Fotoshoot

Zaterdag

Een van de Nederlandse dames, die ik hier ken, heeft een portretfotografiestudio in haar basement. Zij vertelde mij van de zomer, dat ze glamourshots doet en dat leek mij erg leuk voor Saskia. Saskia was enthousiast en wilde dat wel graag met Laura doen.

Voor Kerst gaf ik Saskia dus een fotoshoot met Yolanda. Vanochtend is het zover. Laura heeft hier gelogeerd en ik hoor de meisjes al vroeg in de weer. Yolanda had wat ideeen gegeven voor ze qua kleding en dergelijke. Als ik opsta hebben de dames al ontbeten en hun eerste outfit (casual, jeans met een topje) aan. Ook de make up zit er al op, ze zien er prima uit.

Behalve de jeans hebben de meisjes ook hun sjieke homecoming en een minder sjiek jurkje mee. Yolanda woont hier niet ver vandaan en keurig op de afgesproken tijd van tien uur rijden we haar oprit op. Na de kennismaking met de meisjes neemt Yolanda ons mee de basement in.

Om op te warmen begint Yolanda met Sasia en Laura samen en apart in hun spijkerbroek outfits te fotograferen met een witte achtergrond. Dat is goed, want de meisjes weten niet goed, wat er van ze verwacht wordt. Ik zie ze minder gespannen worden en er meer lol in krijgen.

Yolanda is ook heel creatief met haar poses, wat het nog leuker maakt. Voor mij is het altijd leerzaam om een andere fotografe bezig te zien. Zij brengt mij ook op ideeen.

Net als het tijd is om hun homecoming jurk aan te trekken, houdt de afstandbediening voor Yolanda's flits ermee op. Haar man probeert van alles, wat niet werkt. Hij gaat zelfs naar een winkel om een nieuwe aansluiting te kopen. Ook dat doet het hem echter niet.

We beginnen al te denken, dat we de rest van de shoot dan maar later voort moeten zetten. Als laatste uitweg worden de batterijen, die Yolanda er net nieuw opgeladen in heeft gedaan, toch even verwisseld. En jawel, hoor, met andere batterijen werkt het weer perfect.

Gelukkig, want de meisjes hebben er nu helemaal zin in gekregen en willen graag door. Yolanda en ik hebben elkaar in de tussentijd ook wat beter leren kennen en de meisjes hebben voor het eerst ontbijtkoek gegeten. Ik heb dat ook weleens in huis, maar Saskia heeft het nooit geprobeerd. Nu weet ze, wat ze gemist heeft.

Yolanda verandert de achtergrond in donkergrijs en de meisjes doffen zich op in hun mooiste jurkjes. Ze hebben er duidelijk plezier in, wat ik al verwachtte. Er wordt lekker veel gegiecheld en Yolanda zet ze er erg leuk op. Het is een hele fysieke inspanning voor zowel de meisjes, die op hoge hakken balanceren, als de fotografe!

Als laatste doen Saskia en Laura hun gebloemde jurken aan. Yolanda verandert de achtergrond in roze en volgens mij vindt iedereen dit het leukste gedeelte. De meisjes mogen zijden bloemblaadjes blazen en in de lucht springen.

Tenslotte legt Yolanda hen neer met wat bloemblaadjes op ze, klimt op een ladder en fotografeert van boven. Ik ben heel benieuwd naar het eindresultaat. De meisjes verkleden zich weer in hun spijkerbroeken en we nemen na drie uur hard werken door Yolanda afscheid van haar. Over een paar weken zullen we de cd met de foto's krijgen.


Het is al na enen en we hebben allemaal trek. Ik heb de meisjes een lunch van hun keuze beloofd om de dag helemaal speciaal te maken. De keuze valt unaniem op P.F. Chang's. Dit is tot nu toe het koudste weekend van dit seizoen, dus waarschijnlijk is het daarom zo verschrikkelijk druk in het restaurant.

We moeten even op een tafeltje wachten, maar krijgen dan een "booth". Dat is een tafeltje met banken eromheen, mijn favoriet. De meisjes weten al meteen, wat ze willen. Ze delen twee verschillende kipgerechten. Ik neem een "lunchbowl" met hot and sour soup en een erg lekker garnalengerecht. Het Chinese eten hier is zo anders, dan in Nederland. Ik mis vooral de Babi Pangang weleens!

Thuis treffen we Rick hard aan het werk in ons kantoortje. Dat is ook inderdaad (voornamelijk door zijn spullen) een grote troep. Ik trek de deur altijd maar dicht, zodat ik het niet hoef te zien. Ik help een paar uur mee, maar er is nog veel meer te doen!

Saskia moet vanavond babysitten en Rick wil er graag samen op uit. Ik moet toegeven, dat mijn energieniveau nul comma nul is, maar ik laat me overhalen. Rick gaat de hele komende week op reis, dus ik wil nu zoveel mogelijk samen doen.

In Tysons Corner is het zo druk, alsof het Kersttijd is! Kennelijk gaat iedereen met deze kou naar de mall. Rick zet mij af, zodat ik een paar stoelen in de bar van Coastal Flats kan proberen te bemachtigen, terwijl hij een parkeerplaats zoekt.

Als ik bij het restaurant aankom, zakt de moed me in de schoenen. Meestal is er nog wel plaats in de bar, maar nu staat alles propvol! Het lot is me gunstig gezind, want precies, waar ik ga staan, gaat net een stel weg! Ik kaap hun stoelen meteen. Het stel achter me kijkt teleurgesteld, maar het is hier echt Darwinistisch, the survival of the fittest, ha ha.

Rick komt al gauw, hij heeft ook even naar een parkeerplek moeten zoeken. Bij dit restaurant moet ik gewoon de garnalencocktail bestellen. Die is zo lekker en genoeg als maaltijd voor mij. Rick neemt het kreeftbroodje, waar flink wat kreeft op zit.

Na het eten haasten we ons naar boven naar de bioscoop. Zo druk als het daar is, heb ik het zelden gezien. Ik betwijfel of we nog een zitplaats zullen krijgen voor No Strings Attached, maar Rick wil het wel proberen. Gelukkig is er nog plaats op de tweede rij in de zaal, dus we hebben goed zicht.

Het is het helemaal waard, want we vinden het beiden een superleuke film! Wel terecht "rated R" (onder 17 niet zonder volwassene toegelaten), maar ik lig regelmatig dubbel. Ashton Kutcher en Natalie Portman maken een goed paar en er is heel wat onverwachte humor.

Op de terugweg geef de thermometer in Ricks auto 16 graden Fahrenheit aan, dat is al -9, het zal vannacht -12 worden. Thuis gaat de open haard dus aan en drinken we nog wat, voor we ons bed opzoeken.

Zondag

Brrr, eigenlijk ben ik al een tijdje wakker, maar het is zo koud buiten ons bed, dat ik tot kwart voor tien blijf liggen. Rick houdt het zelfs nog langer uit en Saskia helemaal. Beren hebben het toch wel bij het rechte end, hoor, met hun winterslaap!

Rick trotseert de kou en haalt ons zondagse ontbijt bij Starbucks. Die is zo dichtbij, dat de koffie nog heet is en mijn spinaziewrap lekker warm als hij ermee terugkomt.

Met dit weer moet ik bewegen, maar buiten wandelen is me veel te koud en ik heb geen zin in de sportschool. De kickboxing routine van Your Shape op Kinect brengt uitkomst. Die is vrij intensief en na drie kwartier heb ik het gevoel flink bezig te zijn geweest.

Vandaag worden de football kampioenschappen gespeeld en bepaald, wie er over twee weken tegenover elkaar zullen staan in de Super Bowl. Rick bereidt zich voor op een middag kijken.

Al vind ik football ook leuk om te kijken, ik kan natuurlijk Boer Zoekt Vrouw niet missen. Vooral niet, als een van mijn vroegere buurvrouwen op mijn Facebook muur vraagt, of ik de serie kijk. Ze skypte net met haar zus en die blijkt de Amerikaanse Susan bij boer Richard te zijn. Hoe klein kan de wereld zijn? Nu ben ik helemaal benieuwd, wat er vandaag zal gebeuren.

Juist die boer Richard zorgt voor nogal wat ophef deze aflevering. Arme Susan en Heidy, ik heb Richard altijd al een gluiperd gevonden. Annemarie stuurt Johannes weg, omdat ze wel een keuze moest maken. Er zit geen emotie bij die tante, zeg! Marcel gaat voor Ksenia, er is geen twijfel. Arme Frank moet volgende week huilen en Gijsbert is nog een enigma. Wat vinden jullie? Rick heeft een hekel aan realiteitsshows, ik kan van dit soort dingen (tot mijn schande) smullen.

Nadat de Green Bay Packers van de Chicago Bears hebben gewonnen, stelt Rick voor naar een sportbar te gaan voor het begin van de tweede wedstrijd om een hapje te eten. Hij wil weleens zien, hoe het tussen de ware fans is. Saskia wil niet mee, dus we gaan samen naar Glory Days.

De tweede wedstrijd is tussen de Pittsburgh Steelers en de New York Jets. Ook dit restaurant is erg druk, maar we kunnen aan een tafel in de bar plaatsnemen. Aan geel met zwarte truien te zien worden we omgeven door Steelers fans, wat tijdens de wedstrijd ook blijkt. Er hangt een supersfeer, want de Steelers doen het goed.

Bij dit restaurant hoef ik het menu niet eens in te kijken, want ik weet al wat ik wil. De Vermonter sandwich, rozijnenbrood met appelboter, ham, plakjes appel en kaas en zoete aardappelfrietjes. Tien dollar smaakt nooit eerder zo goed!

De Steelers gaan duidelijk winnen, dus Rick en ik gaan weer huiswaarts. Daar gaat de open haard aan (lang leve gas) en kijken we de rest van de wedstrijd. Veel spelers lopen met blote armen, terwijl de gevoelstemperatuur -20 is! Ik heb te doen met de toeschouwers, wat moet het koud zijn!

De wedstrijd is nog niet afgelopen, maar ik ga de Steelers als winnaren voorspellen en mijn bed opzoeken. Morgen moet Rick heel vroeg weg en zullen Saskia en ik de hele verdere week met zijn tweetjes zijn.

Minder nieuws is, dat Kai nog steeds geen kamergenoot heeft en dat helemaal niet leuk vindt. Hij voelt zich duidelijk eenzaam, maar zal zelf erop uit moeten gaan. Fijn nieuws is, dat het bij Katja beter lijkt te gaan. Zij en L. gaan weer beter en de dieren ook langzamerhand.

En zo eindigt er weer een ijzig koud, maar gezellig weekend. Bijna het laatste in januari! Ben ik nu de enige, die deze maand altijd zo eindeloos vindt duren, zoveel langer, dan andere maanden met eenendertig dagen?