Jaarlijks doktersbezoek

Tot mijn verbazing word ik om half acht wakker en Rick ligt nog naast me. Dat is heel ongewoon op een doordeweekse dag. Ik houd het nog tot acht uur uit en dan jaagt de pijn me uit bed. Rick staat dan ook op.

Hij maakt thee, maar op zijn vraag of ik koffie wil zeg ik nee, want ik moet vasten. Ik heb om negen uur een doktersafspraak voor de jaarlijkse controle met mijn nurse practitioner. Althans dat denk ik, als ik er aankom blijkt de afspraak voor half tien te zijn.

Balen, maar al woordspelletjes spelend gaat het halve uur snel. Alleen komen er allerlei verpleegkundigen patienten halen, maar ik hoor mijn naam niet. Eindelijk om tien voor tien hoor ik "Petra" roepen.

Dit is een bijzonder moment want de verpleegkundige van mijn NP schreef vorige keer eindelijk mijn roepnaam op. Voorheen werd ik telkens als Leonora Engle geroepen en ik maakte ze het vorige bezoek duidelijk dat dat me echt helemaal als een nummer deed voelen. Dat mag mijn doopnaam (hoewel ik niet gedoopt ben) zijn, maar ik ben toch echt Petra!

Terwijl we naar binnen lopen bedank ik hem dan ook hartelijk dat het aangepast is! Opeens hoor ik achter me uit de wachtkamer ook "Petra!" roepen. Het is mijn vriendin Mary, ik moet uitvinden waarom zij er ook was. Vienna is vaak echt nog een kleine plaats in een metropool.

Gelukkig is mijn bloeddruk okay, alleen duidelijk dat ik me veel te druk maak om zo'n afspraak. Rob vraagt verder van alles en is onder de indruk dat ik sinds begin september nog eens zeven pond ben afgevallen. Dan vertrekt hij en zegt dat Beth, de Nurse Practitioner, over een paar minuten zal komen.

Na een half uur ga ik eens kijken of ik misschien vergeten ben, maar Beth komt net aanlopen. Ze verontschuldigt zich, ze hadden een noodgeval en lopen daardoor achter. Zulke dingen gebeuren en we hebben een fijn gesprek. Ik mag haar heel graag, maar ik hoop dat ik haar na vandaag een jaar niet zal hoeven zien.

Mijn medicijnen worden weer voor een jaar vernieuwd en dan word ik naar beneden gezonden. Daar wacht een naald om bloed af te nemen. Sommige mensen vinden dit niets bijzonders, maar ik voel me altijd weer duizelig na afloop. Ik mag even met mijn hoofd tussen mijn knieen gaan zitten en als het gevoel weg is haast ik me naar Starbucks.

Het loopt intussen tegen elven en ik ben misselijk van de honger. Ik bestel een koffie en de egg white egg bites. Als een gulzige wolf eet ik die ter plaatse op! De koffie neem ik mee naar huis want ik wil mijn tienduizend stappen nog bijeen krijgen.

Dat doe ik door een uur op de plaats hard te lopen. Ik vermaak me intussen met woordspelletjes en een soort Master Mind op mijn telefoon. Tot mijn genoegen gaat het uur snel voorbij en dan is het alweer lunchtijd.

Eerst rijd ik met Orion achterin naar Noodles & Company, maar daar staat op de deur dat ze geen salades verkopen. Kennelijk konden ze de Romeinse sla niet vervangen met iets anders. Bij Panera kan ik mijn Thaise salade ook niet bestellen om die reden.

Daar kun je echter ingredienten aanpassen en dat doe ik ook via de app. Ik kies de kip met quinoa Griekse salade en houd daar alleen de komkommer en amandelen van. Dan voeg ik alle ingredienten van de Thaise salade toe. Zo heb ik mijn favoriete salade toch.

Ons huis ziet er altijd zo veel vrolijker uit met Kerst (behalve die lelijke vuilnisbak natuurlijk)

Thuis vouw ik twee manden met was op (de kinderen zijn geweest en de halve voorraad aan baddoeken is gebruikt).  Dan ga ik eindelijk adreslabels voor de kerstkaarten maken. Dat wil ik al jaren doen en nu kom ik eens eraan toe. Ik heb veel pijn in mijn handen dus niet hoeven schrijven is heel fijn!

Als ik daarmee klaar ben neem ik Orion weer mee de van in. Nu ik weet hoeveel postzegels ik nodig heb koop ik de kerstversie daarvan voor zowel binnenlands als buitenlands. Bij Micro Center hoop ik de labels te vinden om de adressen op af te drukken.

De enige keuze die ze hebben is 3000 labels voor $30. Zoveel zal ik nooit nodig hebben en ter plekke kijk ik op Amazon.com. Daar hebben ze 1000 labels voor $8 en ze zullen maandag bezorgd worden. Ik help graag lokale winkels, maar de labels afdeling van Micro Center ziet eruit alsof er een orkaan is geweest!

Michaels ligt naast Micro Center dus ik kan het niet laten daar ook even te gaan kijken naar de kerstspullen. Alles is al enorm afgeprijsd! Ze willen alles kwijt voor Kerst. De feeentuin kerstspulletjes zelfs 60%! Er is dan ook niet veel over, maar ik vind nog een aantal erg leuke dingetjes.

Thuis laat ik Orion naar binnen en dan ga ik mijn spulletjes in Fairyville zetten. Intussen komt de postbode, die uit de Filippijnen komt, en hij zegt dat hij zijn dochtertje mee wil nemen om dit tuintje te bekijken. Ik nodig hem uit dat zeker te doen!

Onze buren Lorraine en Chuck zijn ook buiten en we praten even gezellig. Chuck werkt voor het ministerie van justitie. Rick en ik hebben morgenavond het Kerstgala van Microsoft. Chuck grapt dat hun "gala" onder het portret van Trump en het lege portret van de minister van justitie zal zijn, want die heeft Trump net ontslagen. Iedere dag is er wel wat nieuws met deze president, ik mis de jaren voor hem dat ik eigenlijk vrijwel nooit aan de president van de VS dacht.

Om de een of andere reden heb ik enorm veel pijn. Het doet me afvragen hoeveel een massage nog helpt. Ik merk er althans niets van. Waarschijnlijk is het omdat er slecht weer aankomt, maar ik baal ervan. Het maakt me moe dus ik ga in mijn luie stoel zitten tot Rick thuiskomt.

Hij stelt voor naar Pazzo Pomodoro te gaan en dat had ik ook al de hele dag in gedachten dus we kennen elkaar goed. We moeten even wachten, maar dan krijgen we een tafeltje in de bar. Ik neem eens carpaccio en die is heel erg lekker!

Als hoofdgerecht neemt Rick een karbonade en ik de tarbot. Die komt met wilde paddenstoelen en een Pinot Grigio wijnsaus en herfstgroentes. Het smaakt allemaal heel goed!

In de post kwam een cd van foto's van Katja's bruiloft van ons aangetrouwde nichtje van Ricks kant. Zij fotografeert bruiloften en er zitten heel mooie foto's tussen. Ik denk dat ik twee ervan voor onze kerstkaart ga gebruiken, want wie weet wanneer de officiele foto's eindelijk klaar zijn.

Op twee huizen na is ons pleintje weer helemaal van kerstverlichting voorzien

Vanavond kijken we natuurlijk weer Hallmark kerstfilms. Ze blijven leuk in deze tijd!

Een broodnodige massage

Rick is al voor dag en dauw opgestaan en ik heb helemaal niets gehoord! Ik ben dan ook verbaasd te zien dat hij koffie heeft gezet voor mij. Een lekkere warme mok vol maakt me helemaal wakker. Na een gebakken ei met tomaat als ontbijt laat ik Orion even uit.

Het is mooi weer, maar nog steeds te koud voor de tijd van het jaar. Ik doe Orion in zijn bench en ga naar Anytime Fitness. Een uur later heb ik mijn tienduizend stappen bijeen, net op tijd voor personal training. Dat halve uur is weer een uitdaging en Sharon masseert mijn rug en schouders na afloop.

Church Street is vrolijk versierd

De Disney tuinvlaggen, die ik online vond, zijn aangekomen. Als ik de Tinkerbell vlag op het deck heb gehangen, zie ik dat de eekhoorns weer op ons raam geplast hebben. Ik maak het gauw schoon, maar zolang ze nog op het vogelvoer afkomen gebeurt dat binnenkort weer.

Voor de voortuin zijn er ook twee vlaggetjes. Terwijl ik die ophang hoort Orion de Deense doggen van de buren. Die staan op de eerste verdieping van hun huis en Orion probeert naar het raam te springen. Die hond kan echt hoog springen, maar niet zo hoog!

Dan doe ik Orion in de van en rijd Vienna in. Daar eet ik een salade van Chopt als lunch. Dan haal ik avondeten van Whole Foods en ga weer gauw huiswaarts om Orion zijn extra medicijn te geven. Dat moet anderhalf uur voor Lisa komt voor mijn massage.

Intussen is het in de zon best uit te houden en ik haal de kerstspulletjes voor Fairyville tevoorschijn. Eerst moet het dorpje bladervrij gemaakt, maar daarna ziet het er met de kerstbomen en sneeuwpoppen weer feestelijk uit.

Lisa komt keurig om drie uur. Ik heb sinds september geen massage gehad om allerlei redenen en als ik de deur open roept Lisa uit dat ik zo slank ben. Altijd een leuk iets om te horen als je expres aan het afvallen bent. Lisa heeft ook heel wat gewicht verloren dus ik kan haar hetzelfde compliment geven.

Orion is helemaal rustig en gaat onder de tafel liggen slapen. Ik spring soms bijna van de tafel van de pijn. Duidelijk heb ik deze deep tissue massage hard nodig, maar wat zou ik graag willen van niet! Gelukkig praten we ondertussen waardoor het uur toch vrij snel gaat.

Op Lisa's bevel houd ik het de rest van de middag rustig en warm. Hopelijk helpt de massage, want ik word telkens 's nachts wakker van de pijn in mijn benen. Natuurlijk zwijmel ik weer weg bij de Hallmark kerstfilms.

Als Rick thuiskomt trotseert hij de kou en grilt kipsate en asperges. Daarbij hebben we bovendien spinazie en bloemkool hapjes uit de oven. Het smaakt weer opperbest. Eerder vandaag was er sprake van dat Rick volgende week naar Dublin zou moeten.

Jammer genoeg voor hem krijgt hij tijdens het eten bericht dat ze iemand dichter bij Ierland hebben gevonden. Ik had mijn avondeten plannen al klaar, maar het is natuurlijk veel leuker als Rick er wel is. Vanavond gaat de haard aan en dat maakt het kerstfilms kijken extra gezellig.

Genieten van de kerstsfeer in de Mall

Oh, jongens, wat vind ik het moeilijk om op te staan op het moment! De wind huilt om het huis en het is zo koud. Ik heb ook slecht geslapen door veel pijn in mijn benen. Maar ik verman me en om acht uur sta ik rillend op.

Het is wel mooi zonnig weer, zoals zo vaak als het hier koud wordt. Ik kleed me in sportkleding met extra laagjes en tref beneden weer lekker warme en sterke gebrouwen koffie. Aangezien Rick alleen maar Pickwick thee drinkt en geen gewone koffie warmt het mijn hart ook altijd dat hij zo voor mij zorgt.

Rick vertrekt naar zijn werk en ik pocheer een ei als ontbijt en heb er wat kerstomaatjes bij. Ik besluit vandaag op de plaats te gaan hardlopen al kijkend naar kerstshows. Ik weet het, ik kan daar geen genoeg van krijgen. Een uur later heb ik bijna 10000 stappen bijeen.

Onze "ouderwetse" advent kalender met plaatjes achter ieder deurtje is aangekomen. Die blijf ik het leukst vinden en zijn natuurlijk nostalgisch. Vroeger ruzieden mijn broers en ik wie het deurtje van de dag mocht openen. Ik maak een lus met een kerstlintje en hang het aan de deur.

Na mijn douche kleed ik me zo warm mogelijk en laat Orion even uit. Ik word bijna weggeblazen! Gelukkig kan ik de rest van de middag overal dicht bij de ingangen parkeren.

Met dit gure weer heb ik zin in pho en ik hoef niet eens meer te zeggen wat ik wil tegen de serveerster bij Viet Aroma. Er is een nieuwe ober, die mijn pho bezorgd en vol ongeloof vraagt of ik zonder noedels wilde. Ja, dat is het geval, er zitten genoeg groentes en kip in voor een vullende maaltijd.

Na het eten rijd ik naar de mall, Tysons Corner Center, een van de grootste in de VS. Die is drukker dan gewoonlijk op een doordeweekse dag, maar lang niet zo erg als tijdens de weekends. Ik kan dichtbij de ingang van Macy's parkeren en ren naar binnen. Daar is het behaaglijk warm.

Als eerste loop ik naar Swatch. De batterijen van twee van mijn horloges zijn leeg. Terwijl de twee vriendelijke verkopers die vervangen kijk ik naar hun horloges. Ik heb er zoals ieder jaar een op mijn kerstlijst en die hangt hier ook. In het echt is hij net zo leuk als hij er online uitziet.

Dan loop ik de hele mall door. Ik zie Santa beneden zitten en hij zwaait als ik een foto neem. Het is op zo'n woensdagmiddag heel rustig. Deze Santa ziet er goed uit, maar degene bij de mall aan de overkant doet het al 30 jaar en is gewoon Santa Claus met echte baard en al. Kai en Saskia hebben op zijn schoot gezeten, zo'n twee decennia geleden!

Bij Bath & Body Works kijk ik of ze hebben wat Katja op haar lijst heeft staan. Online is dat uitverkocht en helaas hier ook. Het ruikt weer heerlijk en ik "neus" een tijdje rond. Uiteindelijk koop ik niets, ongewoon voor mijn doen hier.

De grote kerstwinkel heeft van alles en nog wat. Het is jammer dat veel dingen zo duur zijn want ik kom af en toe in de verleiding iets te kopen. Vooral als ik een heel leuke Nederlandse Kerstman zie (al heeft hij geen Sinterklaas mijter). Rick vindt hem vanwege dat laatste niet goed, maar ik zou hem best willen hebben. Helaas, de prijs weerhoudt me.

Bij Barnes & Noble kijk ik of ze leuke stripboeken hebben, maar mijn favorieten zijn er helemaal niet. Ze hebben maar een heel kleine selectie, helaas. Misschien komen er ook niet veel nieuwe boeken uit in het digitale tijdperk.

Zoals ieder jaar ga ik naar de Disney Store om cadeautjes voor Toys for Tots te kopen. Het is een leuke traditie vind ik en ik bedenk me al winkelend de snoetjes van de kinderen, die ze met Kerst zullen krijgen. Sowieso maakt deze winkel mij ook happy. Ik vind er zelfs de perfecte Kerstavond pyjama voor Rick.

Bij het afrekenen vraag ik of die pyjama apart kan, want de andere cadeautjes zijn voor Toys for Tots. "Oh, dan kunt u ze gewoon hier laten", zegt de vriendelijke vrouw bij de kassa. Het blijkt dat de Disney Store daar een verzamelplaats voor is. Lekker makkelijk, dan kan ik mijn ritje naar het brandweerstation schrappen.

Vandaag merkte ik dat ik gaten in al mijn kniekousen heb. Bij Macy's besluit ik eindelijk eens een goede kwaliteit te gaan kopen. Als ik hier dan toch ben zie ik dat mijn favoriete beha's halve prijs zijn, die gaan dus ook mee. Gek hoe zoiets saais me toch blij stemt.

Op de terugweg stop ik bij Bed, Bath and Beyond en koop alvast de pakjes met stroopwafels voor onze buren. Zo weet ik zeker dat ik genoeg heb. Ze hebben nu ook de chocolade caramel versie, maar ik ga voor de authentieke.

Bij Bird Watchers koop ik een zak vogelvoer. Ik vraag ook of ze misschien eekhoorneten met pinda's hebben. Dat hebben ze wel, maar dan moet ik ook een duur ding kopen om het in te doen. We houden het maar bij de maiskolven. Misschien koop ik later wel een vogelvoerhouder, die bestand is tegen eekhoorns.

Orion heeft weer knauwdingetjes nodig dus als laatste breng ik Petco een bezoek. Dan ga ik moe, maar voldaan, huiswaarts. Daar gaat de verwarming aan want ik ben verkleumd. Gelukkig wordt het de komende dagen wat minder koud.

Als Rick thuiskomt bestellen we Thais eten wat binnen het kwartier wordt bezorgd. Mijn favoriete gerecht is kip met gember en veel groentes. Het smaakt allemaal lekker en warm.

De rest van de avond, je raadt het al, gaat Hallmark aan met zijn kerstfilms. Grappig dat we er anders nooit naar kijken, maar ik betrap zelfs Rick erop te kijken.

Wie ziet er heel blij uit al zit ze in een strandstoel voor nu? 

Interessant museummiddagje in DC

De regen van gisteren heeft de kou teruggebracht. Dat maakt opstaan altijd moeilijk, maar ik moet eruit en bewegen! Rick heeft vandaag een extra schep Juan Valdez in het koffiezetapparaat gedaan en nu is de koffie sterk genoeg en erg lekker.

Na een ontbijt van ei en tomaat ga ik met Orion naar boven en doe daar een uur op de elliptische machine. Ik ga niet door tot ik 10000 stappen bijeen heb, want ik zal vanmiddag ook nog flink wat lopen in de stad.

Gauw douche ik en ik ben net klaar als ik Marielle hoor. Zo jammer dat Orion haar weer hard moet toeblaffen! Gelukkig is Marielle niet bang voor honden want ze heeft zelf een grote hond, maar van Orions blaf deinst zelfs een hondenexpert terug!

Snel doe ik hem in zijn bench met een met kaas gevulde Kong en dan is hij rustig. Wij rijden in mijn van naar het metrostation. Daar staat het wel vol, maar we vinden nog een plek. De trein staat al klaar en niet veel later vertrekken we naar Washington.

Gezellig kletsend zijn we voor we het weten bij Federal Center SW. Het waait hard en de kou gaat door merg en been, maar gelukkig zijn we warm gekleed. We lopen naar het American Indian museum dichtbij.

Daar gaan we lunchen bij Mitsitam. Het duurt even voor we een keuze gemaakt hebben uit de interessante gerechten. Marielle neemt de quinoa soep en ik de ceviche. Daarbij wil ik graag een gerecht met tomaat en champignons, maar dat komt met grits (een soort griesmeel).

Die laatste wil ik niet en ik wil geen eten verspillen dus ik bestel zonder grits. En dat blijkt niet te kunnen! Ik moet en zal de grits nemen. Er wordt zelfs een manager bij geroepen, die het ook niet toelaat. Belachelijk gewoon, maar ik heb inmiddels zo'n zin in die champignons dat ik het dan maar doe.

Marielle heeft nog nooit grits gegeten. Dit is haar gelegenheid om het te proeven, zo wordt er tenminste een beetje van gegeten. Verder smaken de champignons met tomaat net zo lekker als ze eruit zagen en de ceviche is, zoals altijd, lekker fris en licht.

Als we klaar zijn hebben we nog iets meer dan uur voor onze reservering bij het (voor mij) nieuwe museum dat we gaan bezoeken. Marielle is nog nooit in het American Indian museum geweest dus we besluiten hier te blijven rondkijken.

De vestje met minieme kraaltjes zijn vooral zo mooi, verder zien we hoe vaak "Indianen" op labels e.d. voorkomen

Het is altijd wel interessant te lezen over de verschillende stammen. Alleen vind ik dat dit museum zoveel meer had kunnen zijn. Zo is er vrijwel niets te vinden over de pijnlijke geschiedenis van de oorspronkelijke bewoners van de Amerika's nadat de kolonisten arriveerden.

Dit in tegenstelling tot bijvoorbeeld het Holocaust Museum en het Afrikaans Amerikaanse museum waar juist dat moeilijke deel uit de geschiedenis ruim belicht wordt. Ik vind dat jammer en een gemiste kans. Verder is het natuurlijk wel heel mooi dat de Amerikaanse Indianen, zoals ze zich volgens het museum het liefst noemen, hun eigen museum hebben.

Als we een paar tentoonstellingen hebben gezien gaan we de kou weer trotseren en lopen naar het Artechouse. Marielle is hier al eens geweest, maar dat was een andere tentoonstelling. Vandaag gaan we de tentoonstelling "New Nature" van de Poolse kunstenaar Marpi bezoeken.

We hebben kaartjes voor twee uur en komen er rond kwart voor aan. We moeten nog even wachten op een viertal anderen en dan gaan we met een gids naar beneden. We hebben een app gedownload voor deze tentoonstelling.

De gids leidt ons na een korte uitleg naar een grote ruimte waar een geprojecteerd "dier" rondwaart. Via de app kunnen we het laten gaan waar we willen. Ook zijn er sensoren die je tot een groepje ballen maken die bewegen zoals jij. Heel grappig en mooi allemaal.

In de eerste zijkamer zien we een projectie, die meebeweegt met onze bewegingen. Dan komen we in een zaaltje met kleinere schermen. Ook daar zijn weer sensoren, die onze handen virtueel maken. Zo kunnen we met balletjes spelen, "muziek" maken met iets wat op een anemoon lijkt en meer. Ze noemen het een elektronische kinderboerderij.

Al met al zeker de moeite waard om gezien en gedaan te hebben. We nemen nog even plaats in de grote zaal en kijken naar alle evoluties van het "dier". Dan hebben we het wel gezien en gaan huiswaarts.

Gelukkig is het Smithsonian station maar een paar blokken verderop want eerst dachten we naar een verder station te moeten. Het is zo koud met die wind en morgen wordt het nog erger! We hoeven niet lang op een trein te wachten en een half uur later zijn we terug in Vienna.

Marielle is echt een vriendin geworden in de twee jaar dat ze hier woont. We kunnen zo heerlijk over van alles en nog wat praten. Ik vind het dus super leuk zulke uitjes met haar. Ik zoek niet specifiek Nederlandse vriendinnen, maar vind het toch wel heel leuk er een paar te hebben.

Orion is blij mij weer te zien. Ik laat hem even uit en ruim de afwasmachine uit. Dan zet ik de verwarming hoog en ga met mijn voeten omhoog in mijn luie stoel zitten.

Rick komt thuis met kabobs van Rose Kabob, een restaurant waar we nog nooit gegeten hebben. Ik moet zeggen dat de zalm jammer genoeg wel droog is. Volgende keer maar iets anders bestellen dus.

Na het eten kijken we een van mijn favoriete Hallmark films. Een New Yorkse hotel schoonmaakster wordt gouvernante van een prinsesje in een ander land. De koning wordt verliefd op haar en het eindigt natuurlijk idyllisch. Het is humoristische en leuke zwijmelfilm.

Katja en Kevin verhuisden vandaag eindelijk naar hun eigen huis. Katja is zo blij, ik kan het aan alles merken. Het was ook wel heel lang om acht maanden bij haar schoonouders te wonen! Wij kunnen niet wachten tot we zien hoe het geworden is!

De Church Street Stroll (zeg dat eens tien keer heel snel!)

Weg is de zon van gisteren weer en het is maar somber buiten. Met moeite sta ik tegen achten op en kleed me in mijn dagelijkse sporttenue. Rick heeft mijn koffie al aan het pruttelen.

Het is de Juan Valdez, die we uit Colombia meenamen. Alleen is de koffie wel slap dus volgende keer er maar een extra schepje bij doen. Verder smaakt het lekker en ik heb wat gerookte zalm en een tomaat als ontbijt.

Onze favoriete "kerstboom"

Saskia slaapt nog, want zij hoeft pas om tien uur terug naar Richmond. Ik neem afscheid van haar en vertrek tegelijkertijd met Rick naar Anytime Fitness. Daar doe ik een uur cardio op de ARC trainer en dan weer een half uur personal training met Sharon.

Het regent hard als ik klaar ben, maar ik speel toch wat Pokémon Go op de terugweg. Dan maar een beetje nat, ik moet en zal mijn Excellent curve ball eindelijk eens maken. Maar ik krijg Nice en Great, maar geen Excellent. Hier ben ik nu al maanden op aan het oefenen!

Thuis douche ik en neem dan Orion mee naar Vienna. Het is nu wel droog, maar waterkoud. Bah, mijn fibromyalgie speelt deze dagen wel erg op, helaas. Bij Whole Foods eet ik een salade met garnalen en tomaat als lunch.

Als ik gegeten heb ga ik kijken of ze dennenappels met kaneelgeur hebben. Dat is het geval en hun kerststerren zijn ook mooi en maar $6 voor een grote. Die gaan dus ook mee naar huis, ik heb een "trommeltje" voor de haard staan voor de dennenappels en de kerstster gaat in de plantenhouder.

Vandaag is het Cyber Monday, dus er zijn allerlei koopjes online. Natuurlijk moet ik daar ook gebruik van maken en ik besteed een paar uur met online winkelen. Ik ben dan al halverwege met cadeautjes voor Katja en Saskia. De mannen zijn altijd een stuk moeilijker!

Saskia belt in paniek op, ze heeft haar notities voor haar essay in de keuken laten liggen. Dat essay moet vrijdag klaar zijn. UPS is nog net open dus ik breng het schrift gauw weg zodat Saskia het morgenochtend krijgt.

Een interessante zonsondergang vandaag

Intussen is het droog en Rick komt vroeg thuis. We gaan naar de jaarlijkse "Church Street Stroll" hier in Vienna. Church Street is het historische gedeelte van ons stadje. Terwijl we er lopen zien we Santa Claus en die poseert voor ons naast de Polar Express, die in de boekhandel is gereden. Bards Alley heeft dat zo goed gedaan (zij winnen dan ook de prijs voor best versierde etalage)!

Wij gaan die winkel binnen en ik bestel er een glas wijn, want er is ook wijn en sommige lekkernijen. Rick gaat verder kijken, maar ik vind het nogal koud buiten en om een half uur in die kou te lopen lokt me niet.

Gezellig verlicht

Marshmallows rooteren

Als mijn wijntje op is ga ik op zoek naar Rick. Ik vind hem bij Caffe Amouri met een warme cappuccino. We lopen naar het podium en zien daar Kathryn en twee van haar vriendinnen. De burgemeester Laurie opent de festiviteiten en verwelkomt dan Santa Claus, die op een antieke brandweerwagen aankomt.

Santa helpt Laurie de kerstboom van Vienna aan te steken. Dat is geen dennenboom, maar een hulstboom. Wij vinden dat altijd vreemd want het is niet bepaald een indrukwekkende boom. Het is een beetje de grap van Vienna, maar ach, het ziet er weer sfeervol uit.

Wij lopen langzaam terug naar de auto. Onderweg komen we Niall tegen en die is nooit om een praatje verlegen. Een heel sociale Ier is het en heeft ook altijd van alles interessants te vertellen. Mijn maag rommelt intussen flink dus ik ben de saaie, die het gesprek afkapt.

We hebben besloten Indiaas te gaan eten en Bombay Bistro weer eens een kans te geven. Dat restaurant is er al decennia. Het heeft niet de atmosfeer van ons favoriete Jaipur, maar het eten is heel erg goed en goedkoper. We hebben een heerlijk maal.

Thuis gaan de voeten omhoog en de verwarming aan. We kijken naar een show, die huizen laat zien, die helemaal voor Kerst versierd zijn. Daar haalt onze tuin niet bij! Dit keer is het ook binnen, mensen hebben elk hoekje van hun woon- en eetkamers gevuld met kerstversieringen! Ik zou er gek van worden, moet ik zeggen!

Weekend met de kinderen

Zaterdag

Rick en ik staan laat op voor ons doen, half negen. De rest van het huishouden ligt nog in diepe rust. Hoewel, Django hoort Orion en Katja laat hem uit hun kamer. Dat leidt weer even tot een gegrom, maar dan zijn de honden opeens goede vriendjes. Net of dat er even uit moest om te beginnen. Bij dit schrijven liggen ze vlak bij elkaar en mij te slapen.

We gaan op pad om ontbijt te halen. Een nitro brew voor mij van Starbucks en een gratis verjaardags eggnog latte voor Rick van Peet's. Bij Panera vertel ik dat er de vorige keer weer eens een ingredient miste. Dit keer gebeurt dat dus niet en thuis heb ik een lekker ei met knapperige bacon, spinazie en tomaat. Orion vindt de brioche weer een super traktatie.

Dan ga ik weer op de plaats hardlopen om mijn beweging te krijgen. Rick ruimt intussen de keuken op, want die is een troep na gisteren. Saskia komt naar beneden en gaat naar Caffe Amouri in Vienna om te studeren. Ze blijft er uiteindelijk de hele dag, maar is volgens haar zeggen weinig opgeschoten.

Rond half twaalf komen Katja en Kevin naar beneden. Zij zijn blij dat er koffie is en Katja eet een paar frittata's uit onze vriezer als ontbijt. Het plenst inmiddels en Katja zegt dat ze wel zin in een film hebben.

Dat is muziek naar Ricks oren want die stelde eergisteren al aan mij voor Katja en Kevin te vragen of ze naar Fantastic Beasts willen gaan. Dat willen ze dus graag en Rick koopt kaartjes voor de voorstelling van kwart voor twee.

We eten allemaal lunch van de restjes van gisteravond, hoewel ik er gerookte zalm in plaats van kalkoen bij heb. Rick geniet van zijn kalkoen boterham, ik zie het aan zijn gezicht. Heel veel is er trouwens niet over tot onze verbazing. Vooral de groentes waren bijna helemaal op.

Dan douchen we allemaal gauw want het zal druk zijn bij de mall dus we moeten de tijd nemen. Ik raad Rick aan de valet parking te gebruiken. Die kost wel $12, maar is verreweg de snelste (en droogste want het plenst nog steeds) manier om tijdens de feestdagen te parkeren.

Deze enorme notenkrakers zijn nieuw als versiering hier

Inderdaad kunnen we de auto zo afleveren en zijn zo zelfs nog tien minuten voor de film begint in het theater. Na ettelijke voorfilmpjes, eentje zelfs twee keer, begint de hoofdfilm eindelijk. En die is de moeite waard! Ik kan niet wachten tot de volgende om te zien hoe het verder gaat. Alleen wel heel erg opletten want het is een ingewikkeld verhaal.

Als de film is afgelopen zijn we extra blij voor de valet parking want het regent nog harder. Het duurt even voor we de FLUX TEK terugkrijgen, maar we worden tenminste niet nat. Nu hebben we het natste jaar ooit dit jaar!

Rick brengt Saskia naar haar "Friendsgiving" bij haar vriendin Natalie. Iedereen neemt een gerecht mee en Saskia heeft een appeltaart en een fles rum mee. Rick is haar chauffeur dus we hoeven ons geen zorgen te maken dat zij met teveel alcohol op gaat rijden.

Wij hebben via Open Table een reservering bij de Lebanese Taverna, Katja's favoriete restaurant in deze omgeving. Rick en ik gaan daar niet vaak heen, maar vinden het wel heel lekker. Katja en ik delen een Fattoush salade en verschillende mezza. De mannen houden het bij shawarma. Het smaakt allemaal weer opperbest.

Thuis frissen Katja en Kevin zich op en gaan dan naar Katja's tienjarige high school reunie. Ik vind het onvoorstelbaar dat het al tien jaar geleden is dat zij klaar was met high school! Er zijn in ieder geval een paar mensen, die ze graag weerziet.

Rick en ik zijn vanavond dus samen. We kijken weer naar Hallmark kerstfilms, zoals waarschijnlijk de meeste avonden de komende maand.

Zondag

Gisteravond ben ik op tijd naar bed gegaan, maar als enige. Rick bleef nog op tot Saskia besloot te blijven logeren of heel laat een Uber terug naar huis te nemen. Katja en Kevin hadden ook een heel leuke avond en kwamen volgens Rick pas tegen tweeen thuis (Saskia om vier uur uiteindelijk).

Het is dan ook niet verwonderlijk dat het allemaal wat langzaam gaat vanochtend. Orion maakt Rick en mij wakker en we halen ons ontbijt van Starbucks. Ik ga daarna op de plaats hardlopen, de elliptische machine komt de komende week wel weer.

Een voor een komen de anderen naar beneden. Ontbijt voor Katja en Kevin is pompoen pie met Cool Whip (een verschrikkelijk kunstmatig smakende soort "slagroom"). Dan gaan zij hun spullen bijeenrapen en douchen. Ze moeten na de lunch terug want vandaag is het verkeer het drukst van het hele jaar.

Terwijl iedereen zich klaarmaakt versier ik de huiskamer voor Kerst. De sokken hangen weer en het is altijd zo gezellig! De rest komt vanmiddag want Rick en ik willen vandaag binnen en buiten het versieren afmaken.

Maar eerst gaan we met Katja en Kevin lunchen bij Cava. Saskia is nog steeds aan het studeren en we nemen haar wrap mee terug naar huis. In het restaurant laten we ons de salades goed smaken. Intussen hebben alle restaurants de Romeinse sla uit hun menu geschrapt en we hebben dus spinazie.

Er zijn zo vaak problemen met bacterieen in die sla dat ik niet denk dat ik dat weer ga eten, zelfs als het weer veilig wordt verklaard. Ik vraag me af wat het is met Romeinse sla, want met de andere bladgroentes hoor je dit soort problemen niet.

Thuis hangen Rick, Kevin en Katja eindelijk de gordijnen in Katja's kamer op. Katja klaagt al jaren dat het te licht is waardoor ze te vroeg wakker wordt. Ik heb die gordijnen al zeker een jaar geleden gekocht en nu hangen ze dan eindelijk. Met hun kerstbezoek kunnen Katja en Kevin dus in een donkere kamer slapen.

Dan is het toch echt tijd om weer afscheid van Katja, Kevin en Django te nemen. Zorro blijft nog hier tot zij hun kerstbezoek komen brengen. Hun terugrit zal ellenlang worden want de brug tussen Delaware en New Jersey blijkt afgesloten door een gaslek. Hierdoor moeten Katja en Kevin flink omrijden en een gewoonlijk vier uur durende rit wordt er waarschijnlijk een van zeven uur!

Intussen is het werkelijk heerlijk weer met zestien graden. Rick en ik halen de rest van de kerstspullen van zolder. Met Orion aan een lange lijn zetten we de sneeuwpoppen en grote Santa laarzen in de tuin en hangen de kransen aan de lampen.

Binnen versier ik ook de voorkamer en de eetkamer en natuurlijk de keuken. Het is allemaal weer heel gezellig. Waarschijnlijk het vroegst dat we ooit klaar zijn met versieren, maar dat maakt voor extra lang genieten van dit seizoen.

Natuurlijk kan ik het niet laten om ook gauw nog even de Boer Zoekt Vrouw aflevering te kijken. Ik blijf bij mijn voorspelling dat alleen Steffi en Roel het gaan halen. Michelle is veel te bazig en die moet een man, die niet zo meegaand is als Maarten. Jaap heeft nu al twijfels (methinks thou protest too much) en Wim en Marit zijn te verschillend. Over Marnix zeg ik maar niets, hij heeft totaal verkeerd gekozen.

Voor ons avondeten gaat Rick naar drie verschillende restaurants (die vrijwel naast elkaar liggen). Saskia krijgt een veganistisch gerecht van Sunflower. Rick neemt een Griekse salade van Plaka en haalt voor mij heerlijke sashimi van Red Galanga.

Saskia heeft nog niet besloten of ze vanavond of morgen terug naar Richmond gaat. Ze hoeft daar morgen pas om half een te zijn dus morgenochtend zou ook kunnen. We zullen zien wat Sas besluit. Ik hoop morgenochtend want ze had maar een paar uur slaap vannacht.

En zo eindigt weer een heel leuk weekend! We zijn blij dat het buikvirus net op tijd zijn beloop had en Katja en Kevin toch konden komen. Het is altijd te kort, maar zo gezellig!

Het kalkoendiner met de kinderen minus Kai

Het is telkens zo koud en ik vind het heel moeilijk uit bed te komen. Het vriest flink en is veel te koud voor de tijd van het jaar. Maar om kwart over acht lukt het me eindelijk.

Rick staat al klaar om ontbijt te gaan halen en we bestellen koffies van Starbucks. Rick neemt daar een broodje van mee en ik regel via de app een brioche met spek, ei, spinazie en tomaat van Panera. Dat staat al klaar als ik er aankom.

Dan moet Rick nog naar Petco voor katteneten voor Saskia's tweetal en we nemen een acai bowl van South Block mee voor Saskia. Thuis blijkt dat Panera voor de zoveelste keer iets heeft vergeten in mijn broodje, namelijk het spek. Ik ga er toch eens over klagen bij een manager!

Nu heb ik dus een spiegelei, spinazie en tomaat als ontbijt. Orion maakt korte metten met de brioche. Rick begint met het voorbereiden van de maaltijd en ik besluit weer op de plaats te gaan hardlopen. Een uurtje later heb ik 9000 stappen bijeen en besluit dat ik de overige duizend vast wel bij elkaar ga krijgen.

Onze kerstcactus ziet er het hele jaar niet uit tot nu!

Mijn knieen en heupen doen veel pijn en ik rust even uit. Dan gaan Rick en ik naar boven en halen de kerstversieringen voor binnen naar beneden. Ik zet de kerstboom voor op (heel makkelijk, binnen vijf minuten gedaan).

Dan zoek ik de kerstkabouters, die op onze trap gaan staan. Er is ook een "slinger" met klimmende kaboutertjes voor onze grootvaderklok. Die moet vastgehouden worden door iets zwaars en ik gebruik er een herfstversiering voor. Na Kerst doe ik die dan wel weer bij de herfstversieringen.

Als laatste hang ik de "dennenslingers" met lichtjes en rode strikken langs de trap. Het ziet er alweer heel gezellig uit! De rest van het huis laat ik nog herfst om toch een beetje Thanksgiving gevoel te houden.

Na de lunch gaan Rick en ik verder aan het Thanksgiving maal. Katja en Kevin zijn op weg en we schatten om zeven uur te eten. Dat is later dan de meeste Amerikanen dit maal eten, maar ik vind het wel prima. Ik snap nooit waarom je opeens om drie uur moet eten als je dat altijd om zes of zeven uur doet.

Katja en Kevin komen net na zessen aan. Het is goed ze weer te zien voor het eerst sinds de bruiloft. Jammer genoeg gedraagt Orion zich niet en valt Django aan. Hij wordt dus aan de lijn gehouden, arme Django is helemaal bang van hem!

De kalkoen is rond zeven uur klaar en met vereende krachten staan niet veel later alle gerechten op tafel. De kalkoen is lekker mals en met veel mosterd vind ik hem lekker. We hebben er geroosterde groentes, spruitjes, een pittige salad, mais, aardappelpuree, kalkoenvulling en croissants bij. Ik moet toegeven dat ik het dit keer een lekker maal vind!

Als iedereen genoeg heeft gegeten ruimen we met zijn allen op. Daardoor gaat dat lekker snel. Rick snijdt de kalkoen nog in stukjes, want hij is dol op kalkoen met mosterd boterhammen. Ik denk dat zijn dieet de komende dagen niet wordt gevolgd.

Voor mij is het veel makkelijker brood en aardappelen te laten staan. Ik heb wat van de vulling op, maar verder alleen kalkoen en groentes. Ik heb er verder ook geen behoefte aan, in tegenstelling tot Rick. Vandaag heb ik voor het eerst een maat tien broek aan (ik schat 40 in Nederlandse maat) en dat voelt heel fijn!

Vanavond kijken we Hallmark films. Allemaal lekker sappig en met een goed einde. Ik vind het heerlijk dat het kerstseizoen zo lang zal duren dit jaren. Al die lichtjes zijn zo gezellig!