De eerste rondleiding van het jaar is een feit

Spring has sprung!  De lente is begonnen!  Het weer is er ook naar vandaag.  De zon schijnt uitbundig en al is het zo vroeg nog wat koud er wordt zestien graden voorspeld.

Perfect voor een rondleiding, dus, de eerste van 2017. Kai en Bea willen met mij mee de stad in.  Op hun programma staat een drietal musea. Na het ontbijt brengt Rick ons naar het Vienna metrostation. Daar staat de trein al klaar en ik stap een half uur later bij Smithsonian uit.  Kai en Bea blijven nog een station zitten want zij gaan naar het Air and Space Museum.

Tegenwoordig neem ik geen risico's meer met het metro schema want te vaak gaat er iets mis.  Vandaag niet dus ik ben een half uur te vroeg.  Niet getreurd, ik haal een flesje water in het "kasteel" en speel wat Pokemon Go.

Dan ga ik op mijn groepje van vandaag wachten. Rond kwart over tien komen een man en vrouw op me aflopen en vragen of ik Petra ben.  Dat beaam ik natuurlijk.  Zij zijn met de auto (een grote minivan) en willen weten waar ze kunnen parkeren.

Het makkelijkst is als ik meerijd en ik loods ze naar de parkeergarage aan 6th Street waar vrijwel altijd plaats is.  Gelukkig is dat nu ook het geval al zijn de plekken erg smal.  Uiteindelijk vinden we een toch vrij makkelijke en ruime plaats door zijdelings te parkeren.

Op mijn aanraden noteren ze goed waar ze geparkeerd hebben.  Dat kan na een lange dag in de stad moeilijk terug te vinden zijn.  Eenmaal buiten maak ik kennis met drie bevriende Belgische koppels.  De stemming zit er meteen in en ik krijg veel vragen.  Altijd leuk als men geinteresseerd is.

We beginnen wel een stuk later dan gedacht en verder weg dus ik ben blij dat mijn Old Ebbitt reservering voor half twee is. We lopen naar het Washington Monument en ik vertel het grappige verhaal daarover.

Het wordt steeds lekkerder en in het Tweede Wereldoorlog monument kan mijn jas al open.  Ik neem af en toe op hun verzoek foto's van het groepje.  We lopen langs de Reflecting Pool, maar het waait dus er niet veel weerspiegeling.

De eekhoorntjes tussen het Tweede Wereldoorlog monument en Vietnam Veteranen monument krijgen bijna net zoveel aandacht als de monumenten zelf.  Het Lincoln Memorial maakt altijd veel indruk en het Koreaanse Oorlogsmonument is voor velen een favoriet (voor mij ook).

Intussen let ik op de tijd, maar het gaat goed.  We bekijken het Martin Luther King Jr. Memorial en lopen dan langs het bijna bloeiende Tidal Basin naar het Franklin D. Roosevelt Memorial. Ik denk dat de bloesems over een dag of drie, vier, mooi zullen zijn ondanks de vorst.

 

Als laatste begroeten we Thomas Jefferson in zijn memorial en banen ons dan een weg naar de Old Ebbitt Grill.  Rob, de invalide dakloze veteraan, begroet mij enthousiast.  Ik zou hem zo graag echt willen helpen, maar zou niet weten hoe.  Hij zegt wel een stap verder te zijn naar het krijgen van een aangepaste woonplek dus dat is goed nieuws.

Mark begroet me enthousiast en heeft de beste tafel voor grotere groepen voor ons met leuk uitzicht. We krijgen een attente serveerster en bestellen al snel.  De anderen nemen allemaal vrij grote gerechten.  A. heeft een gluten allergie en dat is geen probleem.

Gisteren vond ik de soep zo lekker en ben dan ook blij als ik hoor dat diezelfde soep er vandaag weer is.  Ik ben dan ook verbaasd als er een kreeft bisque verschijnt.  De serveerster had het mis, maar ik vind zo'n bisque ook erg lekker als lunch.

Iedereen smult en ik vertel dat de frisdranken gratis opnieuw gevuld worden.  Dat wisten ze niet en er volgt een hilarisch verhaal over Buffalo smaak kipvleugeltjes gisteravond, die zeer pittig zijn.  Ze weigerden echter meer cola om niet te hoeven betalen, maar hadden dus hun monden gratis kunnen blussen.

Als we klaar zijn is het al half drie en hoop ik op tijd bij de Library of Congress te komen.  We mogen niet tot aan het hek van de voorkant van het Witte Huis komen en moeten omlopen. 

Daar vertel ik dan over de geschiedenis van het huis en ook het protest dat daar al sinds 1981 zit.  De man, die het over heeft genomen zit in zijn rolstoel vlak voor ons. Ook hij mag niet in zijn tentje zitten als alles af is gezet.

Achter het huis mogen we wel tot aan het hek komen en er worden wat foto's genomen.  Dan lopen we langs Pennsylvania Avenue richting Capitool. Onderweg is er nog van alles te zien, waaronder het FBI gebouw, de National Archives en het Newseum met zijn voorpagina's van kranten uit alle staten.

Langs de Canadese ambassade lopen we naar het Capitool. Daar vertel ik over hoe het hier werkt en zoals altijd is het moeilijk te bevatten dat hier geen inschrijfplicht is en men dus niet automatisch weet hoeveel mensen in een staat wonen.  Dat er iedere tien jaar een volkstelling is lijkt zo ouderwets maar is in dit land een feit.

We lopen Capitol Hill op en hebben dan nog een kwartier voor de Library of Congress sluit.  Ik raad dus aan daar meteen naar binnen te gaan.  Foto's bij het Capitool kunnen ze naderhand nog maken.

Gelukkig krijgen we in de bibliotheek ruim de tijd alles te bekijken.  De grote leeszaal, Thomas Jefferson's bibliotheek en de vijftiende eeuwse bijbels, alles maakt indruk.  Als laatste bekijken we de oudste kaart van de VS uit 1784. 

Buiten nemen we afscheid en zit mijn eerste officiele rondleiding van 2017 erop. Mijn voeten weten ook dat ik meer dan 22000 stappen heb gezet.  Ik sms Kai waar zij zijn en zij kijken naar een IMAX in het Natural History Museum en willen daarna nog wat anders doen.

Aangezien ik echt moe ben neem ik de metro naar huis waar Rick me op komt halen.  We zijn beiden bezorgd om Cosmo, die ons voor het eerst ooit niet bij de deur komt begroeten.  Ook wil hij niet eten.  Later, als ik hem voer eet hij gelukkig wel.  Konden honden maar praten!

Het liefst zou ik hem meteen naar de dierenarts nemen, maar daarvoor is het al te laat in de avond.  Ik kan nog net voor ze dicht gaan een afspraak voor morgenavond maken.  Nu zou ik echt willen dat Kai en Bea hun eigen wielen hadden, want ik ben morgen chauffeuse naar Richmond.  Als dat niet zo was zou ik morgenochtend al naar de dierenarts gaan.

We halen Kai en Bea van het metrostation en gaan dan meteen naar het restaurant voor vanavond.  Kai wilde graag dat Bea bbq probeert en bij Famous Dave's is dat de beste in de omgeving.  Dit is niet mijn favoriet, maar ik bestel chopped pork (varkensvlees) met gegrilde ananas en boontjes.  Het is best lekker, maar voor eens in de vier jaar (dat is hoe lang we hier niet zijn geweest).

Kai en Bea bestellen uienringetjes als voorafje (enorm bord) en het "feest" voor twee of drie personen.  Dat is enorm veel eten en Bea is er niet dol op.  Net als ik vindt zij alles te zoet, ook de barbecue sauzen.  Toch eten ze bijna alles op de schaal, de rest neemt Kai mee naar huis.

Terug thuis blijven we ons zorgen maken over Cosmo.  Hij begroet ons alweer niet bij thuiskomst.  Kai en Bea nemen hem mee voor een wandeling, maar hij wil nauwelijks lopen.  Hij doet zijn behoeftes wel dus dat is hopelijk niet het probleem.  Ik denk dat hij rugpijn heeft of zo. 

Hopelijk vinden ze morgen wat hem scheelt. Konden dieren maar praten! Hij kijkt ons ook zo zielig aan.  Ik hoop van harte dat het niets ernstigs is.  Ik laat mezelf hopen van niet want Cosmo knauwde wel een botje vanavond.

Na meer dan 23000 stappen ben ik ook moe.  We kijken tv en Bea vindt dat ook wel leuk.  Zelfs de reclames, want die zijn ook weer heel anders dan in Europa.  Laat gaan we het niet maken want iedereen gaapt erop los.