Over maandag

Alweer ben ik fijn vroeg wakker en al om half acht beneden. Rick heeft mijn koffie net aan het pruttelen. Ik maak mijn ontbijt en de kastanje champignons zijn best lekker, maar de nameko blijven mijn favorieten.

Terwijl Rick zich klaar maakt, begin ik vast aan mijn op de plaats hardlopen. Ik wil daar vandaag tenminste een half uur van doen. Tegen de tijd dat we op weg gaan naar Starbucks heb ik meer dan 3000 stappen bijeen.

Nadat Nick ons onze koffies heeft aangereikt, gaan we nog even Pokemon Go spelen. Omdat we zo vroeg zijn heeft Rick daar wat tijd voor. Het blijft leuk om samen dit spel te doen. 

Thuis maak ik mijn cardio af en praat even met mijn Canadese schoonzus. Dan haast ik me naar Sharons huis voor personal training. Mijn schouder is stukken beter, maar we doen nog steeds voorzichtig daarmee.

Het halve uur vliegt zoals altijd voorbij en intussen is het twintig graden. Er dreigt wat regen, maar meer dan een paar druppels worden het niet. De zon komt zelfs tevoorschijn. Ik ga dan ook even op het deck zitten. 

Om half twaalf heb ik een virtuele afspraak met mijn endocrinologe. Het is het jaarlijkse bezoek voor mijn schildklier. Ik vind dit een heel fijne dokter en het virtuele bezoek ook lekker makkelijk. Volgend jaar wil ze me wel in persoon zien en vrijdag moet ik bloed laten prikken. 

Nog voor twaalven nemen we weer afscheid. Ik bestel mijn salade en haal die op van Subway. Jammer genoeg drupt het weer wat, dus Rick en ik eten binnen. 

Na de lunch ga ik even wat puzzelen en opeens hoor ik een enorm gezoem op me afkomen. Het blijkt een honingbij te zijn en die wil ik graag redden. Ik doe de voor- en achterdeur op, maar het diertje probeert via onze hoge ramen voor naar buiten te gaan. Langzaam aan wordt zij moe en ik voel me wat verdrietig dat ze daarboven waarschijnlijk dood zal gaan. 

Omdat ik haar wanhopige gezoem niet wil horen, ga ik Vienna in. Het is iris tijd en ik weet een tuin met een prachtig veldje verschillend gekleurde gebaarde irissen. 

Na de nodige foto's ga ik naar Greenheart, waar ik een nieuwe fles groentesap koop. Daar tegenover ligt een veldje met korenbloemen, ook al zo fotogeniek. Als laatste ga ik naar Whole Foods. Ik stuur nog een jurk terug naar Amazon, want de kleur was anders dan op de foto. Verder koop ik een paar boeketten alstroemeria.

Thuis ga ik in de voorkamer zitten lezen en opeens zie ik Orion naar iets kijken. Het blijkt het bijtje te zijn, die over de vloer kruipt, duidelijk te moe om te vliegen. Rick laat haar in een glas kruipen en zet haar op de geranium voor het huis.

Als een insect blij kan zijn, dan is dat dit bijtje. Ze gaat meteen aan de gang met de pollen en ik hoop dat ze, zodra ze uitgerust is, verder kan vliegen. Ik ben zo ontzettend blij dat we haar konden redden. Iedere bij is nu belangrijk. 

Rick wil een wandeling gaan maken om te kijken of hij, na een paar maanden fysiotherapie, eindelijk af is van de pijn in zijn knie. Ik ga mee, want ik heb me voorgenomen weer meer te gaan wandelen. Het is aangenaam weer en de radar laat geen regen dichtbij zien. 

We parkeren bij het Community Center en besluiten een stuk op het W&OD pad te gaan lopen. Vanaf het pad leidt een bruggetje  naar wat eruit ziet als een volkstuin. Het blijkt een door de stad onderhouden "leertuin" te zijn. Het ziet er interessant uit. Zo hebben we weer wat nieuws gevonden in ons stadje.

 

Er liggen hier ook allemaal positieve stenen

Wij lopen het pad tot we bij het LOVE standbeeld komen. Het is deze keer niet versierd. We hebben ongeveer 2000 stappen gelopen en helaas heeft Rick wel weer last van zijn knie. Morgen gaat hij dat met zijn fysiotherapeut bespreken. 

Met de post is mijn Utrecht mondkapje aangekomen. Als mensen mij vragen waar in Nederland ik vandaan kom, is mijn antwoord Utrecht. Ik ben in Zeist geboren en heb als peuter en kleuter in Amersfoort gewoond. 

Na onze jaren in Afrika gingen mijn ouders in een vreselijk dorpje wonen, dus dat tel ik niet mee. Voor ik hierheen verhuisde heb ik in Utrecht gestudeerd, dus ik vond dit mondkapje erg leuk. We zullen ze nog wel een tijdje moeten dragen, dus af en toe een nieuwe is goed. 

Rick en ik hebben beiden enorme zin in Grieks eten. We halen van Plaka Grill vlakbij. Voor mij wordt het de taramosalata met komkommer en wat gyro vlees. Het is weer zo lekker! 

Intussen is er alleen maar weer op tv, want er zijn tornado's ten noorden van ons. Gelukkig komen ze niet hierheen, dat is zo'n eng weerfenomeen!

 

Over een zonovergoten weekend

Zondag

De zon schijnt uitbundig als we iets na achten opstaan. De wind is echter nog niet gaan liggen en het is maar tien graden. We zijn nog niet helemaal in de zomer beland. 

We kleden ons wat warmer en gaan Vienna in. Als eerste halen we natuurlijk onze koffies en egg bites van Starbucks. Dan spelen we wat Pokemon Go in het centrum en gooien het glas in de glasbak. 

Kennelijk leggen nogal wat mensen andere troep bij de bak en er staat een bord dat de bak weg wordt gehaald als dat doorgaat. Hopelijk niet, want dan moeten we echt ver rijden om het weg te brengen. Waarom kunnen mensen zich nooit eens aan de regels houden?

Het is eindelijk mei, de maand dat ons zwembad opengaat, maar vandaag ook de eerste dag voor de markt in Vienna. Wij vragen om speciaal zout bij een van de standjes en ze zal me laten weten of ze dat nog hebben. 

Rick brengt de lege flessen van Greenheart naar hun kraampje. Bij een van de planten en bloemen verkopers ziet Rick een heel mooie jalapeno plant. Die neemt hij mee om vanmiddag in de pot daarvoor te planten.  

Rick vraagt aan de boer hoe hij ervoor moet zorgen om zoveel pepers te krijgen als hij altijd bij anderen ziet. Water, water, water is het antwoord. Ik ben benieuwd of Rick dat gaat doen, want dat vergt nogal wat tijd. 

Iedere keer weer zie ik de mooie regenboogsnijbieten. Ik heb echter geen idee of ze lekker zijn (van bitter houden Rick en ik niet), dus het blijft bij een foto. Als iemand een interessant recept heeft, lees ik het graag. Ik heb op Facebook ook al wat ideeen opgedaan. 

Thuis ga ik aan mijn elliptische mini machine en Rick ruimt takken en dergelijke op in de tuin. Die liggen er altijd weer na een zware windstorm als gisteren. Positief is dat alle helikoptertjes nu wel uit de bomen gewaaid zijn. 

Als ik mijn uur cardio erop heb zitten, ga ik wachten tot er een kolibrietje naar de voeder komt. Het nieuwe maandthema is Natuur en dat lijkt me een goed onderwerp. Net als ik het wil opgeven komt er een vrouwtje aanvliegen. Het is tegenlicht, maar zo leuk om die vogeltjes weer hier te hebben!

Rick wil Chik Fil A als lunch, maar ik ben het niet eens met hun uitgangspunten (geen homoseksuelen of transseksuelen en dat soort gedoe). Tegenover de Chik Fil A is de Italian Gourmet met de aardige eigenaren. 

Daar bestel ik The Roman sla wrap, deze is met flinterdun gesneden plakjes prosciutto, salami, mortadella en provolone. Jeremy, de eigenaar, vraagt hoe het met mijn voet is, zo aardig! Rick en ik eten buiten in de zon.

Dan gaan Rick en ik de virtuele shower van Katja voorbereiden. We maken een virtuele "kamer" op Teams en ik schrijf een lijstje van instructies. Geen van ons heeft dit virtueel gedaan, dus ik ben er best een beetje zenuwachtig voor. Ik heb een programma, maar moet nog spelletjes vinden, die virtueel te doen zijn.

Halverwege de middag besluiten we geraniums en een begonia te gaan kopen bij het tijdelijke tuincentrumpje dichtbij. Die hebben altijd heel goede planten, vorig jaar bleven ze de hele zomer en een groot deel van de herfst bloeien. 

Het is altijd weer genieten van de bloemenpracht. Ons probleem is dat het hier in de zomer heel heet en droog kan worden en de voorkant van het huis op het zuiden ligt. Alleen geraniums en op het schaduwrijke deck begonia's doen het goed bij ons. Misschien ook omdat we gewoon geen groene vingers hebben. 

De volgende stop is Home Depot. Ik blijf in de auto wachten, terwijl Rick aarde haalt om de planten in te zetten. Die heeft hij al snel en dan kunnen we thuis in ieder geval de geraniums voor in hun bakken doen. De rest komt morgen wel. 

We hebben nog een uurtje om wat te ontspannen en dat doen we lezend op het deck. Dan gaan we naar het Pan Am Shopping Center en voor het eerst in meer dan een jaar shabu shabu eten. We hebben dit een keer als afhaalmaaltijd geprobeerd, maar dat was geen succes.

Vandaag is het twee weken na onze tweede inenting, dus we zijn zo beschermd als mogelijk is. Ik heb deze maaltijd het meest gemist. Gelukkig vindt Rick het ook lekker en we smullen van de Japanse fondue. Rick heeft biefstuk en garnalen en ik biefstuk en zalm. Zo lekker allemaal, ook de soep achteraf, hoewel Rick die niet eet.

Precies op tijd zijn we klaar om een aantal restaurants verderop de Kentucky Derby te gaan kijken. Bij Glory Days Grill krijgen we ieder een heerlijke mint julep, het drankje van de Derby. We gokken allebei op Medina Spirit, omdat we dat zo'n leuke naam vinden. 

Met een aantal anderen kijken we de race en laat Medina Spirit nu winnen! We hadden een echte gok moeten wagen, maar dan hadden we natuurlijk de verkeerde gekozen. Hoewel, ik heb nu al een aantal de juiste winnaar eruit gepikt. Volgend jaar misschien? 

Wat een heerlijke zaterdag was dit weer. Het leven voelt weer normaler, al moeten we mondkapjes dragen en zoveel mogelijk afstand houden, wat ik absoluut niet erg vind. Sterker nog, ik zal ze blijven dragen, zeker in de herfst en winter. 

Zondag

Om de een of andere reden ben ik om half acht klaar wakker. Het belooft een prachtige dag te worden en ik sta meteen op. Rick vertelde me dat hij tijdens het weekend wacht tot ik opsta, dus hij is ook onmiddellijk van de partij. 

Na Orions wandeling gaan we op pad. Het boodschappenlijstje is mee en natuurlijk is Starbucks de eerste bestemming. Onderweg zien we opeens een paar herten oversteken. Ik blijf dat zo leuk vinden! Ik kan vrij dichtbij komen voor wat foto's voor de dames in iemands achtertuin verdwijnen. 

Na ons ontbijt gehaald te hebben, rijden we naar de overkant om onze benodigdheden van Giant te halen. Zo vroeg is het lekker rustig en we vinden alles al gauw. Nog voor negen doen we onze boodschappen in de auto. 

De Mosaic District markt is dan ook nog maar net open als we er arriveren. Iedere week is de markt weer wat groter. Bij King Mushrooms ligt mijn zak paddestoelen weer klaar. De nameko waren uitverkocht, dus de komende week eet ik kastanje champignons. 

Nu wil ik eigenlijk ook wel een bosje regenboogbiet om uit te proberen. Natuurlijk heeft geen van de groentestandjes het hier, zul je altijd zien. Misschien lukt het bij Whole Foods en anders volgende week op de Vienna markt.

Thuis doe ik mijn cardio op het deck en Rick gaat de vele takken uit de tuin rapen. Daarna gaan we op weg naar Total Wine & More waar wijn en bier voor ons klaar ligt. Aangezien het nu lunchtijd is gaan we onze gewoonlijke salades ophalen. 

Als die op zijn gaan de bloemen in hun bakken. Het ziet er weer zo gezellig uit! Met het kolibrietje dat heel vaak langskomt begint het nu echt op zomer te lijken. 

Rick gaat het lelijke hek om Orion tegen te houden direct de tuin in te rennen vervangen door iets aantrekkelijkers. Terwijl hij dat doet laat hij Orion even langs het hek rennen met de honden van onze buren. 

Opeens hoor ik de achterbuurman tegen Rick gillen dat hij onze honden zat is. Rick verontschuldigt zich nog, belachelijk, want de honden renden maar een paar minuten. De man dreigt dan de politie te bellen. Ik roep hem toe dat hij dat vooral moet doen, dan hebben wij ook nog wat te vertellen over hun hond, die urenlang bij de achterdeur staat te piepen als zij weg zijn. 

Op mijn sms naar Lorraine reageert zij ook heel boos. Die man moet eens ophouden. Zijn hond is zeker niet stil en maakt mensen, die langslopen, bang. Zij gaat nu zelf de politie bellen om te vragen wat we met deze man aanmoeten. Honden blaffen nu eenmaal en er zijn zoveel geluiden om je aan te ergeren. Als Orion blaft zorg ik er vrijwel meteen voor dat hij ophoudt. Ik ben gewoon witheet!

Kennelijk heeft hij de politie toch maar niet gebeld of die hebben gewoon geweigerd te komen, want het blijft stil. Het is toch te gek! Wat ik heel vervelend vind hieraan is dat ik gewoon niet rustig op ons deck kan zitten, want bij de geringste blaf van Orion komt hij al "Quiet!" gillen!

De rust keert weder en we lezen nog een paar uurtjes buiten. Dan gaan we naar een voor ons nieuw restaurant, Lazy Dog. Hier moeten we wachten op een tafel buiten, maar dat geeft niet, het is zulk heerlijk weer en ze hebben fijn zittende stoelen buiten om te wachten. 

Bordje op de tafels binnen, die niet gebruikt kunnen worden vanwege niet genoeg afstand

Er staat heel veel lekkers op het menu, maar ik zie gegrilde tonijn en mijn ogen blijven daarop staan. We delen hun bijzondere gevulde eieren, erg lekker. Dan heb ik de tonijn met bloemkoolpuree en veel verschillende groentes. 

Steeds meer restaurants hebben koolhydraatarme gerechten zoals bloemkoolpuree. Rick neemt de meatloaf, een typisch Amerikaans gehaktgerecht, en vraagt ook bloemkoolpuree in plaats van de aardappelpuree, die daarbij komt. Het wordt een heel smakelijk maal.

En zo is het weekend weer voorbij gevlogen! Deze hele maand hebben we drukke weekenden, op een na. Allemaal een heel fijne week gewenst!