Vlindertuin

Om half zes gaat de telefoon. Slaapdronken neemt Rick op. Het is het Virginia Tech Emergency Message System. Ik zie Rick even schrikken, maar het blijkt slecht weer te zijn in Blacksburg, dus zal de school pas om tien uur opengaan. Opgelucht slapen we nog even verder.

Hier is het ook petweer, met harde "sleet" (Daar hebben we in het Nederlands toch geen apart woord voor? Ik heb dat, volgens mij, altijd hagel genoemd.) en ijskoud. Gelukkig blijft het niet liggen en zijn de scholen gewoon op tijd begonnen.

Met zulk weer ben ik blij met mijn sportschoolabonnement en Sharons trainingsklassen. Gezellig kletsend gaat het uur gewichtheffen lekker snel voorbij. Thuis lijn ik Cosmo aan en ga rillend met hem op pad. Gelukkig heeft hij ook geen zin lang het ijs tegen zich aan te voelen en wil hij na zijn behoeftes niet verder lopen. Prima, hij krijgt geen protest van mij!

Met Pat heb ik afgesproken naar Washington te gaan, maar als ze me op komt halen, vraagt ze, of we niet liever naar de film zullen gaan. Het is inderdaad heel onaangenaam buiten, maar ik heb op de radar gezien, dat de neerslag bijna voorbij is. We wagen het er dus op.

Van Claudia mogen we Pats auto op haar oprit parkeren, waardoor we alleen hoeven over te steken om bij het metrostation te komen. De trein staat al klaar en binnen is het behaaglijk warm.

De metro staat vol demonstranten. Het is vandaag de "verjaardag" van Roe vs. Wade, de zaak, die het Supreme Court zo besliste, dat abortus legaal werd in de VS. Op die datum wordt ieder jaar een enorme anti-abortus protestmars, de March for Life, gehouden in Washington. Mensen komen daarvoor van heinde en ver, ik zie truien en sjaals uit allerlei staten.

Dit is ook de reden, dat we de metro nemen, want het verkeer in de stad is met zo'n demonstratie een nachtmerrie. Bij het Federal Triangle station komen we weer boven de grond. Zowaar blijkt het in de stad droog te zijn! Op de binnenplaats van het Reagan gebouw staan hele groepen demonstranten verzameld. Later lees ik, dat er 300.000 mensen waren, wauw!

Zoals altijd gaan wij eerst lunchen. Bij het Aria restaurant hebben ze alleen nog tafels in het bargedeelte open, maar dat is prima. We bestellen allebei groene thee om warm te worden en krijgen een hele pot! Warme thee wordt hier steeds populairder. Vroeger kreeg je dan gewoon een zakje met English breakfast thee, nu kun je bij steeds meer restaurants kiezen tussen zwarte thee, groene thee en verschillende soorten kruidenthee.

Mijn caprese panini en Pats lasagna smaken prima en lekker opgewarmd gaan we de kou weer in. De protesters zijn zich aan het verzamelen op de Mall, dus we banen ons een weg door de massa. Overal staat politie, maar het gaat er allemaal vreedzaam aan toe. Het valt me op, hoeveel kinderen en tieners er meelopen.


Ook in het Natural History Museum is het druk met gezinnen, die mee hebben gedaan met de mars. We lopen gauw naar de vlindertuin, bang, dat het daar ook druk zal zijn. Dat is echter gelukkig niet het geval. We kopen onze kaartjes ($6 per persoon) en mogen dan zo naar binnen.

Heerlijk vind ik deze oase van kleur en warmte zo in de winter. Pat en ik storten ons meteen op het fotograferen van de vlinders en motten. Er zijn maar liefst drie Atlasmotten, de grootste mot ter wereld. De medewerkers vinden het maar wat interessant, dat wij er met zulke professioneel uitziende fototoestellen zijn.

Na iets meer dan een uur wordt de vochtige warmte Pat teveel. Om de zoveel minuten wordt er stoom de ruimte ingeblazen en wij zijn natuurlijke veel te dik gekleed. Zo'n uurtje het heel warm hebben vind ik lekker, want het helpt mijn spieren, merk ik meteen. Ik zou het ook nog wel langer uit kunnen houden, maar snap, dat Pat er benauwd van wordt.


Door het enorme museum, het is echt een labyrint, lopen we naar de Nature's Best Photography tentoonstelling. Hier hangen, op poster grootte, de winnaars en andere beste foto's van hun 2009 natuurfotografiewedstrijd.

We vergapen ons aan de prachtige foto's! Leuk om te zien is, dat twee ervan met mijn model fototoestel zijn gemaakt. Het is dus mogelijk, maar we hebben nog heel wat te leren, voor een van onze foto's hier zou hangen!

Met tegenzin verlaten we het museum weer. Er zijn nog een aantal andere tentoonstellingen, die ons interesseren, waaronder een IMAX, maar daar hebben we geen tijd voor. Dit is een van mijn favoriete musea hier in Washington. Er is zoveel te zien en doen!

De zon schijnt inmiddels, wat de temperatuur een stuk aangenamer maakt. Wonder boven wonder vinden we meteen een zitplaats in de trein, die weer volloopt met demonstranten. Pat brengt me naar huis en daar moeten we dan nu wel voor onbepaalde tijd afscheid nemen. Hopelijk lukt het mij volgende maand een paar dagen naar New Jersey te gaan.

Rick komt laat thuis. Als avondeten maken we de hapjes uit de vriezer, nog over van Kerst, op. Daarbij zitten canape's van Trader Joe's, die werkelijk heerlijk zijn! Een aanrader voor degenen, die weleens bij Trader Joe's winkelen.

Aoife komt bij Saskia logeren en Niall, die haar brengt, blijft plakken. Rick en hij plannen al helemaal onze Ierse vakantie onder het genot van een glaasje Baileys. Nu eerst nog betaalbare vliegtickets vinden!

De rest van de vlinderfoto's staan hier.