Onze webcam

Cul-de-sac Cam

donderdag, januari 17, 2013

Geen vlokje sneeuw gevallen


Mijn zwager bleef gisteravond tot laat doorwerken en natuurlijk bleven Kai en ik dan ook zo lang op.  Vanochtend moest mijn zwager al vroeg naar een ontbijtvergadering bij de Panera hier in Vienna.  Hij had niet handiger kunnen logeren dan hier vond hij gisteravond uit, want die Panera ligt maar iets meer dan een kilometer van ons huis. 

Als ik opsta is mijn zwager dus al vertrokken en Kai ligt nog op een oor.  Ik maak een flinke pot koffie en zie zowaar een zonnestraal door de wolken komen.  Het weerbericht is alweer helemaal aangepast en het meeste van de sneeuw zal ten zuiden van ons blijven.  Het blijft toch een zeer inexacte wetenschap, meteorologie!

Om een uur of tien is mijn zwager terug en begint een van zijn moeilijkste werkdagen.  Hij wordt van hogerhand gedwongen een aantal langdurige medewerkers van zijn bedrijf te ontslaan.  Niet omdat die mensen niet goed functioneerden, maar omdat ze al jaren bij het bedrijf waren en daardoor duurder. 

Mijn zwager is er helemaal van ontdaan, want ze maken genoeg winst, dus daarvoor is het niet nodig. Gelukkig is hij zelf niet bij de ontslagen, hoewel een personeelszakenmedewerkster een fout maakt en opeens een telefoontje met hen op mijn zwagers agenda zet.  Duidelijk is mijn zwager nu heel bezorgd dat hij er toch bij zit.  Ik bied aan niet naar de sportschool te gaan en te blijven voor het telefoontje, maar dat slaat hij af.

Toch zit het me niet lekker en ik besluit maar een snel intensief half uur cardio te doen.  De hele tijd speelt door mijn hoofd hoe erg het zou zijn voor mijn zus en haar gezin als mijn zwager zijn baan zou verliezen.  Gelukkig had ik me daar geen zorgen om hoeven maken, want het telefoontje met personeelszaken bleek een vergissing.

De ontslagen komen voor de "ontvangers" als een donderslag bij heldere hemel.  Voor ik ging sporten hoorde ik mijn zwager al iemand ontslaan.  Hij deed dat op een heel on-mijn zwager-achtige nogal koude en emotieloze manier, vond ik al.  Het blijkt dat er ook altijd iemand van personeelszaken bij moet zijn en deze vond dat mijn zwager alle emoties uit dat gesprek moest laten en vooral niet moest zeggen dat het hem speet.  Heel vreemd!

De tweede persoon, die mijn zwager vandaag de deur moet wijzen, is iemand met wie hij al 17 jaar samenwerkt en die hem duidelijk na aan het hart ligt.  Ik kan me niet voorstellen hoe moeilijk dat moet zijn!  Tenminste mag hij van deze personeelszakenmedewerkster wel zijn emoties tonen.

Tijdens het gesprek hoor ik dan ook hoe mijn zwager, die ook gewoonlijk zeer begaan is, met moeite zijn tranen kan bedwingen.  De man, die hij ontslaat, heeft drie kinderen in college en staat nu van de ene op de andere dag op straat.  Weliswaar met wat ze hier een "severance package" noemen, wat geld om het goed te maken zoals ik dat altijd zie.

Eigenlijk had ik niet verwacht dat mijn zwagers bezoek dit een best deprimerende dag zou maken.  Mijn zwager is zelfs zo ontdaan dat hij geen trek in lunch heeft.  Ik haal voor Kai en mij bagels bij Manhattan Bagel en neem daar toch ook maar een voor mijn zwager mee.  Ik weet dat hij daar dol op is, maar hij slaat elk aanbod van eten af.  Toch voel ik me vereerd dat hij zich op zijn gemak genoeg voelt bij ons om in onze nabijheid deze moeilijke telefoontjes af te werken.

Terwijl mijn zwager nog wat telefoontjes pleegt met andere managers, begint Kai aan de volgende kast, die hard aan opruimen toe is.  Dit is de jassenkast, zoals wij hem noemen.  Ook hier komt van alles uit tevoorschijn.  Er zijn zelfs nog kindersneeuwbroeken! 

Kai heeft mijn hulp ook wat nodig over wat wel en niet te houden en hopelijk zal Rick enkele van zijn 16 (!) jassen willen weggeven.   Vorige keer, duidelijk alweer een aantal jaren geleden, dat we deze kast opruimden wilde Rick geen van zijn bijna honderd baseball caps kwijt, dus ik ben benieuwd.

Mijn zwager neemt tegen drieen afscheid om weer naar het vliegveld te gaan en terug te vliegen naar huis.  Ik vind het naar voor hem dat hij zo'n moeilijke dag had.  Het is een ding als je bedrijf het niet goed doet en er wel ontslagen moeten vallen of als mensen gewoon hun werk niet goed doen.  In dit geval is dat volgens mijn zwager niet zo en dan voelen die ontslagen natuurlijk dubbel zo oneerlijk.

Kai en Saskia hebben intussen een leuke bezigheid ontdekt: Cosmo aankleden met grappige mutsen en sjaals.  Gierend zijn ze ermee bezig en Cosmo laat het allemaal gewillig toe.  Ik had gehoopt vandaag een winterse sneeuwfoto te kunnen maken, maar er valt hier geen vlok.  Verandering van plan, dus, Cosmo wordt mijn fotomodel.


Hij kan zo door als schaatssupporter
 

De sneeuw, die hier niet valt, valt allemaal bij Katja in Blacksburg.  Zij moest zelfs iemand met een SUV vragen haar naar de supermarkt te rijden, want haar auto kwam vast te zitten.  Niet voor te stellen dat zij in t-shirt en korte broek liep op zaterdag!  De winter is duidelijk nog niet voorbij, want hier krijgen we volgende week ook kou, maar tot dusver geen noemenswaardige sneeuw, dus.

Saskia moet vanavond werken, maar komt na een half uurtje alweer terug.  Er waren teveel medewerkers en niet veel klanten verwacht.  Komt goed uit, want Saskia moet studeren voor een scheikunde proefwerk. 

Kai gaf haar voor ze vertrok een uitdaging: maak de gekste combinatie van ijs en toppings voor mij, die je kunt bedenken.  Dat laat Saskia zich natuurlijk geen tweede keer zeggen.  Ze geeft Kai en bak met alle mogelijke smaken ijs  en gekke toppings door elkaar.  Ik zie Kai's gezicht af en toe vertrekken waar Saskia heerlijk om giechelt.  Zo leuk om hun zo samen bezig te zien.

Rick sms-t intussen dat zijn vlucht net als gisteravond flink vertraagd is.  Echt balen voor hem, want hij is doodmoe na al het gereis en lange dagen van presentaties.  Hopelijk heeft hij het volgende week iets minder druk, maar hij doet nog steeds werk voor drie mensen, dus dat zal wel niet.  Gelukkig wordt dit weekend wel het rustige weekend waar Rick vorige week op hoopte.

13 reacties:

Sally zei

oh wat een naar dagje voor David maar vooral voor de ontvangers van het nieuws. Wdb is het ontslagrecht in de US toch echt anders geregeld dat je zo op elk moment op staande voet ontslagen kan worden. Je bent zo nooit zeker van je baan, hoe lang je deze al hebt. Vreselijk als het dan ook zo 'onterecht' is. Leuke foto's van Cosmo en die Kai is goed bezig. Kan mij eerlijk gezegd niet voorstellen dat kasten hier zo lang ongebruikt of onopgeruimd blijven. Fijn weekend.

Margreet zei

Oh, wat vreselijk zeg, zowel voor je zwager als de ontslagen mensen. De foto's van Cosmo zijn geweldig. Hier ook kasten waar ik liever niet inkijk....

Bente zei

Begrijp ik nu goed dat die mensen van Davids bedrijf telefonisch zijn ontslagen?
Als dat zo is vind ik dat echt schandalig.
Ik snap ook geen bal van hoe het ontslagrecht hier werkt. Aan de ene kant kan je zo op straat staan, maar toen ik in NL voor een Amerikaans bedrijf werkte en oa met een VS team waarin ongeveer iedereen er de kantjes vanaf liep of niet eens wist wat ze moesten doen. Maar daar kon niemand ontslagen worden.
Bah!

Hoop dat het snel weer mooi weer wordt bij jullie. Wij hadden vandaag eindelijk weer zon.

Petr@ zei

Wat een rotdag voor David. Het moet heel moeilijk zijn om mensen die je goed kent te moeten ontslaan. Zeker als ze gewoon goed functioneren. En dan ook nog telefonisch, wat onpersoonlijk! Maar misschien betreft het mensen die op andere locaties in het land werken?

Jammer dat Rick later thuis was. Gelukkig voor hem een rustig weekend, kan hij even bijkomen.

Anoniem zei

Jeetje wat een verhaal over David. Daar moet je toch wel respect voor hebben. Ik geloof dat ik zou huilen van ellende als ik iemand zoiets moest vertellen.
Cosmo is te grappig en wat is het toch een lieferd dat hij het allemaal maar laat gebeuren.
Ik wens jullie een rustig weekend, Bea

Anoniem zei

Ze werden per telefoon ontslagen? Wat een klap in het gezicht na jaren dienst. Ik ben nog nooit bij die zaak geweest, maar zo'n praktijk is genoeg om ze te boycotten (ik zou de naam uit je blog halen, je weet maar nooit).
Annemiek

Anoniem zei

Hahaha, die Cosmo hoe grappig.....(in tegenstelling tot David zijn dag die dan weer afschuwelijk was....). Als je hem zo bij een koek en sopie tent neerzet ben je in no-time uitverkocht volgens mij.

Ja het weerbericht goed voorspellen blijft, ondanks de miljoenen apparatuur, extreem lastig schijnbaar. Hier in NL kunnen ze helaas het weer van gisteren nog niet voorspellen......

Ik wens jullie geen gezellig (en rustig) weekend toe,
Groetjes, Evelyn

Marion zei

Amerika is vaak een geweldig land natuurlijk en een enorme overheidsbemoeienis is lang niet altijd fijn.

Maar ik ben op dat gebied toch blij dat het hier in Nederland wat beschaafder is geregeld. Aan de ene kant kun je als werkgever niet makkelijk mensen ontslaan als iemand niet goed functioneert (al wordt dat wel gemakkelijker de laatste jaren). Maar je kunt hier nooit zomaar op straat komen te staan tenzij daar dwingende redenen voor zijn zoals een strafbare actie of faillissement. En ook dan zijn werknemers tot op zekere hoogte beschermd.

Afschuwelijk dat je zo maar (dus zonder faillisement en zonder slecht functioneren zomaar van de ene dag op de andere op straat kunt komen staan. En dan nog wel telefonisch dit door krijgen. Echt, onmenselijk!!

Ook vreselijk voor je zwager om in die positie gemanouvreerd te worden.

Je zult maar ineens zonder baan zitten met kinderen die naar een universiteit gaan. En dan je huis slecht kunnen verkopen...voor je het weet leef je in een trailerpark!

Anoniem zei

Heel lastig voor David om je mensen op zo'n manier te moeten ontslaan. Waarom kan dit niet schriftelijk ?
Mike werkt bijna 15 jaar voor een ict bedrijf en daar volgt ook de ene na de andere ontslagronde. Er komen te weinig opdrachten binnen en dan moeten er weer mensen uit.
De mensen die het duurst zijn.
Dat gaat niet zomaar.Er was nu voor 14 mensen ontslag aangevraagd bij het UVW en die moeten daarvoor toestemming verlenen. Uiteraard moet het betreffende bedrijf wel met de nodige argumenten komen .
Het zal je maar overkomen.
Mike heeft inmiddels zijn conclusies getrokken en is alvast aan het rondkijken naar een andere job. Heel verstandig op zijn leeftijd, hij is nu 43.
Gelukkig heeft hij een goeie opleiding en ruime ervaring dus zal het niet zo moeilijk zijn een geschikte job te vinden.
Het is hier nog steeds koud en glad.Was knap lastig er met een zware boodschappenkar doorheen te
moeten.Maar gelukkig ligt het winkelcentrum om de hoek.
Enige foto's van Cosmo, wat is hij toch makkelijk dat je alles met hem kunt doen.
Geniet van het komede rustige weekend.
Groetjes Wil

Sandrah zei

Moeilijk om telefonisch medewerkers te moeten ontslaan, maar ik weet niet of een andere manier beter zal zijn. Zeker als het betrokken medewerkers betreft die ook nog goed functioneren. Respect voor David, hoor.

Die Cosmo, laat zich lekker aankleden in de winter! :-)

Sandra

Marion2 zei

Wat een ellende, zeg! Maar is het niet riskant dat je dit in je blog schrijft? Ik zou toch een beetje bang zijn dat iemand Nederlands zou kunnen lezen. Bijvoorbeeld omdat dit stukje met een zoekmachine gevonden zou kunnen worden (ik weet niet of dat het geval is). Of dat het via via bij de verkeerde persoon terecht komt.

naomi zei

Het is zeker een heftige dag voor David, het lijkt me voor hem fijner om die rot telefoontjes vanuit jullie te doen ipv een kille hotelkamer. Hij kon zijn hart nu ook bij jouw luchten.

Ging dit via telefoon, ik zelf denk aan via lap top en web cam zeg maar. En dan een 3 persoons verbinding. Met personeelszaken er zo bij.

Leuk die verkleed partij van Cosmo moest er erg omlachen.

Geweldig dat Sakia zich heeft uitgeleefd op een ijsje voor Kai.

Liefs Naomi

Petra zei

@Sally - Gelukkig zijn de grotere bedrijven wat beter met hun regels omtrent ontslag. Maar ja, in deze tijd is eigenlijk niemand zeker van zijn baan, helaas.

@Margreet - Ja, nu ik erover ben gaan nadenken hebben we best veel van zulke kasten en de zolder en kelder ook!

@Bente - Het ontslagsbeleid is geheel bedrijfsgebonden. Bij American Express kostte het ons ook altijd moeite mensen, die slecht presteerden, te ontslaan. Het ging telefonisch, omdat het telewerkers zijn, die over het hele land verspreid wonen.

@Petra - Inderdaad, het zijn telewerkers, die over het hele land verspreid wonen. Ik vond het persoonlijker dan een brief.

@Bea - Cosmo is inderdaad echt een goeiigerd. Bij de katten hoeven we het niet te proberen.

@Annemiek - Ik weet de naam van dat bedrijf niet, hoor. Maar ik heb alle te identificeren informatie er maar uit gehaald.

@Evelyn - Ha ha, Cosmo bij een koek en zopie tent. Ik zie het helemaal voor me!

@Marion - Iedereen valt zo over dat het telefonisch gebeurde, maar in persoon was niet te doen en met een brief vind ik nog onpersoonlijker.

@Wil - Vervelend voor Mike ook, die onzekerheid! Pas maar goed op met die gladheid!

@Sandra - Inderdaad, ik zag ook geen betere manier.

@Marion - Ik heb de namen en pertinente informatie uit mijn stukje gehaald, als is David een nogal veel voorkomende naam en zo'n verhaal helaas ook niet uniek voor de VS. Ik heb bij een van de bedrijven waar ik werkte in het begin precies zo meegemaakt.

@Naomi - Daar heb je gelijk in dat David ons tenminste al klankbord had, had ik nog niet aan gedacht.