Er gebeurt een waar wonder! Ik ben om kwart over zes klaarwakker en uitgeslapen! Ik ga op mijn telefoon lezen tot Rick opstaat en zo beginnen we heel vroeg aan onze dag.
Rick eet zijn cereal als ontbijt en ik bereid en eet mijn gewoonlijke warme maal. Rick maakt zich onderwijl klaar en al gauw kunnen we op pad naar Starbucks. Daar reikt Kiki ons onze koffies aan. Zo'n leuke naam vind ik dat altijd.
Vlakbij is het Community Center waar vandaag verkiezingen voor het stadsbestuur worden gehouden. Wij zijn tegen een van de kandidaten en stemmen voor de drie anderen. Het is weer het oude gevecht tussen mensen, die Vienna graag naar de 21ste eeuw zien gaan, en degenen, die het zo willen houden als is met alle leegstaande panden vandien.
Er wonen ongeveer 50000 mensen binnen de stadsgrenzen en als 1000 mensen gaan stemmen is het veel. Wij kunnen ons dat gewoon niet voorstellen. Heb je dan zo weinig interesse in wat er in je eigen stad gebeurt?
Intussen doe ik mijn cardio op het deck. Ik voer mijn op de plaats hardlopen telkens vijf minuten op. Ik begon met een kwartier en ben vandaag op 35 minuten beland. De rest doe ik op de mini elliptische machine.
Het heeft vannacht flink geregend en de planten op ons deck hebben een lekkere slok gehad. Natte bloemen zijn altijd zo mooi. Er zijn familiedingen gaande in Nederland en onze WhatsApp groep is druk. Zo wordt het al gauw tijd om mijn salade van Subway te halen.
Mijn grootouders en ouders hebben het zwaar gehad tijdens de Tweede Wereldoorlog. Mijn grootvader van moederskant overleed werkend aan de Burmese spoorweg. Ik vind het belangrijk daar een keer per jaar (in ieder geval) bij stil te staan.
Intussen bedenk ik me dat ik de middag lui buiten lezend wil doorbrengen. Het is 31 graden en dat maakt me loom. Wel ga ik even de tuin in om foto's van de nu bloeiende rhododendron te maken. Ook onze enorme viburnum is nu prachtig. Ondanks dit warme weer is er nog geen cicade te bekennen. Ik ben benieuwd wanneer die te voorschijn zullen komen. Voor nu is het nog heerlijk rustig.
Het is een goede gelegenheid om ook de spelletjes voor de virtuele shower uit te zoeken. Ik vind een aantal leuke, die ook virtueel gespeeld kunnen worden.
Gelukkig schijnt de zon weer als Rick ons avondmaal gaat grillen. We hebben zalmburgers, die van mij met boerenkool, ui en knoflook er doorheen, gegrilde mini paprikaatjes en bloemkooltots. Het is een lekker zomers maal.
Deze zomerse temperaturen duren nog niet, maar zo af en toe komt er een dag als vandaag tussendoor. Het is ook pas begin mei en de gemiddelde temperatuur 21 graden. Ik hoop wel dat het tijdens de shower mooi weer zal zijn, maar dat is nog anderhalve week weg.
4 reacties:
Ik hang ook altijd de vlag halfstok op 4 mei en ben 2 minuten stil. Mijn opa is in de oorlog afgevoerd naar Duitsland om te werken. Hij heeft er nooit iets over verteld. En mijn ouders hebben het bombardement op Rotterdam meegemaakt. Mijn moeder is met haar zussen toen een tijd in Groningen in een gastgezin geweest. Daar heeft ze gemengde gevoelens over. Dus voor mij is het logisch dat ik 2 minuten stil ben.
Fijn dat je alweer 35 minuten kunt hardlopen, je voet voelt dus echt al beter aan.
Hier lijkt het vanaf het weekend warmer te worden, ik kijk er naar uit.
Fijne woensdag!
31 graden! Wat kan ik daar naar verlangen! Het wordt vandaag 9 graden met regen.
Het is zo'n koud voorjaar dat er nog amper blad aan de bomen is. Ik houd me voor
dat het ineens om kan slaan en dat het dan meteen zomer lijkt of is.
Bij ons werd er vroeger veel over de oorlog gepraat. Als kind vond ik dat saai. Maar
nu luister ik er toch met andere oren naar en denk ik soms dat ik bepaalde dingen zou moeten opschrijven, zodat ik het niet vergeet. Zoals dat er in het kleine huisje van
mijn opa en oma een hele familie ondergedoken zat en dat er zelfs een baby geboren is.
Of dat mijn schoonmoeder met haar broertjes en zusjes in de vuilniswagen naar Friesland is gebracht om daar aan te sterken.
Mijn vader woonde op platteland boven Rotterdam en zag al die duitse bommenwerpers vliegen , die gingen bombarderen , dat heeft veel indruk gemaakt en hij vertelde erover, hij was te jong om in leger op werkkamp te moeten; gelukkig.
moeder woonde op boerderij en vertelde dat ze onderduiker hadden en zij in de oorlog vaak vriendinnetjes op eten mocht uitnodigen, omdat zij genoeg hadde.
Mijn man/s oom in is Rusland in de oorlog gestorven, toch altijd goed om stil te staan en wat een mooie speech van Andre van Duin.
@Anja - Mijn opa en oma vertelden er ook niets over. Begrijpelijk, maar wel jammer dat die verhalen nu niet aan het nageslacht verteld kunnen worden.
@Marion - Die 31 graden blijft niet, maar gelukkig zou het heel ongewoon zijn als het hier 9 graden als maximum temperatuur zou worden. Wij vinden 15 graden nu koud. Wij moesten vroeger altijd oorlogsdocumentaires kijken voor Dodenherdenking. Vreselijk vond ik dat en ik snap het nog steeds niet van mijn ouders. Nu vind ik geschiedenis heel interessant, maar documentaires en films uit die periodes wil ik nog steeds niet zien.
@Tineke - Het is zeker goed om bij stil te staan. Zoveel levens worden nog steeds door oorlogen beinvloed.
Een reactie posten