Onze webcam

Cul-de-sac Cam

zondag, januari 13, 2013

Weekend Blacksburg

Zaterdag

Nog geen minuut nadat Rick vorige zondag verzuchtte dat dit eindelijk een heel rustig weekend zou worden, belde Katja op.  Zij zou dit hele weekend vrij zijn en hoopte dat wij zin zouden hebben om te komen.  Natuurlijk hebben we dat, Ricks rustige weekend verzetten we gewoon een weekje.

Saskia moet vanavond werken, dus zij blijft thuis, maar Rick, Kai en ik maken ons na het ontbijt klaar om naar het zuidwesten te rijden.  Eigenlijk waren we van plan er voor de lunch te zijn, maar met van alles en nog wat is het al half elf voor we wegrijden. 

Cosmo gaat ook mee en slaapt braaf achterin bij Kai.  We rijden eerst via de I-66 naar Front Royal.  Daar gaan we door een Starbucks drive thru.  Ik bestel behalve mijn passion ijsthee ook een salted caramel cake pop.  Gewoonlijk ben ik niet zo'n zoetekauw en cake vind ik maar zeer matig, maar deze cake pops vind ik heerlijk!

Zoals altijd is de weg naar Blacksburg erg mooi.  Glooiende heuvels met mooie boerderijen en in de verte zien we het Blue Ridge gebergte. De rit begint met dichte mist, maar eenmaal op de I-81 wordt het zonnig en loopt de temperatuur ook steeds verder op. 

Met nog zo'n 90 mijl te gaan neemt Kai het stuur over van Rick.  Ik kijk eens naar de benzinemeter en zie tot mijn schrik dat er nog maar 20 mijl in de tank zitten.  Ik instrueer Kai naar de eerste Exxon te gaan, die we tegenkomen, want afritten en benzinestations kunnen in deze contreien ver uit elkaar liggen.

Tot onze schrik staat echter op iedere pomp hier dat hij "out of service" is.  Het station heeft geen benzine!  Kai draait de 81 weer op en daar zien we dat de volgende afrit 11 mijl verderop is.  We hebben nog 15 mijl in de tank, dus hopelijk gaat dat lukken.

Het eerste station waar we bij die afrit stoppen, met nog 5 mijl in de tank, is opgedoekt.  Oei, dat is geen fijn iets!  Gelukkig zien we aan de andere kant van de snelweg nog een Shell en daar is wel benzine.  Oef!

Net voor Roanoke moet Kai ook nog eens heel hard remmen om een enorme ijzeren balk te vermijden, die de linkerweghelft helemaal blokkeert.  Die is kennelijk net van een tanker afgevallen en het is een wonder dat er geen afschuwelijk ongeluk door is gebeurd!  Als die balk op een auto zou zijn gevallen zou er weinig van de inzittenden zijn overgebleven.  Doodeng, maar gelukkig allemaal goed afgelopen.

Omdat we een stuk later zijn dan verwacht hebben we met Katja afgesproken haar voor een late lunch bij Macado's te ontmoeten.  Ze wacht ons al op als we er eindelijk om kwart voor drie aankomen.  Het is fijn Katja's vrolijke gezicht weer te zien, zelfs Cosmo is super enthousiast.  Hij mag echter in de auto blijven wachten tijdens ons eten.  Gelukkig vindt hij dat helemaal geen straf.

Dit restaurant heeft een enorme lijst met allerlei verschillende sandwiches. We hebben allemaal flinke trek en de sandwiches gaan er goed in.  Ik heb de "Titanic", een stokbrood met biefstuk "au jus', een soort bouillon erbij om in te dopen.  Erg lekker!

Het is intussen maar liefst 22 graden en we besluiten een lekkere wandeling met Cosmo te gaan maken.  Eerst gaan we nog even bij Katja langs, die zich verkleedt in korte broek en t-shirt.  Zulke luchtige kleding hebben wij niet mee, maar gelukkig zijn we ook niet heel warm gekleed.  Het is werkelijk ongekend deze temperaturen half januari!

22 graden Celsius

Katja leidt ons naar het Jefferson National Forest waar ze een leuk pad rond de grote Pandapas vijver weet.  We parkeren en lopen erheen.  We zijn zeker niet de enigen, die van deze mooie dag gebruik maken om te gaan wandelen of vissen.  Er zijn veel families en een man speelt zelfs gitaar, terwijl zijn vrouw en kinderen om hem heen dansen.  Het is hier dan ook prachtig.  Deze vijver is gedeeltelijk gecreeerd door een bever waarvan we het onderkomen wel zien, maar hij of zij (of meerdere) zijn duidelijk in slaap.

Grappig bord bij de ingang
Het is een heel mooie wandeling en gezellig met de twee oudsten.  Ook voor Katja en Kai is dit leuk, want ze zien elkaar natuurlijk maar bar weinig en versterken zo hun onderlinge band toch weer, merk ik.  En wat zou ik dit weer graag houden!  Eigenlijk is het gemeen van moeder natuur, want nu krijgen we zo'n zin in de lente, terwijl er nog zeker anderhalve maand winter aankomt.

Na de wandeling stoppen we nog even bij een van de Virginia Tech boekenwinkels.  Katja neemt van Ricks aanwezigheid gebruik om haar boeken voor dit komende semester te kopen.  Dat is altijd een flinke hap geld.  Ook probeert Rick een goede joggingbroek te vinden, maar dat is geen succes.  Intussen fotografeer ik de prachtige zonsondergang.

Nu rijden we terug naar Katja's huis.  Daar zien we met eigen ogen wat een rotzooi haar huisgenoten ervan maken.  Ze laten werkelijk alles achter zich slingeren en het is een vieze boel in de keuken.  Katja wordt er wanhopig van, want ze loopt constant achter ze aan op te ruimen.  Ze wil dan ook zeker niet weer met deze meisjes wonen volgend jaar.  Dat zegt wat voor Katja, die ook echt niet Mrs. Clean is.

Behalve Zorro woont er nu ook de kitten Indie.  Die is van huisgenote Anya, maar Katja vertelt dat zij er eigenlijk voor zorgt.  Zolang Indie maar niet naar ons huis komt, want vier katten is echt de limiet!

Indie
 
Het is een schattig klein poesje met een roze halsbandje om en heel dapper, want ze is bang voor Cosmo, maar komt wel telkens kijken waar hij is.  Zodra Cosmo dichterbij komt gaat het kleine ruggetje omhoog en komt er een vervaarlijk gegrom uit dat kleine lijfje.  Wat zijn babypoesjes toch enorm schattig!

Voor het avondeten wil Katja een nieuw restaurant in Eggleston proberen, The Palisades.  Ze heeft hier veel goede dingen over gehoord.  Eggleston ligt zo'n twintig kilometer ten westen van Blacksburg en voor we het weten rijden we in niemandsland.  Wat is dit gedeelte van Virginia toch schaars bewoond vergeleken met ons gebied!

Via een een heel donker kronkelig bergweggetje zien we opeens Village Street en het restaurant.  Dat ziet er heel gezellig uit en is ook flink druk.  Er speelt een jazz bandje en terwijl we op een tafeltje wachten gaan we aan de grote bar zitten en bestellen een drankje. 

Even later komt de heel erg vriendelijke hostess vertellen dat het toch langer zal duren dan gedacht of we moeten een heel klein tafeltje nemen met zijn vieren.  We besluiten dan maar gewoon aan de bar te blijven zitten, want die is heel gezellig.

De football wedstrijd tussen de Denver Broncos en Baltimore Ravens is bezig en die is heel spannend.  Nu de Washington Redskins vorige week hebben verloren is het duidelijk dat de meeste mensen hier nu voor de Ravens zijn.  Wij ook, al ben ik niet zo'n enthousiaste fan als van de Redskins, Baltimore ligt nog geen uur rijden bij ons vandaan.

Intussen speelt een trio erg mooie jazzmuziek en er hangt een supersfeer in het restaurant.  Ook het eten is erg lekker en goed.  We delen eerst de tortilla met brie en peer en tomatenjam als voorafje, heerlijk!  De pittige garnalen zijn ook heel bijzonder van smaak en worden terecht pittig genoemd!

Als hoofdgerecht neem ik als zo vaak een paar voorafjes.  De salade met geitenkaas, vijgen en bloedsinaasappel is een ongewone combinatie, die zo goed smaakt dat ik er wel meer van had willen hebben.  De portobello paddestoel gevuld met couscous en quinoa is zo mogelijk de lekkerste combinatie met portobello, die ik ooit heb gegeten.

De Ravens winnen in overtijd van de Bronco's, dus iedereen is blij.  Wij, en vooral Katja, ook, want dit is zeker een restaurant om naar terug te keren.  We staan er versteld van dat zoiets in zo'n klein gehuchtje te vinden is.

Na Katja en Cosmo afgezet te hebben, rijden Rick, Kai en ik door naar de Hilton Garden Inn.  Hier hebben we een heel gerieflijke kamer met een bijzetbed voor Kai, zodat we ieder ons eigen bed hebben.  We vermaken ons met het kijken naar Miss America (Miss New York wint) en de wedstrijd tussen de Greenbay Packers en San Francisco 49ers, die tot mijn genoegen door de laatsten gewonnen wordt.  Dan gaat het licht uit en slapen we al snel na deze leuke en drukke dag.

Zondag

We hebben afgesproken om negen uur op te staan en dan rond kwart voor tien bij Katja te zijn met ontbijt.  Ik ben als eerste wakker, want heb last van mijn schouders en nek in dit bed.  De heren doen er aanzienlijk langer over dan ik om op te staan.  Ik ben al gedoucht en aangekleed als Rick zijn bed uitkomt.

Dat blijkt allemaal niet te geven, want Katja beantwoordt mijn sms-jes niet, dus ik vermoed dat zij ook niet zo vroeg op is als ze gisteravond beweerde.  Mijn vermoeden wordt bevestigd als ik haar zodra Kai klaar is en we gaan uitchecken opbel.  Ik bel haar duidelijk wakker en later horen we dat ze nog tot kwart voor vier vannacht uit is geweest met vrienden.  Ah, to be young again!

Met Katja's ontbijtbestelling op zak gaan we eerst naar Panera.  Ik kies eens de Mediterranese eisandwich, die met spinazie en geroosterde tomaat wordt geserveerd.  Weer een sandwich op mijn lijstje van heel lekker en gezond.  Voor koffie gaan we naar Starbucks en Rick neemt daar een broodje van mee.

Katja is op en klaar als we bij haar aankomen.  We eten met zijn allen ontbijt en gaan dan naar het centrum van Blacksburg.  Daar winkelen we wat bij de Campus Emporium, die heel veel leuke Virginia Tech spulletjes heeft.  Voor achterblijfster Saskia neem ik op haar verzoek een hoodie trui mee.

Dan moet Katja naar haar werk als serveerster bij het Thaise restaurant Cafe de Bangkok.  Het is alweer zulk mooi en warm weer, dus wij nemen Cosmo mee voor een wandeling over de Virginia Tech campus.  Natuurlijk hoort daar ook een bezoek aan het monument voor de de 32 slachtoffers van de schietpartij, die hier in april 2007 plaatsvond, bij. 
 
Virginia Tech's campus
 
Iedere keer als die ik sobere stenen met namen van zulke jonge mensen zie is het weer even heel hard slikken. Vooral ook bij de stenen waar een brief ligt, omdat diegene pas een verjaardag zou hebben gehad.  Er is nu telkens in het nieuws dat vice-president Biden vergaderingen heeft met allerlei belangengroepen om iets te doen met de wapenwetten, zodat tragedies als deze en in Newtown, Connecticut, voorkomen kunnen worden.  Ik hoop dat daar iets uit komt.

Intussen sms-t Katja dat haar manager er nog niet is en ze dus het restaurant niet inkan.  Of we haar op het terrasje gezelschap willen komen houden.  Dat doen we natuurlijk en het duurt nog zeker een half uur voor de manager arriveert.  Het restaurant had ook al een uur open moeten zijn!  Zo vreemd!

Wij zetten Cosmo vast op het terras en nemen een tafeltje binnen met zicht op hem   Nadat Katja Cosmo een bak met water heeft gegeven en hij die helemaal (!) leeg heeft gedronken gaat hij lief op ons liggen wachten. 

Katja voorziet ons van drankjes en we bestellen sate vooraf.  Dit restaurant krijgt nogal slechte recensies (allemaal van voordat Katja er ging werken, gelukkig), maar wij vinden het eten prima.  De sate is precies goed gegrild en mijn garnalen met wortelen en paprika in een pittige saus smaken me bijzonder goed.  Rick en Kai zijn ook zeer tevreden. 
 
Onze zeer bekwame serveerster

We zullen dus ook eens een positieve recensie op Yelp zetten.  In ieder geval over onze serveerster, want die kan niet beter en knapper natuurlijk.  Het is jammer dat er geen andere klanten zijn, want zo zien we Katja niet officieel aan het werk.  Aan de andere kant kan ze nu wel gezellig lunch met ons eten. 

Tegen tweeen is het toch echt weer tijd om afscheid te nemen.  Altijd moeilijk, vooral nu we niet weten wanneer we elkaar weer zullen zien.  Rick geeft Katja een goede fooi, die ze goed kan gebruiken, want wij zijn vanmiddag haar enige klanten en van de fooien moet ze het hebben.  Haar salaris zonder fooien is slechts $2,50 per uur. 

De wet is echter wel zo dat als de werknemer niet tenminste $7,50 (minimumloon) verdient met de fooien erbij de werkgever het weeksalaris moet aanvullen tot minimumloon.  Hoe vaak dat in de praktijk ook gebeurt is natuurlijk de vraag.  Ik heb zelf voor een baas gewerkt, die het niet zo nauw nam met de arbeidswetten, dus weet uit ervaring dat die er wel degelijk zijn.  En wat doe je ertegen als je je baan wilt behouden? 

Dit alles niet om te zeggen dat Katja's baas zo is, want dat weet ik niet.  Katja hoopt in ieder geval deze zomer wel een stabielere baan te vinden, maar voor nu is dit prima, want de uren zijn heel flexibel.

Na vele knuffels stappen we in de van en worden door Katja uitgezwaaid.  Cosmo gaat meteen slapen en we schieten lekker op.  Bij Staunton stoppen we voor een plaspauze voor alle ingezetenen, inclusief de viervoeter.  De benzine blijkt hier ook spotgoedkoop, dus we gooien de van ook maar gelijk vol. 

Naarmate we ons gebied weer naderen wordt het steeds koeler.  Zodra we op de I-66 rijden mist het flink.  Mijn ruitenwissers moeten duidelijk vervangen worden, want Rick moet echt turen om door de ramen te kunnen kijken, best gevaarlijk.  Zeker ook omdat Saskia zo vaak in de van rijdt, neem ik me voor morgen nieuwe wissers te gaan kopen.

Saskia heeft het weer goed gedaan met de katten en het huis.  Het ziet er allemaal in ieder geval keurig schoon uit.  We bestellen makkelijk Chinees voor het avondeten.  Ik vind die lange ritten toch altijd heel vermoeiend, dus vanavond lekker bank hangen en de Golden Globes kijken.

Foto's van dit weekend:

10 reacties:

Tineke zei

Lekker weekendje uit zo , bij Katja, gezellig voor jullie allemaal. De foto's zijn mooi, de schuren apart. Het werkt nu heel goed , nu je de foto's ertussen zet.
hartelijke groet

Anoniem zei

Wat een mooie weg om naar Katja te rijden met al die boerderijen en een mooie campus waar het wel aangenaam moet zijn om te studeren voor Katja.
Het weer schijnt bij jullie voor het moment wel mee te vallen, hier bij ons winters weer met wat sneeuw en vriestemperaturen.
Nog een fijne week verder en groetjes van Hilde uit B.
Ook voor mij is het makkelijk om de foto's op jouw blog te bekijken evenals Tineke zegt.

Sophie zei

Wat een leuk weekend, zo dichtbij huis en toch echt even lekker er uit! Leuk om ook Katja's werk te zien.

Fijne week verder!

Sophie

Claire zei

Klinkt als een leuk weekend! Serveren ze glutenvrij op Katja's werk? Dan zal ik omze vrienden eens tippen over het restaurant

Anja zei

Gezellig om met zijn drieen en Cosmo Katja te bezoeken.

Anoniem zei

Leuk weekend, mooie foto's ook, het was vast niet erg om het rustige weekend niksen in te leveren voor een weekend met jullie dochter. Fijn dat Cosmo ook zo meegaand is dat ie overal mee heen kan!

Groetjes Tine.

Anoniem zei

Dat was een weekend met een * Petra.Mooie omgeving ook waar Katja woont, de foto's van het park zijn schitterend.
Wat vervelend zulke huisgenoten te hebben die alles aan hun laars lappen.Ook Mike had een slechte ervaring met een medestudent.Deze persoon was meer dan erg.Degene daarvoor was net als Mike brandschoon. Je kan het dus bar slecht treffen.
Wat een verschil in temperatuur bij jullie.Cathy sprak er tijdens ons nachtelijke telefoontje over.
Zij hebben net als wij hier nachtvorst, en overdag een paar graden daarboven.De oostkust heeft daarentegen weer te hogere temperaturen. Hier is het inmiddels gaan sneeuwen.De hele week zal in de min blijven.
Groetjes
Wil
.

Nel zei

In plaats van een rustig weekend nu een heel gezellig weekend vol leuke dingen. Dit zijn soms de leukste..en jullie waren weer bijna allemaal samen. Gezellig hoor.

naomi zei

Hallo

Wat een gedoe op de heenreis om te tanken en dan dicht of leeg. Te bizar maar ging gelukkig goed. Gezellig dat jullie met zijn drieen zijn gegaan.

Mooie omgeving en mooie campus. Ook een indrukwekkend monument. Leuk dat julie op Katja haar werk zijn geweest.

Net Les miserables gezien mooie indrukwekkende film, maar duurde best lang en alles is gezongen. Het was ook veel hetzelfde als de musical. Maar blij hem gezien te hebben. Ik vond Lincoln indrukwekkender. En van het weekend Escape from Alcatraz gezien 1 en al herkenning naons bezoek daar.

Liefs Naomi

Petra zei

@Tineke - Fijn dat de foto's goed werken, dit is niet veel extra werk.

@Hilde - Ja, Virginia is echt een mooie staat, ik kan echt van de landschappen genieten.

@Sophie - Katja's werk stelde gisteren niet veel voor, maar wel leuk om te zien waar ze werkt.

@Claire - Of het specifiek glutenvrij is, weet ik niet, maar het lijkt me dat de rijstgerechten dat wel zijn, toch?

@Anja - Ja, het was een erg leuk weekend

@Tine - Onze vorige hond reisde helemaal niet goed met de auto, dus ik vind het erg fijn om Cosmo zo mee te kunnen nemen. Hij had ook een leuk weekend met wandelingen in nieuwe gebieden.

@Wil - Het blijft altijd moeilijk met wat eigenlijk vreemdelingen zijn te wonen. Het is al moeilijk genoeg met mensen, die je goed kent! Het warme weer is helaas alweer vertrokken.

@Nel - Inderdaad, opeens een heel ander weekend dan verwacht. Vinden wij wel leuk ;)

@Naomi - Ik vind het altijd weer een klein wonder als we zo'n lange rit heelhuids volbrengen. Vooral met de slechte ruitenwissers gisteravond vond ik het echt eng. Ik heb dan ook meteen maar nieuwe gekocht.