"Real Housewives"

Brrrr, brrr en nog eens brrrr!!! Wat zou ik graag een beer zijn nu en lekker in mijn warme hol blijven slapen. Het is wel niet zo koud, als de afgelopen paar dagen, maar nu staat er weer een nare wind, die door merg en been gaat.

Rick gaat voor het eerst in meer dan twee weken weer naar zijn werk. De stairmaster roept mijn naam weer eens en ik ga er een half uur op. Het is druk bij Anytime en zoals altijd zijn er een paar bekenden uit onze buurt. Na de stairmaster ga ik nog een twintig minuten op de elliptische machine en klets met Bets. Grappig toch, hoe zo'n sportschool ook een sociale ontmoetingsplaats kan zijn. Precies wat ik vorig jaar zocht.

Thuis maak ik me snel klaar, want Julie komt me ophalen voor de lunch. Julie heb ik vorige maand ontmoet tijdens mijn eerste "meetup" van de Fairfax Ladies Travel Club. Deze lunch wordt door een andere meetup groep georganiseerd, waar Julie toevallig ook lid van is.

Voor ons beiden is het de eerste keer, dat we iets met de "Real Housewives of Northern Virginia" gaan doen. Toen ik de naam van de groep zag, moest ik wel even grinniken. Die is duidelijk een parodie op de "Real Housewives" serie op Bravo. Geen idee, of dat ook in Nederland bekend is, maar ik bedacht me, dat iemand, die een groep zo noemt, wel gevoel voor humor moet hebben.

De lunch is bij de Cheesecake Factory in Fair Oaks Mall en onderweg kletsen Julie en ik gezellig bij.

Zo'n tien minuten voor de afgesproken tijd komen we aan en zoeken naar een parkeerplaats zo dicht mogelijk bij de ingang. Helaas zijn die er niet, dus we moeten wel door de kou. Gewoonlijk parkeer ik zo ver mogelijk weg om nog een extra wandeling te maken, maar met dit weer dus bij voorkeur niet.

Natuurlijk hebben we geen idee, wie de anderen zijn, die zullen komen lunchen. We vragen bij de host stand of er een reservering is, maar dat is niet het geval. Wel kan de host ons een paar andere dames wijzen, die hetzelfde vroegen. We maken kennis met Molly en Sandy en kletsen over onze huisdieren, want Molly en Sandy hebben (tot mijn verbazing, waarom weet ik niet) geen kinderen.

Al gauw komt Renee en dan Judy, voor wie het ook de eerste keer is. Er zouden, volgens de website, tien mensen komen, dus we vragen of er een tafel voor ons kan worden opgezet. Dat is gelukkig geen probleem, want dit restaurant kan flink vollopen. Het verbaasde ons dan ook, dat de organisatrice geen reservering heeft gemaakt.

Voor we plaatsnemen komen Holly, Pat (die dit alles heeft georganiseerd) en Page ook. Nummer tien komt niet opdagen, maar ik vind negen vrouwen al een hele opkomst! Het wordt een erg gezellige maaltijd. Ik klets vooral met Renee, Molly, Sandy en Julie en we vinden heel wat om over te praten.

Grappig is, dat vrijwel iedereen een salade bestelt. Ik ook, want verder vind ik het menu van dit restaurant nogal zwaar. Cheesecake Factory heeft salades onder de 590 calorieen en daarvan vind ik de "spicy chicken" erg lekker. Nog steeds is het een flinke portie, die ik bij lange niet opkrijg.

Om half twee nemen we weer afscheid en Julie en ik zijn het erover eens, dat dit ook een erg leuke groep is. Mijn theorie is, dat mensen, die zo via het internet contacten zoeken, heel sociaal moeten zijn. Anders doe je die moeite toch niet.

Een paar van de anderen vandaag waren ook nieuw en hun voornemen voor het nieuwe jaar was meer mensen te ontmoeten. Ik was verbaasd te horen, dat de meesten het moeilijk vinden blijvende vriendschappen te sluiten in dit gebied, omdat zovelen hier maar tijdelijk wonen. Al heb ik een aantal heel goede vriendinnen hier, dat gevoel herken ik ook. En ik maar denken, dat het kwam, omdat ik niet Amerikaans van geboorte ben.

Julie zet me weer thuis af, net als Kai uit school komt. Omdat Leah naar St. Lucia is, moet Kai deze week Diego weer uitlaten. Ik voel me met dit weer schuldig tegenover Cosmo, want ik kom het liefst zo min mogelijk buiten. Dit weekend en gisteren heeft Rick met hem gewandeld, maar nu vraag ik Kai Cosmo ook mee te nemen. Hij vindt het moeilijk met twee honden, maar doet het gelukkig toch. Cosmo komt helemaal blij terug. Morgen moet ik van mezelf met hem de natuur in!

Vorige week zei Rick, dat mijn haar er aan de bovenkant vreemd licht uitzag. Niet grijs, maar meer blondachtig. Dat was mij ook al opgevallen, maar ik dacht, dat ik het me verbeeldde. Ik belde Mona op en die was het ermee eens, dat de kleur niet had "gegrepen". Vanmiddag doet ze het gratis over, wat ik fijn vind, want op vrijdag is het grote jaarlijkse feest van Ricks werk en dan wil ik er optimaal uitzien!

Op de terugweg ga ik langs Whole Foods. We hebben geen melk meer en ik neem avondeten mee. Rick en de kinderen zijn dol op hun meatloaf en ik op hun zalm. Daarbij eten we de in de oven gebakken chipotle zoete aardappel"frietjes" en spinazie. Die frietjes zijn onvoorstelbaar lekker! Zelfs Rick, die niet van zoete aardappelen houdt, vindt deze heerlijk.


(zeldzame) lieve foto van Saskia en Cosmo

Vanavond begint een nieuw seizoen van The Biggest Loser. Dit keer zijn de deelnemers en -neemsters zwaarder, dan ooit. De zwaarste weegt 526 Amerikaanse ponden! Ik moet zeggen, dat ik niemand ken in deze omgeving, die meer dan "gewoon" dik is en zelfs daarvan maar een paar.

Eigenlijk kijken wij er waarschijnlijk door soortgelijke ogen naar, als de meeste Nederlanders. Zulke extreme gewichten zijn onbekend voor ons, maar wel (kennelijk) erg aanwezig in dit land. Het hele "Biggest Loser" concept is natuurlijk ook uitgebreid tot fitness dvd's en spelletjes en meer. Wie weet koop ik degene voor de Wii nog eens, die van Jillian Michaels, een van de trainers, vond ik vreselijk.