Homecoming shopping

Het is, dat de temperatuur hoger ligt, dan in Alaska, want anders is het weer hier niet veel verschillend.  Het regent flink, als Rick opstaat, ik hoor het op het dak.  Ik hoef er nog niet uit, dus draai me nog eens om.  Meike, die nu regelmatig door Flapjack wordt belaagd, komt mij kopjes geven.  Op een gegeven moment legt ze haar kop zelfs op mijn wang en spint luid.  Als dat geen goede wekker is?

Arme Cosmo zet zijn gewonde poot niet neer en strompelt op drie poten rond.  Dat maakt, dat hij niet ver wil wandelen.  Maar goed ook, want het komt weer eens in bakken naar beneden.  Ik ben er vrijwel zeker van, dat onze droogte van de zomer inmiddels wel over is.

Om half elf heb ik met Sharon afgesproken. Ik voel me nog steeds erg jet lagged en het lukt me niet zo hard te werken, als anders. Ik heb ook nogal wat pijn, dus Sharon geeft heel wat rek- en strekoefeningen. Die helpen altijd goed. Na afloop ga ik nog een half uur op de crosstrainer.

Het is inmiddels lunchtijd en ik heb enorme zin in soep met dit sombere weer. Plaka Grill ligt precies op weg naar huis en ik bestel een portie van hun avgolemono als lunch. Ieder hapje smaakt voortreffelijk, hoe zoiets simpels zo hemels kan zijn.

Met Flapjack naast me in slaap, zo schattig, dat kleine kattenlijfje, Meike boven mijn hoofd met haar kop op mijn haar en Cosmo op mijn voeten kijk ik de eerste aflevering van het nieuwe seizoen van "America's Next Top Model". Dit seizoen zijn het modellen, die in de vorige competities hebben meegedaan. Ik ben benieuwd!

Saskia komt thuis en over anderhalve week is het weer Homecoming. Zij gaat met een van haar vrienden naar de dansavond. Daarbij hoort een nette jurk, dus we gaan naar Tysons Corner om er een te vinden.

We beginnen bij Macy's, waar Saskia eerder een rode jurk had gezien. Helaas hebben ze die niet in haar maat, maar ik vind hem haar ook niet zo mooi staan in een grotere maat. Een rood met zwarte jurk zit haar wel als gegoten, maar wordt afgekeurd, omdat hij niet strapless is. Bij Macy's gaat het dus niet lukken.

In de kleedkamer hoor ik trouwens in een ander pashokje Nederlands gesproken worden. Ik maak me helemaal klaar om met nieuwe Nederlanders kennis te maken, als Karin en haar jongste naar buiten komen. Zo toevallig! We kletsen even en dan gaat mijn aandacht weer naar Saskia, die niet blij is, omdat haar geliefde jurk er niet meer is.

We proberen het bij Lord & Taylor, maar daar zijn de jurken ten eerste te duur voor homecoming en ten tweede te ouwelijk voor een bijna zestienjarige. Ook bij Nordstrom is dat het geval en Jessica McClintock heeft ook niets.

Saskia geeft toe, dat we dan nog maar verder bij Macy's moeten gaan kijken. Die hebben de beste selectie, maar het gros is inderdaad niet mooi en bovendien in veel te grote maten.

We lopen langs Bebe en ik stel voor daar ook even te kijken. Hun kleding is meestal net iets "te" voor ons, te sexy, te strak, te kort, je kent het wel. Eerst weigert Saskia, maar ik haal haar over, want je weet nooit. Laat Saskia hier nu twee mooie jurkjes vinden!

De eerste is van satijn en zwart en creme kleurig. Hij staat haar goed, maar zit niet mooi. Erg strak bovenaan en veel losser onder haar middel, ze vindt hem beter, dan de zwart met rode, maar hij is "het" niet.

Het volgende jurkje is ook cremekleurig met een zwarte satijnen band in het midden. Deze is van kant en staat Saskia heel goed (de belichting op de foto is verschrikkelijk, vandaar, dat ik nog een aparte foto van het jurkje maakte). We hebben beet!

Bij Payless gaan we naar schoenen kijken. Saskia vindt een paar met wel heel hoge hakken, maar ze zweert, dat ze erop zal kunnen lopen. Ze staan haar wel heel erg goed.


Wat een verschil met vorig jaar, toen Saskia zich niet happy met haar lichaam voelde. Hier is een stralend meisje, dat duidelijk blij is met haar verschijning. Bij PacSun koopt ze nog een paar topjes van haar zakgeld en dan kunnen we huiswaarts.

Daar probeer ik op doktersinstructies het verband van Cosmo's poot te halen. Die piept echter hard en trekt zijn poot terug. Het lukt me niet het verband eraf te halen, dus bel ik de dierenartsenpraktijk maar weer eens. Geen probleem, ik mag Cosmo komen brengen en dan halen zij het verband eraf.

De tech, die Cosmo komt halen, zegt, dat hij over een paar minuten terug zal zijn. Ik wens hem succes, want dat denk ik dus niet. En inderdaad, ongeveer een kwartier later komt de dierenarts me vertellen, dat het ze niet zomaar lukt. Ze gaan proberen het verband eraf te weken en als Cosmo zo blijft hinken moeten we terug voor foto's. Ik denk niet, dat hij een gebroken teen heeft, want voor ik de nagel ontdekte liep hij gewoon.

Met een hinkende Cosmo zonder verband rijd ik terug. Onderweg probeer ik hem ervan te weerhouden zijn wond te likken. Dat gaat niet zonder constant opletten en ik wil hem niet zo'n plastic kap omdoen. De vorige keer, dat dat moest, was hij helemaal in paniek.

Online raden mensen sokken aan en dan heb ik opeens een idee. Ik heb een tijd geleden hondenregenlaarsjes voor Cosmo gekocht en doe die om zijn voorpoten. Hij vindt het even raar, maar gaat daarna rustig slapen met die dingen aan. Hopelijk doet dit hem, anders moet ik morgen een zachte "kap" gaan halen bij Petsmart.

Nog een paar foto's van Alaska, want we vonden sommige foto's in galakleding van de scheepsfotografen erg mooi en ik had nog foto's op mijn kleine cameraatje, waaronder die uit de lucht vanuit Los Angeles.