Gelukkig Nieuwjaar!

Oudejaarsdag

Via LittleDutchGirl.com heb ik drie pakken oliebollen besteld. Om de een of andere reden wordt hier tegenwoordig Atlanta en niet Koopmans mix verkocht, mijn Canadese broer verbaasde zich daar ook al over.

Na het ontbijt zet ik drie kommen beslag in een licht verwarmde oven om te laten rijzen. Intussen doe ik een Wii Sports Active routine, mede om me wat minder schuldig te voelen over alle calorieen, die ik de komende 24 uur tot me zal nemen!

Het deeg rijst enorm, er zitten grote gaten in, dus ik verwacht lekker luchtige oliebollen. Omdat het buiten ijzelt, ga ik ze dit jaar in de garage bakken. Ik installeer me op een stoel en laat de eerste "bol" in de olie vallen en... niets! Het zal toch niet, dat onze frituurpan het uitgerekend vandaag begeeft?

In paniek roep ik Rick, die er ook niets van snapt. Er lijkt een lichtje aan te zijn, maar dat blijkt bij nader onderzoek de laser voor het parkeren van de auto's. Een ander stopcontact helpt ook niet. Net als we het op willen geven, bedenk ik me, dat er weleens een stop doorgeslagen zou kunnen zijn. En jawel, hoor! Met een zucht van verlichting zie ik het opwarmlampje aangaan. Oliebollen zijn een deel van de attractie van ons feest vanavond en ik had ze dan wel op het fornuis kunnen bakken, maar dat stinkt zo.

Als de olie eenmaal op is gewarmd, begin ik met bakken. Leah komt me gezelschap houden, terwijl Cosmo en Diego buiten spelen. De tieners hebben de Kerstvakantie van hun leven, Katja met haar reis naar Egypte en Leah vertrekt de tweede januari naar St. Lucia! Wij, arme ouders, blijven maar in de ijskou achter, want de voorspelling voor volgende week ziet er weer winters uit.

Na 66 oliebollen gebakken te hebben (op het pak staat 25 per pak, maar zoveel haal ik er nooit), beginnen we aan de lekkere hapjes voor vanavond. Vroeger maakten mijn opa en oma altijd een buffet met salades en hors d'oeuvres, wat we na het vuurwerk aten. Die traditie heb ik altijd heel leuk gevonden en zetten wij dus nog steeds voort.


Een heel Hollands plaatje hier in Virginia

Op het menu staan onder anderen een zalm-, crab- en hamsalade (met de overgebleven ham van Kerst), gerookte zalm, prikkertjes met tomaten met mozzarella balletjes, dadels met cream cheese, Goudse kaas met ananas, worstjes met mandarijnenpartjes, meloen met rauwe ham, pita's met hummus, tapenade en tzatziki, crostini met bruschetta en grote garnalen. Pas tegen vijven zijn de schalen opgemaakt en is het gelukkig koud genoeg om ze buiten op het deck te zetten.

Gauw spring ik onder de douche, want mijn vriendin Ann uit Philadelphia kan ieder moment bellen om opgehaald te worden bij de metro. Haar oudste dochter, Meghan, Katja's vriendin, heeft een bruiloft in Washington vanavond en Ann wilde niet, dat zij alleen reisde. Kevin, Anns man, is in Pennsylvania met de twee jongsten, dus Ann zou op Oudejaarsavond helemaal alleen zijn. Meghan vond dat niet leuk voor haar en regelde daarom een paar dagen geleden, dat haar moeder vanavond bij ons zou komen logeren.

Als ik wegrijd naar de metro zie ik, dat het opeens plenst! Ann staat al te wachten en thuis brengen we met vereende krachten de schalen naar de garage. Gelukkig is het meeste droog gebleven, alleen mijn met ketchup zorgvuldig aangebrachte 2010 op de zalmsalade is doorgelopen door de druk van het water op het plastic. Nou, ik schraap het er zo goed als het kan vanaf en schrijf het er weer op. De garagedeur gaat op een kier, niet genoeg, dat een kat er doorheen zou kunnen, maar ik check met al die vis toch regelmatig.

Omdat we ook al oliebollen snoepen en om middernacht een hele maaltijd krijgen, houden we het avondeten op Oudejaarsdag altijd heel simpel: worstjes met brood en tomatensoep. Gelukkig vindt Ann mijn kippenworstjes met rode paprika en knoflook lekker, want gisteren wist ik nog niet, dat ze al zo vroeg zou komen.

We hebben de gasten na 21 uur besteld en alles staat klaar. De kinderen en Rick gaan beneden X-Box spelen en Ann en ik kletsen bij, terwijl we een marathon van 30 Rock kijken. Eigenlijk had ik die serie nog nooit gezien en ik ben aangenaam verrast. Binnenkort op Hulu.com maar eens de andere afleveringen kijken (dat zullen er aardig wat zijn, dit is hun tweede seizoen).

Tegen half tien komen de eerste gasten binnendruppelen en om half elf is het een drukte van jewelste. Een van onze buurvrouwen had gevraagd, of ze vrienden, die recentelijk uit Belgie terug waren gekomen, mee mocht nemen. Het kwartje viel niet bij mij, maar die vrienden blijk ik toevallig te kennen en Ann ook. Het zijn Ann en Kevins vroegere buren! Heel leuk voor Ann, natuurlijk, dat zij er zijn. Ze hebben elkaar al jaren niet meer gezien.

Het worden een geanimeerde paar uur en de oliebollen vinden, vooral bij de kinderen, gretig aftrek. Om kwart voor twaalf helpen een aantal mannen Rick de champagneflessen te ontkurken (eigenlijk zou ik "mousserende wijn" moeten schrijven, want echte champagne is het natuurlijk niet). Samen met buurvrouw Lorraine zet ik de schotels met lekkers klaar.


Klaar voor de toast

Net op tijd voor het aftellen is alles gereed en heeft iedereen een glas om te toasten in handen, voor de kinderen is er cider. Hardop wordt er afgeteld en dan is het tijd elkaar een gelukkig nieuwjaar te wensen. Ik word een beetje emotioneel van al die hartelijk gemeende "Happy New Year!" omhelzingen. We hebben zo'n geluk met zoveel leuke mensen in de buurt!


Aftellen en dan "Happy New Year!"

David, die dol is op vuurwerk en Rick een pakket illegaal vuurwerk voor zijn verjaardag gaf (alleen grondvuurwerk is hier in Virginia toegestaan), stuurde me vanochtend al een email over hoeveel vuurwerk er zou zijn. Hij heeft een enorme voorraad, namelijk.

Hij en Rick kunnen niet wachten eraan te beginnen, gelukkig is het inmiddels droog. Ook buurman Matt heeft nog vuurwerk over van 4 juli en doet mee. Ze worden bij het afschieten geholpen door Kai en Davids zonen John en Matt. De tienerjongens vinden het prachtig, dat ze nu oud genoeg zijn, de jongens onder de zestien staan te popelen om ook aan te mogen steken. Wat dat toch is met jongens? Ik vind vuurwerk maar eng, maar wel erg mooi en het hoort gewoon bij Oud en Nieuw.

David heeft toch wel een heel stel vuurpijlen mee. Mooi, maar Mary (zijn vrouw) en ik zweten wel peentjes, dat de politie niet toevallig langsrijdt! Als finale krijgen we een stuk vuurwerk te zien, dat bijna kan competeren met het professionele vuurwerk van Vienna!


We hebben alle buren uitgenodigd, dus die kijken allemaal mee, samen met anderen uit de buurt. Maar een bewoner van de cul de sac achter ons was minder gecharmeerd van de klappen en komt bij de mannen, die de troep aan het opruimen zijn, klagen. Volgend jaar zullen we het helaas toch wat minder moeten doen, zodat we geen problemen krijgen. We waren trouwens niet de enigen, die vuurwerk afstaken, in de straten om ons heen hoorden we het hier en daar ook.

Dan is het tijd voor het buffet, waar gelukkig met veel smaak van wordt gegeten. We hebben veel minder eten over, dan vorig jaar. Niall en Lorraine blijven nog even nakletsen en Lorraine helpt mij de tafel opruimen. Saskia's vriendinnetjes Delaney en Aoife blijven ook logeren. Om half drie gaan overal de lichten uit en kunnen we weer terugzien op een fijn uiteinde van het jaar 2009!


Nieuwjaarsdag

Zo laat naar bed gaan, gaat mij niet in de koude kleren zitten. Als ik Rick dus al om half tien op hoor staan, draai ik me nog eens om en nog maar eens. Pas om elf uur voel ik me genoeg uitgerust om op te staan. Dat zou weleens een record kunnen zijn voor mij, maar ik voel me dan ook niet meer zo dodelijk vermoeid.

Ann zit beneden helemaal klaarwakker te lezen. Rick heeft haar ook al van thee voorzien. Als ontbijt maak ik, op Anns verzoek, toast met pindakaas. Ik houd het bij enkel toast, want wij gaan straks, zoals ieder jaar, uitgebreid brunchen.

Katja is online en vertelt, dat ze vandaag naar de pyramiden van Giza zijn geweest. Mijn schoonvader heeft ook al een aantal aanbiedingen voor Katja gekregen, schijnt het. In ieder geval hebben ze het heerlijk samen, al schijnt Katja mijn schoonvader nogal af te peigeren. Middernacht hebben ze gisteravond niet gehaald, maar ze moesten dan ook om half zeven op voor hun excursie. Katja heeft wel op een kameel gezeten, maar mocht er van Ricks vader, van wat ik begreep, niet een ritje mee maken.

Dit jaar zal onze brunch bij het Fairmont hotel in Washington zijn. We kleden ons netjes aan en gaan op weg. Toevallig moet Ann naast het hotel zijn, dus we nemen haar ook mee naar Washington. Voor de deur nemen we afscheid en maken een van onze goede voornemens voor 2010 om nu eindelijk eens samen die dag New York te doen, die al maanden in de pen zit.

Na in de lobby het zeer uitgebreidde gingerbread stadje met treinstation en schaatsvijver te hebben bewonderd, kunnen we plaatsnemen in het sfeervolle restaurant. De brunch is weer heerlijk!


Er zijn verschillende schaaldieren en salades met vis, gepresenteerd in martiniglazen. Allerlei andere salades met lokale paddestoelen, zoete aardappel en meer zijn ook stijlvol gepresenteerd. Er zijn warme gerechten, verschillende kazen en sushi en andere Aziatische hapjes. Om van de mooie desserts nog niet te spreken. Het smaakt allemaal verrukkelijk!


Naast ons zit een gezin met kleine kinderen, die het moeilijk vinden zo lang te tafelen. Ik vergelijk ze met onze tieners, die inmiddels gezellige gesprekspartners aan tafel zijn en lekker de tijd nemen om van alles te genieten. We hebben hen van baby af aan meegenomen naar onze Nieuwjaarsbrunches. Het is dus ook een traditie, die er voor hen echt bijhoort.

Thuis maken we de pakjes, die "Baby New Year", zoals ieder jaar, onder de boom heeft achtergelaten, open. Saskia krijgt de nieuwste Baby Blues, die ik stiekem al half heb gelezen. Met Zits is dat mijn favoriete strip (en de hare ook). Kai krijgt een muziekstand en Rick een boek om de Rubik kubus op te lossen (hoe iemand daar een heel boek over kan schrijven is me een raadsel!).

Vol verwachting open ik mijn pakje. Er is namelijk nog een ding, dat ik heel graag wilde hebben, maar niet met Kerst kreeg. Om te beginnen lijkt de vorm van het pakje niet overeen te komen met die wens, maar als ik het papier eraf trek, word ik helemaal blij. Het is de Wii EA Sports Active More Workouts!! Ik kan niet wachten er morgen een routine van te doen! Even terzijde, ik vond de trainers altijd al zo'n Canadees accent hebben en nu zie ik, dat het spel door EA Canada wordt uitgegeven, grappig.

De mooie kleren gaan weer uit en maken plaats voor onze fleece pijama's. Rick en ik wassen de champagneglazen en schalen van gisteravond, waarbij ik het klaarspeel een van de glazen zo uit mijn hand te laten glijden! Gisteravond heeft Rick er ook een gebroken, dus het wordt tijd een paar nieuwe bij te bestellen.

De rest van de dag hangen we lekker voor de tv. Ik ben zo blij, dat we nog twee dagen hebben om bij te komen, want als 1 januari op een doordeweekse dag valt, moeten de kinderen altijd de tweede alweer naar school.

We bespreken, of we goede voornemens hebben. Voor Kai wordt 2010 natuurlijk een belangrijk jaar met zijn high school graduation en vertrek naar college. Zijn voornemen is dan ook logisch: voldoendes voor wiskunde en Engels.

Saskia wil graag meer gaan bewegen en gezonder eten (ze is nogal dol op koolhydraten). De trampoline zal daarbij al helpen, maar we gaan ook een lidmaatschap bij Anytime voor haar proberen.

Rick vindt zijn leven perfect, zoals het is. Ik het mijne ook wel, maar neem me toch een paar dingen voor. Zo wil ik Microsoft's Expressionweb leren, zodat ik een website kan bouwen om mijn rondleidingen te adverteren.

Ook wil ik me in de wintermaanden minder depri voelen door de pijnen, die de kou brengt. Daartoe neem ik me voor iedere dag iets leuks te gaan doen. Dat kan iets kleins zijn, zoals een wandeling in de natuur met Cosmo, of groter, zoals een toeristisch uitje. Hiermee ben ik vorig jaar al begonnen, maar het is me toen minder goed gelukt, dan gehoopt. Deze winter dus een tweede kans. Mijn voornemen dus: (nog) meer plezier in het leven hebben.

Hoe zit dat met jullie? Hebben jullie goede voornemens voor 2010 of doen jullie daar niet aan? Ik hoop, dat iedereen een heel fijne jaarwisseling had en nogmaals al het goede voor 2010!