Op zich hoefden we vanochtend niet zo vroeg op, dachten we althans. Maar kennelijk is het in deze katholieke stad niet nodig om op zondagochtend zo stil mogelijk te zijn. Al voor achten is een machine in de straat achter ons bezig, een lawaai, dat hij maakt! Om half negen zijn Rick en ik dus echt klaar wakker.
Gisteravond hebben we al grotendeels ingepakt en schoongemaakt, dus veel hoeft er niet meer te gebeuren. Rick maakt zich klaar en gaat dan op weg om de huurauto op te halen. Dat is maar drie kilometer verderop en hij neemt een taxi, dus we verwachten niet, dat het lang gaat duren.
De kinderen en ik maken ons dus ook gauw klaar. Ik doe mijn squats, lunges, push ups e.d. om maar wat beweging te hebben. Verder doe ik de afwas en haal de bedden af. Veel aan schoonmaken hoeven we niet te doen, gelukkig.
Na een uur bel ik Rick eens om te kijken, hoe hij opschiet. Hij blijkt nu net pas bij Hertz te zijn aangekomen. Hij kon het kantoor niet vinden, wat onder de grond bleek te liggen. Er zijn nog twee mensen voor hem in de rij, dus hij hoopt snel aan de beurt te zijn.
Weer een half uur later belt hij weer en vertelt mij in het Nederlands, dat er een razende Amerikaanse klant is, waar de medewerker nu druk mee is. Voordeel voor ons is, dat we voor het ongemak een grotere en meer luxueuze (=automaat) auto zullen meekrijgen, dan we hebben gereserveerd.
Pas na elven heeft Rick de auto eindelijk. De kinderen en ik brengen de bagage naar beneden, een voor een in het kleine liftje van het appartement. Na nog een laatste inspectie laat ik de sleutel binnen liggen en sluit de deur achter me. We hebben er deze week fijn vertoefd!
Na een kwartiertje zien we de donkergrijze Opel Insignia de hoek omkomen. Terwijl Rick en de kinderen de bagage inladen, ga ik bij de supermarkt aan de overkant (die ik nu pas, na bijna een week hier, heb ontdekt) een banaan en wat water halen. Het water is voor onderweg, de banaan voor potassium, want ik heb last van rusteloze benen (thuis neem ik daar een supplement voor, voortaan maar meenemen dus).
De GPS leidt ons rap Rome uit, maar Rick en ik zijn zo in gesprek over zijn ervaringen met Hertz, dat we de afslag naar de A1 missen. We komen op een interessant landweggetje terecht. Het is mooi, want hele zonnebloemvelden strekken zich aan weerszijden uit. Opeens vallen ons echter ook de schaarsgeklede dames, die om de zoveel meter langs de kant zitten op. Duidelijk wordt hier meer verkocht, dan alleen zonnebloempitten!
Eenmaal op de A1 schieten we lekker op. Het landschap is mooi met alle zonnebloemvelden en wijngaarden. Eeuwenoude dorpjes zijn tegen de heuvels aangebouwd. We genieten met volle teugen, terwijl we met 130 km per uur voortsnellen.
Op de kaart heb ik gezien, dat Assisi ongeveer halverwege onze rit ligt. Al sinds ik al tiener een boek las over het leven van Sint Franciscus van Assisi heb ik hierheen willen gaan. We besluiten er te stoppen voor een late lunch.
Online lees ik, dat het een van de belangrijkste bedevaartsoorden voor Katholieken is, dus ik verwacht, vooral op zondag, veel drukte. Dat valt alles mee. We kunnen zelfs in de parkeergarage het dichtst bij het dorp parkeren. Van verre zien we dit mooie oude plaatsje al liggen, want ook dit is tegen een heuvel op gebouwd.
Onder de boog door lopen we het plaatsje binnen. Het is al na tweeen, dus de magen rommelen flink. Het eerste terrasje, dat we zien, blijkt bij een hotel te horen, maar de vriendelijke receptioniste wijst ons naar een restaurant tegenover de kerk.
Door het gordijn, dat als deur fungeert, lopen we naar binnen. Daar is niemand, maar als we iets verder lopen komen er opeens allerlei mensen tevoorschijn. Duidelijk is het hier ook toeristisch, want het menu is in vier talen.
We zijn hier in Umbrie en hier wordt plaatselijke cuisine geserveerd. Kai bestelt Umbrische worstjes en kaasbroodjes, Rick een bord met Umbrische vleesprodukten (salami, prosciutto) en verschillende kazen. Saskia kiest een pasta met tomatensaus en Parmezaanse kaas en ik de bruschetta met verschillende smaken (prosciutto, champignons, rucola en tomaat). Ik leer de anderen ook meteen even de goede uitspraak van "bruschetta", met een "K" in het midden. De Amerikanen zeggen "broesjetta", namelijk. Het smaakt allemaal voortreffelijk!
De grote trekpleister hier in Assisi is natuurlijk de basiliek met de tombe van Sint Franciscus. We lopen dus naar boven om die te bezoeken. Alleen had ik niet verwacht vandaag een kerk binnen te gaan en heb dus een korte broek aan. De strenge "wachter" schudt zijn vinger naar mij en wijst naar mijn knieen. Ik heb spijt, dat ik mijn pashima niet in mijn tas heb laten zitten.
Naar binnen wil ik echt wel, dus ik word zo'n toerist, die een sjaal koopt om om te knopen. Het wordt een vrolijke met vlinders voor maar 8 euro. Dan kunnen Rick, Kai en ik naar binnen, want hun broeken vallen over hun knieen. Saskia wil niet en is ook te bloot gekleed, dus zij wacht buiten.
De kerk bestaat feitelijk uit twee kerken en eerst bezoeken we de bovenste, die duidelijk nieuwer is, dan 1228. Niet veel nieuwer, denk ik, zeker nog middeleeuws, maar er is geen tombe te bekennen. Bij de ingang zie ik wel een mandje met blauwe sjaals, die vrouwen om kunnen knopen. Waarom die man daar beneden mij daar niet op attent maakte, ontgaat me. Ik had die zo om kunnen knopen, grr!
De bovenste kerk is prachtig beschilderd, maar ik wil die tombe zien. We gaan dus langs de Cerberus van de onderste kerk, die nu weer iets op mijn fototoestel aan heeft te merken. Natuurlijk ga ik op deze allerheiligste plek niet tegen de regels in fotograferen! Drommen nonnen en monniken lopen naar binnen, dat doet me toch wel wat. Er is altijd zoiets mysterieus voor mij bij religie.
In deze kerk staan duidelijke borden naar de tombe. We moeten ervoor naar beneden en zien dan een graf met de naam San Francisco en de jaartallen 1182-1226. Om hem heen zijn vier graven van zijn metgezellen. Overal zien we biddende mensen. Je kunt een kaars kopen en die aan zijn graf leggen en er staat een monnik voor als je wilt biechten.
Het is allemaal best indrukwekkend, want ik probeer me in te denken, wat het voor deze nonnen, monniken, priesters en andere Katholieken moet betekenen hier te zijn. Ik kan het me eigenlijk niet voorstellen. Hier ligt, in mijn beleving, een man, die bijna duizend jaar geleden leefde en veel goeds deed. Respect daarvoor, zeker, maar zoveel later nog vereren?
Ook Rick en Kai zijn onder de indruk van het serieuze hier. Ik voel me bijna slecht en een voyeur, dat ik geen kruisje sla. We lopen weer naar buiten, waar Saskia ongeduldig wacht. Ik ben wel heel blij dit te hebben gedaan, want om dit oord en de tombe ook in het echt te zien vind ik fantastisch. Eigenlijk zou ik langer willen blijven, want het is ook een leuk plaatsje, maar we moeten verder.
Voor we terug de E45 opgaan, zie ik een zonnebloemenveld. Rick stopt en ik loop erheen om wat foto's te nemen. Opvallend is, dat alle zonnebloemen dezelfde kant op staan. Gelukkig in dit geval mijn kant, ik wilde, dat ik meer tijd had, want oh, wat een fotografiekansen!
Het landschap onderweg verandert van zonnebloemvelden en wijngaarden in met dennen begroeide bergen. De E45 wordt bochtiger en op een gegeven moment is hij in onze richting gesloten. Dat is net bij een benzinestation, dus we tanken meteen maar bij.
Op de kaart zie ik, dat we nu in Emilia Romagna zijn. Ook weer een prachtig gebied, dat wij nog wat beter te zien krijgen door de vele kilometerslange omleiding. We komen door schattige bergdorpjes, maar het duurt natuurlijk net allemaal langer, dan gewild.
Onderweg luisteren we naar de Italiaanse radio. De zender, Subasio, speelt veel Italiaanse liedjes, erg leuk. Ook probeer het nieuws te verstaan. Thuis luister ik eigenlijk nooit naar muziek op de radio, maar hier vind ik het wel leuk.
Opeens zijn we ook de bergen weer uit en rijden door een gebied met allerlei boomgaarden. Tegen zessen zien we het bord, dat we Ravenna binnenrijden. Dat is belangrijk voor Rick, want veel van zijn familieleden wonen in Ravenna, Michigan.
Wij hebben een kamer voor vier personen gereserveerd in het Mosaico Terme hotel aan het strand in Punta Marina. Dit is vlakbij Ravenna, maar hoe groot de verleiding (alleen voor mij, toegegeven) ook is, we gaan die stad niet bezoeken. Morgen wordt een complete stranddag.
Als we aankomen kunnen we via de GPS het hotel niet vinden. Ik bel dus maar weer eens met mijn beste Italiaans en waarempel ik begrijp de richtingaanwijzingen. We zijn simpelweg te ver doorgereden.
We worden supervriendelijk ontvangen en onze kamer getoond. Rick haalt met de kinderen de bagage en dan gaan we het strand bekijken. We zien er helemaal naar uit morgen lekker te zonnen.
Het hotel heeft ook een restaurant aan het strand met een beperkt menu. Ik stel nog voor om ergens anders heen te gaan, want er staat heel veel vis op en Saskia vooral houdt daar niet van. Zij en Kai staan er echter op hier te eten. Prima, want ik ben dol op vis.
Het menu is in het Italiaans en van bepaalde dingen weet ik ook de betekenis niet. Lang leve het internet op onze telefoons, daar is vrijwel alles op te vinden. Zoals ik al dacht is er maar heel weinig voor Saskia en zij kiest toch maar weer de Bresaola (soort prosciutto, die ik maar voor haar opeet) met mozzarella en tomaat.
Mijn rijstsalade met garnalen, zalm en rucola is superlekker. Kai bestelde de zeebaars, die als hele vis wordt geserveerd. Niet getreurd, ik heb in mijn jonge dagen menige vis gefileerd, dus doe het even voor hem. Rick heeft de "cernia", een witte vis, ook gegrild.
Allemaal erg lekker, zonder twijfel. De serveerster spreekt geen Engels, maar wel heel duidelijk Italiaans, veel duidelijker, dan in Rome, dus ik versta haar goed en kan goed duidelijk maken, wat iedereen wil.
Ook op dit menu staat tartufo en met zijn vieren delen we er twee. Het zal vast niet zo bijzonder zijn geweest, als die bij Bar Tre Scalini in Rome, maar het smaakt desalniettemin goddelijk! Vanavond laat ik de limoncello met moeite staan, morgen mag ik die weer van mezelf. Het is maar goed, dat ik hier niet woon, want ik zou al die verleidingen niet telkens kunnen weerstaan!
Foto's van vandaag staan hier en ik vind reacties hartstikke leuk! Wat denken jullie over zo'n bedevaartsoord?
zondag, juli 03, 2011
Dag 5: Naar Ravenna via Assisi
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
23 reacties:
Hallo Petra en familie. Wij gaan dit jaar niet op vakantie omdat wij de gang/trap/overloop gaan behangen en schilderen. Maar dankzij jouw blog voel ik me toch een beetje op vakantie. Ik geniet zo erg met je mee en wil je daar graag voor bedanken. Ooit gaan wij ook naar Italie (wij zijn gek op Da Vinci Code en Bernini Mysterie) en ik zal zeker gebruik maken van je tips!Geniet nog de komende dagen en laat mij nog even meegenieten!
Veel liefs,
Gerda, Harderwijk (Nederland)
Prachtig toch! Nu Guilia over Italie heeft verteld wil ik ook een keer gaan; haar oma woont in een boerderij die ooit een abdij was en uit de 11e eeuw. Dat oude kun je bijna niet voorstellen. Het is ook zo'n echt katolieke moeke, ze hebben een kapel in huis, waar ze de botjes die ze vindt (van een oude begraafplaats op het land) in een altaar doet.
Fijn dat jullie zo genieten en wij mee kunnen genieten.
Fijn dat jullie zo genieten. Lijkt me heel bijzonder en zeker ook mysterieus die drommen nonnen en monniken. Geniet van jullie stranddag morgen!
Wat een mooie foto's ! Je voelt de warmte en de sfeer, die jullie vast en zeker omringen.
Ik ben als meisje van 14 in Italië geweest en vond er toen weinig aan. Daarna nooit meer (ook geen behoefte aan, genoeg andere landen om te bezoeken immers). Maar als ik jouw foto's bekijk begint het wel te kriebelen en word ik nieuwsgierig. Misschien....
En wat is Saskia slank geworden ! Bijna mager vanuit sommige posities.
Wij zijn ook niet gelovig. Maar daarom vind ik al die gebouwen niet minder mooi. Mooi die zonnenbloemen, ze 'kijken' altijd naar de zon. Dus als je op een ander tijdstip daar had gestaan keken ze een andere kant op.
Wanneer wij naar Italië of Frankrijk gaan, nemen wij ook van die tussendoor weggetjes..... En dan kan je inderdaad 'vreemde' dingen zien ;)
Marjon
Hai Petra,
Allereerst complimenten voor je prachtige foto's. Je kunt ze zo bij lonely planet posten, denk ik! Italie is mijn favoriete vakantieland by far. Al 2 keer in Toscane geweest, 1 x Lago di Garda en een zomer Lago Magiore! Zo'n oud bedevaartsoord, tja het blijft indrukwekkend, en Franciscus van Assisi spreekt mij als figuur aan, maar ik ben te protestant om iets van heiligenverering te begrijpen. Geniet van jullie reis! Hartelijke groet, Sandra PS: jammer dat Katja jullie niet kon vergezellen!
Hey Petra, wij gaan ook bedevaartsoorden bezoeken als we er langs komen, ik voel me dan ook echt "toerist" maar er gaat toch iets speciaals van uit!!
Geniet van Italië...
Hoi Petra,
Wat geniet ik van je verhalen over Rome (en de rest van Italie).
Hier in NL stond afgelopen week een groot artikel in de krant dat je in Italie moest oppassen niet honderden euro's aan boetes te krijgen omdat je per ongelijk met je auto een "Zona traffico limitato" bent binnen gereden. Je schijnt tegenwoordig meerdere malen geflitst te kunnen worden in 1 zone, dus oppassen geblazen...
Ik ben altijd een beetje gereserveerd bij bedevaartsoorten. Ik ben wel gelovig, maar op een nuchtere manier (voor zover dat gaat bij geloof, ha ha), en ik heb zo mijn bedenkingen bij al die verering... Het toppunt vond ik de Santa Scala in Rome (tegenover de St. Jan van Lateranen (San Giovanni in Laterano)). Daar moet je op je knieën de trap op, en op elke tree een gebed doen. De overlevering zegt dat het om de trap uit het huis van Pontius Pilatus in Jeruzalem zou gaan. Ja, ja...
Die St. Jan van Lateranen is overigens een leuke tegenhanger bij de St. Pieter; het is de huiskerk van de paus als bisschop van Rome, en veel soberder als de St. Pieter. Vooral mijn vrouw was er veel meer van gecharmeerd als van die rijk uitgedoste praalkerken. Tja, protestantse he..
Wij hebben in Rome veel de metro gebruikt, vliegens vlug de stad door. Wel even opletten voor zakkenrollers en dergelijke.
Nog veel plezier.
Theo
De drukke stad uit en het mooie landschap van Italië in! Prachtige foto's weer, Petra.
Ik ben zelf niet religieus, maar zou zo'n bedevaartsdorp op vakantie niet overslaan. Ook de kerk zou ik wel bezoeken, gewoon omdat ik het mooi vind. Niet teveel kerken in één vakantie, hoor. Ik moest in mijn jeugd de ene kerk in, de andere kerk uit. Het moet dus wel iets bijzonders zijn.
Geniet van je echte rustdag vandaag aan het strand.
Na een druk weekend weer bijgelezen. Heerlijke reis zo te lezen. Prachtig land Italië... ik heb helemaal zin om volgend jaar inderdaad zelf t gaan, alleen blijven wij bovenin in Noord-Italië, rond de meren!
Leuk om alles te lezen wat in het Bernini-mysterie voorkmt!
Geniet ervan! Een dagje strand vandaag, lekker bijkomen.
La Bella is zeker Vita voor jullie zeg.... het ziet er allemaal super leuk en gezellig uit..... Geniet ervan weer!
Gr, Evelyn
PS ik heb niet zo veel met religies maar vind kerken in het buitenland bezichtigen wel leuk om te doen (maar niet zo veel kerken als jullie doen hoor :-) )
Jullie halen er uit wat er in zit en gelijk hebben jullie. Jammer dat Saskia niet zo'n zin heeft in bezichtigingen en dan buiten moet wachten op jullie! Hopelijk heeft ze het op de stranddag wel naar naar haar zin. Nog veel leuke dagen gewenst in het mooie Italie!
Kerkjes e.d. worden door ons ook altijd bezocht, het blijven toch vaak mooie objecten om te fotograferen.
Jullie hebben weer een mooie vakantie, de foto's zeggen genoeg.
Geniet van jullie rustdag aan zee.
Heel veel plezier nog, wij volgen jullie wel...
Groetjes Wilma
@Gerda - Dat vind ik zo leuk om te lezen, dat anderen "virtueel" meereizen. Het maakt dat ik nog beschrijvender probeer te schrijven.
@Annemiek - Ik kan me die oma inderdaad zo voorstellen, er lopen hier veel van die heel oude Italiaanse dames.
@Anja - Het strand was ook weer heerlijk.
@Gabrielle - Italie is echt wel de moeite waard, hoewel Saskia misschien wel regelmatig zo denkt als jij als veertienjarige. Saskia is inderdaad flink afgevallen (was ook beter, hoor).
@Marjon - Duidelijk heten zonnebloemen niet voor niets zo, ik dacht altijd, dat het om nu ronde geelheid was, maar waarschijnlijk dus vanwege hun liefde voor de zon ;).
@Sandra - Dank je voor het compliment! Katja is net terug van een prachtig reisje naar de Galapagos, maar inderdaad missen we haar hier ook.
@Ann - Inderdaad er hangt zo'n eerbiedige sfeer en ook zo heel ouderwets eigenlijk.
@Theo - Bedankt voor de waarschuwing. Ik hoop niet, dat Rick vaak te hard heeft gereden. In het vervolg gaat hij er zeker op letten.
@Petra - Kerken fascineren mij duidelijk, dus ik moet uitkijken de anderen niet de ene na de andere binnen te slepen ;).
@Suus - Noord-Italie is ook zo mooi, daar ben ik vroeger ook op vakantie geweest.
@Evelyn - Ja, ik moet me misschien een beetje inhouden, want ik ben dus de kerkengek ;).
@Henny - De stranddag vond ze prachtig, het is goed, dat we die hebben ingelast.
@Wilma - Het is echt "bella vita" hier!
Hoi Petra,
ik heb je verslagen van Italië gelezen en ooh wat heb ik genoten.Omdat we net een paar dagen terug zijn uit dat prachtige land herken ik veel dingen. De prachtige kleine plaatsjes en binnendoorweggetjes, de heerlijke rode tomaatjes, de Limoncello de prachtige gebouwen. Smullen voor mij dit verslag.
Ger en ik zijn nog nooit in Rome geweest (de kinderen wel, met school) en het staat met stip bovenaan op mijn verlanglijstje. Nu ik jouw verslagen lees kan ik echt niet meer wachten, volgend jaar wil ik absoluut die kant uit.
Dat van die pizza restaurantjes is vast iets van Rome, Wij hebben echt alleen heerlijke en echt Italiaanse pizza's met zo'n heerlijke dunne korst gegeten. En goedkoop! Wij aten in een restaurantje waar de pizza's € 6 waren, de meeste pasta's tussen de € 6 en € 8 en de homemade Tiramisu (hebben jullie die nog niet gegeten??? Lekker!)kostte maar € 3
Leuk om nu iets over de omgeving van Ravena te lezen, aan die kant zijn wij nog nooit geweest.
Ik ben heel benieuwd naar de komende dagen.
groetjes Marjon
Helaas heb ik op dit moment weinig tijd om te reageren, want ik ben virtueel op vakantie in Italië, maar vooruit, even snel dan ;-).Ik vind je verslagen ontzettend leuk om te lezen en je foto's maken het echt helemaal compleet.
Italië lijkt me een geweldig land en dat ondanks dat ik weinig tot niets heb met religie. Een kerk of bedevaartsoord bezoeken zal ik daarom niet zo snel doen. Begrijp me niet verkeerd, ik kan me goed voorstellen dat andere mensen hier wel waarde aan hechten, daarom lees ik je Italië avontuur ook met zoveel plezier.
Geniet van de rest van jullie super vakantie!
PS...mijn woordverificatie is 'romes'!? kan bijna geen toeval zijn toch?
Hallo Petra
Ik heb het zo druk gehad van het weekend dat ik niet echt kon reageren, maar geniet heel erg van jouw verslagen. Doe ik altijd, maar hier droom ik echt even naar Italie toe tussen alle drukte door.
Dus blijf uitgebreid beschrijven. En ik krijg geen genoeg van kerken vindt het iets indrukwekkens en mooi. Ben katholiek opgevoed maar doe er niets aan. Maar vindt de pracht en praal wel erg mooi.
Ook al is niet alles goed in de katholieke kerk. De vele misstanden enzo. Ik zou ook nog wel eens naar Lourdes willen is toch wel 1 van de bekendste bedevaarts oorden.
Ik las in je reactie dat Katja toch naar de Galapagos is geweest. Leuk voor haar.
En ik vraag me af of je Italie nu echt heel erg duur vindt ten op zichte van USA. De benzine natuurlijk wel. Nou je stranddag is ook weer om en zijn de batterijen weer opgeleiden.
Nu op naar Venetie een goede reis.
Groetjes Naomi
Jaren geleden in Griekenland stonden wij in een heel klein kerkje, waar een vrouw diep verdriet had en zat te bidden. Ik kreeg zo'n naar gevoel dat ik daar als niet-gelovige bij stond. Ik voelde me ook enigszins voyeuristisch.
Met bedevaartoorden heb ik helemaal niets, maar dat zal de nuchterheid zijn. Wel vind ik het fascinerend.
Die straatjes en gebouwen zien er zo heerlijk Italiaans uit. Mooie foto's weer.
Sandra
Wow, wat een mooie reis, ik ben weer helemaal bijgelezen. Je kan wel zien dat jullie alles zorgvuldig gepland hebben; heerlijk ook zo'n stranddagje tussendoor!
Inderdaad schrijf je erg beeldend, het is net alsof je er bij kan zijn. Ik waan me weer helemaal terug op mijn Rome-reis ;)
Wat super voor Katja dat ze naar de Galapagos eilanden is geweest! Bij het lezen dat ze naar Ecuador zou gaan hoopte ik al voor haar dat ze daar heen zou kunnen, maar eerdere berichten leken nog wat onzeker..
Heel veel plezier nog in Italië! Volgens mij halen jullie er helemaal uit wat er in zit, wat een bijzondere vakantie!
@Marjon - Die prijzen waren volgens mij echt Rome, want vanavond waren we blij verrast met de rekening na een uitgebreide maaltijd (en superlekker!) Inderdaad flinterdunne pizzakorst. Tiramisu moeten we nog doen, heb het nog niet vaak op het menu gezien hier.
@Karin - Ha ha, virtueel op vakantie in Italie, die vertelde ik ook even aan de anderen. Ik moet ook uitkijken, dat ik mijn gezin niet teveel kerken insleep, hoor, ik ben erdoor gefascineerd, Kai ook wel, maar de andere twee minder.
@Naomi - Het is altijd zo moeilijk vergelijken qua prijs, maar wijn hier is bijvoorbeeld een stuk goedkoper, dan in de VS. Nu we in een minder toeristisch gedeelte zijn, viel op, dat de restaurantprijzen wel ongeveer overeenkomen, eigenlijk. Rome is natuurlijk niet "Italie", net zo min als Amsterdam "Nederland" is, dat weten wij ook wel. In de supermarkten in Rome vonden we veel wel goedkoop, trouwens.
@Sandra - Maar voel je dan niet een beetje de mystiek? Als ik op zo'n plaats ben zou ik eigenlijk zo graag willen, dat ik gelovig was. Wat een troost brengt dat veel mensen. Aan de andere kant lees ik dan Tinks verhaal in mijn vorige blog en kan ik me voorstellen, dat je na zulke ervaringen niets meer met de religie te maken wil hebben. Ik ken echter (weliswaar allemaal protestant) een aantal mensen, die erg geholpen zijn met de troost van hun geloof.
@MDG - Inderdaad was het allerminst zeker, dat Katja naar de Galapagos zou gaan, maar iemand zei me toen ze twee was al, dat ze een doorzetter was en dus heeft zij geregeld om tussendoor te kunnen gaan met een grote groep = vrij goedkoop en geen problemen met boetes voor veranderen van internationale vluchten. We hebben deze vakantie inderdaad vrij goed voorbereid. Het kost zoveel om hierheen te gaan en met drie gratis tickets was het de kans. Die willen we natuurlijk ten volle benutten.
Ik ga straks zelf naar zo'n bedevaartsoord, als pelgrim nog wel, dus wat ik ermee heb...? Ik kan het niet zo goed beschrijven. Ik ga die route vooral lopen omdat het al eeuwen wordt gedaan, dat vind ik een leuk idee. (maar dat geldt voor meer langeafstandswandelpaden, natuurlijk) Het religieuze 'gedoe' neem ik op de koop toe en ik respecteer het ook.
Ik las de reactie van Tink en daar kan ik ook wel 'in'komen; soms vind ik religie zo indoctrinerend. (hopen dat ik hiermee niemand op zijn tenen trap) En inderdaad, dat gedoe met die priesters en kindertjes... Ben zelf overigens helemaal niet religieus, heet alleen van mijn tweede naam wel Maria. (vernoemd naar mijn beide oma's)
Ik herinner me van Assisi regen, regen en regen. En ze hebben er mooie horloges, (;-)) met nep-muranoglas: ik heb zo'n horloge jarenlang gedragen. (al had ik hem in Orvieto gekocht) Ik was destijds ook erg onder de indruk van de monniken en nonnen die daar door de straten liepen , vind het een bevreemdend gezicht.
Grappig dat jullie de Amerikaanse "4 juli" in Italië nog even hebben gevierd samen. En wat lekker, zo'n dag aan het strand! Ik vind dat Italië altijd zo uitnodigt tot van het ene naar het andere dorpje lopen, leuk dat jullie dat ook even hebben gedaan.
@Petra
Ik bedoelde met mijn opmerking dat een Zona traffico limitato een zone is in stadscentra, waar alleen voertuigen met een ontheffing mogen rijden. Je schijnt daar dus niet zomaar met elke auto in te mogen rijden. Dat bedoelde ik met mijn opmerking, je wordt daar dus geflitst voor ongeoorloofd aanwezig zijn met je auto, en dat kan dan blijkbaar weer meerdere keren per zone.
Ik bedoelde niet zo zeer te hard rijden, al zullen ze daar misschien ook wel op flitsen op de wegen.
Theo
ik wil heel graag een keer naar italie, maar het is dit jaar Spanje geworden. Maar we komen de camping dit jaar niet af. Samen met vrienden en in totaal 7 kinderen, waarvan 3 onder de 4 jaar, dus ik zie weinig cultureels dit jaar. Maar de zon en de zee maken al een heleboel goed!
Je hebt me wel eindelijk geholpen de bruschetta uit te spreken. Ook nederlanders zeggen het op de amerikaanse manier ;-) en ik wist dat het fout was, maar niet waar het fout ging!
Een reactie posten