Mijn moeder van de bruid jurk is er!

Het is wat mistig als we opstaan, maar wel al zeventien graden. Heerlijk, ik kan gewoon mijn zomer sportkleding aan. We eten ontbijt en dan neem ik afscheid van Saskia, die weer terug naar Richmond gaat, en Rick, die naar zijn werk vertrekt. Ik rijd meteen naar Anytime Fitness.

Daar doe ik eerst een half uur op de ARC trainer. Dan komt Sharon me halen voor de personal training. Het gaat zoals altijd snel. Na afloop maak ik op de ARC trainer nog mijn tienduizend stappen af.

Intussen begint de zon langzaam tevoorschijn te komen dus Orion en ik spelen een tijdje in de tuin. Dan douche ik en kleed me in gewone kleding. Daarna neem ik Orion mee in de van om een salade van Chopt te halen. Ze weten al dat ik de kindersalade wil. Die is meer dan genoeg voor een lunch.

Op het deck geniet ik ervan en dan doe ik Orion in zijn bench. Ik zou hem buiten laten, maar er wordt zwaar onweer voorspeld en ik weet niet precies hoe lang ik weg ga zijn. Zolang hij maar iets lekkers te knauwen krijgt vindt Orion het prima.

Bij de White Swan Bridal Salon brengt de verkoopster mijn jurk voor Katja's bruiloft naar beneden. Die is op maat gemaakt, maar het blijkt dat er toch nog heel wat te vermaken is. Ik vind de kleur heel mooi en de pasvorm ook. Het is echt een model dat me goed staat.

De naaister doet de spelden waar de spelden moeten en ik schrik wel van de kosten voor het op maat maken. Maar ja, ik wil dat het goed zit en nu is het bij de schouders nog veel te wijd. Half juni zal het klaar zijn.

Intussen is het al flink warm dus ik ben blij Orion niet mee te hebben genomen. Nu ik toch in Vienna ben werk ik mijn boodschappenlijstje ook af. Bij Walgreens haal ik Orions nieuwe medicijnen en ernaast bij Petco wat botjes voor hem.

Net als ik Whole Foods in wil lopen belt Christine. We spelen al een tijdje "telephone tag" zoals we hier zeggen (vertaald "telefoon tikkertje"). Ik besluit dus tijdens het boodschappen doen gezellig bij te kletsen.

Alleen, zoals dat altijd gaat met Christine, hebben we zoveel te bespreken dat ik maar rondjes door de supermarkt loop. Een uur later moet ik ophangen om Rick te vragen wat hij bij zijn avondmaaltijd wil. Ik mis Christine enorm en dat is wederzijds.

Op het deck geniet ik nog een uurtje van het lekkere zomerse weer en ga dan naar de buren om met Lorraine te kletsen. In het westen wordt het al flink donker en Rick komt vroeg thuis om gauw het gras te maaien.

Dat is maar goed ook, want hij is nog maar net klaar als er een tornadowaarschuwing op onze telefoons komt. Nu zijn de tornado's hier een categorie een of twee, hooguit, dus niet de heel verwoestende zoals in het midden en zuiden van het land. Toch is het zaak binnen te blijven en ver van ramen.

Dat rode is slecht nieuws!

We zien de storm letterlijk aankomen. Er is blauwe lucht en dan opeens een muur van donkergrijze, draaiende wolken. Voor ons doen houdt het flink huis, want meestal krijgen wij niet de ergste delen van de buien over ons heen. Ik denk toch wel dat Orion het helemaal niet leuk vindt, al is hij niet zo bang als Cosmo.

Als het weer wat rustiger wordt maken we het eten. Ik maak een salade van verschillend gekleurde tomaten, olijven en verse augurk. Daarbij hebben we lekkere zalm van Whole Foods. Het smaakt allemaal heel goed.

Het blijft nog lang nadonderen en bliksemen. Typisch lenteweer voor hier, hoewel dertig graden wel warm is voor deze tijd van het jaar. Morgen wordt het zelfs nog warmer. Over de temperatuur klaag ik niet, maar het wisselvallige is niet fijn voor mijn spieren.