Onze webcam

Cul-de-sac Cam

zondag, mei 09, 2021

Over het Moederdag weekend

Zaterdag

Ook in het weekend lukt het me niet uit te slapen. Om half acht ga ik op mijn telefoon lezen en niet veel later staat Rick op. Nog voor achten rijden we Vienna in. 

Daar halen we ontbijt en koffies van Starbucks. Helaas voor Rick is zijn gewoonlijke broodje uitverkocht. Hij neemt dan ook maar de boerenkool met champignons egg bites, maar volgens hem smaken ze naar karton. Daar ben ik het absoluut niet mee eens!

We hebben wat glas om in de glasbak te gooien en daarna wil ik een kijkje nemen bij de hondenhuisjes, die op de Town Green staan. Die zijn geschilderd en bekleed door plaatselijke bedrijven en er komen er maandag meer bij. De hokken worden geveild en de opbrengsten zullen voor licht in het Vienna hondenpark zorgen. 


Greenheart heeft er ook een


Het is gezellig in het centrum. Er is een marktje met inheemse planten gaande en verderop speelt een bandje. Gelukkig is het eindelijk droog, al zorgen de druppels op de irissen voor mooie foto's. 


Een paar straten verderop is het wekelijkse marktje. We komen er tegelijk met onze vrienden David en Mary aan en praten even bij. Ook de burgemeester, Linda, is van de partij en we maken een praatje. Dat is een van de leuke dingen aan deze markt, we komen vaak bekenden tegen. 

De dame van Gypsy Hill, die ik vorige week om het Hawaiiaanse zout dat we vorig jaar zo lekker vonden vroeg, heeft dat voor ons mee. Er zijn nog een aantal andere smaken en we kiezen tequila limoen, klinkt lekker en weer eens wat anders. 

Bij Quail & Hound, een nieuw kraampje, zie ik de verschillend gekleurde eieren waar ik al lang naar op zoek ben. Die zijn van verschillende kippenrassen en schijnen ook variaties in smaak te hebben. Ik ben benieuwd. 


Greenheart is hier ook vertegenwoordigd en ik heb al uitgevonden dat ze op de markten het verste sap verkopen. Ik neem dan ook een fles Rooster mee, die tot en met woensdag goed is. Verder gaan we deze week de snijbiet proberen, we hebben een bosje gekocht. 

Thuis gaan Rick en ik beiden aan onze oefeningen. Ik doe een uur op de mini elliptische machine, want ik denk niet dat ik er al aan toe ben iedere dag een uur op de plaats te rennen. Als we ons daarna opgefrist hebben is het lunchtijd.

We gaan eerst bij de Hallmark winkel pakpapier en een baby shower kaart kopen. Ons cadeau, een wiegje dat aan bed kan staan, is nogal groot. Hopelijk zijn twee rollen pakpapier voldoende. 

Rick haalt daarna zijn lunch van Souvlaki Bar een paar deuren verderop. Ik vind Grieks lekker, maar niet te vaak. Mijn lunch wordt een poke bowl van Poki DC. 

We smullen er in de auto van, want het is weer zoals ik het me van logeerpartijen in Den Haag bij mijn Opa en Oma herinner, harde wind met af en toe een bui. 

Rick gaat vervolgens met een boodschappenlijstje naar de Giant. Ik ben lui en lees verder in mijn boek. Als Rick terugkomt, overhandigt hij mij een prachtig boeket voor Moederdag. Het ruikt ook hemels. De plaatselijke bloemist stelt nooit teleur. 



Rick en ik zijn vastberaden onze puzzel vanmiddag af te maken. Dat duurt langer dan we verwachtten, maar na een paar uur is hij in elkaar. Best een moeilijke met al die blauwe luchten, maar wel erg leuk om te doen. 

Voor ons avondeten gaan we naar Pazzo Pomodoro. Sinds vorige week zijn de bars in Virginia na meer dan een jaar weer geopend. Weliswaar moet er zes voet tussen mensen zijn, maar we kunnen aan de bar plaatsnemen. 

Het voelt bijna als vanouds en iedereen hier is volledig gevaccineerd. Michael weet nog precies dat Rick graag een La Rossa biertje en een diet Coke heeft en ik een glas sauvignon blanc en een glas water. 

Rick en ik delen het plankje met prosciutto en kaas. Hij heeft daarna het lamsgerecht en ik een caprese salade. Alles smaakt opperbest en het is zo gezellig ook weer eens met wildvreemden aan de bar te kletsen. 

We hoopten vanavond een raket op te zien stijgen, maar met de harde wind is dat geschrapt. Verder heeft men het hier constant over een Chinese raket, die ergens op aarde zal neerstorten. Hopelijk niet in bewoond gebied!

Zondag

Vandaag wilde ik echt uitslapen, maar alweer ben ik om tien voor half acht wakker. Ik denk dat het komt, omdat ik vroeger naar bed ga. Rick ronkt nog lekker, dus ik lees op mijn telefoon. Tegen achten staan we op.

Het is somber weer en best koud voor de tijd van het jaar. Rick laat Orion uit en ik geniet weer van de kleuren van mijn Moederdag boeket. Vaak vind ik Amerikaanse bloemisten geen mooie, bij elkaar horende boeketten maken. Karen's hier in Vienna doet dat echter wel, een groot genot voor het oog.

Omdat het zo kil is doe ik een sweater aan. Ik heb deze al een aantal jaren, maar nog steeds moet ik om de opdruk lachen. Het is zo waar! Sprekend kan ik de talen goed uit elkaar houden, met uitzondering van het enkele stopwoordje, maar in mijn gedachten loopt het helemaal soep.

We halen eerst koffies van Starbucks, want ik ben verslaafd aan de nitro brew! Dan gaan we naar Le Pain Quotidien voor mijn Moederdag ontbijt. Hier zijn we al meer dan een jaar niet geweest. Gelukkig is deze Belgische keten hier nog open, want er zijn veel filialen gesloten. 

Rick en ik krijgen meteen een tafeltje en Rick bestelt cappuccino en ik thee. Als eten hebben we beiden het omelet met bieslook en gerookte zalm besteld. Het is ontzettend lekker, wat een luchtig omelet, heel anders dan de Amerikaanse ketens het doen. 

Als we klaar zijn lopen we naar de Mosaic District markt. Daar staan mijn paddestoelen al klaar. Het is waterkoud, maar we lopen langs alle kraampjes. Er is verder niets wat onze aandacht trekt.

Thuis geeft Rick mij mijn Moederdag cadeau. Hij weet hoeveel ik de stad en mijn favoriete restaurants daar mis. Mijn cadeau is dan ook lunch bij Zaytinya, een middag lopen langs zoveel mogelijk dingen, die ik heb gemist en dan avondeten bij ons geliefde Fiola. We zullen die nacht in de stad doorbrengen, zodat we op ons gemak kunnen genieten. Ik heb niets materieels nodig en dit is het perfecte cadeau op het moment!

Ondanks dat het Moederdag is, doe ik toch iets meer dan een half uur cardio. Intussen sta ik erbij stil dat niet iedereen deze dag fijn vindt. Ik kan me veel omstandigheden voorstellen. Voor ik kinderen kreeg vond ik het ook een moeilijke dag. 

De afgelopen paar weken zijn er dingen voorgevallen, waardoor ik me gesterkt voel in de beslissingen, die ik heb genomen omtrent mijn verleden. Ondanks dat blijft er een beetje weemoed om wat nooit zal zijn. Gelukkig is er heel veel wat wel zal zijn, een kleinkind binnenkort bijvoorbeeld en een dochter, die haar eerste (toekomstige) Moederdag viert.

Na het zware ontbijt willen Rick en ik iets lichts als lunch. We rijden naar Georgetown en gaan naar Tony & Joe's. Daar nemen we plaats aan een van de tafels langs de rivier. Het waait keihard en is heel fris, maar als de zon doorkomt goed te doen. 


Rick neemt een garnalencocktail en ik de gazpacho met krab en een glaasje rose brut. We zijn op het weer gekleed en het is hier weer genieten. Het geeft een beetje vakantiegevoel. Het eten is precies goed. 
Terwijl we daar zitten vergapen we ons aan de boten langs de kant en op de rivier. Op de foto ziet het jacht er niet zo groot uit als het is. Rick schat dat het wel een miljoen dollar waard is. En toch lukte het Oma bijna niet aan boord te komen. Haar zoon verzuchtte dat hij toch maar in een laddertje moest investeren. Met zo'n joekel van een boot kun je je dat vast ook veroorloven. 


Na het eten gaan Rick en ik een wandeling door het historische Georgetown maken. We moeten daarvoor de heuvel op vanaf de rivier. We lopen door de gezellige winkelstraten en dan slaan we af op Dumbarton Street. Daar zijn allerlei historische 18e en 19e eeuwse huizen te bewonderen. 

Iedereen op de foto lacht, behalve Donald Trump







Een van de oudste Methodist gemeenschappen in de VS, van 1772



Dit oude stenen huisje stamt uit 1765, de pioenrozen hieronder groeien er in de tuin




Inmiddels schijnt de zon en thuis ga ik voor het huis in het zonnetje lezen. Jammer genoeg duurt dat maar een uur. Zonder zon wordt het te koel en ik verhuis naar de voorkamer waar ik verder lees. Er wordt een boeket bloemen van Kai bezorgd en van de meisjes komen er later attenties. Maakt mij niet uit, het is de liefde, die ik voel, die het allerbelangrijkst is. 

Tegen vijven gaan Rick en ik ons verkleden voor het avondeten. We hebben gereserveerd bij Clarity. Ik wil een van mijn wrap jurken dragen, maar de opening is los en ik trok die de hele tijd dicht. Nu heb ik leuke "knopen" gevonden, waarmee de bovenkant vast kan worden gezet en ik niet de hele tijd hoef te zorgen dat ik geen inkijk heb. 

Bij het restaurant worden we eerst een heel afzijdige kamer ingeloodst zonder atmosfeer of andere gasten. We laten weten dat niet leuk te vinden en al gauw krijgen we een tafel in het gewone restaurantgedeelte. Waarom we daar niet meteen terechtkwamen is een raadsel, want het gros van de tafels blijft leeg. 

Wij vragen om het "tasting menu", maar dat wordt vandaag niet officieel gedaan. Na navraag blijkt het voor ons wel te kunnen, maar de gerechten zullen een verrassing zijn. Dat vinden wij helemaal leuk! Weliswaar eten we zo wel meer koolhydraten met een heel erg lekker risotto, maar het zij zo. 

Elk gerechtje is alsof er een engeltje op je tong piest. De risotto is eigenlijk nooit mijn ding, maar de smaken van deze zijn zo intens, dat ik die ook met plezier opeet. Het hoogtepunt is echter het dessert. Het is hetzelfde als we de vorige keer bestelden, maar anders gepresenteerd. Het is niet zoet en daardoor zo ontzettend lekker!

Zeer voldaan gaan we huiswaarts. Daar kleed ik me al in pyjama en schrijf dit blog. Wat een heerlijke dag en wat ben ik blij dat ik zo'n liefhebbende relatie met mijn man en kinderen heb. Hoe ouder ik word hoe duidelijker het wordt dat mijn jeugd zo anders was. 

Herinneringen komen de laatste tijd boven drijven van verantwoordelijkheden, die een heel jong kind nooit had mogen hebben. Het heeft me geschapen zoals ik nu ben met al mijn gebreken vandien. Ik kan alleen maar heel dankbaar zijn dat mijn man en kinderen duidelijk van mij houden. Iets wat ik nooit had gedacht vroeger.

Maar goed genoeg sentimentaliteit, allemaal een heel fijne week gewenst! 

5 reacties:

Anja L. zei

Wat zijn die hondenhokken leuk! Een goed idee om geld op te halen.
Een markt is leuk maar op het moment vind ik het hier nog te druk om eroverheen te lopen.
Als de cijfers blijven dalen zoals nu het geval is gaan waarschijnlijk de terrassen vanaf 18 mei open van 10.00 tot 22.00 en mogen ook de dierentuinen weer open. Nu moet het weer nog gaan meewerken!
Wat een leuk moederdagkado van Rick! Leuk bedacht hoor.
Ik doe vaak een oorbel in een blouse als ik denk dat ik inkijk heb.
Jammer dat je bang was dat Rick en de kinderen niet van je zouden houden, als ik je blog lees vind ik je juist een leuke moeder. Maar helaas kun je je eigen gedachten nooit gemakkelijk uitschakelen.
Wij hebben zaterdag onze eerste vaccinatie gekregen, we hebben allebei alleen last van een beetje beurse arm maar verder eigenlijk nergens last van.
Fijne maandag!

Marion2 zei

O, ik zou het hondenhok van Greenheart willen hebben. Wat ziet dat er sfeervol uit.

Ik heb nog nooit van die gekleurde eieren gezien. Je zou bijna denken dat ze ze gekleurd hebben. Wel erg mooi om te zien.

Wat kan Rick goed schrijven, hij zou zo schrijver van reclameteksten kunnen worden.
Erg lief wat hij allemaal voor je bedacht en gedaan hebt.

Ik kan me zo goed voorstellen dat Moederdag heel pijnlijk kan zijn. Zelf heb ik er
soms iets teveel verwachtingen van en kan dan erg teleurgesteld raken. Maar zoals
je zegt: het gaat om de liefde en die is er gelukkig.



Anoniem zei

Je hebt een geweldige echtgenoot aan Rick, hij weet je toch altijd weer te verrassen.En dat blijkt wel uit die gezellige zondag.En vergeet niet je kinderen waar je een heel goed en fijn contact mee heb. Uit al je blogs merk ik dat jullie een heel hecht gezin zijn. Dat is wel het belangrijkste in je leven.
Mijn Moederdag was zeer bijzonder. Mariska verraste me met een uitgebreide lunch die ze samen met dochters Noa en Zoe had klaar gemaakt. En Zoe zorgde tevens voor een feestelijke gedekte tafel. Uiteraard ontbrak Mike niet natuurlijk. Dat maakte het gemis van de oudste twee ,Stef en Cathy, een beetje goed. In mei 2015 was ik voor het laatste met deze dag bij haar. Maar vanaf april wordt het in Las Vegas al zo warm dat ik voortaan liever tijdens de Holidays in november er naar toe ga. Dat had Cathy ook al voorgesteld en met die dagen bij haar is uiteindelijk ook heel gezellig.
Fijne dag, groetjes Wil

Petr@ zei

Wat een heerlijk weekend Petra!
En wat voor beslissing je ook gemaakt hebt, je ouders kun je nooit helemaal buitensluiten, vooral gevoelsmatig niet. Maar zelf ben je een hele lieve moeder en je kinderen houden, zoals ik het lees, ontzettend veel van je. Dat maakt vast veel goed!

Petra zei

@Anja - Wat een goed idee, een oorbel, nooit aan gedacht.

@Marion - Ik vind het interessant dat verschillende soorten kippen andere kleuren eieren leggen.

@Wil - Het klinkt als een gezellige Moederdag voor jou!

@Petra - Dat maakt zeker heel veel goed.