Onze webcam

Cul-de-sac Cam

maandag, mei 03, 2021

Over maandag

Alweer ben ik fijn vroeg wakker en al om half acht beneden. Rick heeft mijn koffie net aan het pruttelen. Ik maak mijn ontbijt en de kastanje champignons zijn best lekker, maar de nameko blijven mijn favorieten.

Terwijl Rick zich klaar maakt, begin ik vast aan mijn op de plaats hardlopen. Ik wil daar vandaag tenminste een half uur van doen. Tegen de tijd dat we op weg gaan naar Starbucks heb ik meer dan 3000 stappen bijeen.

Nadat Nick ons onze koffies heeft aangereikt, gaan we nog even Pokemon Go spelen. Omdat we zo vroeg zijn heeft Rick daar wat tijd voor. Het blijft leuk om samen dit spel te doen. 

Thuis maak ik mijn cardio af en praat even met mijn Canadese schoonzus. Dan haast ik me naar Sharons huis voor personal training. Mijn schouder is stukken beter, maar we doen nog steeds voorzichtig daarmee.

Het halve uur vliegt zoals altijd voorbij en intussen is het twintig graden. Er dreigt wat regen, maar meer dan een paar druppels worden het niet. De zon komt zelfs tevoorschijn. Ik ga dan ook even op het deck zitten. 


Om half twaalf heb ik een virtuele afspraak met mijn endocrinologe. Het is het jaarlijkse bezoek voor mijn schildklier. Ik vind dit een heel fijne dokter en het virtuele bezoek ook lekker makkelijk. Volgend jaar wil ze me wel in persoon zien en vrijdag moet ik bloed laten prikken. 

Nog voor twaalven nemen we weer afscheid. Ik bestel mijn salade en haal die op van Subway. Jammer genoeg drupt het weer wat, dus Rick en ik eten binnen. 

Na de lunch ga ik even wat puzzelen en opeens hoor ik een enorm gezoem op me afkomen. Het blijkt een honingbij te zijn en die wil ik graag redden. Ik doe de voor- en achterdeur op, maar het diertje probeert via onze hoge ramen voor naar buiten te gaan. Langzaam aan wordt zij moe en ik voel me wat verdrietig dat ze daarboven waarschijnlijk dood zal gaan. 

Omdat ik haar wanhopige gezoem niet wil horen, ga ik Vienna in. Het is iris tijd en ik weet een tuin met een prachtig veldje verschillend gekleurde gebaarde irissen. 










Na de nodige foto's ga ik naar Greenheart, waar ik een nieuwe fles groentesap koop. Daar tegenover ligt een veldje met korenbloemen, ook al zo fotogeniek. Als laatste ga ik naar Whole Foods. Ik stuur nog een jurk terug naar Amazon, want de kleur was anders dan op de foto. Verder koop ik een paar boeketten alstroemeria.





Thuis ga ik in de voorkamer zitten lezen en opeens zie ik Orion naar iets kijken. Het blijkt het bijtje te zijn, die over de vloer kruipt, duidelijk te moe om te vliegen. Rick laat haar in een glas kruipen en zet haar op de geranium voor het huis.

Als een insect blij kan zijn, dan is dat dit bijtje. Ze gaat meteen aan de gang met de pollen en ik hoop dat ze, zodra ze uitgerust is, verder kan vliegen. Ik ben zo ontzettend blij dat we haar konden redden. Iedere bij is nu belangrijk. 



Rick wil een wandeling gaan maken om te kijken of hij, na een paar maanden fysiotherapie, eindelijk af is van de pijn in zijn knie. Ik ga mee, want ik heb me voorgenomen weer meer te gaan wandelen. Het is aangenaam weer en de radar laat geen regen dichtbij zien. 

We parkeren bij het Community Center en besluiten een stuk op het W&OD pad te gaan lopen. Vanaf het pad leidt een bruggetje  naar wat eruit ziet als een volkstuin. Het blijkt een door de stad onderhouden "leertuin" te zijn. Het ziet er interessant uit. Zo hebben we weer wat nieuws gevonden in ons stadje.


 
Er liggen hier ook allemaal positieve stenen

Wij lopen het pad tot we bij het LOVE standbeeld komen. Het is deze keer niet versierd. We hebben ongeveer 2000 stappen gelopen en helaas heeft Rick wel weer last van zijn knie. Morgen gaat hij dat met zijn fysiotherapeut bespreken. 

Met de post is mijn Utrecht mondkapje aangekomen. Als mensen mij vragen waar in Nederland ik vandaan kom, is mijn antwoord Utrecht. Ik ben in Zeist geboren en heb als peuter en kleuter in Amersfoort gewoond. 

Na onze jaren in Afrika gingen mijn ouders in een vreselijk dorpje wonen, dus dat tel ik niet mee. Voor ik hierheen verhuisde heb ik in Utrecht gestudeerd, dus ik vond dit mondkapje erg leuk. We zullen ze nog wel een tijdje moeten dragen, dus af en toe een nieuwe is goed. 
Rick en ik hebben beiden enorme zin in Grieks eten. We halen van Plaka Grill vlakbij. Voor mij wordt het de taramosalata met komkommer en wat gyro vlees. Het is weer zo lekker! 

Intussen is er alleen maar weer op tv, want er zijn tornado's ten noorden van ons. Gelukkig komen ze niet hierheen, dat is zo'n eng weerfenomeen!




 

6 reacties:

Reny zei

Goedemorgen Petra,

die Iris foto's zijn prachtig, in onze tuin bloeien ze nog niet, het is waarschijnlijk te koud geweest. De kleur van de korenbloemen is zo prachtig, ik moet toch eens bij het tuincentrum kijken of ik daar geen plant van kan vinden om in onze (kleine) tuin te planten.

Vervelend dat Rick toch nog last heeft van zijn knie, hopelijk kan zijn fysiotherapeut hem hiermee helpen.

Fijne dinsdag.

Anoniem zei

Beste Petra,

Ik lees dat jij ook schildklierproblemen hebt.
Ik neem daarvoor al vele jaren medicatie en het probleem is onder controle, dank zij die medicatie.
Jullie wonen nu in een leuk stadje Vienna, en zo dicht tegen Washington.
In Nederland is Utrecht ook een mooie stad. Ik vraag mij af wat jij bedoelt met dat vreselijk dorpje in Nederland.

Groeten van Hilde uit B.

Nina zei

Dat was nogal letterlijk save the bees, mooi dat jullie dat hebben kunnen doen.

En blij dat ik je wat heb kunnen helpen met babyshower ideeën. Ik zou zeker nog even online zoeken, er is vast meer inspiratie. :)

Anja L. zei

Hier een tip die ik bewaard heb voor vermoeide bijen en hommels:
Hoe helpt u een vermoeide bij?
“Meng eenvoudig twee eetlepels witte, kristalsuiker met een eetlepel water, en plaats op een lepel om de bij te bereiken"

Wat vervelend dat Rick nog steeds last van zijn knie heeft.
Leuk dat mondkapje van Utrecht, zeker een mooie stad. Ik hoop dat we snel weer daar rond kunnen lopen.
Fijne dinsdag!

Anoniem zei

Prachtig die kleuren. Hier blijft het maar koud,april was te koud voor de tijd van het jaar, en daardoor loopt de natuur een maand achter. Het prille groen aan bomen en struiken komt nu langzaam te voorschijn.
Wat lastig voor Rick die knie die maar niet over gaat. Cathy heeft jaren geleden gescheurde kniebanden gehad en dat voelt ze nu nog. En dat na 25 jaar.
Geef de hoop niet op hoor Rick.
Fijne dag, Wil

Petra zei

@Reny - Soms lopen wij in het begin van de lente achter op jullie, maar meestal gaat de natuur hier daarna heel snel. Wel een beetje jammer, want alles bloeit achter elkaar uit.

@Hilde - Het was een heel bekrompen dorp in het midden van Nederland en komend uit Afrika werden wij daar niet geaccepteerd. Ik zal nooit begrijpen waarom mijn ouders daar gingen wonen in plaats van in Amersfoort zoals voorheen.

@Nina - Ik denk dat ik eruit ben, ik heb een aantal leuke gratis spelletjes gevonden. Hopelijk vermaakt iedereen zich goed.

@Anja - Ik zal die tip in gedachten houden. Het lijkt erop dat ons bijtje genoeg had aan de geranium, want ze was een paar uur later weg.

@Wil - Rick blijft inderdaad doorgaan met fysiotherapie. Het heeft denk ik allemaal tijd nodig.