Dag 3 Austin: Hill Country

Christine wilde vroeg weg dus ik sta om half acht op en sta om acht uur paraat. Zij heeft echter niet zo goed geslapen dus heeft wat tijd nodig om zich klaar te maken. Met een kop koffie wacht ik al spelletjes spelend. 

Tegen negenen vertrekken we en stoppen even bij de Starbucks zodat ik egg bites en een nitro brew kan halen voor mijn ontbijt. Christine ontbijt gewoonlijk niet en eet later onderweg een proteine reep. 

Al gauw zijn we het stedelijke gebied rond Austin uit en rijden Texas Hill Country in. Het is een prachtige weg en het weer werkt nog redelijk mee. De voorspelling was bewolkt, maar we zien toch aardig wat zon. Alleen staat er een straffe wind, die mij blij doet zijn dat ik mijn warme das mee heb genomen. 

Onze eerste stop is de ranch van Lyndon en Lady Bird Johnson in Johnson City, genoemd naar de oom van de president. We halen in het bezoekerscentrum een gratis pas en horen daar dat we de ranch vandaag maar tot 12 uur kunnen bezichtigen.

Aangezien het al half twaalf is haasten we ons er naartoe. Dat is nog best een rit door het boerenland, maar we halen het. Helaas wordt de ranch gerenoveerd en kunnen we hem enkel van buiten zien. Het is toch de moeite waard en een vrijwilligster, Theresa, vertelt ons weer interessante weetjes over deze bijzondere man, die voor Christine en mij eigenlijk alleen bekend was als de opvolger van John F. Kennedy.

Air Force One uit die tijd staat in de hangaar en ik maak gauw een foto voor we gemaand worden het terrein te verlaten. Op de terugweg stoppen we nog even bij de plek waar Lyndon B. Johnson geboren is. Daar tegenover ligt ook de begraafplaats waar Lyndon en Lady Bird en veel van hun familie begraven liggen.

Deze ranch ligt langs TX 290, de Deutsche Weinstrasze maar dan in Texas. We rijden langs de ene na de andere leuk uitziende wijngaard. Ze zijn lang niet allemaal open en gisteravond hebben we opgezocht dat Messina Hof dat wel is.

Het ziet er leuk uit van buiten en we worden binnen heel vriendelijk ontvangen door London. We doen een wijnproeverij, maar voor mij komt dat eigenlijk neer op een glas rose. Christine probeert een aantal rode wijnen. Als lunch bestellen we het charcuterie plankje wat allemaal perfect smaakt bij de wijn.

Toen we hier aan kwamen rijden zagen we dat Grape Creek Winery praktisch aan de overkant ligt. Daar willen we ook gaan kijken. Hier is Christine lid van en dat betekent een gratis glas wijn. Voor mij wordt dat weer de rose. We nemen er ruim de tijd voor en kijken rond bij de enorme wijngaard.

Het geheel hier doet een beetje arrogant aan en de mensen zijn niet erg vriendelijk. Bovendien zijn er geen zitplaatsen binnen en buiten is het te koud om te zitten. We vinden beiden Messina Hof veel leuker en Christine is blij dat zij daar ook lid is geworden.

Het is inmiddels al na drieen en we gaan naar de Holiday Inn waar we vanavond zullen logeren. Die ligt dichtbij het centrum van Fredericksburg maar we hebben beiden genoeg van de koude wind en geen zin verder te gaan wandelen. Helaas is er ook veel dicht op dinsdag.

We brengen de bagage naar de kamer en gaan dan een tijdje op bed ontspannen. Tegen half zes maken we ons klaar om te gaan eten. We rijden eerst even door het oude plaatsje wat gezellig is, maar wij hadden ons er meer van voorgesteld. Het weer helpt natuurlijk ook niet mee want het miezert inmiddels.

Bijna alle restaurants zijn op maandag en dinsdag gesloten, maar gisteravond vonden we het Duitse restaurant Otto's en konden daar reserveren. Er is een grote Duitse aanwezigheid in dit plaatsje waardoor de meeste restaurants Duits eten hebben en velen ook een Biergarten.

Otto's is een wat luxueuzer restaurant met een gezellige atmosfeer. We genieten dan ook van hun eten want dat is werkelijk heel erg goed. Ik zondig op mijn dieet, Duits eten zonder koolhydraten is bijna onmogelijk.

Christine en ik delen een voorafje van zuurkoolballen. We hebben geen idee wat we ons daarbij voor moeten stellen, maar het blijken een soort bitterballen te zijn met een licht zurig smaakje, erg lekker!

Als hoofdgerecht bestellen we beiden de eendenschnitzel. Ook die smaakt prima en ik kan het niet laten ook wat van de kaas spaetzle te eten. Voldaan met onze keuze keren we terug naar het hotel waar we vast niet laat gaan slapen.