ergens verschijnt, al heb ik het nog sterker bij de ambulance. (nu al beroepsdeformatie...)

En wat een enorme boodschappenlijst/bon...! Krijgt Kai Charlie als roommate of toch niet?

Je zou toch bijna je kunsten als levende barometer moeten gaan uitbuiten, Petra! ;-) Vervelend dat je meteen terug in de VS weer zo'n last hebt, wat zul je genoten hebben de tijd in Aruba zonder pijnen!

Petr@ zei

Wat sneu voor Katja dat ze ineens allergisch is voor katten! Hopelijk slaan de medicijnen goed aan.

Wat een drukte zo vlak voor het vertrek van Katja en Kai naar college. Geniet nog even van je complete gezin.

Annemiek zei

Dat is heel wat shoppen voor de jeugd. Ik denk dat Tim de 27e eens gaat kijken voor zijn verhuizing de 28e (als we geluk hebben, anders begint hij de 28e :)

Bianca zei

Dat is zeker heel erg balen voor Katja, maar wellicht helpen de medicijnen goed want inderdaad je kat weg moeten doen is wel heel erg pijnlijk.

Dat is een fikse kassabon, nog langer dan de kat ;-)

Petra zei

@Anja - Inderdaad, heerlijk, opgeruimd, maar ik blijk wat teveel te hebben opgeruimd

@Wendy - Vreemd, he, dat je zo opeens allergisch kan worden? Jammer, dat je geen blog meer bijhoudt, ik zou graag foto's van Fabienne's kamer zien. Misschien wil je me die emailen?

@Suus - Vandaag heb ik meer vernomen over de arrestatie, ik zal het in mijn blog zetten. Hier was het vandaag ook regenachtig.

@Nina - Sushi is al heel lang Katja's favoriete eten, voor haar negende verjaardag wilde ze een feestje bij een sushi restaurant geven. Dat hebben we maar tegengehouden, denkend, dat het gros van haar vriendinnen daar niet bepaald van zou smullen ;).
Kai krijgt inderdaad Charlie als roommate.

@Petra - Ik probeer hard te genieten, maar de tijd vliegt weer eens!

@Annemiek - Dat zou Kai ook zijn, als zijn zus er niet was! Ik heb het er net met zijn vriend Charlie's moeder over gehad, die met haar handen in het haar zit, want Charlie heeft "niets" nodig. LOL! Zo anders, dan meisjes!

@Bianca - Ha ha, volgens mij de langste bon, die ik ooit heb gehad!

Becs zei

Ik hoop ook dat een van de medicijnen aan zal slaan, want dat zal heel wat harten breken als Sushi weg zou moeten :(

Cisca zei

O, wat is Sushi mooi zeg, ik zag denk ik nog nooit eerder een foto.

Pauline P zei

Katja is natuurlijk een week of zes niet bij Sushi in de buurt geweest, toch? Ook al ben je allergisch, voor je eigen kat kun je tolerantie opbouwen. De weken zonder Sushi's nabijheid hebben die tolerantie waarschijnlijk afgebroken. Maar de kans is groot dat ze die weer opnieuw opbouwt. Hopelijk werken de medicijnen in de tussentijd goed!

Nicole zei

Wat vervelend dat Katja ineens allergisch blijkt voor Sushi! Raar dat je lichaam ineens zo kan reageren. Ik hoop dat het klopt wat Pauline P zei, dat haar lichaam weer tolerantie kan opbouwen voor Sushi. Hopelijk werken de medicijnen snel.