Onze webcam

Cul-de-sac Cam

zaterdag, januari 12, 2013

American Indian Museum met Kai

Om half zeven word ik wakker en realiseer me dat ik Saskia niet beneden hoor.  Zij blijkt nog in bed te liggen met erge hoofdpijn.  Rick belt de school om haar ziek te melden en vertrekt dan zelf naar zijn werk.

Als ik net na negenen opsta liggen Saskia en Kai nog op een oor.  Het is een miezerige dag vandaag en dat maakt dat ik maar langzaam op gang kom.  Lekker rustig Facebooken en een paar koppen koffie drinken.  Ik maak ook weer eens gepocheerde eieren als ontbijt. 

Eigenlijk heb ik helemaal geen zin om te gaan sporten, maar dit weekend zal het er ook niet van komen, dus het moet.  Ik besluit een tabata Max Capacity te doen met gewichten, dat duurt 16 minuten.  Daarna nog 15 minuten intensieve cardio en ik vind het wel weer genoeg voor deze vrijdag.

Thuis zijn de kinderen inmiddels ook op.  Saskia voelt zich niet lekker, maar heeft gelukkig geen koorts.  Zelf denkt ze oververmoeid te zijn.  Een dagje rustig thuis zal dan wel helpen. 

Saskia haalt me ook even over om naar Mom's Organic Market te gaan om wat boodschappen voor haar in te slaan  Hier kiest ze ook een bowl met bonen en rijst als lunch.  Het is dat ik met Kai heb afgesproken in de stad te lunchen, anders had ik er ook een genomen.  Het ziet er heerlijk uit.

Gisteravond opperde Kai opeens om naar het American Indian museum te gaan.  Hij heeft het afgelopen semester het vak South American ethnography gevolgd en veel geleerd over de Indiaanse bevolking daar. 

Saskia brengt ons naar de metro waar de trein al klaar staat.  Bij Federal Center SW stappen we uit.  Het is kil en mistig in de stad, maar het regent (nog) niet.  Ik ben in ieder geval erg blij het warme museum in te stappen.


Dit eekhoorntje bleef lief poseren
We beginnen met lunchen bij het Mitsitam cafe.  Het is altijd moeilijk kiezen van het exotische menu.  Dit keer neem ik een soep met pemmican, typisch Indiaans vlees, en ceviche van baby inktvis.  Beiden zijn heerlijk.  Kai neemt een broodje met bisonvlees en het lekkerst uitziende aardbeientaartje ooit.

Na het eten nemen we de lift naar de vierde verdieping waar we als eerste van alles leren over de geschiedenis van de Indiaanse volkeren, nadat de Europeanen de Amerika's "ontdekten".  Het is natuurlijk allemaal geen geschiedenis waar we als Europeanen trots op kunnen zijn.  Eigenlijk is het pas de laatste decennia dat er juist geprobeerd wordt deze culturen te bewaren.

Mijn interesse in de Indiaanse culturen is net zo hoog als die van Kai.  We besteden dan ook bijna drie uur in het museum.  We kijken interessante filmpjes, lezen over de verschillende talen en zien mooie ceremoniele kleding (al had ik daar wel graag meer van willen zien). 

Favoriet bij mij zijn de Inuit (Eskimo's) en de Pamunkey, een heel kleine stam uit Virginia.  Zoals altijd sta ik versteld over de vele verschillende stammen.  Slechts een heel klein gedeelte daarvan heeft een grote tentoonstelling in dit museum.  Natuurlijk zijn er veel overeenkomsten, waaronder hun liefde voor en leven in eenheid met de natuur.

Als we alle tentoonstellingen hebben bekeken, lopen we nog even de grote winkel binnen.  Daar vindt Kai een boek over de taal van de Cherokees, maar dat is een stuk duurder daar dan online, dus kopen we het maar niet.  Ik koop wel een leuk geillustreerd boekje met feitjes over Washington DC.  Wie weet leer ik nog iets bij wat ik tijdens mijn rondleidingen kan gebruiken.

Met een hoofd vol feiten en beelden over de oorspronkelijke bewoners van dit land lopen we door de regen terug naar de metro.  Saskia is inmiddels al met de van naar haar werk, dus zij kan ons niet ophalen.  Aangezien er een koude regen valt nemen we dan maar een taxi terug naar huis.

Rick komt ook vroeg thuis en we hebben allemaal zin om bij Pazzo Pomodoro te gaan eten.  Daar is het zoals gewoonlijk een drukte van jewelste en de hostess vertelt dat er een wachttijd van drie kwartier is voor een tafeltje. 

Niet getreurd, wij gaan wel in de gezellige bar wachten en wie weet komen daar drie plaatsen vrij.  Inderdaad komt er na zo'n half uur een klein bartafeltje vrij.  We bestellen wat olijven en ieder een van hun heerlijke pizza's.  Kai en ik nemen beiden de capriciosa.

Het tafeltje is maar erg klein, dus als de pizza's aankomen passen die er niet op.  Gelukkig komt de hostess net melden dat ons tafeltje in de eetzaal vrij is.  We hevelen alles daarheen over en genieten van het heerlijke eten.

Het feit dat we in de bar begonnen en in de eetzaal eindigen zorgt echter wel voor verwarring met de rekening.  Op de een of andere manier zijn onze rekening en die van de mensen, die na ons aan het kleine tafeltje zijn gaan zitten, verkeerd opgeteld. 

Wat er nu precies aan de hand is wordt ons niet duidelijk, maar we zijn natuurlijk heel blij verrast als de eigenaar van het restaurant komt vertellen dat hij ons niet wil laten wachten en onze maaltijd voor zijn rekening neemt.  We weten werkelijk niet wat we horen en bedanken hem heel hartelijk!  Natuurlijk laten we wel een flinke fooi achter voor onze serveerder. 

Foto's van vandaag:

12 reacties:

Becs zei

Dat is nog eens een meevaller can de rekening! Ik vind het altijd leuk te lezen dat jullie zoveel verschillende museums en dergelijke hebben.

naomi zei

Hallo

Wij vonden deze wat tegen vallen na alle museums die week. ik had ook meer pracht en praal verwacht zoals met de pow wow's. Veel over de donkere kant en niet veel over het trotse gedeelte.

In Brazilie ooit bij een indianen stam op excursie geweest en daarmee en wandeling door het oerwoud gemaakt. Daar zag je verschillende vallen hoe ze dieren vangen. Een traditionele dans en het stamhoofd. verschillende hutjes. en als extra gingen we nog naar een andere plek waar allemaal andere stammen waren. Er waren daar een soort van olympische spelen voor indianen. Dus waren in het olympisch dorp en je ziet echt verschil in soorten stammen. Mooie foto's. En er was een meertje waar ze aan het baderen waren en vroegen waar we vandaan kwamen en kregen als antwoord Ajax en Cruyff. Echt geweldig. De sporten waren kanoen, speer werpen, boogschieten enz. Echt heel bijzonder nog zo primitief leven.

Wel een mooi gebouw dat museum, leuk dat Kai er zelf mee komt.

Liefs Naomi

Ineke zei

Elke keer sta ik weer versteld van de service die er zo vaak bij jullie verleend wordt. Ik zie dat in Nl echt niet gebeuren.

Anoniem zei

Museum lijkt zeer interessant te zijn en ik dan maar meegenieten op je blog, waarvoor dank.
Bij jullie is de service in restaurants duidelijk veel beter dan bij ons, ik denk dat het systeem van fooien bij jullie daar wel bij helpt.
Groetjes van Hilde uit B. en nog een fijn weekend.

Anoniem zei

Wat een interessant museum hebben jullie bezocht.Prachtig die kostuums.Wij waren in Monument Valley in het museum over de Navajo indianen.Ook boeiend .Een vriend van ons kon de hele geschiedenis over deze indianen vertellen.Hij was zo begaan met hun lot en sprak er schande over hoe deze mensen destijds behandeld werden.
Wat gezellig dit met Kai te kunnnen doen.Toen Mike nog studeerde gingen wij vaak bij Cathy op bezoek.Zij woonde toen nog in Parijs en een bezoek aan het Louvre stond regelmatig op ons programma.
Groetjes Wil

Sally zei

Zou best eens kunnen dat Saskia wat oververmoeid was. Ze doet ook zo veel en neemt volgens mij best (te) veel hooi op haar vork. Wel gezellig zo'n dagje met je kids. eerst boodschappen doen met je dochter en dan museumbezoek met je zoon. En die service in de pizzaria...ongekend.

Anoniem zei

Het valt mij telkens weer op hoe klantvriendelijk ze in de USA zijn. Hier krijg je echt je eten niet gratis.
Mooie foto's vooral die van het eekhoorntje.
Groet, Bea

Cardboard Fan zei

Leuk dat Kai daar zelf mee kwam. Scott las vorig jaar een dikke pil over de oorspronkelijke bevolkingsgroepen en dat men vermoed dat die vele malen groter was dan word aangenomen maar dat het grootste deel van de bevolking al door ziekte was uitgeroeid voordat Columbus voet aan wal zette. Titel ben ik vergeten...

Cardboard Fan zei

1492, zo heet dat boek.

Anja zei

Wt een service, men is zo klantvriendelijk in Amerika, dat mis ik hier wel eens.

Petra zei

@Becs - Ja, zeker in de winter vind ik die musea heel fijn.

@Naomi - De andere musea zijn in ieder geval een stuk interactiever.

@Ineke - Dit was ook wel heel erg ongewoon, hoor.

@Hilde - De fooi zal er vast wel mee te maken hebben, maar in dit geval helemaal niet (en eigenlijk meestal niet, want de managers krijgen de fooien niet).

@Wil - Inderdaad is het heel leuk om die dingen met Kai te doen. Het zal weer vreemd zijn als hij is vertrokken.

@Sally - Ja, ik zou Saskia wel een beetje terug willen fluiten, maar dat laat zij niet toe.

@Bea - Een gratis maaltijd is hier ook wel erg ongewoon, hoor. Er wordt weleens wat van de rekening gehaald, maar dit hadden we ook nog nooit meegemaakt.

@Bibi - Bedankt, dat klinkt als een interessant boek. Inderdaad lazen we in dat museum ook dat voor de komst van Columbus al veel ziektes hele volkeren uitroeiden.

@Anja - Dat kan ik me voorstellen.

Jurgen zei

Altijd weer "vreemd" om te lezen dat de manager van een restaurant zich komt verontschuldigen en de rekening op zich neemt. Ik heb dit in Nederland nog nooit meegemaakt en daar gaat toch ook regelmatig iets mis in de horeca.