Over de eerste cicaden, die na 17 jaar uit de grond kruipen.

De dag begint somber en kil. Op mijn Facebook zie ik dat een aantal vriendinnen opeens overspoeld worden met cicaden. Deze invasie gebeurt iedere 17 jaar en is dit jaar wat verlaat door de koele temperaturen. Kennelijk vinden een aantal van hen het nu warm genoeg.

Als Rick met Orion gaat wandelen vindt hij meteen een paar cicaden bij onze garage. De echte jackpot in onze straat is op een boom van de overburen. daar fotografeer ik hoe de insecten uit hun exoskelet kruipen. Ze zijn eerst romig wit en drogen dan op tot een ongeveer drie centimeter groot zwart insect met rode oogjes.  

Wij rijden naar Starbucks, onderweg kijkend of we nog meer cicaden zien. Dat is niet het geval. Op de radio horen we dat dit de eersten zijn, de meesten vinden het nog te koud. De grond moet achttien graden zijn. 

Voor ik naar Sharon ga doe ik een uurtje cardio. Als ik bij haar aankom is de invasie daar echt begonnen! Overal liggen exoskeletten en cicaden op te drogen. Er valt zelfs een exoskelet uit mijn jas als ik binnenloop. Zo zal het binnenkort overal zijn. Haar hele deur zit onder!

Het halve uur personal training gaat snel en mijn schouder voelt goed genoeg om een minuut te planken. Ik ben er echt van overtuigd dat die pijn een reactie op de prik was. 

Inmiddels is het zonnig, maar het blijft koel voor de tijd van het jaar met zo'n negentien graden. Onze gemiddelde temperatuur nu is 24 graden en de hele week zal het daaronder blijven. Ik klaag niet zolang de zon schijnt.

Na mijn Subway salade ga ik op weg naar H Mart. In datzelfde winkelcentrum komt een Lidl, maar die is nog niet open. Ik ben er heel benieuwd naar, want ik vind de Aldi's hier vreselijk, maar Kai had een heel goede Lidl dichtbij hem in Duitsland. 

De H Mart is altijd een avontuur. Het is een Koreaans bedrijf, maar ze hebben allerlei Aziatische producten. Je waant je er in Azie. Ik ben op zoek naar de Indiase yoghurt drank Lassi. Die hebben ze niet specifiek, maar wel een yoghurtdrank, die ik dan maar probeer. Verder neem ik een bakje met piepkleine gebakken ansjovis mee.

Op de terugweg stop ik om wat bloemenfoto's te maken. De irissen zijn zo mooi en het bijtje op de korenbloemen een dankbaar onderwerp. 

Nadat ik mijn Aziatische spullen in de ijskast heb gezet, ga ik naar het centrum van Vienna. Daar loop ik de Indiase winkel Aditi binnen in de hoop hier lassi te vinden. Zij hebben alleen dezelfde yoghurt drank, die ik bij H Mart kocht, dus misschien is die het wel. 

Zaterdag gingen we al bij de hondenhokjes kijken en vandaag zijn de overige erbij gezet. Ik ga op de Green kijken. Wat een creativiteit! Morgen begint de veiling. Ik ben benieuwd wie ze gaan kopen. Ze zouden natuurlijk heel goed staan bij de verschillende bedrijven, die ze vertegenwoordigen, maar ik weet niet of dat de bedoeling is. 

Bij Whole Foods ga ik eens kijken wat we vanavond zullen eten. We hebben al snijbiet als groente. We hebben niet veel zin om veel te doen en ik neem al bereide gerechten mee. Die zouden we zelf nooit maken en ze zijn in de aanbieding.

Thuis maak ik de snijbiet klaar om gekookt te worden. Als Rick zijn werk afheeft beginnen we het eten klaar te maken. Ik roerbak de snijbiet met knoflook, peper en zout. Rick warmt de Siciliaanse bloemkool en geroosterde spruitjes van Whole Foods op in de oven. Hij doet zijn zalm daar ook bij, ik heb die liever koud. 

Het is werkelijk een heerlijk maal met de drie bijzonder klaargemaakte groentes. De snijbiet is een succes, hoewel Rick niet dol is op de stengels. Die spruitjes en bloemkool zijn voor herhaling vatbaar, zo lekker!

Vanavond ga ik mijn achterstallige kookshows kijken en dan op tijd naar bed. We kijken een zonnige week tegemoet verder.